ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สามพี่น้องแห่งเมเนเซีย(100%)
"ท่านไม่สนใจรึ พลังแห่งซาตาน"เสียงแหบแห้งเอ่ยขึ้นก่อน พลางขยับตัวม้าสีดำ เข้าไปใกล้บิชอปสีขาวของอีกฝ่าย
"แล้วทำไมข้าต้องสนล่ะ"ชายหนุ่มผู้มีอายุน้อยกว่าโยกบิชอปขาวหลบอย่างสบายอารมณ์
"ข้ารู้ ท่านต้องการอะไร มันให้ทั้งความเป็นอมตะ อำนาจ เงินทอง"ผู้สูงวัยเอ่ย พลันโยกม้าเข้าไปใกล้บิชอปอีกรอบ
"หือ"ผู้อ่อนวัยกล่าว พลางโยกบิชอปไปขางหน้า
"มันจะสนองความต้องการสูงสุดของท่าน โดยแลกกับการเป็นทายาทของซาตาน" เจ้าของหมากสีดำเอ่ยต่อ แล้วโยกม้าไปไกลอีกรอบ
"รุกฆาต"ชายหนุ่มเอ่ย แล้วหยิบคิงสีดำออกจากสนาม"หมากรุกไม่ได้มีแต่ม้ากับบิชอปนะท่าน สนามรบก็เหมือนกัน"
แสงสว่างสาดส่องไปทั่วห้องนอน ชายหนุ่มเจ้าของห้องเดินออกจากห้องน้ำ ด้วยชุดกางเกงขาสั้น สีน้ำตาล เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำ ทับด้วยแจ็คเก็ตสีน้ำเงิน ผมสีน้ำตาลแซมชาที่ยาวประบ่าถูกรวบไว้ใหม่ ถ้าไม่รู้จักเขาจริง ก็อาจจะไม่รู้เลยว่า เขาคือรัชทายาท เรย์ ไบริล แห่ง เมเนเซีย
จิ้งจอกสาวพลิกตัวไปมาอยู่บนพื้นพรม แสงอาทิตย์สาดเข้ามาในห้อง จนเธอต้องหยีตา
"ตื่นได้แล้ว ตื่น"เจ้าชายหนุ่มตะคอกใส่สาวน้อย จนแทบไม่เหลือเค้าความอ่อนโยในเมื่อคืน
"ยังเช้าอยู่เลย แม่จ๋า ขอนอนอีกแป้บน้า" หญิงสาวเอ่ย พลางพลิกตัวอีกรอบ
"เที่ยงแล้วนะ ยังเช้าอยู่อีกเหรอ"ชายหนุ่มตะคอกรอบสอง จนหญิงสาวสะดุ้งตัวตื่นขึ้น
"เที่ยง จริงเหรอ"หญิงสาวตะโกนขึ้นด้วยความตกใจ พลางวิ่งวุ่นเป็นหมาโดนน้ำร้อนลวก
"ล้อเล่น ไปอาบน้ำไป วันนี้จะไปตรวจตราเมืองซักหน่อย"
"แล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน นายไปคนเดียวซิ"
"อืม ก็นะ ถ้าทิ้งเธอไว้ที่นี่ เดี๋ยวของหายีก แล้ววังจะป่วน"
"ก็ได้ย่ะ" เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำเงินเอ่ยแล้วเดินกระฟัดกระเฟียดเข้าห้องน้ำ
'ตกลงนายนั่นเป็นคนยังไงกันแน่ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย' เธอก้าวลงสระน้ำร้อนพลางคิดไปด้วย เส้นผมสีน้ำตาลแดงถูกรวบไว้เป็นมวยผม
น้ำอุ่นช่วยทำให้เธอเย็นใจขึ้น 'มีเรื่องไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก เขาไม่โกรธเราที่ไปหลอกเขาอย่างนั้นก็ดีขนาดไหนแล้ว เฮ้อ.........'
