ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Ans ::: 2 ครีม about rin
ถึงคุณครีนเลยค่ะ
รินเห็นคำถามก็เมื่อ ตีหนึ่ง 10นาที >O< คงจะตอบไม่ทันแน่ (เพราะ ตอนจะปิดเต็มที)
ตอนนี้ก็เลยตอบเรื่องเกี่ยวกับตัวเองไปก่อนเพราะรินคำว่าคำถามของเรียกครีมแล้วกันน่ะมี
คำถามของครีมมีประโยชน์มากบอกตามตรงที่ถามมารู้น้อยมาก กร๊ากกกกกกกก
แต่รินก็ไปหามาแล้ว เรียบร้อย ซึ่งยังหาไม่หมด
และจะนำไปตั้งเป็นตอนด้วย ซึ่งคิดว่าหลายๆคน(รวมทั้งรินเองเนี่ยก็อยากรู้เหมือนกัน)
เลยเอาชัวร์ๆก่อน ตอบเรื่องส่วนตัวของรินก่อนดีกว่า อิอิ
เพราะเรื่องจริงแท้แน่นอน
ก่อนอื่นต้องขอบอกว่าดีใจเหมือนกันค่ะที่เจอคนบ้าไวโอลินเหมือนกัน อิอิ
อยากรู้จังว่ารินเล่นได้ถึงขั้นไหนแล้วคะ
รินก็ตอบว่า ยังย่ำตอกอยู่เลยค่ะไม่ค่อยจะไปถึงไหน
อือรินเล่นมานานหรือยัง
พอสมควรแล้วค่ะ แต่ยังไม่ถือว่านานมาก ควรจะถือว่าเพิ่งเริ่มเล่นเสียมากกว่า
อยากรู้ความรู้สึกของคนเล่นไวโอลินเหมือนกันว่าเหตุผลที่ชอบคืออะไร
รินเคยดูหนังเรื่องนึงค่ะที่มีเสียงเชลโล่ แล้วก็รู้สึกชอบมาก เพราะเสียงมันหวานดีเหลือเกิน โดยที่เข้าใจว่าเป็นเสียงของไวโอลินเพราะตอนนั้นรินรู้จักแต่ไวโอลิน ก็เข้าใจว่าใช่ชัวร์ แว๊ก แต่พอมาเล่น มันไม่ใช่อ่ะ แล้วก็ถึงจะรู้จักกับเจ้าเชลโล่ที่หลัง แต่พอเล่นแล้วก็รู้สึกสนุกดีค่ะ เลยเล่นมาจนถึงทุกวันนี้ โห พูดยังกับว่าเล่นนานมากแล้วเหอะๆ -*-
มันแตกอยู่ด้วยและที่เเปลงใจรินทำได้เป็นก้อนที่สวยงามมากเลย และไอแผ่นดำๆข้างก้อนยางสนคืออะไรหรอค่ะ
กล่องยางสนอันเก่าค่ะที่มันแตกอ่ะค่ะ รินไม่แนะนำให้ลองหลอมหรอกนะค่ะเพราะอย่างที่บอกไปมันไม่กล้าใช้ -*- แถมเสียช้อนไปหนึ่งคันด้วย(ช้อนไหม้) อิอิ รินไม่กล้าใช้เพราะไม่รู้ว่ายางสนที่มันโดนไฟอีกครั้งนึงเนี่ยมันจะเสื่อมสภาพรึเปล่า แต่ตอนนี้ก็ยังเก็บไวเตือนใจอยู่ค่ะครั้งหนึ่งเคยหลอม - -* ส่วนเรื่องหลอมสวยขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ T^T แต่พูดความจริงก็ได้ค่ะรินไม่ถือ TOT อิอิ
แล้วที่คุณรินบอกว่าช่วงเเรกฝึกสีสายปาวนี้ เรียนหลักสูตรไหนหรอค่ะ
ครั้งแรกที่รินเรียนคนสอนจับ (หาว) เป็นอาจารย์สอนที่โรงเรียนดนตรีธรรมดา อาจารย์จึงไม่ค่อยมีหลักสูตรมากนัก ที่ฝกสายเปล่าก่อนคืออาจารย์ต้องการฟังทักษะของเด็ก คือฟังความนิ่งของมือ น้ำหนัก และฝึกจำเสียงของแต่ละสาย ไปด้วย รวมทั้งท่าทางต่างๆค่ะ ซึ่งต่อมารินก็ย้ายที่เรียนไปเรียนที่ yamaha ค่ะ ซึ่งตอนรินย้ายรินเพิ่งย้ายจึงไปเจอเข้กับเล่มสีเขียว หน้าปกเขียนว่า violin 1 TOT และเรียนเรื่อยๆก็จะกลายเป็น zusuki ค่ะ ซึ่งรินเองมีหนังสือฝึกอยู่หลายเล่มจึงไม่ค่อยเรียงตามบทเรียนเท่าไหร่ แต่รินก็จะเลือกเนื้อหาในเรื่องเดียวกันด้วย ที่ yamaha จะช้ากว่าที่เราฝึกเอง ส่วนที่จะดูว่าถูกมั๊ย รินจะมี mp3 เพลงเอาไว้ซ้อมค่ะ ฝึกทักษะไปเรื่อยๆ (ไม่ไหวง่วง)
