[Fiction:FMA]เรื่องวุ่นๆระหว่างฝึกวิชา(AlphonseXWrath)

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 จุดเริ่มต้น

ตอนที่1 จุดเริ่มต้น

เด็กหนุ่มหน้าใส นัยน์ตาสีเปลือกไม้ เรือนผมสีทอง นามอัลฟอนส์ เอลริค กำลังเขียนวงแหวนเวทที่คิดค้นขึ้นอยู่ แต่ทว่าเด็กหนุ่มร่างเล็ก นัยน์ตาสีม่วงน้ำเงิน เรือนผมสีดำเทาเดินเข้ามาหา

“อัล~”ราธเรียก

“ครับ มีอะไรเหรอ”อัลยิ้มรับ

“ทำอะไรอยู่น่ะ”ราธถาม

“ผมลองเขียนวงแหวนฮะ กะว่าจะลองให้ดู”อัลประกบมือเข้ากับวงแหวนเวท โดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นว่าราธเหยียบวงแหวนเวทอยู่ ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ได้สังเกตเหมือนกัน

แปะ

“ว้ากกกกกก”จู่ๆก็มีควันเต็มไปหมด ราธตะโกนออกมาเพราะตกใจที่ตัวเองถึงแปรธาตุไปด้วย

“เฮ้! ราธ เป็นอะไรรึเปล่าครับ!”อัลถามด้วยความเป็นห่วง

“มะ....ไม่เป็นไร แค่กๆๆ”ราธสำลักควันที่เกิดขึ้นมา แต่ทว่าเสียงที่สูงเล็ก กลับกลายเป็นเสียงทุ้มต่ำ

“เอ๋”อัลอุทานออกมาด้วยความแปลกใจ ในขณะที่มือคอยปัดควันที่เกิดขึ้นมา

“โอย นี่มันอะไรกันเนี่ย”ราธบ่นเมื่อพบกับความเปลี่ยนแปลงของร่างกายตนเอง เพราะควันได้จางหายไปจนเกือบหมด ทำให้อัลได้เห็นร่างของราธที่เปลี่ยนไป

“เหวอ ราธ?”อัลตกใจ ร่างที่เคยสูงแค่เพียงบ่าของอัลกลับกลายเป็นว่าอัลสูงเพียงไหลของราธแทน

“จะว่าไป ก็แปรธาตุร่างกายของโฮมุนครูสได้นี่นา นายไม่เห็นต้องตกใจเลย”โชคดีที่ออโต้เมลโตตามตัวของราธ ทำให้ราธสามารถยืนขึ้นได้ แต่ขาที่ยาวขึ้นอย่างรวดเร็ว มันทำให้เขาทรงตัวได้ไม่ดีเท่าไหร่ “อ้ะ”ราธล้มทับร่างของอัล ใบหน้าของคนที่ถูกทับแดงก่ำ

“นะ...หนัก....”

“อ้ะ ขอโทษ”ราธถอยห่างจากอัล

“เอ่อ....จะกลับเป็นเหมือนเดิมได้มั้ยเนี่ย”เด็กหนุ่มลองใช้วิชาแปรธาตุอีกครั้ง แต่กลับไม่เป็นผล “ง่า.......”อัลหน้าซีด “แล้วจะทำไงดีเนี่ย!!!”อัลโวยวาย

“ช่างมันเถอะ ค่อยๆหาวิธีไปก็แล้วกัน”ราธพูดปลอบใจอัล(ทั้งๆที่ตัวเองน่าจะเป็นฝ่ายโดนปลอบใจซะมากกว่า)

“ครับ ผมขอโทษนะราธ”อัลสลด ราธจึงลูบหัวปลอบใจ

“บอกว่าไม่เป็นไรไงล่ะ ลองช่วยกันหาวิธีดูอีกทีก็แล้วกัน”ราธยิ้ม “แต่ก่อนหน้านั้นช่วยหาอะไรให้ชั้นใส่ได้ไหม ชั้นรู้สึกอายยังไงก็ไม่รู้แหะ”ราธหน้าแดง เพราะชุดของโฮมุนครูสเป็นชุดรัดรูปสีดำ พอร่างกายโตขึ้นก็เลย.....(อนึ่ง เนื่องจากผู้แต่งค่อนข้างหวงน้องชาย จึงไม่อยากอธิบายมาก- -+) อัลเองก็อายจนไม่กล้ามองท่อนล่างของราธ

“ได้ครับ”อัลตอบรับอย่างเขินๆ พร้อมหาสิ่งที่พอจะหลอมเป็นเสื้อผ้าให้ราธ