ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fiction:FMA] SADNESS AND BITTERNESS(HavocXMustang)Yaoi

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนต้น

    • อัปเดตล่าสุด 28 พ.ค. 50



    [Fiction:FMA] SADNESS AND BITTERNESS (Jean HavocXRoy Mustang)

    ตอนต้น

    บทเพลงของงานแต่งงานถูกบรรเลงขึ้นพร้อมกับความปิติของคู่บ่าวสาวและผู้มาร่วมงาน แต่ผมรู้ว่า.....มีใครบางคนกำลังโศกเศร้าในงานแห่งความสุขเช่นนี้.............

    "ยินดีด้วยนะ ฮิวจ์ส"ใครบางคนที่ผมกล่าวถึงนั้น กำลังปั้นหน้ายิ้มอย่างหลอกๆ เพราะนี่คืองานแต่งของคนที่เขาแอบรักอย่างเงียบๆ..........มาตลอด โดยที่ไม่เคยได้มีโอกาสเผยความในใจ

    "อื้ม นายก็รีบหาเจ้าสาวล่ะ"
    "เรื่องของชั้นสิฟะ"เขาทำท่าว่าจะใช้วิชาเล่นแร่แปรธาตุจัดการกับเพื่อนจอมกวนของเขา
    "ฮะ ฮะ"ผู้พันฮิวจ์สวิ่งไปหลบหลังเจ้าสาวของเขา
    "แหม คุณนี่ล่ะก็ ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้"
    "คุณเกรเซียหลบไปครับ ผมจะฆ่ามัน"
    "ใจเย็นสิโยม"ผู้พันฮิวจ์สยังคงพูดเล่นต่อไป
    ผมรู้เป็นอย่างดีเลยว่ารอยยิ้มที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขาเป็นของปลอม.............
    ......................................
    กริ๊ง กริ๊ง
    โอ๊ะ
    ชายหนุ่มผู้มีผมและนัยน์ตาสีดำในชุดพันโทเข้าไปรับโทรศัพท์ที่ดังขึ้น
    "มีสายทั่วไปโทรมาจากผู้พันฮิวจ์สที่เซ็นทรัลค่ะ"
    "ฮิวจ์สอีกแล้วเรอะ โอนมาสิ"ชายหนุ่มหงุดหงิดกับชื่อที่พนักงานสาวเอ่ยขึ้นในโทรศัพท์ แต่ลึกๆก็ดีใจที่เขาโทรมา
    ".............."
    "ชั้นเอง ถ้าจะโม้เรื่องลูกสาวอีก ชั้นไม่ฟังแล้วนะ!"ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด
    ".............."ยังไม่มีเสียงตอบรับจากบุคคลในโทรศัพท์
    "......?"
    "ฮิวจ์ส?"
    "ฮิวจ์ส ฮิวจ์ส! ฮิวจ์ส!!"เสียงของชายหนุ่มยังคงเรียกเพื่อนของเขาต่อไป เพราะเขารู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี

    ..................................

    ในงานศพ ผู้มาร่วมงานทุกคนต่างใส่ชุดดำ เว้นแต่เหล่าทหารที่มาร่วมงาน ยังคงใส่ชุดทหารเพื่อเป็นเกียรติแก่เพื่อนทหารที่ตายในระหว่างหน้าที่ แต่ใส่สายสะพายสีดำ(เรียกอย่างนี้รึเปล่าหว่า- -?)เพื่อแสดงถึงการไว้อาลัยแด่ผู้ตาย
    แม้แขกผู้มาร่วมงานจะกลับกับหมดแล้ว แต่ชายหนุ่มยังคงยืนอยู่หน้าหลุมศพ

    "เลื่อนยศ2ขั้นจากการตายระหว่างหน้าที่ พลจัตวาฮิวจ์สงั้นรึ....
    ไอ้คนที่บอกจะตามหลังช่วยเหลือชั้นอยู่ แต่กลับแซงหน้าชั้นไปซะนี่ เจ้าบ้าเอ๊ย!"

    "ผู้พัน"ชายหนุ่มหันหน้าไปทางต้นเสียง
    "ลมแรงจนเริ่มหนาวแล้วนะคะ จะกลับกันรึยังล่ะคะ?"หญิงสาวเจ้าของเสียง.....ร้อยโทริซ่า ฮอคอายเอ่ยถามผู้บังคับบัญชาของตน
    "อือ"และชายหนุ่มก็พูดต่อไปว่า"ให้ตายสิ นักเล่นแร่ฯนี่ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ารังเกียจจริงนะ ผู้กอง"
    "ตอนนี้....ในหัวชั้นกำลังคิดหาทฤษฎีการหลอมมนุษย์เป็นบ้าเป็นหลังเลยล่ะ
    ถ้าเป็นตอนนี้ ชั้นก็ชักจะเข้าใจความรู้สึกของเด็กพวกนั้นที่คิดจะสร้างแม่ขึ้นมาแล้ว"
    "เป็นอะไรรึเปล่าคะ?"
    "ไม่เป็นไรหรอก แย่ล่ะสิ ฝนเทลงมาแล้ว"
    "ฝนอะไรกันคะ....."
    "ไม่หรอก ฝนแน่ๆ"
    "นั่นสินะคะ กลับกันเถอะค่ะ ตรงนี้มันหนาว"
    ตอนนี้เขากำลังคิดทีจะยึดหน่วยเหนือ และเขาก็คงจะเรียกผมไปด้วยแน่

