คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 อะไรของมึงเนี่ย!!
ผมเตรียมตัวเรียบร้อยนานแล้วครับก็เลยนั่งมองพวกมันคุยกัน แต่ปลายสายตาผมยังคงมองหาไอ้ผีต้นไม้ตนนั้นอยู่ และมันก็ยังคงมองผมเช่นกัน ผมว่าจะไม่สนใจมันแล้วนะ แต่ก็ต้องสนใจก็เพราะว่า...
มันอ่ะเป็นพวกเดียวกะไอ้โนลิมิต!!
เนื่องจากวันนี้ผมมาแย่งที่ได้ก่อน ไอ้พวกนั้นเลยต้องระหกไปฝั่งตรงข้าม แต่แปลกแหะตั้งแต่ผมรู้จักกับกลุ่มโนลิมิต ผมไม่เคยเห็นไอ้ผีต้นไม้นั่นมาก่อน
พอเพื่อนมันมาถึงก็ลงอุปกรณ์กันทันทีไอ้ผีต้นไม้มันคว้ากีตาร์ที่เพื่อนมันเอาออกมาจากกระเป๋า แล้วนั่งลงไล่เสียง ให้ตายสิ!!
ท่าทางของมันเวลาจับกีตาร์มัน... น่าดูชะมัดเลยอ่ะ
O_O
แต่โทดทีนะ เวลากูเต้นอ่ะดูดีกว่ามึงเห็นๆ แหะๆๆ ผมพูดจริงๆ นะ
^o^
ผมละสายตาจากมันก่อนที่มันจะรู้ว่าผมมองมันอยู่ อีกอย่างดูเหมือนเพื่อนผมจะพร้อมกันแล้ว เพราะมันเริ่มเปิดเพลงและวอร์มกันนิดหน่อย ผมก็เลยลุกมั่ง โชคดีเวลาผมเต้นผมมักจะมีสมาธิมากจนไม่ได้ยินเวลาพวกมันเล่นเพลง สักพักไอ้จีนก็ตามมา พออยู่กันครบพวกผมก็เริ่มที่เพลงประจำกลุ่ม แล้วจากนั้นก็ตามอารมณ์
“เฮ้ยกูมีโชว์” ไอ้จีนบอกตอนทีมันนั่งพักข้างผม (ผมพักนานแล้วฮะ แหะๆๆ มันร้อน) แล้วที่มันมาช้าก็เพราะไปคุยงานนี่เอง ให้อภัย...
ครับพวกผมรับงานโชว์ด้วย แล้วก็เข้าแข่งด้วย แข่งเอามันส์ครับ อย่างพวกผมน่ะแค่หนึ่งในสามก็โอแล้ว เงินรางวัลเพื่อนผมไม่สนครับ แต่ผมน่ะสนอยู่ ก็ผมมันจนนี่นา...
“ที่ไหนวะ” ไอ้นายยืนเต้นใกล้ๆ หยุดแล้ว มานั่งฟังงาน
มันเป็นงานวันเกิดของลูกสาวของเพื่อนแม่ไอ้จีน งงไหมครับ แม่ไอ้จีนมีเพื่อน แล้วเพื่อนมีลูกสาว นั่นแหละ คุณเธอชอบ Big Bang ว่าแต่พวกผมเนี่ยมันใกล้เคียงตรงไหนครับ หรือว่าหน้าตา แหะๆๆ
จริงๆ พวกผมก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไรนะครับ ขาวๆ หล่อๆ เข้มๆ ซิกแพค กันทั้งนั้น แต่กรุณาดูแต่ภายนอกครับ... อย่ามาคุยกะแมร่งเชียว จะหาว่าหล่อไม่เตือน...
ไอ้จีนบอกวันที่เวลา ทีนี้ก็เป็นไอ้ไรท์ที่เตรียมเพลง ส่วนท่าเต้นพวกเราช่วยกันคิดครับ
ผมยังนั่งพักอยู่ เพื่อนๆ มันลุกเต้นต่อแล้วครับ แล้วตอนที่พักอยู่สายตาผมก็เห็นไอ้กลุ่มโนลิมิตนั่นเล่นดนตรีกันอยู่ ผมมองไอ้ผีต้นไม้กับเพื่อนๆ
โห..... เท่ห์ได้อีกนะมึงไอ้ผีต้นไม้!!
