สุดที่รักปากร้ายของยัยขี้เซา

 ^^ 
        แสงแดดอ่อนๆ ส่องรับเช้าวันใหม่ ที่แสนจะสดชื่น บรรยากาศสบายๆ ทำเอาร่างบางที่อยู่บนเตียงอยากจะหลับต่ออย่างสบาย หากไม่มีเสียงกวนใจดังขึ้น มือเรียวเล็ก ควานหาเจ้าต้นตอของเสียงด้วยความง่วงงุน

                "มนุษย์โสสิ อามะ ภันเต  คนรึเปล่าใช่ครับ OH! YEAH ........"

                "ฮาโหลลลลลลลลลล"  เสียงเล็กๆเอ่ยขึ้นหลังจากเอามือควานหาเจ้าต้นตอของเสียงกวนใจได้

                "ยัยโบว์  ตื่นได้แล้ว งานกงงานการไม่ไปทำหรือง๊ายย...  หรือแกจะรอให้เจ้านายแก ยื่นซองขาวพร้อมเงินล่วงหน้าสามเดือนซะก่อน ห๊ะ"   กันย์ธีรา  ตะคอกเสียงลงไปด้วยความหงุดหงิด ที่แม่เพื่อนสาวตัวดีเป็นยัย

ขี้เซาไม่ยอมตื่นเอาง่ายๆ

                "โอ๊ย! เบาๆ ไม่ได้รึไง แก ขี้หูฉันทะลุหมดพอดี  แล้วแกไม่ต้องคอยแช่งฉันอีกแล้วล่ะ  เพราะฉันได้อย่างที่แกว่ามาแล้วอ่ะ ซองขาวพร้อมเงินล่วงหน้าอีกสามเดือนไง  ฉันตกงานว่ะกันย์ "  หญิงสาวตอบเสียงอ่อยๆ

                "สมควร....  แกเนี่ยน๊า...  หน้าที่การงานก็ดี๊ดี..  ดันรักษาไว้ไม่ได้ กี่งานๆหายหมด  ขี้เซาเป็นนิสัย แบบนี้เจ้านายที่ไหนเค้าจะรับแกห๊า แล้วนี่แกจะทำอะไรต่อเนี่ย งานการก็หาย การเงินก็ร่วงตาม แถมความรักก็ไม่ต้องพูดถึง..." ปลายสายบ่นออกมาอย่างเหนื่อยใจกับนิสัยของเพื่อนที่แก้ไม่หายสักที.

                " กันย์ ขอบใจนะที่แกเป็นห่วงฉันอ่ะ  แต่แกจะบ่นให้ได้อารายขึ้นมาเนี่ย! แกเนี่ยบ่นจนจะเป็นหม่าม๊าคนที่สองของฉันแล้วนะ  โมโหมากๆ แก่เร็วนะเฟ้ยยย เดี๋ยวจะหาว่าคนสวยๆอย่างบราลีไม่เตือน "  หญิงสาวขอบใจเพื่อนที่แสนดีอย่างกันย์ธีรา  หากไม่วายยั่วอารมณ์ผู้เป็นเพื่อนต่อ.

                " ไม่ต้องพูดเลยแก ยัยโบว์  รีบไปอาบน้ำ แล้วมาหาที่ออฟฟิศฉัน  ถ้าฉันรู้ว่าแกนอนต่อล่ะก็ ฉันจะมาลากแกจากเตียงนอนเลยคอยดูเหอะ อย่าคิดว่าฉันไม่กล้านะแก" กันย์ธีราขู่ฟ่อๆ

                "จ้ะ  กลัวแล้วจ้ะ หม่าม๊ากันย์จ๋า  เดี๋ยวลูกโบว์  คนสวยอาบน้ำเสร็จแล้วจะรีบซิ่งไปหาหม่าม๊ากันย์ เลยนะจ๊ะ..ตรู๊ด..."  บราลีเอ่ยล้อเลียนเพื่อนสาวอย่างสนุกก่อนจะรีบวางสายไปอาบน้ำ.

                หากนึกย้อนเวลากลับไป  แม้บราลีจะมีเพื่อนมากเพียงใด จะเพราะว่าหล่อนเป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีก็ตาม แต่ก็มีน้อยคนที่จะเข้าใจในตัวหล่อน และเป็นห่วงหล่อนในทุกๆเรื่องอย่างกันย์ธีรา  กันย์ธีรากับเธอรู้จักและคบเป็นเพื่อนมาตั้งแต่อยู่ชั้นประถมฯ  กันย์ธีราเพื่อนสาวที่รู้ใจคนเดียวของเธอ  ตั้งแต่ในวัยเด็กกันย์มาแล้วในสายตาของทุกคน มองภาพว่าเธอเป็นเจ้าหญิงที่เรียบร้อยอ่อนหวาน และมีองครักษ์หญิงอย่างบราลีคอยปกป้องอยู่เสมอ      แม้บราลีจะมีรูปร่างที่เล็กอย่างไร แต่จิตใจของบราลีนั้นก็เข้มแข็งพอที่จะดูแลตัวเองได้เมื่อยามที่หล่อนสูญเสีย  ปะป๊า - หม่าม๊า  ก็ยังมีเพื่อนที่แสนดีอย่างกันย์ธีราคอยปลอบใจและอยู่เคียงข้างเสมออยู่เสมอ.

............................................................................................................

* เพลง  " ชิงหมาเกิด"  ของ Bhudda  Bless.

.........................................................................................................................................................................................................................................
P.S.มือใหม่หัดเขียนอ่ะนะ เป็นอย่างไร เมนต์ให้ที ฝากตัวด้วยนะค๊า

.........................................................................................................................................................................................................................................
P.S.มือใหม่หัดเขียนอ่ะนะ เป็นอย่างไร เมนต์ให้ที ฝากตัวด้วยนะค๊า

.........................................................................................................................................................................................................................................
P.S.มือใหม่หัดเขียนอ่ะนะ เป็นอย่างไร เมนต์ให้ที ฝากตัวด้วยนะค๊า