คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่9
ตอนที่9
“เอ็ดคุงยังไม่ตื่นอีกเหรอครับ”
“อืม”
“สายแล้วนะ เมื่อคืนท่านเล่นหนักเลยเรอะ”ชายหนุ่มเงื้อมือจะต่อยหน้าของเพื่อนตัวเอง(แล้วมันจริงที่โฮชิคุงพูดไหมล่ะ)
“อุ้บ-*- ขอโทษคร้าบ”
“หึ เชอะ”
ครืดดด
“ฮ้าววววว”
“อ้าว ตื่นแล้วเหรอครับ”
“เพราะเสียงของพวกนายนั่นแหละ”
“เหอๆ”
“......”
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย โฮชิ- -+++”(เอ็ดกำลังโมโหง่วง555)
“หงุดหงิดแต่เช้าเลยนะครับ”
“เออ”
“กินอะไรหน่อยมั้ยครับ”
“ก็ดี”เอ็ดนั่งลงข้างๆเส็ตโชมารู
“หึๆๆ น่ารักจังนะครับ”
“หมายความว่าไงฟะ”
“.......”(ท่านเส็ตยังเงียบอยู่- -“)
“ฮะๆๆ ยังเหมือนเดิมเลยนะ โฮชิ ท่านเส็ตโชมารู”ชายหนุ่มผมยาวดำสนิท ผิวสีน้ำตาล นัยน์ตาสีเทา ใบหน้ายิ้มแย้ม ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าทั้ง3คน
“อ้ะ โคยะ ไม่ได้เจอกันนานเลย”
“แล้วเด็กคนนั้นใครล่ะ”
“หึๆๆ ถามท่านเส็ตโชมารูเอาเองก็แล้วกันนะ โคยะ^^”ชายหนุ่มที่ชื่อโคยะ เดินเข้ามาใกล้ทั้ง3คน แต่.....
“หยุด!!! ทำไมเจ้าถึงมีกลิ่นของคาซึมะติดมาด้วยล่ะ”เส็ตโชมารูพูดขึ้น
“โอ๊ะ ได้กลิ่นด้วยเรอะ ทั้งที่ข้าน่าจะทำให้มันหายไปหมดแล้วนะ”ชายหนุ่มยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“หมายความว่าไงน่ะครับ ท่านเส็ตโชมารู”โฮชิมารุถามขึ้น
“เจ้าสินะ ที่เป็นคนสั่งให้คาซึมะมาเอาตัวเอ็ดเวิร์ดไป”
“โอ้ เด็กคนนี้ชื่อเอ็ดเวิร์ดเรอะ”
“โคยะ หรือว่าเจ้า...”
“หึๆๆ ข้ามาเอาวัตถุดิบอย่างสุดท้ายไปน่ะ”
“โคยะ!?”
“คาซึมะ ออกมีนี่สิ”หญิงสาวเผ่าจิ้งจอกทมิฬอีกคนปรากฏตัวขึ้น
“ข้ามาแล้วค่ะ”
“เอาล่ะ เราเอาวัตถุดิบกลับไปกันเถอะ”
ความคิดเห็น