พรหมลิขิตดวงใจข้ามภพ - นิยาย พรหมลิขิตดวงใจข้ามภพ : Dek-D.com - Writer
×

    พรหมลิขิตดวงใจข้ามภพ

    เมื่อถึงคราวหมอสาวคนสวยอยากลงจากคาน ปฏิบัติการพิชิตเนื้อคู่จึงเกิดขึ้น!แต่ทว่าเจ้าพ่อไก่แดงที่เธอไปขอพรนั้นกลับส่งเธอไปกรุงศรีอยุธยาแทนที่จะส่งเนื้อคู่มาให้!! (จบบริบูรณ์แล้วค่ะ)

    ผู้เข้าชมรวม

    113,186

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    59

    ผู้เข้าชมรวม


    113.18K

    ความคิดเห็น


    666

    คนติดตาม


    1.12K
    จำนวนตอน :  19 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  24 พ.ย. 56 / 18:19 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     
     




     

    เมื่อถึงคราวหมอสาวคนสวยอยากลงจากคานปฏิบัติการพิชิตเนื้อคู่จึงเกิดขึ้นแต่ทว่าเจ้าพ่อไก่แดงที่เธอไปขอพรนั้นกลับส่งให้เธอไปอยู่ในกรุงศรีอยุธยาแทนที่จะส่งเนื้อคู่มาให้!  






    “ พรหมลิขิตดวงใจข้ามภพ "



     

    เกิดมาเป็นผู้หญิง..คนอย่างรสสุคนธ์ไม่เคยกลัวเลือด ไม่หวาดหวั่นต่ออะไรทั้งสิ้นบนโลกใบนี้

    แต่กับแค่..งานแต่งงานของเพื่อนสมัยเด็กคนสุดท้ายที่ชิงตัดรอนหักเหลี่ยมโหดหนีเธอไปแต่งงานก่อน..

    ทำไมมันถึงสั่นคลอนหัวใจหินผาของหล่อนได้อย่างน่ากลัวเลยล่ะ ?

    ด้วยเหตุนี้เอง..คุณหมอสาว (เหลือน้อย) อย่างรสสุคนธ์ จึงเกิดโรคกลัวคานระยะเริ่มต้นขึ้นมาทันทีทันใด

    โอ้..พ่อโฉมยงเนื้อคู่สุดสวาท คุณไปอยู่ไหนกันนะ ! ทำไมตั้งยี่สิบเจ็ดกว่าปีที่หล่อนเดินอยู่บนโลกนี้ถึงไม่เคยเจอสักที

    ในที่สุด ! ปฏิบัติการพิชิตเนื้อคู่ของหมอสาวจึงเกิดขึ้น

    เจ้าประคู้น!!เมื่อไหร่ลูกช้างจะมีเนื้อคู่กับเขาสักทีนะ..เจ้าพ่อค่ะส่งมาให้ลูกช้างด้วยเถิดเอาแบบหล่อๆพ่อรวยไม่เจ้าชู้อบอุ่นใจดีเป็นผู้นำ..ที่สำคัญรักจริงหวังแต่งซ้าธุ!!”



    ใครจะไปรู้กันล่ะ..ว่าเจ้าพ่อไก่แดงจะบ้าจี้ !

    (ถีบ) ส่งเธอไปหาเนื้อคู่ถึงที่ โดยที่ไม่ต้องออกตามหา แหม้ ! รวดเร็วทันใจดีจริง ๆ


    ทว่า...

     

    “ลูกช้างขอเนื้อคู่นะคะ เจ้าพ่อ..ไม่ได้อยากจะย้อนเวลาสักหน่อย"

     

    เจ้าพ่อไก่แดง..กลับส่งหล่อนไปอยู่กรุงศรีอยุธยา อดีตเมืองหลวงของไทย อย่างที่หล่อนเองก็อธิบายไม่ได้เหมือนกัน โอ้พ่อเนื้อคู่สุดสวาท ชาตินี้รสสุคนธ์จะได้เจอคุณไหมนี่ หล่อนไม่อยากเป็นนางทาสติดแหงกอยู่ที่นี่ตลอดไปนะ โฮ..พระเจ้า ช่วยรสสุคนธ์ด้วย..