เย้ซึ่งรินก็เจอโน๊ตของ ปากานินี พอดี หลบซ่อนอยู่รากลึกของคอมนี่เอง กว่าจะหาเจอ - -* โน๊ตรออัพโหลดก่อนน้า เหอะๆ เอคืนรินนั่งตาค้างเขียน ไม่ไหวะตีสามเอา
ที่รินบอกว่ามีซูซูกิหลายเล่มนี้ซื่อเตรียม
ค่ะ รินเอาไวบูชาก่อนกรั๊กๆ รินล้อเล่น ไม่ใช่ที่บ้านรินมีหนังสือเกี่ยวกับไวโอลินเยอะมาก หลายหลักสูตร -*- ไม่ใช่เฉพาะของ ซูซุกิอย่างเดียว เพราะตามจริงก็โหลดมาไว้ให้คนที่อยากจะเรียนอย่างอื่นขอไปโหลดหรือถ่ายเอกสาร ส่วนรินก็ยังดูไม่ครบทุกเล่มหรอกค่ะ เลือกดูที่เนื้อหา การฝึกซ้อมมันใกล้เคียงกับที่รินเรียนหรือ้อมอยู่เท่านั้น ที่ใช่หลักๆจริง ก็มีอยู่สามเล่ม คือ
violin1 เอาไว้ทำการบ้านที่อาจารย์ (สุดโหดของริน)ให้มาหลังจากไปเรียนพิเศษรียบร้อยแล้ว
suzuki เอาไว้ซ้อมของตัวเองพร้อมพี่
แล้วก้อ maia bang เล่มนี้จะใช้บ่อยเพราะเนื้อหาค่อยข้างละเอียด มีตั้งแต่เริ่มแรก แต่บทฝึกมันค่อนข้างเวอร์ บางอันก็ยากไป บางอันก็ง่าย อยากจะร้องไห้เป็นภาษาจีน เสียเต็มประดา +555
รินเห็นคำถามก็เมื่อ ตีหนึ่ง 10นาที >O< คงจะตอบไม่ทันแน่ (เพราะ ตอนจะปิดเต็มที)
ตอนนี้ก็เลยตอบเรื่องเกี่ยวกับตัวเองไปก่อนเพราะรินคำว่าคำถามของเรียกครีมแล้วกันน่ะมี
คำถามของครีมมีประโยชน์มากบอกตามตรงที่ถามมารู้น้อยมาก กร๊ากกกกกกกก
แต่รินก็ไปหามาแล้ว เรียบร้อย ซึ่งยังหาไม่หมด
และจะนำไปตั้งเป็นตอนด้วย ซึ่งคิดว่าหลายๆคน(รวมทั้งรินเองเนี่ยก็อยากรู้เหมือนกัน)
เลยเอาชัวร์ๆก่อน ตอบเรื่องส่วนตัวของรินก่อนดีกว่า อิอิ
เพราะเรื่องจริงแท้แน่นอน
ก่อนอื่นต้องขอบอกว่าดีใจเหมือนกันค่ะที่เจอคนบ้าไวโอลินเหมือนกัน อิอิ
อยากรู้จังว่ารินเล่นได้ถึงขั้นไหนแล้วคะ
รินก็ตอบว่า ยังย่ำตอกอยู่เลยค่ะไม่ค่อยจะไปถึงไหน
อือรินเล่นมานานหรือยัง
พอสมควรแล้วค่ะ แต่ยังไม่ถือว่านานมาก ควรจะถือว่าเพิ่งเริ่มเล่นเสียมากกว่า
อยากรู้ความรู้สึกของคนเล่นไวโอลินเหมือนกันว่าเหตุผลที่ชอบคืออะไร
รินเคยดูหนังเรื่องนึงค่ะที่มีเสียงเชลโล่ แล้วก็รู้สึกชอบมาก เพราะเสียงมันหวานดีเหลือเกิน โดยที่เข้าใจว่าเป็นเสียงของไวโอลินเพราะตอนนั้นรินรู้จักแต่ไวโอลิน ก็เข้าใจว่าใช่ชัวร์ แว๊ก แต่พอมาเล่น มันไม่ใช่อ่ะ แล้วก็ถึงจะรู้จักกับเจ้าเชลโล่ที่หลัง แต่พอเล่นแล้วก็รู้สึกสนุกดีค่ะ เลยเล่นมาจนถึงทุกวันนี้ โห พูดยังกับว่าเล่นนานมากแล้วเหอะๆ -*-
