คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่12
ตอนที่12
ในทางเดินไปยังข้างนอกเพื่อออกไปต้อนรับแขกผู้ต้องการนำคนสำคัญของเขากลับมา
“ท่านโคยะ.....”
“อย่าเรียกข้าว่าท่านเลย ท่านพี่.....”
“แต่ท่า....เจ้าเป็นถึงหัวหน้าเผ่าจิ้งจอกทมิฬคนปัจจุบันเชียวนะ”
“หากจะเรียกก็เรียกเฉพาะต่อหน้าคนอื่นเถอะ ยังไงท่านก็เป็นพี่ของข้านะ” ‘ยังไงท่านก็เป็นพี่ของข้านะ’ ประโยคที่ทิ่มแทงใจหญิงสาวอย่างแรง ใช่ ข้ากับเจ้าเป็นพี่น้องกัน ถึงแม้จะต่างมารดาก็เถอะ แต่ข้าก็มีความรู้สึกพิเศษกับเจ้านะ....โคยะ
“อืม...แต่เพื่อเผ่าเรา เจ้าต้องทำถึงเพียงนี้เชียวเหรอ....”
“ใช่ครับ ท่านพี่”
“ยะ...อย่าเรียกข้าว่าพี่ได้ไหม”
“ครับ....?”
“แล้วก็....อย่าตายนะ”
“คาซึมะ....ข้าไม่ตายง่ายๆหรอก^__^”
++++++++++
ตอนนี้เส็ตโชมารูและโฮชิมารุได้มาถึงที่หมายแล้ว ที่ๆเอ็ดถูจับตัวมา ปราสาทที่ดูเก่าและโทรม เต็มไปด้วยเถาวัลย์ที่พันเกี่ยวอยู่รอบปราสาท บ่งบอกได้ถึงความเก่าแก่ของปราสาทหลังนี้
ทั้งคู่รู้สึกถึงไอพิษที่อยู่รอบกาย
“ต้อนรับกันด้วยวิธีนี้เรอะ ช่างเหมาะกับเผ่าจิ้งจอกทมิฬเสียจริง”โฮชิมารุเอ่ยขึ้น
“......”แต่เส็ตโชมารูกลับไม่พูดอะไร และรีบตรงเข้าไปภายในปราสาท ทำไมมันง่ายอย่างนี้นะ.....?
“รอด้วยสิครับ ท่านเส็ตโชมารู”
“.......?”
“มาถึงแล้วสินะ^__^”เสียงที่คุ้นเคยทักผู้บุกรุกถิ่นฐานของตน
“โคยะ.....”
“เอ๋ โฮชิ เจ้าก็มาด้วยเรอะ?”
“ทำไมเจ้า......ต้องทำแบบนี้ด้วย”
“เรื่องของข้า เรื่องที่พวกเจ้าไม่เข้าใจหรอก”สีหน้าอันโศกเศร้าปรากฏขึ้นบนใบหน้าของโคยะ
“ถ้างั้น บอกให้พวกเรารู้ได้ไหม?”โฮชิมารุถามต่อไปอีก
“จะให้บอกอีกกี่ครั้งถึงจะเข้าใจกัน ห๊ะ!!!”โคยะเริ่มหงุดหงิด
“โคยะ....?”
“หืย”โคยะหันหลัง แล้ววิ่งขึ้นไปยังที่ๆเอ็ดถูกขัง
“พวกเจ้าอย่ายุ่งก็แล้วกันน่า!!!”เมื่อพูดจบเด็กหนุ่มเร่งฝีเท้าเพื่อให้ถึงที่หมายเร็วๆ แต่เส็ตโชมารูก็รีบตามขึ้นไปเช่นกัน
++++++++++
ทางด้านเอ็ดที่ถูกกักขังอยู่นั้น ก็ได้สะดุดตากับอักขระที่ใช้ในการบูชายัน มัน......คล้ายกับวงแหวนเวทที่เขาวาดขึ้นมาเพื่อใช้ในการเปิดประตู
----------
ความจริงเผ่าจิ้งจอกทมิฬเป็นปีศาจของตะวันตกนะ+ +
ความคิดเห็น