แถมสาวๆ กรี๊ดตรึมอ๊ะ โด่... กลุ่มผมก็มีนะสาวๆ อ่ะ แต่ตอนนี้กลับบ้านไปแล้วมั้ง (มันไม่มีตั้งแต่แรกแล้วย่ะ///ไรเตอร์)
ไอ้ผีต้นไม้เล่นกีตาร์ครับ ไอ้นี่เล่นอย่างเดียวแหะ ไม่แหกปากกับเพื่อนๆ มันสักนิด ยืนเล่นเงียบๆ แต่ท่าทางเท่ห์อย่างแรง แถมมันยัง... ยิ้มเจ้าเล่ห์ และยักคิ้วให้ผมด้วย
ง่า~~~ มันรู้ว่าผมดูมันอยู่เหรอเนี่ย กูไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย...
>/////<
ผมเสตามองทางอื่นก่อนครับ เดี๋ยวมันจะล้อผมอีก... ผมเพิ่งเห็นเนี่ยแหละ ไอ้พวกนี้เล่นดนตรีเปิดหมวก มันเรี่ยไรเงินด้วยแหะ แต่ดูท่าทางไม่ใช่พวกไม่มีเงินนะเนี่ย แต่ละคนงี้ใช้ของอย่างแพงอ่ะ ดูยี่ห้อเครื่องดนตรีของแต่ละคนดิ ของกระจอกที่ไหน แล้วมันเอาเงินไปทำไมอีกเนี่ย สงสัยหาตังแดกเหล้าอ่ะดิ
ชั่วได้อีกพวกมึงเนี่ย!!
“เฮ้ย!! เพลงสุดท้าย” ไอ้จีนปลุกระดม ผมก็เลยลุกเข้าร่วมกับไอ้พวกนั้น
...................
“เดี๋ยวนั่งแท็กซี่กับกู” ไอ้จีนบอก เพราะบ้านผมเป็นทางผ่านบ้านมันพอดี ที่สำคัญผมไม่ต้องจ่ายค่าแท็กซี่ แหะๆๆ อาศัยเพื่อนอย่างเดียวครับ
ผมรีบเก็บของยัดเข้ากระเป๋าเป้ใบสวย แล้วตามหลังไอ้จีนไปติดๆ แต่จู่ๆ มีแขนแข็งแรงยึดผมไว้ครับ แล้วดึงเข้าไปหา ผมไม่ได้ตัวเล็กนะครับ แต่แรงดึงมันแรงมากจนผมกระแทกเข้ากับอกกว้างของคนฉุด
“อุ๊บ!!” ผมเงยหน้ามองคนดึง...
สัดเอ้ยดึงเบาๆ ก็ได้อ่ะ... กะจะด่ามันอย่างนี้ครับ แต่ผมกลับได้อึ้ง ก็มันอ่ะ ไอ้ผีต้นไม้!!
แถมตอนนี้ผมอยู่ในอ้อมกอดมันอีกด้วยครับ!!
o >////< o
ผมรีบผลักตัวเองออกก่อนที่เพื่อนจะเห็น แต่ดูจะช้าไป เพราะเพื่อนผมมันมองที่ผมเป็นจุดเดียว แถมทำตาค้างอีกต่างหาก หน้าตาพวกมันนี่สงสัยเต็มที่ มีแต่คำถามและผมก็พอจะเดาคำถามออกครับ
-“-;;;
ผมส่ายหน้าประมาณว่าไม่เกี่ยวอ่ะ ไม่รู้เรื่องด้วย พยายามดึงแขนออกจากมือมัน แต่ผมดึงไม่ออก... ก็มันแข็งแรงกว่าผมอ่ะ!!
“กลับกะกู”
ห๊า!!! มึงว่าอะไรนะไอ้ผีต้นไม้!!
“กู... บอกว่า... กลับกะกู... ไม่ได้ยิน... หรือไง” มันตอบคำถามของผมที่ผมถามมันอยู่ในใจช้าๆ
รู้ได้ไงวะเนี่ย!!
≥o≤
“อะ... อะไรของมึงวะ” เป็นคำพูดที่หลุดออกมาจากปากผมครับ และก่อนที่ไอ้เชี่ยแมกจะได้พูดอะไรออกมา...
“เฮ้ย!! อะไรของมึง” ไอ้จีนครับ เป็นไอ้จีนที่ช่วยชีวิตผม ขอบใจมึงมากมายอ่ะ
T^T
ไอ้แมกหันไปหา แต่หน้าตาไอ้จีนตอนนี้มันเอาเรื่องมากๆ จนผมชักกลัวว่าเรื่องราวจะไปกันใหญ่
เอาคำขอบใจกูคืนมาไอ้เชี่ยจีนนนนนนนนน!!!