     

     

     







    รสสุคนธ์ มีชื่อเรียกสั้น ๆ อีกชื่อว่า “รส” เธอเป็นคุณหมอสาวที่ออกจะโลกส่วนตัวสูงไปเสียหน่อย หลังจากที่กลับจากงานแต่งงานของเพื่อนวัยเด็กที่สวยเช้งด้วยชุดเจ้าสาว หล่อนก็นึกขึ้นมาได้กับความจริงอันน่ากลัวหนึ่งข้อ.. เธอไม่เคยมีความรัก

    ออกจะเป็นฝันร้ายอยู่สักหน่อยกับสาวน้อยวัยยี่สิบเจ็ดปีกว่า ๆ ที่มีแววว่าคานจะลอยมาให้นั่งอย่างแน่นอน..อืม..นี่หล่อนซีเรียสค่อนข้างมากเลยแหละ

    ความคิดเพี้ยน ๆ ที่ไปขุดออกมาจากซอกหลืบไหนไม่รู้จึงปรากฏกาย

    งั้นก็บนขอเนื้อคู่ซะเลยหมดเรื่อง !

    ทีขอหวย ขอเลขเด็ด มารดาเธอยังไปขูดมาจนได้แล้ว กับอีกแค่เนื้อคู่ของเธอก็ต้องไม่มีปัญหา

    พ่อเนื้อคู่คนงาม อีกไม่กี่ฮึดใจเราจะเจอกันแล้วนะจ๊ะ

    รสสุคนธ์ไม่มีทางรู้ได้เลยว่า..การกระทำให้ครั้งนี้จะเปลี่ยงแปลงโลกของเธอไปตลอดกาล...















     ท่านชายยอดทัพ..ที่เรียกสั้น ๆว่า  “พ่อยอด” เขาคือชายรูปร่างกำยำชวนน้ำสายหก

    ด้วยรูปร่างหน้าตาและทรัพย์สินที่เข้าขั้น สาวสวยมากหน้าจึงแอบจองเขาไว้ในใจแทบทุกคน

    แต่พ่อยอด..ก็ไม่มองใครเลย จนผู้เป็นแม่ขัดใจ !

    ท่านหญิงพิกุล อยากอุ้มหลาน (โว้ย !)

    พ่อยอดเป็นคนดุและเฉียบขาด เขามีเรื่องให้แปลกใจในวันที่พระจันทร์เกิดคราส

    มันเหมือนกับการรอคอย..จดจ่ออย่างประหลาด

    ใครจะไปรู้กันล่ะ..ว่าวันนั้นเป็นวันที่ทำให้เขารู้ว่า “รักแรกพบ” มีอยู่จริง ๆ

    แม่ดอกรสสุคนธ์ของพี่.....



     


     
     


     


    อะ..เอ่อ..

                หญิงสาวพูดเสียงหวานตะกุกตะกัก ดวงตาใสซื่อที่กำลังเลิกลั่กมือไม้ก็สั่นพันกันไปหมด รสสุคนธ์เพิ่งรู้ว่าตัวเองเผลอกระทำสิ่งน่าอายไปต่อหน้าบุคคลแปลกหน้าที่แต่งตัวราวกับหลุดออกมาจากอยุธยา นึกได้ดังนั้นเจ้าตัวแสบก็อายม้วนแก้มขาวพลันขึ้นสีนวลน่ามอง

    ข้าถามว่าเจ้าใช่ทาสที่แม่ข้าซื้อมาใช่ฤาไม่ ?

                รสสุคนธ์ขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ ภาษาไทยที่แปลกหูทำเอาเธอสับสน..เธอไม่ตอบคำถามตรงหน้าในใจต่างก็นึกประมวลเหตุผลอีกครั้งในใจด้วยความเคยชิน

                เท่าที่จำได้เธอกำลังขอเนื้อคู่อยู่ตรงหลังศาลเจ้าพ่อไก่แดงแล้วก็ถูกพลังมากมายดูดเข้าไปในหลุมประหลาดกลางน้ำสุดท้ายก็มาโผล่ที่นี่..

    มีอะไรไม่ชอบมาพากลเสียแล้วสิ..

