*~^"'ความลับเรนอน"'^~*

เนื้อเรื่อง

ความลับของเรนอน

 

ณ หอพักปี 4 ป้อมอัศวิน

“เรนอน อยู่มั้ย” คิลเคาะประตูเรียกแฟน

“อ้าว คิล เรนอนเธอไม่ค่อยสบาย เลยหลับอยู่น่ะ”มาทิลด้าบอกคิลและเดินเข้าห้องไป

“มาทิลด้า เธอทำเอกสารหล่นน่ะ เฮ้ เดี๋ยว” คิลร้อง อืม....เก็บเข้าไปให้ละกัน

“นี่นายจะบุกห้องเราเหรอ กล้ามากไปแล้วนะ” แองเจลีน่า ส่งเสียงเข้ามาก่อน

“เปล่า ฉันแค่จะเอาของที่มาทิลด้าทำหล่นเข้าไปคืนก็แค่นั้น” คิลตอบตามจริง

“งั้นฉันเอาเข้าไปให้เอง” แองเจลีน่าว่าและหยิบเอกสารไปจากมือคิล

“อืม...ทำไมแม่สาวสองคนนั่นทำลับๆล่อๆเหมือนมีความลับในห้อง(หยั่งกะตอนซ่อน

หมาเฟรินของเราเด๊ะ)”คิลคิด “เรนอนด้วยเมื่อวานยังแข็งแรงไปเดินเล่นที่สวนกะแองจี้

ได้อยู่เลย ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัย ไปปรึกษาเฟรินกะคาโลละกัน”คิลหยุดคิดและเดินไปที่ห้องอา

หารดราก้อน

 ณ ห้องอาหารดราก้อน

“ที่นายเล่ามานี่ก็น่าสงสัย” เฟรินออกความเห็นขณะยัดขนมปังก้อนที่สิบเอ็ดเข้าปาก

“แล้วนายล่ะว่าไงคาโล” เฟรินหันไปถามความเห็นจากคนพูดน้อย

“เรนอนอาจโดนคำสาป”คาโลออกความเห็น “ฉันจะไปสืบให้”

“แล้วไหงไม่กินข้าวกันทั้งห้อง” เฟรินสงสัย “หรือโดนสาปยกห้อง”

ณ ห้องสามสาว

“เรนอนตัวร้อนแล้วล่ะมาทิลด้า” แองเจลีน่าพูด

“คงใกล้ถึงเวลาแล้วสินะ ไปล๊อกห้องหน่อย แองจี้” มาทิลด้ากล่าว “ทนหน่อยนะเรนอน”

“ฉันล๊อกห้องแล้ว นี่จะหกโมงครึ่งแล้วนี่นะ3..2..1. มา”แองเจลีน่าพูด

“เรนอนตื่นแล้วเหรอ ปีกงอกแล้วซิ กินยาแก้ปวดสิ เอ้า”มาทิลด้าพูด

ณ ห้องพักห้องแรกของหัวหน้าชั้น ปี 4 แห่งป้อมอัศวิน 

“เข้าใจล่ะ เรนอนจะมีปีกงอกออกมาตอนหกโมงครึ่งสินะ”เฟรินว่า

เมื่อคาโลให้พี่ผีสาวในคทาพิพากษาล่องหนไปสืบที่ห้องของสามนางฟ้าแล้วกลับมาเล่าให้ทั้งสามฟังทุกคำพูดแถมแสดงเสียงพากษ์ซะเหมือน

“แล้วทำไมเรนอนไม่บอกคนอื่นล่ะ”คิลถาม

“เธอคงอายตามประสาผู้หญิงหน้าไม่หนาเป็นฉาบปูนเหมือนใครบางคนน่ะค่ะ”ผีสาวตอบ

“ว่าเราอีกสิ แม่คุณ”เฟรินในร่างหญิงร้อนท้อง

“ถ้าให้ปิดเป็นความลับแบบนั้นเรื่อยๆแม่สาวพวกนั้นไม่อดข้าวเย็นตายเรอะ”เฟรินถามกลั้วหัวเราะ “เอางี้นะคาโล คิล ทำแบบนี้นะ.......”

ณ หอนอนป้อมอัศวิน (ตอนเย็น)

“คิล คาโลมันเสกให้ห้องล๊อกให้หมดทุกคนต้องไปรวมกันที่ห้องนั่งเล่นรวมจนกว่าจะสองทุ่ม

เข้าใจนะคิล”เฟรินกะซิบกับคิลซึ่งไม่พอใจกับแผนนี้นัก(เหมือนแกล้งแฟนเขาทางอ้อมน่ะสิ)

“มัวแต่พูดกันอยู่ได้ รีบไปห้องนั่งเล่นรวมเร็วเข้า”แม่มดสาวว่า

ณ ห้องนั่งเล่นรวมปี 4

คาโลนั่งอ่านหนังสือ เฟรินเดินหมากรุกเล่นกับโร คิลพยายามจะคุยกับเรนอนแต่

เธอแกล้งหลับ   จะทุ่มครึ่ง แล้วและ….

