คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่8
ตอนที่8
หิมะสีขาวโพลนในเวลากลางวัน เมื่อตกกลางคืนก็กลายเป็นสีน้ำเงิน งดงาม และเย็นเยือก.....ราวกับชายผู้ออกมาชมท้องฟ้ายามราตรีในค่ำคืนนี้ แม้คืนนี้จะมีแต่แสงดาวที่ไม่สว่างเท่าดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ แต่ด้วยท้องฟ้าที่ปลอดโปร่ง แสงดาวที่ระยิบระยับอยู่บนนภาก็มีแสงมากพอที่จะสะท้อนเรือนผมสีเงินให้เงางาม บวกกับสายลมอ่อนๆที่พัดผ่าน ผมยาวสีเงินปลิวไสวไปกับสายลมเล็กน้อย ดวงตาสีอำพันที่จับจ้องไปยังฟากฟ้า จากระเบียงของปราสาทร้าง
ครืดดด
“นายออกมาข้างนอกอีกแล้วนะ”เด็กหนุ่มถามชายหนุ่มที่ออกมาตากลมข้างนอก ชายหนุ่มละสายตาจากฟากฟ้า เพื่อหันไปมองเด็กหนุ่มผู้มีผมสีทองยาวเกือบถึงกลางหลัง คืนนี้เด็กหนุ่มมิได้รวบผมเอาไว้
“เอ็ด....”เด็กหนุ่มนั่งลงข้างๆกายของชายหนุ่ม
“พรุ่งนี้ก็คืนเดือนมืดแล้วสินะ”
“อืม”ชายหนุ่มดึงเอาร่างเล็กๆของเด็กหนุ่มมาไว้ในอ้อมกอด ใกล้....ใกล้จนได้ยินเสียงเต้นของหัวใจที่ผิดแผกไป เหมือนกับหัวใจของเด็กหนุ่มที่เต้นผิดจังหวะเมื่ออยู่ใกล้กับคนรักของตน
“......เส็ตโชมารู......”เด็กหนุ่มยอมแต่โดยดีและไม่คิดที่จะขัดขืน ชายหนุ่มกอดรัดแน่นขึ้นราวกับไม่อยากให้เด็กหนุ่มไปไหน
“นาย....กำลังกังวลอยู่สินะ”
“.....”เด็กหนุ่มเลื่อนตัวขึ้นไปกอดคอของชายหนุ่ม แล้วซบหน้าลงบนบ่า พร้อมกับเสียงกระซิบที่ดังอยู่ข้างหู
“นายเก่งออกจะตาย เรื่องแค่นี้จะกลัวไปทำไม”
“ข้าไม่ได้มีพลังมากมายอย่างที่เจ้าคิดหรอกนะ”
“เป็นห่วงชั้นขนาดนั้นเลยเหรอ”
“มันต้องแน่นอนอยู่แล้ว”ชายหนุ่มเชยคางของเด็กหนุ่มขึ้น ริมฝีปากที่ห่างกันไม่ถึงหนึ่งคืบ เด็กหนุ่มหน้าแดงกับคำพุดของชายหนุ่ม ดวงตาที่ประสานกันราวกับจะเป็นหนึ่งเดียวกัน บ่งบอกถึงความรักที่มีให้กันและกัน ชายหนุ่มค่อยๆหลับตาลงและประกบจูบอย่างอ่อนโยน เด็กหนุ่มหลับตาลง ยอมรับจูบแต่โดยดี ชายหนุ่มคลายกอด และผลักเด็กนอนให้นอนลงกับพื้น
“ดะ...เดี๋ยว ถ้าจะทำก็เข้าไปข้างในได้ไหม”
“อืม...ได้...”ชายหนุ่มช้อนร่างบางขึ้นไว้ในอ้อมกอด ร่างที่เล็กและเบาทำให้ง่ายต่อการอุ้ม
บทเพลงแห่งรักในยามค่ำคืนเริ่มต้นอีกเช่นเคย
“ระวังเล็บของของหน่อยสิ มันแสบนะ”เป็นคำพูดที่เด็กหนุ่มพูดกับชายหนุ่มหลายครั้งแล้ว
“ระวังแล้ว”
“งั้นก็ช่วยระวังให้มันมากกว่านี้ได้ไหม”
“อืม....”ชายหนุ่มเลียแก้มของเด็กหนุ่มที่มีรอยเล็บของตนอยู่
“วะ...หวา มันจักกะจี้นะ ฮะๆ”(บอกตามตรงเลยนะ ตรงนี้ผมรู้สึกเหมือนว่าท่านเส็ตเป็นลูกหมาที่เลียปากเจ้านายอยู่อ่ะ- -“)
“ก็อยู่นิ่งๆสิ”ชายหนุ่มกดตัวของเด็กหนุ่มลงกับพื้น
“เฮ้ เดี๋ยวเซ่ ทำแผลให้เสร็จก่อนสิ”
“แต่ข้าไม่ได้บอกซักหน่อยว่าจะทำแผลให้เสร็จก่อน”
“อุ้บ อือ...อืม....”เด็กหนุ่มถูกประกบปาก พร้อมกับมือที่ลูบไล้ไปตามขาอ่อน จนใกล้กับจุดเสียว เล่นเอาเด็กหนุ่มรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัว ชายหนุ่มจับที่ข้อมือบางๆของเด็กหนุ่มเอาไว้ พร้อมกับเลียไปตามซอกคอของเด็กหนุ่ม
“อืม.....อา......อือ.....”เด็กหนุ่มเริ่มคราง
“อึก ฮะ...อา....อ้า......”ชายหนุ่มสอดใส่เข้าไปในร่างของเด็กหนุ่ม และจ้องใบหน้าอันแดงกล่ำของเด็กหนุ่ม
“ละ....เล่นจ้องหน้ากันอย่างงี้ มันเขินนะ”
“หึ ก็แค่อยากเห็นความน่ารักของเจ้าเท่านั้นเอง คืนนี้น่ารักเป็นพิเศษเลยนะ”
เด็กหนุ่มยิ่งทวีความความเขินเข้าไปอีก
“ชะ...ชั้นเริ่มหนาวแล้วนะ”ชายหนุ่มกอดเด็กหนุ่มเอาไว้ เด็กหนุ่มก็กอดตอบเช่นกัน ชายหนุ่มเริ่มขยับสะโพก
“ฮะ ฮา....อา....อะ อ้า......”เสียงครางของเด็กหนุ่มเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
“อา.....อ๊า....”ชายหนุ่มขยับสะโพกจนถึงจุดสุดยอด น้ำสีขาวขุ่นได้ถูกปลดปล่อยออกมา และเร่งจังหวะเพื่อเพิ่มความสุขให้กับอีกฝ่าย
“อาาาาา อ้าาาาา.....ฮะ...แฮ่ก......แฮ่ก”ชายหนุ่มถอดกายอย่างนุ่นนวล และลูบหัวของเด็กหนุ่มอย่างอ่อนโยน
อบอุ่น.....ทั้งๆที่เป็นคนเย็นชาแท้ๆ แต่เรากลับสัมผัสได้ถึงความอ่อนโอนของเขา ถ้าอยู่นานไปกว่านี้ เราคงจะตัดใจจากเขาไปไม่ได้แน่ ชั้นรักนาย เส็ตโชมารู........
ความคิดเห็น