"อาบน้ำเสร็งยัง คุณขโมยน้อย" เสียงที่ตะโกนถามเข้ามาทำให้เอพริลไม่ต้องเดาว่าใคร ชายหนุ่มเจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาล เส้นผมสีน้ำตาลแซมชา เรย์ ไบริล นั่นเอง
"เย้ ตรวจเมืองๆ เขาเอ่ย ด้วยท่าทางคล้ายกับเด็กน้อย นัยน์ตาสีน้ำตาลของเขามีแววระลิกระลี้ ซุกซน จนดูเหมือนว่าเขาผู้นี้เป็นเพียงเด็กหนุ่มธรรมดา
"แล้วเขาตรวจเมืองกันยังไงเหรอ"เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำเงินเอ่ยถามเสียงสั่น
"ตามมาดิ เอ้! นั่นไง จุดตรวจที่1 ผู้ตรวจตรา เมย่า น้องสาววัย 13 ผู้น่ารัก"รัชทายาทหนุ่มกล่าว แล้วสาวเท้าสวบๆไปด้านหน้า ตรงไปที่สาวน้อยผมดำ นัยน์ตาสีอเมทิสต์ ผู้ที่ดูเหมือนจะตีสีหน้าจริงจังอยู่ตลอดเวลาจนหน้ากลัว
"อ้าว นายเองเหรอ นึกว่าท่านพี่เฟนายล์"สาวน้อยเอ่ยเชิดๆ ผมที่ถักไว้เป็นเปียดูหลุดลุ่ยเล็กน้อยแก้มของเธอเป็นสีแดงราวกับลูกมะเขือเทศสุก ดูรวมๆแล้ว เนเด็กสาวที่น่ารักมาก
"เมย่าจ๋า นี่ก็พี่ชายเธอนะ เรียกว่านายได้ไง"รัชทายาทหนุ่ใมเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ
"ฉันจำไม่ได้ว่าเคยมีพี่ชายสารเลว"
"เมย่า เมย่า นะเมย่า เรียกว่าพี่ที่เถอะ งอนอะไรล่ะคนดี เดี๋ยวพี่ไปข้างนอกแล้วซื้อลูกอมมาฝาก"
"ลูกอมทำให้ฟันผุ ไม่ดีต่อสุขภาพ"
"งั้นเดี๋ยวซื้อตุกตามาฝากแทนก็ได้"
"ฉันแพ้นุ่นตุ๊กตา"
"เอ่อ.... ปากกาสีทองด้ามใหม่เป็นไง"
"อืมม โอเคเลยค่ะพี่ชาย"เจ้าหยิงน้อยเอ่ยเสียงใส แล้วมองพี่ชายด้วยนัยน์ตาแป๋วแหวว
"อือ เมย่า นี่เอพริล เลเซอแตงส์ เพื่นพี่ เอพริล นี่ เมย่า ไบริล น้องสาวฉันเอง"เรย์ เอ่ย แนะนำตัวแทนทั้งคู่
"ยินดีที่รู้จักเพคะ องค์หญิง"จิ้งจอกสาวเอ่ย พลางถอนสายบัวอย่างกล้าๆเกร็งๆ
"โอ้ย ไม่ต้องเรียกว่าองค์หญิงก็ได้ เรียกเมย่าง่ายกว่าเยอะเลย"เด็กสาวพูดอย่างเป็นกันเอง พลางยื่นมือไปข้างหน้า "ยินดีที่รู้จัก คุณเอพริล เลเซอแตงส์ จิ้งจอกเก้าหาง คนสุดท้าย แห่งป่าสีเพลิง"
"พระองค์ เอ้ย! เมย่ารู้ได้ไงล่ะ เพคะ เอ้ย! ต้องไม่มีเพคะเนอะ"(-_-;a)จิ้งจอกสาวคนสุดท้ายเอ่ยติดๆขัดๆ
"ก็ยัยนี่น่ะ ภูตประจำหอสมุดเลยล่ะ" เจ้าชายเอ่ยขึ้น แล้วมองดูน้องสาวอย่างเอ็นดู
"พี่คะ"เธอกรีดร้องอย่างไม่พอใจ พี่ชายอะไรเนี่ย นิสัยไม่ดีเลย