    เป็นมอญรึ ! ฟังข้าไม่ออก

                อีกครั้งที่หญิงสาวไม่ตอบคำถามแม้จะฟังออกอาจเป็นเพราะตื่นเต้นจนเปล่งคำพูดออกมาไม่ได้เหงื่อเม็ดโป้งไหลย้อยลงมาจากมุมขมับเมื่อเริ่มเข้าใจอะไรลางๆ

    เอ๊ะ ! เจ้านี่ ! ข้าถามไยจึงมิตอบเสียที ข้าไม่ได้ใจเย็นเหมือนน้ำดอกนะ..จะให้มานั่งรอเจ้าพูดจนถึงรุ่งสาง !”
             
              รสสุคนธ์อยากกรีดร้อง..นี่เธอย้อนอดีตมาจริงแท้เป็นแม่นมั่น
    !








    นิยายเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริงตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์ ทั้งตัวละครและเรื่องราวเกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนทั้งสิ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน











    ขอบคุณธีมสวยๆ จาก...


       


     


     

     


    Creme Brulee

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "ประทับใจในนิยาย^^"

    (แจ้งลบ)

    แอบเข้ามสส่อง แต่สุดท้ายก็อดใจไม่ไหวต้องเข้ามาอ่าน>>ขยิบตา ตรงบลาๆ ตัดออกจะสร้างอารมณ์ได้ดีขึ้นเลยจ่ะ หรือไม่ก็ยกตัวอย่างเพิ่มขึ้นมาอีกก็ได้ จะสร้างอรรถรสได้มากกว่าจ้า ด้วยความที่เค้ากับตะเองแต่งนิยายย้อนยุคเหมือนกัน คำไหนที่เค้าพอจะรู้ๆเค้าจะเสนอนะจะ เช่น จะ คำโบราณมักใช้ จัก ดอกนะ เป็น ดอกหนา ... อ่านเพิ่มเติม

    แอบเข้ามสส่อง แต่สุดท้ายก็อดใจไม่ไหวต้องเข้ามาอ่าน>>ขยิบตา ตรงบลาๆ ตัดออกจะสร้างอารมณ์ได้ดีขึ้นเลยจ่ะ หรือไม่ก็ยกตัวอย่างเพิ่มขึ้นมาอีกก็ได้ จะสร้างอรรถรสได้มากกว่าจ้า ด้วยความที่เค้ากับตะเองแต่งนิยายย้อนยุคเหมือนกัน คำไหนที่เค้าพอจะรู้ๆเค้าจะเสนอนะจะ เช่น จะ คำโบราณมักใช้ จัก ดอกนะ เป็น ดอกหนา   อ่านน้อยลง

    พoIพียง | 2 พ.ย. 54

    • 19

    • 0

    "เกินคำบรรยาย"

    (แจ้งลบ)

    ด้วยความรู้สึกล้วนๆเลยคะ ชอบมากจริงๆ เป็นนิยายที่ภาษาสละสลวยมาก ถือได้ว่าคนแต่งต้องมีพรสวรรค์ในการแต่งนิยายจริงๆคะ ขอบคุณที่แต่งนิยายที่ดีที่สุด และเป็นตัวอย่างที่ดีให้เห็นว่าการเขียนที่งดงามเป็นอย่างไร จะคอยติดตามไม่ห่างหายไปไหนนะเจ้าคะ เมื่อเข้ามาอ่่านครั้งแรกถึงกับตะลึงเลยค่ะ อ๊าก!!!!! ไฉนถึงเขียนได้ดีขนาดนี้ ไม่ได้อวยหรืออะไรจริงๆนะคะ พูดจ ... อ่านเพิ่มเติม

    ด้วยความรู้สึกล้วนๆเลยคะ ชอบมากจริงๆ เป็นนิยายที่ภาษาสละสลวยมาก ถือได้ว่าคนแต่งต้องมีพรสวรรค์ในการแต่งนิยายจริงๆคะ ขอบคุณที่แต่งนิยายที่ดีที่สุด และเป็นตัวอย่างที่ดีให้เห็นว่าการเขียนที่งดงามเป็นอย่างไร จะคอยติดตามไม่ห่างหายไปไหนนะเจ้าคะ เมื่อเข้ามาอ่่านครั้งแรกถึงกับตะลึงเลยค่ะ อ๊าก!!!!! ไฉนถึงเขียนได้ดีขนาดนี้ ไม่ได้อวยหรืออะไรจริงๆนะคะ พูดจากใจจริง อันที่จริงเราไม่เคยวิจารณ์มาก่อน ครั้งแรกของการวิจารณ์ เราขอเริ่มวิจารณ์ผลงานที่ชื่นชมที่สุดก็แล้วกันนะจ๊ะ ขอบพระคุณ!!!! > ดั่งฝัน   อ่านน้อยลง

