คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 The first (2/2)
“ชื่ออะไร” ไอ้หน้าหล่อมันถามผม
อะไรของมึงเนี่ย เรียกผมว่ามึงไม่พอยังจะมาถามชื่อกูอี๊ก!!~
“เหนือ” ผมตอบห้วนๆ แล้วไม่คิดจะถามมันต่อด้วยครับ เอ่อมึงหล่อก็จริง แต่ท่าทางมึงโรคจิตชิหอง!! บอกตรงๆ กูกลัว !!๐>.<๐!!
“กูแมก”
ผมเหล่ตามองมัน แล้วอืม ให้มันเบาๆ พยายามไม่สบตา เดี๋ยวมันชวนคุย
“เรียนไหน”
แน๊.... ไอ้นี่ มึงรู้ป่าวกูไม่อยากคุยกะมึงอ๊ะ ไอ้โรคจิต!!
แต่ผมก็บอกสถาบันไป แล้วมันก็บอกสถาบันของมันให้ผม เรียนคนละโรงเรียนแถมไกลกันชนิดคนละเขตเลยครับ และก่อนที่มันจะถามอะไรต่ออีก ผมโคตรดีใจเลย ไอ้ทันกะไอ้นายมันเดินมาแล้ว~
มึงรู้ป่าวกูดีใจแค่ไหนได้เจอพวกมึงเนี่ย~~~~
“เพื่อนกูมาแล้ว” ผมบอกมัน เผื่อมันจะเดินกลับไปที่ที่มันอยู่ ว่าแต่ที่ที่มันอยู่อ่ะ ตรงไหนวะ หรือว่า... มันออกมาจากต้นไม้ต้นนั้น >o< (จิ้นเวอร์ค่ะ///ไรเตอร์)
“มีแฟนหรือยัง” ผมชะงักกับคำถามของไอ้แมก (เรียกไอ้เพราะมันแทนตัวมันว่ากู) ใบหน้าหล่อๆ ของมันเรียบเฉย เอียงคอนิดๆ และคิ้วถูกยกขึ้นเพื่อรอคำตอบ
ถามเรื่องนี้ทำไมวะเนี่ย!!
คือมันยังไม่มีอ่ะ แต่กูมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ผมอยากตอบมันอย่างนี้ครับ แต่ก็ออกจะแปลกสักหน่อย ก็ผมกับมันเพิ่งเจอกันครั้งแรก แล้วไอ้เรื่องที่ผมมีคนที่ชอบเนี่ยผมรู้ของผมคนเดียวอ่ะ เพื่อนๆ ไม่มีใครรู้สักคน แล้วผมจะบอกมันเพื่อ?? ~.~”
ไอ้คำถามนี้ทำให้ผมไม่รู้จะตอบมันยังไง ผมมองหาเพื่อนอีกที
โฮ่... ไอ้เพื่อนสองคนมันดันหยุดซื้อหนมอีกอ่ะ เมื่อไหร่มึงจะเดินมาถึงกูสักทีวะ!!
“ว่าไง” มันเร่งผมเสียงดุด้วยคร๊าบบบบบบ
มึงรู้ป่าว กูกลัวมึงอ๊ะ ไอ้เชี่ยยยยยยยยย!!
ไม่เร่งเปล่ามันเดินเข้ามาใกล้ด้วยอ่ะ ผมส่งสายตาไปให้เพื่อนผมสองคน อ้าว... ดันโทรศัพท์!!
แล้วทำม๊ายยยยยยยยย ทำไม ต้องโทรพร้อมกันสองคนด้วย แงๆๆๆๆ
oT^To
ผมถอยหลังจนไปชนกับเก้าอี้ข้างลานโล่งนั่น หมดทางหนี....
“ตอบมาดิ เสียเวลา” มันบ่น แล้วกูไม่เสียหรือไงอ่ะ แต่ไม่มีเวลาเถียงครับก็หน้าตามันตอนนี้กดดันผมมากเลยอ่ะ... T^T
“ยัง” ผมตอบสั้นๆ เพราะทนแรงกดดันจากภายนอกไม่ไหว แล้วมันก็คลี่ยิ้ม
บร๊ะจ้าวววววววววววววววว!!
มันยิ้มแล้วหล่อขั้นเทพอ่ะ แล้วมันก็ก้มหน้าลงมาหาผมที่ตอนนี้เอนตัวลงเรื่อยๆ จนต้องลงไปนั่งที่เก้าอี้ แต่ไอ้แมกมันยังไม่จบแค่นั้น มันเอาหน้าหล่อๆ ของมันตามมาอ่ะ ใกล้จนได้กลิ่นมิ้นท์จากลมหายใจมันเลยครับ!!
!!o>/////<o!!
“มึงน่ารักดี เป็นแฟนกูนะ” มันกระซิบข้างหูผม แล้วก่อนที่มันจะผละออก ไอ้กลิ่นมิ้นท์มั่นมันก็มาแปะที่แก้มของผมพร้อมเสียงดัง ฟอดดดดดด!!!
