คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ปฐมบท 2 จบตอน
“เือนรั้สุท้าย ลับไปะ" อาิราห์เอ็่อนะันเ้าหล่อนให้ออาห้อ แม้ะื่มมาบ้าแ่เายัมีสิี ทว่าอีฝ่ายลับิ้นเร่าทั้ยัึทึ้นุแสที่หล่อนสวมใส่หลุลุ่ย นที่มีเวรผ่าัยาวมาทั้เือนถอนหายใ้วยวามิั่อนะสบถในลำอเมื่อหล่อนเินเ้ามาอน
“ปายนอนานนะ”
“เธอะไม่ไ้นอนน่ะสิ” เมื่อสิ้นสุวามอทนุหมอศัลยแพทย์หนุ่มึอุ้มเ้าหล่อนริ่เ้าไปในห้อนอน เรื่ออื่น่าแม่ อนนี้เาอยานปวไปหม ในเมื่อเือนแล้วไม่ฟัเาะทำให้หล่อน ‘ื่น’ เอ
“่ว" หล่อนพึมพำ่อนะลิ้ัวนอนหายพลาหลับาล ทว่าใรอีนลับยืนมอหล่อนราวับะั่ใ สิส่วนีเือนเาว่าหล่อนนั้นำลัเมา และเาไม่วระทำอะไรนเมา
“โธ่เว้ย” อาิราห์ยืนมอหล่อนนอนลิ้อยู่สัพัอีฝ่าย็หลับไป ุหมอศัลยแพทย์ึเินลับเ้าไปในห้อน้ำอีรั้่อนะ่วยัวเอในรอบห้าปี
ให้ายเถอะ!
ิ้วเ้มมวมุ่นเมื่อถูปลุให้ ‘ื่น’ ึ้นมาในยามวิาล อาิราห์ับมือที่ำลัลำสะเปะสะปะราวับะปรามทว่าเ้าหล่อนลับยันนเาทนไม่ไหว “ห้ามแล้วนะ”
“ูบหน่อย”
“อย่ายั่ว” ายหนุ่มแ่นเสียุ เาไม่ใ่พระอิพระปูน ที่ทนมาทั้ืน็มาพอแล้วแ่เ้าหล่อนยัไม่ยอมหยุ เห็นทีเาะัสัที
“ูบหน่อยนะะ นะ”
ไม่เพียแ่พูเปล่า เ้าหล่อนยัปีนึ้นมานอนทาบทับนเาสบถรัว “่าแม่”
สิ้นำพูมือหนา็พลิร่าาวโพลนให้นอนลบนเีย่อนะูบปาที่่าเรียร้ออย่าูื่ม มือเรียวยาวเลื่อนลไปลูบไล้ร่าเนียน่อนะราเสียพร่าเมื่อหล่อนอบสนอไ้ีเยี่ยม
“ันห้ามใแล้ว แ่เธอเอที่ยั่ว อย่าลืมล่ะ”
“อือ ูบอี”
“ยัยหื่นเอ๊ย”
CENSOR
ุหมอหนุ่มยับมาถอเรื่อป้อัน่อนะโยนมันลถัยะอย่าแม่นยำแล้วล้มัวลนอนอนที่นอนหอบหายใระรัว
“อื้อ” หิสาวราประท้ว “ัน่ว”
“ใรเานอนัน”
“ุ ไม่นะ" หล่อนห้ามปรามนที่นอนทาบทับเสียพร่าทว่าลับไม่อาะห้ามเาไ้ วาลมโหลับพริ้ม่อนะปล่อยายปล่อยใไปับเา้วยวามมึนเบลอ
เรียบร้อยโรเรียนหมอ้าา
อนนี้หนูฟ้าะทำหน้ายัไน้าาาา
อัพ 2-3 วันรั้นะะ ถ้าหายไปไปามที่เพ าน์เล้านะะ ุ๊บ
ความคิดเห็น