"แล้วเดี๋ยวจะซื้อปากกามาฝากนะ คุณน้องรัก" เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาลเอ่ย แล้ววิ่งหนีไป โดยไม่ลืมจะลากสหายรักไปด้วย
"จุดที่สอง เจ้าชายคนโต เฟนายล์ ไบริล แห่ง เมเนเซีย และ องค์หญิง เซร่า เอเรเซีย แห่งพิราดลอฟ (พิ-รา-ดลอฟ) ผู้เป็นคู่หมั้น"เขากล่าว แล้ววิ่งตรงไปที่ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ เจ้าของนัยน์ตาสีอเมทิสต์สวย เส้นผมสีน้ำตาลยาวระต้นคอ และ หญิงสาวผมสีเงินยาวเพียงประบ่า นัยน์ตาสีฟ้าใสสวย
"ดีคร้าบ พี่ ทำไรอยู่" เจ้าของนัยน์ตาสีน้ตาลเอ่ย กับชายหนุ่มร่างใหญ่
"ทำงานแทนแกไง ไอ้น้อง โดดเรียนอีกแล้วเหรอ ระวังท่านราชครูจะล่ามโซ่เอาไว้นะ" ชายหนุ่มร่างใหญ่ เจ้าของนัยน์ตาสีอเมทสต์เอ่ยตอบ
"โถ่.... พี่ก็ อย่าล้อเล่นสิคร้าบ"
"อืม เฟนายล์ อย่าแกล้งน้องเขาดิ น่าสงสารออกนะ"หญิงสาวที่ยืนขนาบอยู่กับเจ้าชายเฟนายล์เอ่ยท้วงขึ้น
"พี่เฟนายล์ และก็ พี่หญิง เซร่าคนงาม นี่ๆๆๆๆ ผมมีเพื่อนใหม่ด้วย"รัชทายทหนุ่มเอ่ยพลางกระโดดโลดเต้นคล้ายเด็ก
"จ้าๆ ใครเหรอ"เจ้าหญิงแห่งพิราดลอฟเอ่ยถาม
"นู่นไง เอพริล เลเซอแตงส์ แถมยังเป็น จิ้งจอกสาวคนสุดท้ายด้วย"เจ้าชายหนุ่มเอ่ย พลางชี้ไม้ ชี้มือมาทางขโมยน้อย
"เลเซอแตงส์"เจ้าชายเฟนายล์เอ่ย แล้วสบถพึมพำ
"ทำไมครับพี่"
"ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ"องค์หญิงเซร่า ตอบแทนคู่หมั้น
"คร้าบบบ งั้นผมไปเดินเล่นในเมืองนะ บายฮับ"ผู้อ่อนวัยเอ่ยแล้ววิ่งมาทางจิ้งจอกสาว
"ทำไมไม่เข้าไปคุยกับท่านพี่เฟนายล์ กับพี่หญิงเซร่าล่ะ กะว่าจะแนะนำตัวให้อยู่เชียว" เจ้าชายหนุ่มกล่าวด้วยท่าทีที่บอกว่าเสียดายอย่างมาก
"ไม่ล่ะ"จิ้งจอกสาวเอ่ยเกร็งๆ แล้วหยิบมิไนโคสโคป(Minaikoscope มิ-ไน-โค-สะ-โคป ไม่ต้องเปิดหนังสือประวัตติศาสตร์หาหรอก มันไม่มีจริง)ออกมาจากระเป๋าย่ามสีหม่นมันสั่นอย่างแรง
มิไนโคสโคป เป็นเครื่องมือสื่อสารชนิดหนึ่ง ที่ผู้สื่อสารจะตองเพ่งกระแสจิต ละรึกถึงคู่สนธนาใส่ในลูกแก้วที่อยู่ตรงปลายด้าม มันมีลักษณะเป็นแท่งแก้วยาวๆ ตรงปลายหนึ่งมีลูกแก้วสีแดง ไว้รับกระแสจิต แล้วแปลเป็นคำพูด ส่วนอีกปลายหนึ่งก็เป็นลูกแก้วสีฟ้า ไว้สำหรับเพ่งกระแสจิตใส่ลงไป
