เมื่อถึงคราวหมอสาวคนสวยอยากลงจากคานปฏิบัติการพิชิตเนื้อคู่จึงเกิดขึ้นแต่ทว่าเจ้าพ่อไก่แดงที่เธอไปขอพรนั้นกลับส่งให้เธอไปอยู่ในกรุงศรีอยุธยาแทนที่จะส่งเนื้อคู่มาให้!

“ พรหมลิขิตดวงใจข้ามภพ "
เกิดมาเป็นผู้หญิง..คนอย่างรสสุคนธ์ไม่เคยกลัวเลือด ไม่หวาดหวั่นต่ออะไรทั้งสิ้นบนโลกใบนี้
แต่กับแค่..งานแต่งงานของเพื่อนสมัยเด็กคนสุดท้ายที่ชิงตัดรอนหักเหลี่ยมโหดหนีเธอไปแต่งงานก่อน..
ทำไมมันถึงสั่นคลอนหัวใจหินผาของหล่อนได้อย่างน่ากลัวเลยล่ะ ?
ด้วยเหตุนี้เอง..คุณหมอสาว (เหลือน้อย) อย่างรสสุคนธ์ จึงเกิดโรคกลัวคานระยะเริ่มต้นขึ้นมาทันทีทันใด
โอ้..พ่อโฉมยงเนื้อคู่สุดสวาท คุณไปอยู่ไหนกันนะ ! ทำไมตั้งยี่สิบเจ็ดกว่าปีที่หล่อนเดินอยู่บนโลกนี้ถึงไม่เคยเจอสักที
ในที่สุด ! ปฏิบัติการพิชิตเนื้อคู่ของหมอสาวจึงเกิดขึ้น
“เจ้าประคู้น!!เมื่อไหร่ลูกช้างจะมีเนื้อคู่กับเขาสักทีนะ..เจ้าพ่อค่ะส่งมาให้ลูกช้างด้วยเถิดเอาแบบหล่อๆพ่อรวยไม่เจ้าชู้อบอุ่นใจดีเป็นผู้นำ..ที่สำคัญรักจริงหวังแต่งซ้าธุ!!”
ใครจะไปรู้กันล่ะ..ว่าเจ้าพ่อไก่แดงจะบ้าจี้ !
(ถีบ) ส่งเธอไปหาเนื้อคู่ถึงที่ โดยที่ไม่ต้องออกตามหา แหม้ ! รวดเร็วทันใจดีจริง ๆ
ทว่า...
“ลูกช้างขอเนื้อคู่นะคะ เจ้าพ่อ..ไม่ได้อยากจะย้อนเวลาสักหน่อย"
เจ้าพ่อไก่แดง..กลับส่งหล่อนไปอยู่กรุงศรีอยุธยา อดีตเมืองหลวงของไทย อย่างที่หล่อนเองก็อธิบายไม่ได้เหมือนกัน โอ้พ่อเนื้อคู่สุดสวาท ชาตินี้รสสุคนธ์จะได้เจอคุณไหมนี่ หล่อนไม่อยากเป็นนางทาสติดแหงกอยู่ที่นี่ตลอดไปนะ โฮ..พระเจ้า ช่วยรสสุคนธ์ด้วย..
รสสุคนธ์ มีชื่อเรียกสั้น ๆ อีกชื่อว่า “รส” เธอเป็นคุณหมอสาวที่ออกจะโลกส่วนตัวสูงไปเสียหน่อย หลังจากที่กลับจากงานแต่งงานของเพื่อนวัยเด็กที่สวยเช้งด้วยชุดเจ้าสาว หล่อนก็นึกขึ้นมาได้กับความจริงอันน่ากลัวหนึ่งข้อ.. เธอไม่เคยมีความรัก
ออกจะเป็นฝันร้ายอยู่สักหน่อยกับสาวน้อยวัยยี่สิบเจ็ดปีกว่า ๆ ที่มีแววว่าคานจะลอยมาให้นั่งอย่างแน่นอน..อืม..นี่หล่อนซีเรียสค่อนข้างมากเลยแหละ
ความคิดเพี้ยน ๆ ที่ไปขุดออกมาจากซอกหลืบไหนไม่รู้จึงปรากฏกาย
งั้นก็บนขอเนื้อคู่ซะเลยหมดเรื่อง !
ทีขอหวย ขอเลขเด็ด มารดาเธอยังไปขูดมาจนได้แล้ว กับอีกแค่เนื้อคู่ของเธอก็ต้องไม่มีปัญหา
พ่อเนื้อคู่คนงาม อีกไม่กี่ฮึดใจเราจะเจอกันแล้วนะจ๊ะ
รสสุคนธ์ไม่มีทางรู้ได้เลยว่า..การกระทำให้ครั้งนี้จะเปลี่ยงแปลงโลกของเธอไปตลอดกาล...
ท่านชายยอดทัพ..ที่เรียกสั้น ๆว่า “พ่อยอด” เขาคือชายรูปร่างกำยำชวนน้ำสายหก
ด้วยรูปร่างหน้าตาและทรัพย์สินที่เข้าขั้น สาวสวยมากหน้าจึงแอบจองเขาไว้ในใจแทบทุกคน
แต่พ่อยอด..ก็ไม่มองใครเลย จนผู้เป็นแม่ขัดใจ !
ท่านหญิงพิกุล อยากอุ้มหลาน (โว้ย !)
พ่อยอดเป็นคนดุและเฉียบขาด เขามีเรื่องให้แปลกใจในวันที่พระจันทร์เกิดคราส
มันเหมือนกับการรอคอย..จดจ่ออย่างประหลาด
ใครจะไปรู้กันล่ะ..ว่าวันนั้นเป็นวันที่ทำให้เขารู้ว่า “รักแรกพบ” มีอยู่จริง ๆ
แม่ดอกรสสุคนธ์ของพี่.....

