คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1 เริ่มต้น
ตอนที่1 เริ่มต้น
"เฮ้อ ชั้นต้องอยู่กับนาย2ต่อ2เหรอเนี่ย แย่จริงๆ"เด็กน้อยโฮมุนครูสผู้มีผมสีดำเทา นัยน์ตาสีม่วงน้ำเงินกล่าวอย่างเบื่อหน่าย
"เออ ใช่ว่าชั้นจะอยากอยู่กับนายงั้นแหละ"
"แย่ชะมัด"
"นายอย่าซนนะเฟ้ย ชั้นขี้เกียจเก็บกวาด"
"คร้าบ~ คร้าบ~ คุณพี่เลี้ยง"เด็กน้อยพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียน
"ไปไหนก็ไปเลย อย่าเอาความเดือดร้อนมาให้ชั้นก็แล้วกัน"
"เออ รู้แล้วน่า!"
ว่าแล้วเด็กน้อยก็เดินเข้าไปยังห้องของตน
ชิ เจ้าบ้า ไปไหนก็ไปเลย เวลาที่เห็นนายแล้ว หัวใจมันเต้นแปลกๆ......
เด็กหนุ่มตัดสินใจออกไปเดินเล่น พลางคิดอะไรไปเพลินๆ.......เพื่อระงับความคิดอันเลยเถิดที่มีต่อบุคคลที่เขาอยู่ด้วยในตอนนี้
ในเมืองเก่าแก่ สไตล์ยุโรป เมืองซึ่งเคยอยู่"ข้างบน" เด็กหนุ่มเดินเล่นอยู่แค่แถวๆปราสาท เนื่องจากความกว้างของสถานที่ ซึ่งเดินแค่3วันก็ยังดูไม่ทั่ว ภายในเสี้ยวหนึ่งของหัวใจ เขาเองก็ยังคงอาลัยกับเมืองที่เขาเคยอยู่เมื่อตอนที่ยังเป็นมนุษย์ ความทรงจำที่เลือนลางเมื่อครั้นยังเป็นมนุษย์อยู่นั้น มันจางหายไปกับกาลเวลาที่แสนเนิ่นนาน สิ่งที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในส่วนลึกของหัวใจคือ.......ความแค้นที่มีต่อผู้สร้าง ความชิงชังที่มีต่อชายที่ชื่อ"โฮเอนไฮม์" มันไม่เคยเลือนหายไปจากหัวใจของเขาเลย
ดันนึกถึงเรื่องน่าหงุดหงิดจนได้..........
ทำไมโฮมุนครูสถึงรู้สึกเครียดแค้นต่อผู้สร้างนะ........?
คำถามที่เกิดขึ้นมาในหัวใจครั้งแล้วครั้งเล่า หากถามเหล่าโฮมุนครูสด้วยกัน ก็มิอาจได้คำตอบที่ชัดเจน
คงเพราะสร้างขึ้นมาแล้ว ไม่ได้เป็นมนุษย์ล่ะมั้ง
.................
ในหัวยังคงมีคำถามที่ค้างคาเต็มไปหมด คำถามที่ไม่อาจล่วงรู้ถึงคำตอบ
บางทีมันอาจจะมีคำตอบ เพียงแต่เราหาไม่เจอก็เป็นได้
"แบร่~"
จู่ๆเด็กน้อยก็กระโดดลงมาจากหลังคา
"ว้ากกกก"
เล่นเอาคนที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ขวัญเสีย จนอุทานด้วยความตกใจ
"นายเล่นบ้าอะไรเนี่ย ราธ!!!"เด็กหนุ่มพูดด้วยความโมโห
กำลังคิดอะไรอยู่เพลินๆเลย ดันมาทำให้ตกใจซะได้
"ก็มานว่างอ่ะ"เด็กน้อยทำแก้มป่องด้วยอาการงอนต่อคนที่ไม่ยอมเล่นกับเขาด้วย
"ถ้าว่างก็ไปหาอะไรทำ ไป๊!"
"โห ไล่กันแบบนี้เลยเรอะ ก็แม่ยังไม่กลับมานี่นา ชั้นเหงานะ"
"ติดแม่จริงนะ เจ้าลูกหมา สลอธเป็นแม่ของนายซะที่ไหนกันล่ะ"
"ไม่รู้ แต่เขาเป็นแม่ของชั้นนะ"
"คร้าบบบ ยอมแพ้ต่อความเป็นเด็กของนาย"
"ชิ หมายความว่าไง"
"ก็นายยังเด็กนี่นา"
"เด็กแล้วทำไม- -+++"
"เอาเถอะ ยอมเล่นด้วยก็ได้ฟะ"
"จริงอ่ะ เอ็นวี่"
"เอ้า แล้วจะเล่นอะไรล่ะ"
"ช่วยชั้นจับหนูหน่อยสิ"
"ห๊า~! จับหนูเนี่ยนะ นายเป็นแมวรึไง"
"เอาเถอะน่า แต่มานอร่อยนี่นา"
"เง้อ=W=" หนูเนี่ยนะ สรุปว่านายหิวใช่ไหม ชั้นไปเอาศิลาแดงมาให้นายกิน น่าจะดีกว่านะ- -""
"ศิลาแดงเรอะ ก็ได้"
ว่าแล้วเด็กหนุ่มก็พาเด็กน้อยเข้าไปในปราสาท เพื่อไปหาศิลาแดงกิน(แทนหนู- -")
ความคิดเห็น