"ฉันมีงานใหม่ให้เธอ เอพริล งานนี้สำคัญมาก สิ่งที่เธอต้องขโมยคือ นัยน์ตายักษ์สีแดง จากป่านิทรา ค่าจากคราวนี้ 5 แสน เซนี ฉันให้เวลาเธอ 1 เดือน ส่งของที่ร้าน เหล้าโซเวีย"ลูกแก้วสีแดงเปล่งแสงออกมา พร้อมกับเสียง พอคำพูดจบแล้ว เธอก็เก็บมิไนโครสโคปเก็บไว้ในย่าม
"ใคร"รัชทายาทหนุ่มเอ่ยถาม แต่ได้รับคำตอบมาเป็นเพียงนัยน์ตาดุๆจากจิ้งจอกสาวแทน
"ปราบยักษ์เหรอ"เธอครุ่นคิด ...ค่าจ้างก็มากด้วยนี้ แต่อันตราย ว่าแต่ หมอนี่เถอะ รู้ว่าเป็นรัชทายาท ถึงจะดูไม่ค่อยเหมืน แต่ก็น่าจะมีฝีมีบ้างนะ "นายไปเที่ยวป่านิทราด้วยกันมั้ย"
"ป่านิทราๆ เวลาตั้งเดือน โดดเรียนสบายๆเลยอ่ะ ตกลงไป"เจ้าชายหน่มผมน้ำตาลแซมชา เอ่ยด้วยท่าทางครุ่นคิดก่อนตอบตกลงง่ายๆ เขาก็ไม่ใช่คนโง่อะไรนักหรอก เขาพอจะรู้อยู่ว่าทำไมเธอชวนเขา รู้ดีเลย แต่เธออาจจะผิดหวังก็ได้ ที่เลือกชวนเขาไปอย่างนี้
-------------------------------------------------------------------------------------
พรุ่งนี้จะมาแต่งต่อนะทุกคน
ถ้าใครเข้ามาอ่านก็ขอให้โชคดี ใครเมนท์ให้ ขอให้ร่ำรวย สมหวังทุกประการ อายุยืนๆ นะคร้าบ สาธุ
5ป่าสัตว์อสูร
ได้แก่
1.ป่านิทรา
2.ป่าโลหิต
3.ป่ารัตติกาล
4.ป่าลาจาก
5.ป่ามรณะ
(เรียงตามลำดับความโหด)
ปล.ไม่นับป่าในตำนานนะคะ
"แล้วทำไมข้าต้องสนล่ะ"ชายหนุ่มผู้มีอายุน้อยกว่าโยกบิชอปขาวหลบอย่างสบายอารมณ์
"ข้ารู้ ท่านต้องการอะไร มันให้ทั้งความเป็นอมตะ อำนาจ เงินทอง"ผู้สูงวัยเอ่ย พลันโยกม้าเข้าไปใกล้บิชอปอีกรอบ
"หือ"ผู้อ่อนวัยกล่าว พลางโยกบิชอปไปขางหน้า
"มันจะสนองความต้องการสูงสุดของท่าน โดยแลกกับการเป็นทายาทของซาตาน" เจ้าของหมากสีดำเอ่ยต่อ แล้วโยกม้าไปไกลอีกรอบ
"รุกฆาต"ชายหนุ่มเอ่ย แล้วหยิบคิงสีดำออกจากสนาม"หมากรุกไม่ได้มีแต่ม้ากับบิชอปนะท่าน สนามรบก็เหมือนกัน"
แสงสว่างสาดส่องไปทั่วห้องนอน ชายหนุ่มเจ้าของห้องเดินออกจากห้องน้ำ ด้วยชุดกางเกงขาสั้น สีน้ำตาล เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำ ทับด้วยแจ็คเก็ตสีน้ำเงิน ผมสีน้ำตาลแซมชาที่ยาวประบ่าถูกรวบไว้ใหม่ ถ้าไม่รู้จักเขาจริง ก็อาจจะไม่รู้เลยว่า เขาคือรัชทายาท เรย์ ไบริล แห่ง เมเนเซีย
จิ้งจอกสาวพลิกตัวไปมาอยู่บนพื้นพรม แสงอาทิตย์สาดเข้ามาในห้อง จนเธอต้องหยีตา
"ตื่นได้แล้ว ตื่น"เจ้าชายหนุ่มตะคอกใส่สาวน้อย จนแทบไม่เหลือเค้าความอ่อนโยในเมื่อคืน
