carennia

ลำดับตอนที่ #2 : เรื่องประหลาด

"เต่าพูดได้เหรอ?....อย่าล้อเล่นน่า!" เอสกา ขำ หน้าตาเหมือนไม่ค่อยจะแน่ใจ
"อาจจะจริงก็ได้นะเอสกา......เพราะว่า......"
"เพราะอะไร?" เอสกาตั้งหน้าตั้งตารอคำตอบ อยู่นาน
"เพราะว่าฉันก็เคยเจอเหตุการณ์เเบบนั้นเหมือนกันนิ!"มนโกะตะคอกออกมาพร้อมน้ำตา
"มันเป็นอย่างนี้ วันหนึ่งฉันออกไปโรงเรียนกับแม่ แล้วอยู่ดีๆ ก็มีคนมาเกล้งฉันแล้ว......" เธอหยุดประโยคนั้น น้ำตาเริ่มทะลักออกมาทีละนิด
"พอฉันพูดว่าช่วยด้วยเค้าคนนั้นก็ กระเด็นไปติดพะหนังแล้ว ฮือ....ฮือ......ฮือ...." มนโกะร้องไห้ น้ำตานั้น ทะลักออกมาแทบหมด
"ฉันว่าเราแยกย้ายกันกลับบ้านดีกว่านะวันนี้....." คาเรนพูดเธอจ้องไปที่ตาของมนโกะด้วยความห่วงใยจากเพื่อน