    "เอาล่ะ!"
    "จ่าสิบเอกเคน เฟอร์รี่"
    "ครับ"
    "ร้อยตรีพิเศษเวิร์ธ ฟาลแมน"
    "ครับ"
    "ร้อยตรีไฮแมนส์ เบรด้า"
    "ครับ"
    "ร้อยตรีแยน ฮาวอค"
    "ร้อยโทริซ่า ฮอคอาย"
    "ทั้งหมด5นาย ต้องย้ายไปประจำทีเซ็นทรัล พร้อมกับชั้น
    ห้ามมีข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น! ตามมาด้วยกันซะดีๆ!"
    นายทหารทั้ง5นายทำความเคารพผู้บังคับบันชาของพวกเขาอย่างพร้อมเพียงกัน
    "อ๊ะ ผู้พันแย่แล้วล่ะครับ ผมมีปัญหาเรื่องนึง!"
    "อะไร?"
    "ผมเพิ่งจะหาแฟนได้หมาดๆน่ะสิครับ!"
    "ก็เลิกซะสิ ไว้ไปหาแฟนใหม่ที่เซ็นทรัลละกัน"
    "เพิ่งจะคบกัน ยังไม่ผูกพันกันนักหรอกน่า ดีจังที่แผลยังตื้นอยู่! ฮะ ฮะ ฮะ"บรรดาเพื่อนทหารทั้ง4คนต่างเข้ามาปลอบใจกับร้อยตรีด้วยการแตะบ่า

    เชอะ ทำเป็นเย็นชาไปได้


    ในเวลาหลังเลิกงาน

    ก้อกๆๆ

    "ผมฮาวอคครับ"นายทหารชั้นร้อยตรีกลับมาหาพันเอกอีกครั้ง เป็นอย่างที่เขาคาด พันเอกยังไม่กลับ
    "เข้ามาสิ"
    "ครับ"
    "มีอะไรเรอะ จะหาเรื่องกับชั้นรึไง- -+"
    "คะ...ใครจะกล้าทำอย่างงั้นกับคุณกันล่ะครับ"
    "แล้วมีเรื่องอะไรรึ"
    "คุณยังไม่ตัดใจจากเขาสินะครับ"
    กึก
    พันเอกถึงกับสะดุ้งกับคำพูดของนายทหารชั้นผู้น้อย
    "นายพูดถึงอะไร"พันเอกบ่ายเบี่ยง
    "ผมรู้นะครับว่าคุณรู้สึกกับนายพลฮิวจ์ส......."
    "อย่าพูดออกมานะ!!! นายรู้....ตั้งแต่เมื่อไหร่?"
    "ตั้งแต่ผมรักคุณนั่นแหละครับ"
    "ผู้กอง.....?"(ร้อยตรีก็ผู้กองใช่เปล่า)
    "คุณลองมองมาทางนี้บ้างสิครับ"ร้อยตรีล็อคประตูห้องเรียบร้อยแล้ว และกำลังเดินเข้าไปใกล้กับที่ๆผู้บังคับบันชาของเขานั่งอยู่ แต่พันเอกยังไม่ทันลุกไปไหน ร้อยตรีก็เข้ากดผู้พันไว้กับเก้าอี้ และดันเก้าอี้ไปติดกับผนังห้องซะแล้ว....
    "นะ...นายจะทำอะไรเนี่ย!"
    "ผมก็แค่อยากบอกคุณ ถึงความในใจของผม"ร้อยตรีเริ่มด้วยการโลมเลียที่ต้นคอ และกระชากเสื้อของพันเอกออก เผยให้เห็นร่างที่มีกล้ามเนื้อบึกบึนพอสมควรกับผิวที่ขาวเนียบละเอียด
    "อย่านะ! ผู้กองฮาวอค!!!"แต่มือซนๆยังไม่หยุดลุกล้ำจุดสงวนของพันเอก
    "ฮะ..อา....ผะ...ผู้กอง ชั้นไม่ชอบเป็นฝ่ายถูกกระทำนะ"

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×