"ยังเช้าอยู่เลย แม่จ๋า ขอนอนอีกแป้บน้า" หญิงสาวเอ่ย พลางพลิกตัวอีกรอบ
"เที่ยงแล้วนะ ยังเช้าอยู่อีกเหรอ"ชายหนุ่มตะคอกรอบสอง จนหญิงสาวสะดุ้งตัวตื่นขึ้น
"เที่ยง จริงเหรอ"หญิงสาวตะโกนขึ้นด้วยความตกใจ พลางวิ่งวุ่นเป็นหมาโดนน้ำร้อนลวก
"ล้อเล่น ไปอาบน้ำไป วันนี้จะไปตรวจตราเมืองซักหน่อย"
"แล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน นายไปคนเดียวซิ"
"อืม ก็นะ ถ้าทิ้งเธอไว้ที่นี่ เดี๋ยวของหายีก แล้ววังจะป่วน"
"ก็ได้ย่ะ" เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำเงินเอ่ยแล้วเดินกระฟัดกระเฟียดเข้าห้องน้ำ
'ตกลงนายนั่นเป็นคนยังไงกันแน่ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย' เธอก้าวลงสระน้ำร้อนพลางคิดไปด้วย เส้นผมสีน้ำตาลแดงถูกรวบไว้เป็นมวยผม
น้ำอุ่นช่วยทำให้เธอเย็นใจขึ้น 'มีเรื่องไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก เขาไม่โกรธเราที่ไปหลอกเขาอย่างนั้นก็ดีขนาดไหนแล้ว เฮ้อ.........'
"อาบน้ำเสร็งยัง คุณขโมยน้อย" เสียงที่ตะโกนถามเข้ามาทำให้เอพริลไม่ต้องเดาว่าใคร ชายหนุ่มเจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาล เส้นผมสีน้ำตาลแซมชา เรย์ ไบริล นั่นเอง
"เย้ ตรวจเมืองๆ เขาเอ่ย ด้วยท่าทางคล้ายกับเด็กน้อย นัยน์ตาสีน้ำตาลของเขามีแววระลิกระลี้ ซุกซน จนดูเหมือนว่าเขาผู้นี้เป็นเพียงเด็กหนุ่มธรรมดา
"แล้วเขาตรวจเมืองกันยังไงเหรอ"เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำเงินเอ่ยถามเสียงสั่น
"ตามมาดิ เอ้! นั่นไง จุดตรวจที่1 ผู้ตรวจตรา เมย่า น้องสาววัย 13 ผู้น่ารัก"รัชทายาทหนุ่มกล่าว แล้วสาวเท้าสวบๆไปด้านหน้า ตรงไปที่สาวน้อยผมดำ นัยน์ตาสีอเมทิสต์ ผู้ที่ดูเหมือนจะตีสีหน้าจริงจังอยู่ตลอดเวลาจนหน้ากลัว
"อ้าว นายเองเหรอ นึกว่าท่านพี่เฟนายล์"สาวน้อยเอ่ยเชิดๆ ผมที่ถักไว้เป็นเปียดูหลุดลุ่ยเล็กน้อยแก้มของเธอเป็นสีแดงราวกับลูกมะเขือเทศสุก ดูรวมๆแล้ว เนเด็กสาวที่น่ารักมาก
"เมย่าจ๋า นี่ก็พี่ชายเธอนะ เรียกว่านายได้ไง"รัชทายาทหนุ่ใมเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ
"ฉันจำไม่ได้ว่าเคยมีพี่ชายสารเลว"
"เมย่า เมย่า นะเมย่า เรียกว่าพี่ที่เถอะ งอนอะไรล่ะคนดี เดี๋ยวพี่ไปข้างนอกแล้วซื้อลูกอมมาฝาก"