    ดั่งฝัน | 25 ธ.ค. 54

    • 4

    • 2

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "เกินคำบรรยาย"

    (แจ้งลบ)

    ด้วยความรู้สึกล้วนๆเลยคะ ชอบมากจริงๆ เป็นนิยายที่ภาษาสละสลวยมาก ถือได้ว่าคนแต่งต้องมีพรสวรรค์ในการแต่งนิยายจริงๆคะ ขอบคุณที่แต่งนิยายที่ดีที่สุด และเป็นตัวอย่างที่ดีให้เห็นว่าการเขียนที่งดงามเป็นอย่างไร จะคอยติดตามไม่ห่างหายไปไหนนะเจ้าคะ เมื่อเข้ามาอ่่านครั้งแรกถึงกับตะลึงเลยค่ะ อ๊าก!!!!! ไฉนถึงเขียนได้ดีขนาดนี้ ไม่ได้อวยหรืออะไรจริงๆนะคะ พูดจ ... อ่านเพิ่มเติม

    ด้วยความรู้สึกล้วนๆเลยคะ ชอบมากจริงๆ เป็นนิยายที่ภาษาสละสลวยมาก ถือได้ว่าคนแต่งต้องมีพรสวรรค์ในการแต่งนิยายจริงๆคะ ขอบคุณที่แต่งนิยายที่ดีที่สุด และเป็นตัวอย่างที่ดีให้เห็นว่าการเขียนที่งดงามเป็นอย่างไร จะคอยติดตามไม่ห่างหายไปไหนนะเจ้าคะ เมื่อเข้ามาอ่่านครั้งแรกถึงกับตะลึงเลยค่ะ อ๊าก!!!!! ไฉนถึงเขียนได้ดีขนาดนี้ ไม่ได้อวยหรืออะไรจริงๆนะคะ พูดจากใจจริง อันที่จริงเราไม่เคยวิจารณ์มาก่อน ครั้งแรกของการวิจารณ์ เราขอเริ่มวิจารณ์ผลงานที่ชื่นชมที่สุดก็แล้วกันนะจ๊ะ ขอบพระคุณ!!!! > ดั่งฝัน   อ่านน้อยลง

    ดั่งฝัน | 25 ธ.ค. 54

    • 4

    • 2

    "ประทับใจในนิยาย^^"

    (แจ้งลบ)

    แอบเข้ามสส่อง แต่สุดท้ายก็อดใจไม่ไหวต้องเข้ามาอ่าน>>ขยิบตา ตรงบลาๆ ตัดออกจะสร้างอารมณ์ได้ดีขึ้นเลยจ่ะ หรือไม่ก็ยกตัวอย่างเพิ่มขึ้นมาอีกก็ได้ จะสร้างอรรถรสได้มากกว่าจ้า ด้วยความที่เค้ากับตะเองแต่งนิยายย้อนยุคเหมือนกัน คำไหนที่เค้าพอจะรู้ๆเค้าจะเสนอนะจะ เช่น จะ คำโบราณมักใช้ จัก ดอกนะ เป็น ดอกหนา ... อ่านเพิ่มเติม

    แอบเข้ามสส่อง แต่สุดท้ายก็อดใจไม่ไหวต้องเข้ามาอ่าน>>ขยิบตา ตรงบลาๆ ตัดออกจะสร้างอารมณ์ได้ดีขึ้นเลยจ่ะ หรือไม่ก็ยกตัวอย่างเพิ่มขึ้นมาอีกก็ได้ จะสร้างอรรถรสได้มากกว่าจ้า ด้วยความที่เค้ากับตะเองแต่งนิยายย้อนยุคเหมือนกัน คำไหนที่เค้าพอจะรู้ๆเค้าจะเสนอนะจะ เช่น จะ คำโบราณมักใช้ จัก ดอกนะ เป็น ดอกหนา   อ่านน้อยลง

    พoIพียง | 2 พ.ย. 54

    • 19

    • 0

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น