ผมค้างอยู่อย่างนั้น และใช้เวลาถึงสิบวินาทีผมถึงเข้าใจว่า
ผมโดนไอ้หน้าหล่อนี่หอมแก้ม!!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!
ได้แต่ตะโกนในใจ แต่ปากผมไร้ซึ่งเสียงใดๆ โดยสิ้นเชิง
เพราะยิ่งรู้ตัวผมยิ่งช๊อคจนพูดอะไรไม่ออกเลยครับ!
“ได้ยินหรือเปล่า” มันถามด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“หรือให้กูย้ำอีกที” มันเอาหน้าเข้ามาอีกครั้ง จนผมต้องกระถดตัวเองออกจากเก้าอี้ แล้วยืนขึ้นทันที ตอนนี้ผมรู้สึกปลอดภัยเพราะมีที่หลบหนีมากขึ้น ก็ผมกลัวนี่!!
เชี่ยไม่ต้องย้ำอ่ะกูได้ยินเต็มสองหูเลยยยยยย!
“เอาไปคิดดูกูไม่เร่งมึงหรอก” แล้วมันก็เดินไป พอดีกับเพื่อนผมที่เดินเข้ามา
“เป็นอะไรไอ้เหนือ เต้นเหนื่อยจนหน้าแดงเลยนะมึง” ไอ้ทันมันทัก พร้อมไอติมในมือ พวกมึงยังมีเวลาซื้อไอติมแดกอีกเหรอเนี่ยยยยยยย!!
แต่คำพูดของไอ้ทันทำให้ผมต้องเอามือเตะหน้าตัวเอง หน้าผมแดงงั้นเหรอ ไม่หรอกๆๆ ผมส่ายหน้า แต่ที่ผมรู้สึกมากกว่านั้น ใจผมเต้นตึกตัก... ไม่หรอก ไม่เกี่ยว คงเพราะตกใจกับท่าทางของไอ้แมกและฟอดหนึ่งที่มันหอมผมต่างหาก!!
ผมมองไปทางต้นไม้ อ่ะ!! มันยังสิงอยู่ตรงนั้น
“มึงเห็นไอ้นั่นไหมวะ” ผมชี้ไปทางไอ้แมก แล้วถามไอ้ทันกับไอ้นาย นึกกลัวมันจะเป็นผี เพราะเพื่อนผมนี่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยอ่ะ ขอย้ำให้มั่นใจหน่อยว่าผมไม่ได้ฝัน หรือโดนผีหลอกกลางวัน
“เห็น ทำไมเหรอ” ไอ้นายทำหน้าสงสัย แต่ผมโล่งอก อย่างน้อยมันก็ไม่ใช่ผีต้นไม้!!
“เปล่า” ผมตอบแล้วคว้าน้ำของผมขึ้นมาดื่มอีกที แต่อ๊ะ!! งั้นที่มันหอมแก้มผมก็เรื่องจริงอ่าดิ!! แงๆๆๆ แม่ครับผมโดนผู้ชายหอมแก้มอ่ะ!!
T^T
“มึงรู้จักกะไอ้นั่นเหรอ” ไอ้ทันถาม
“เปล่า” ผมทำเสียงและท่าทางให้ปกติที่สุด หวังว่าพวกมึงคงไม่เห็นฉากอุบาทว์ที่กูโดนทารุณเมื่อกี้นะ... อย่าเห็นเลยสาธุ
=/\=
“เปล่าแล้วทำไมมันเข้ามาคุยกะมึง”
อ้าวเชี่ย!! ตกลงมึงเห็นเหรอวะ!! แน่ใจนะว่าเห็นแค่คุยกันน่ะ!!
มึงเห็นแค่นั้นจริงๆ นะ อย่าให้กูเครียดนะเว้ยเฮ้ย!! ชักไม่มั่นใจแหะ ผมเลยลองถามไอ้สองตัวนั่น
“มึงเห็นว่าไอ้นั่นคุยกะกูแค่นั้นใช่ป่ะ”
“อืม... แล้วมีอะไรมากกว่านั้นรึไง”
เชี่ย... อย่าย้อนกูไอ้นาย เดี๋ยวกูเครียด!
“เปล่า” ผมพูดแล้วทำหน้านอยด์สักหน่อย พวกมึงแหละผิดมาช้า ปล่อยให้กูต้องผจญกะไอ้ผีต้นไม้ลำพัง แต่ยังไม่ทันได้นอยด์ด้วยคำพูด ไอ้ไรท์ก็มาถึงพวกมันเลยทักทายกัน แล้วเตรียมตัวเต้น ผมก็เลยต้องปล่อยพวกมันไป
..........................
เอามาลงสองตอน
เผื่ออ่านกัน
จะอ่านกันไหมน๊า......
.............................
ความคิดเห็น