"ลูกอมทำให้ฟันผุ ไม่ดีต่อสุขภาพ"
"งั้นเดี๋ยวซื้อตุกตามาฝากแทนก็ได้"
"ฉันแพ้นุ่นตุ๊กตา"
"เอ่อ.... ปากกาสีทองด้ามใหม่เป็นไง"
"อืมม โอเคเลยค่ะพี่ชาย"เจ้าหยิงน้อยเอ่ยเสียงใส แล้วมองพี่ชายด้วยนัยน์ตาแป๋วแหวว
"อือ เมย่า นี่เอพริล เลเซอแตงส์ เพื่นพี่ เอพริล นี่ เมย่า ไบริล น้องสาวฉันเอง"เรย์ เอ่ย แนะนำตัวแทนทั้งคู่
"ยินดีที่รู้จักเพคะ องค์หญิง"จิ้งจอกสาวเอ่ย พลางถอนสายบัวอย่างกล้าๆเกร็งๆ
"โอ้ย ไม่ต้องเรียกว่าองค์หญิงก็ได้ เรียกเมย่าง่ายกว่าเยอะเลย"เด็กสาวพูดอย่างเป็นกันเอง พลางยื่นมือไปข้างหน้า "ยินดีที่รู้จัก คุณเอพริล เลเซอแตงส์ จิ้งจอกเก้าหาง คนสุดท้าย แห่งป่าสีเพลิง"
"พระองค์ เอ้ย! เมย่ารู้ได้ไงล่ะ เพคะ เอ้ย! ต้องไม่มีเพคะเนอะ"(-_-;a)จิ้งจอกสาวคนสุดท้ายเอ่ยติดๆขัดๆ
"ก็ยัยนี่น่ะ ภูตประจำหอสมุดเลยล่ะ" เจ้าชายเอ่ยขึ้น แล้วมองดูน้องสาวอย่างเอ็นดู
"พี่คะ"เธอกรีดร้องอย่างไม่พอใจ พี่ชายอะไรเนี่ย นิสัยไม่ดีเลย
"แล้วเดี๋ยวจะซื้อปากกามาฝากนะ คุณน้องรัก" เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาลเอ่ย แล้ววิ่งหนีไป โดยไม่ลืมจะลากสหายรักไปด้วย
"จุดที่สอง เจ้าชายคนโต เฟนายล์ ไบริล แห่ง เมเนเซีย และ องค์หญิง เซร่า เอเรเซีย แห่งพิราดลอฟ (พิ-รา-ดลอฟ) ผู้เป็นคู่หมั้น"เขากล่าว แล้ววิ่งตรงไปที่ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ เจ้าของนัยน์ตาสีอเมทิสต์สวย เส้นผมสีน้ำตาลยาวระต้นคอ และ หญิงสาวผมสีเงินยาวเพียงประบ่า นัยน์ตาสีฟ้าใสสวย
"ดีคร้าบ พี่ ทำไรอยู่" เจ้าของนัยน์ตาสีน้ตาลเอ่ย กับชายหนุ่มร่างใหญ่
"ทำงานแทนแกไง ไอ้น้อง โดดเรียนอีกแล้วเหรอ ระวังท่านราชครูจะล่ามโซ่เอาไว้นะ" ชายหนุ่มร่างใหญ่ เจ้าของนัยน์ตาสีอเมทสต์เอ่ยตอบ
"โถ่.... พี่ก็ อย่าล้อเล่นสิคร้าบ"
"อืม เฟนายล์ อย่าแกล้งน้องเขาดิ น่าสงสารออกนะ"หญิงสาวที่ยืนขนาบอยู่กับเจ้าชายเฟนายล์เอ่ยท้วงขึ้น
"พี่เฟนายล์ และก็ พี่หญิง เซร่าคนงาม นี่ๆๆๆๆ ผมมีเพื่อนใหม่ด้วย"รัชทายทหนุ่มเอ่ยพลางกระโดดโลดเต้นคล้ายเด็ก
"จ้าๆ ใครเหรอ"เจ้าหญิงแห่งพิราดลอฟเอ่ยถาม
"นู่นไง เอพริล เลเซอแตงส์ แถมยังเป็น จิ้งจอกสาวคนสุดท้ายด้วย"เจ้าชายหนุ่มเอ่ย พลางชี้ไม้ ชี้มือมาทางขโมยน้อย
"เลเซอแตงส์"เจ้าชายเฟนายล์เอ่ย แล้วสบถพึมพำ