“จ๊าก!เรนอน มีปีก ว้าก!!”ครี้ดร้อง ทำให้ทุกคนหันไปมองเรนอนเป็นตาเดียว

ภาพที่เห็น คือ เจ้าหญิงคนสวย แห่ง ป้อม มีปีกสีขาวอยู่กลางหลัง กำลัง...เป็นลม

“เอ๋า!ทำไงดีเรนอนสลบเฉยเลย”เฟรินถาม “อ๋อ เจ้าหญิงสลบก็ต้องให้เจ้าชายนักฆ่า

ไปจุ๊บให้ตื่น” ถามเองตอบเองเสร็จสรรพก็หันไปมองเพื่อนซี้ที่หน้าเริ่มขึ้นสีก่ำ

ตามเสียงเชียร์ (ป.ล.มาทิลด้า กับ แองจี้หมดแรงห้าม แข็งเป็นหินไปแล้ว)

คิลเข้าไปปลุกเรนอนที่ตัวร้อนจี๋ “ตื่น เรนอน ตื่นๆ”แต่ไม่สำเร็จจึงต้องใช้วิธีของเฟริน

ขณะที่สองหน้าชิดกันห่างเพียงจมูก เรนอนก็ฟื้น และ เพี๊ยะ! ทำให้ดวงหน้าของนักฆ่า

หนุ่มมีรอยแดงๆห้านิ้วบนหน้า แต่เจ้าหญิงคนสวยกลับแดงไปทั้งหน้า

ที่อีกฝั่งหนึ่งของห้องคาโลกำลังใช้เวทปลดล๊อกประตูห้องนอนของทุกคน

อย่างเงียบๆ แต่แม่มดสาวตาไวกลับเห็นซะก่อน

“ใครใช้ให้นายทำแบบนี้ คาโล” เฟรินเห็นเจ้าชายที่ไม่มีทีท่าจะปฏิเสธซักข้อกล่าวหา

ก็อดเสียวหัววาบๆไม่ได้ อีกที่นักฆ่าหนุ่มกำลังส่งสายตาภาษาใจอยู่กับเจ้าหญิงแห่ง คาโนวาล

คงยังไม่เคลียร์(มาทิลด้าก็อยู่ข้างเรนอนนั่นล่ะ แต่ถูกลืม) อีกที่ท่านขอทานผู้คุมกฎก็ต้อนคน

อื่นๆเข้าห้องอยู่ และ กำลังจะตามคนอื่นๆเข้าห้องหากใช่แต่ว่า...

“เฟริน!”เสียงแองเจลีน่าส่งมาเตือนเป็นเชิงเรียกให้เข้าไปหา

“โอเค โอเค ฉันทำเองล่ะ ฉันเป็นคนวางแผน อยากตีก็ตีเลย”เฟรินสารภาพและยกมือยอมแพ้

“นายรู้ชะตากรรมของตัวเองก็ดีแล้ว นี่!นี่!นี่!นี่!”แองเจลีน่าฟาดเอ๊าฟาดเอาโดยไม่มีทีท่าจะหยุดถ้าไม่ใช่ว่าไม่ได้เสียงมาทิลด้าส่งเสียงมาห้ามไว้ก่อน

“หาวิธีเอาปีกของเรนอนออกก่อนเถอะแองจี้”มาทิลด้าว่า

“ไม่เห็นต้องเอาออกเลย ครี้ก เจค กัส เอ็ดเวิร์ด เดท มันว่าเหมือนนางฟ้า ฉันว่ามันก็เท่ห์ดีนะ”

โร ที่เพิ่งต้อนฝูงลิงเข้าห้องออกความเห็น “แต่ถ้าอยากเอาออกจริงๆฉันก็รู้วิธีนิดหน่อย”

“ทำยังไงล่ะ”สามนางฟ้าเกือบจะถามเป็นเสียงเดียวกัน

“ก็เอากรรไกรที่ทำด้วยเงินทั้งอันมาตัดตอนคืนพระจันทร์เต็มดวงปีกก็จะหลุด”โร ตอบ

“แต่เลือดจะไหลไม่หยุดต้องเอาใบไม้สีขาวแห่งทะเลทรายมาซับปิดไว้ 1 คืน”คาโลต่อ

“อ๊า พรุ่งนี้ก็คืนพระจันทร์เต็มดวงแล้วนี่นา”มาทิลด้ายิ้ม “พรุ่งนี้ก็ไม่มีปีกนี่แล้วนะเรนอน”

“ใบไม้สีขาว แห่ง ทะเลทรายล่ะจะเอามาจากไหน” แองเจลีน่าคราง

“ฉันมีนะ 12 ใบน่ะ” คิลพูด “พ่อฉันให้ไว้เผื่อเลือดของเหยื่อจะไหลจนน่ารำคาญ”

“ขอสัก 2 ใบนะคะคุณคิล”เรนอนถามเสียงหวานซึ่งแน่นอนว่าคิลไม่ปฏิเสธ

ณ ห้องนอนของสามนางฟ้า ป้อมอัศวิน

“กรรไกรเงินของท่านแม่อยู่นี้”มาทิลด้าหยิบกรรไกรเงินออกจากตู้

“เรนอนหลับไปแล้ว ตัดเลย”แองเจลีน่าตัดปีกได้สวยแต่เลือดก็เริ่มไหล

“เอาใบไม้ สีขาวมาซับเร็ว”มาทิลด้าว่า เรนอนสะดุ้งตื่นเพราะเจ็บแผลหน่อยๆ

“เรนอนหลับต่อไปเลยไม่เป็นไรแล้ว”แองเจลีน่าว่าบ้าง

ตอนเช้าเรนอนเอาปีกข้างหนึ่งไปให้คิล (ค่าใบไม้สีขาว แห่ง ทะเลทราย)

คิลเอาปีกไปห่มแทนผ้าห่มเลย ส่วนเรนอนก็เอาไปทำเสื้อคลุมขนนก

 

 

 

                                                                      เรื่องโดย...kariner

                                                                     วันเสาร์ที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2550 


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ดีค่า \\^o^// ฝากฟิคสั้นเรื่องแรกด้วยนะคะ มาเม้นท์ให้ด้วยน้า