“ปล่อยเพื่อนกู” มันพูด ไม่พูดเปล่าเดินเข้ามาหาไอ้แมกด้วยดิ
เอิ่ม... มึงพูดกะเค้าดีๆ ก็ได้อ่ะไอ้จีน กูเป็นตัวประกันอยู่น๊า.....
“กูจะไปส่งเพื่อนมึงเอง”
“พวกกูเอากลับเองได้” ไอ้จีนไม่ยอม แต่...
เอิ่ม... ที่พวกมึงพูดถึงน่ะใช่กูป่าววะ พูดอย่างกะกูเป็นแมวอ่ะ
~_~;;
แล้วไอ้จีนมันก็เดินมาคว้าแขนผมอีกข้าง ไม่พอยังดึงผมไปอีก พวกมันชักเขย่ออยู่นานครับ
เชี่ยจีนกูเจ็บอ่ะ!! TT^TT
สัดแมกปล่อยกูดิ๊~~
จนผมทนไม่ไหว ดึงแขนทั้งสองข้างของผมที่เจ็บแปลบๆ ออกจากมือมันทั้งคู่
“สัด!!” ผมหันไปด่าพวกมัน แค่คำเดียวเท่านั้นแหละครับ แล้วผมก็คว้ามือไอ้ไรท์เดินไป ไม่สนแมร่ง... กูเจ็บพวกมึงรู้ป่าวเนี่ย เล่นกันอยู่ได้
ผมได้ยินมันสองตัวเรียกชื่อผมอยู่ครับ แต่ผมไม่สนใจ
“ปล่อยกูไอ้เหนือ” ไอ้ไรท์มันเอ่ย ผมเลยปล่อยแล้วเดินนำหน้ามัน
“เป็นเชี่ยอะไรกันพวกมึงอ่ะ”
“กูก็อยากรู้เหมือนกัน” คำตอบของผมเอามันงง ก็ผมไม่รู้จริงๆ ง่ะ ว่ามันเป็นเชี่ยอะไรกัน โดยเฉพาะไอ้ผีต้นไม้นั่นแหละ ส่วนไอ้จีนนี่ผมพอรู้ครับ มันเป็นพวกไม่ยอมใคร รักเพื่อนชิหอง ไม่แปลกถ้ามันจะของขึ้น
“ตกลงมึงรู้จักมันป่ะน่ะ ไอ้โนลิมิตนั่นน่ะ”
“ไม่อ่ะ มันมาทักกูก่อน มาถามชื่อกู... ก็แค่นั้น” แต่ในใจของผมนี่คิดถึงกลิ่นมิ้นท์ครับ
เฮ่ย… ผมไม่ได้คิดอะไรทำนองนั้นนะครับ ผมแมนเต็มร้อย ชอบผู้หญิงด้วย...
แต่ที่ผมคิดถึงกลิ่นมิ้นท์เพราะผมข้องใจว่าไอ้สิ่งที่มันพูดน่ะ มันพูดจริงหรือเปล่า หรือมันแค่หยอกผมเล่นเท่านั้น...
ผมพอเข้าใจอ่ะนะ เพราะมันไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่เข้ามาหาผมในลักษณะนี้ ดังนั้นผมก็พอจะรู้หรอกว่าไอ้ผู้ชายที่เข้ามาจีบผมน่ะ ส่วนใหญ่มันจะเป็นยังไง ทั้งนั้นแหละครับ เข้ามาแนวเนียนๆ น้องครับ พี่ครับ คุณครับ สุภาพเรียบร้อย แมน ปกป้อง ดูแล เทคแคร์ (สัด!! แอบด่าไอ้พวกนั้นในใจ หมั่นไส้ครับ ก็ผมไม่ชอบอ่ะ!!)
แต่ไอ้แมกนี่แตกต่างสิ้นเชิง มาถึงก็สนิทผมม๊ากกกกกกกกกก ขึ้นกูมึง แถมผมไม่รู้สึกสักนิดว่ามันเป็นเกย์
ดังนั้นผมว่าไอ้ที่มันพูดมาน่ะ หยอกผมชัวร์!!
.............................
เอามาลงอีกตอน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์นะคะ
ทำให้ไรเตอร์รู้สึกว่า
เอ้า!! แต่งต่อ
^O^
..............................
ความคิดเห็น