มันแตกอยู่ด้วยและที่เเปลงใจรินทำได้เป็นก้อนที่สวยงามมากเลย และไอแผ่นดำๆข้างก้อนยางสนคืออะไรหรอค่ะ
กล่องยางสนอันเก่าค่ะที่มันแตกอ่ะค่ะ รินไม่แนะนำให้ลองหลอมหรอกนะค่ะเพราะอย่างที่บอกไปมันไม่กล้าใช้ -*- แถมเสียช้อนไปหนึ่งคันด้วย(ช้อนไหม้) อิอิ รินไม่กล้าใช้เพราะไม่รู้ว่ายางสนที่มันโดนไฟอีกครั้งนึงเนี่ยมันจะเสื่อมสภาพรึเปล่า แต่ตอนนี้ก็ยังเก็บไวเตือนใจอยู่ค่ะครั้งหนึ่งเคยหลอม - -* ส่วนเรื่องหลอมสวยขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ T^T แต่พูดความจริงก็ได้ค่ะรินไม่ถือ TOT อิอิ
แล้วที่คุณรินบอกว่าช่วงเเรกฝึกสีสายปาวนี้ เรียนหลักสูตรไหนหรอค่ะ
ครั้งแรกที่รินเรียนคนสอนจับ (หาว) เป็นอาจารย์สอนที่โรงเรียนดนตรีธรรมดา อาจารย์จึงไม่ค่อยมีหลักสูตรมากนัก ที่ฝกสายเปล่าก่อนคืออาจารย์ต้องการฟังทักษะของเด็ก คือฟังความนิ่งของมือ น้ำหนัก และฝึกจำเสียงของแต่ละสาย ไปด้วย รวมทั้งท่าทางต่างๆค่ะ ซึ่งต่อมารินก็ย้ายที่เรียนไปเรียนที่ yamaha ค่ะ ซึ่งตอนรินย้ายรินเพิ่งย้ายจึงไปเจอเข้กับเล่มสีเขียว หน้าปกเขียนว่า violin 1 TOT และเรียนเรื่อยๆก็จะกลายเป็น zusuki ค่ะ ซึ่งรินเองมีหนังสือฝึกอยู่หลายเล่มจึงไม่ค่อยเรียงตามบทเรียนเท่าไหร่ แต่รินก็จะเลือกเนื้อหาในเรื่องเดียวกันด้วย ที่ yamaha จะช้ากว่าที่เราฝึกเอง ส่วนที่จะดูว่าถูกมั๊ย รินจะมี mp3 เพลงเอาไว้ซ้อมค่ะ ฝึกทักษะไปเรื่อยๆ (ไม่ไหวง่วง)
เย้ซึ่งรินก็เจอโน๊ตของ ปากานินี พอดี หลบซ่อนอยู่รากลึกของคอมนี่เอง กว่าจะหาเจอ - -* โน๊ตรออัพโหลดก่อนน้า เหอะๆ เอคืนรินนั่งตาค้างเขียน ไม่ไหวะตีสามเอา
ที่รินบอกว่ามีซูซูกิหลายเล่มนี้ซื่อเตรียม
ค่ะ รินเอาไวบูชาก่อนกรั๊กๆ รินล้อเล่น ไม่ใช่ที่บ้านรินมีหนังสือเกี่ยวกับไวโอลินเยอะมาก หลายหลักสูตร -*- ไม่ใช่เฉพาะของ ซูซุกิอย่างเดียว เพราะตามจริงก็โหลดมาไว้ให้คนที่อยากจะเรียนอย่างอื่นขอไปโหลดหรือถ่ายเอกสาร ส่วนรินก็ยังดูไม่ครบทุกเล่มหรอกค่ะ เลือกดูที่เนื้อหา การฝึกซ้อมมันใกล้เคียงกับที่รินเรียนหรือ้อมอยู่เท่านั้น ที่ใช่หลักๆจริง ก็มีอยู่สามเล่ม คือ
violin1 เอาไว้ทำการบ้านที่อาจารย์ (สุดโหดของริน)ให้มาหลังจากไปเรียนพิเศษรียบร้อยแล้ว
suzuki เอาไว้ซ้อมของตัวเองพร้อมพี่
แล้วก้อ maia bang เล่มนี้จะใช้บ่อยเพราะเนื้อหาค่อยข้างละเอียด มีตั้งแต่เริ่มแรก แต่บทฝึกมันค่อนข้างเวอร์ บางอันก็ยากไป บางอันก็ง่าย อยากจะร้องไห้เป็นภาษาจีน เสียเต็มประดา +555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น