"ทำไมครับพี่"
"ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ"องค์หญิงเซร่า ตอบแทนคู่หมั้น
"คร้าบบบ งั้นผมไปเดินเล่นในเมืองนะ บายฮับ"ผู้อ่อนวัยเอ่ยแล้ววิ่งมาทางจิ้งจอกสาว
"ทำไมไม่เข้าไปคุยกับท่านพี่เฟนายล์ กับพี่หญิงเซร่าล่ะ กะว่าจะแนะนำตัวให้อยู่เชียว" เจ้าชายหนุ่มกล่าวด้วยท่าทีที่บอกว่าเสียดายอย่างมาก
"ไม่ล่ะ"จิ้งจอกสาวเอ่ยเกร็งๆ แล้วหยิบมิไนโคสโคป(Minaikoscope มิ-ไน-โค-สะ-โคป ไม่ต้องเปิดหนังสือประวัตติศาสตร์หาหรอก มันไม่มีจริง)ออกมาจากระเป๋าย่ามสีหม่นมันสั่นอย่างแรง
มิไนโคสโคป เป็นเครื่องมือสื่อสารชนิดหนึ่ง ที่ผู้สื่อสารจะตองเพ่งกระแสจิต ละรึกถึงคู่สนธนาใส่ในลูกแก้วที่อยู่ตรงปลายด้าม มันมีลักษณะเป็นแท่งแก้วยาวๆ ตรงปลายหนึ่งมีลูกแก้วสีแดง ไว้รับกระแสจิต แล้วแปลเป็นคำพูด ส่วนอีกปลายหนึ่งก็เป็นลูกแก้วสีฟ้า ไว้สำหรับเพ่งกระแสจิตใส่ลงไป
"ฉันมีงานใหม่ให้เธอ เอพริล งานนี้สำคัญมาก สิ่งที่เธอต้องขโมยคือ นัยน์ตายักษ์สีแดง จากป่านิทรา ค่าจากคราวนี้ 5 แสน เซนี ฉันให้เวลาเธอ 1 เดือน ส่งของที่ร้าน เหล้าโซเวีย"ลูกแก้วสีแดงเปล่งแสงออกมา พร้อมกับเสียง พอคำพูดจบแล้ว เธอก็เก็บมิไนโครสโคปเก็บไว้ในย่าม
"ใคร"รัชทายาทหนุ่มเอ่ยถาม แต่ได้รับคำตอบมาเป็นเพียงนัยน์ตาดุๆจากจิ้งจอกสาวแทน
"ปราบยักษ์เหรอ"เธอครุ่นคิด ...ค่าจ้างก็มากด้วยนี้ แต่อันตราย ว่าแต่ หมอนี่เถอะ รู้ว่าเป็นรัชทายาท ถึงจะดูไม่ค่อยเหมืน แต่ก็น่าจะมีฝีมีบ้างนะ "นายไปเที่ยวป่านิทราด้วยกันมั้ย"
"ป่านิทราๆ เวลาตั้งเดือน โดดเรียนสบายๆเลยอ่ะ ตกลงไป"เจ้าชายหน่มผมน้ำตาลแซมชา เอ่ยด้วยท่าทางครุ่นคิดก่อนตอบตกลงง่ายๆ เขาก็ไม่ใช่คนโง่อะไรนักหรอก เขาพอจะรู้อยู่ว่าทำไมเธอชวนเขา รู้ดีเลย แต่เธออาจจะผิดหวังก็ได้ ที่เลือกชวนเขาไปอย่างนี้
-------------------------------------------------------------------------------------
พรุ่งนี้จะมาแต่งต่อนะทุกคน
ถ้าใครเข้ามาอ่านก็ขอให้โชคดี ใครเมนท์ให้ ขอให้ร่ำรวย สมหวังทุกประการ อายุยืนๆ นะคร้าบ สาธุ
5ป่าสัตว์อสูร
ได้แก่
1.ป่านิทรา
2.ป่าโลหิต
3.ป่ารัตติกาล
4.ป่าลาจาก
5.ป่ามรณะ
(เรียงตามลำดับความโหด)
ปล.ไม่นับป่าในตำนานนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น