“อะ..เอ่อ..”
หญิงสาวพูดเสียงหวานตะกุกตะกัก ดวงตาใสซื่อที่กำลังเลิกลั่กมือไม้ก็สั่นพันกันไปหมด รสสุคนธ์เพิ่งรู้ว่าตัวเองเผลอกระทำสิ่งน่าอายไปต่อหน้าบุคคลแปลกหน้าที่แต่งตัวราวกับหลุดออกมาจากอยุธยา นึกได้ดังนั้นเจ้าตัวแสบก็อายม้วนแก้มขาวพลันขึ้นสีนวลน่ามอง
“ข้าถามว่าเจ้าใช่ทาสที่แม่ข้าซื้อมาใช่ฤาไม่ ?”
รสสุคนธ์ขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ ภาษาไทยที่แปลกหูทำเอาเธอสับสน..เธอไม่ตอบคำถามตรงหน้าในใจต่างก็นึกประมวลเหตุผลอีกครั้งในใจด้วยความเคยชิน
เท่าที่จำได้เธอกำลังขอเนื้อคู่อยู่ตรงหลังศาลเจ้าพ่อไก่แดงแล้วก็ถูกพลังมากมายดูดเข้าไปในหลุมประหลาดกลางน้ำสุดท้ายก็มาโผล่ที่นี่..
มีอะไรไม่ชอบมาพากลเสียแล้วสิ..
“เป็นมอญรึ ! ฟังข้าไม่ออก”
อีกครั้งที่หญิงสาวไม่ตอบคำถามแม้จะฟังออกอาจเป็นเพราะตื่นเต้นจนเปล่งคำพูดออกมาไม่ได้เหงื่อเม็ดโป้งไหลย้อยลงมาจากมุมขมับเมื่อเริ่มเข้าใจอะไรลางๆ
“เอ๊ะ ! เจ้านี่ ! ข้าถามไยจึงมิตอบเสียที ข้าไม่ได้ใจเย็นเหมือนน้ำดอกนะ..จะให้มานั่งรอเจ้าพูดจนถึงรุ่งสาง !”
รสสุคนธ์อยากกรีดร้อง..นี่เธอย้อนอดีตมาจริงแท้เป็นแม่นมั่น !
นิยายเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริงตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์ ทั้งตัวละครและเรื่องราวเกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนทั้งสิ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ขอบคุณธีมสวยๆ จาก...

Creme
Brulee