คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : chapter-5
วันเวลาผันผ่านไป......
อัศวินแห่งแสงได้จากไปจากดินแดนแห่งนี้.....
การทรยศที่แลดูเหมือนจะพียงเรื่องเล็กน้อยก็กลับใหญ่โตขึ้นมาก การรุกรานของจักรวรรดิพาราเมเกียสร้างความเสียหายมากมาย ดินแดนที่เต็มไปด้วยความสงบสุข เสียงหัวเราะ ยามนี้มีเพียงเสียงร้องไห้ด้วยความทุกข์ระทม .....
“หนี..... หนีเร็ว......มาเรีย ไก ฟรีหนีเร็ว ตรงนี้ฉันจะสกัดไว้เอง”เสียงของเลออนร้องบอก
“จะบ้าหรือไง ฉันจะช่วยนายเองน่าไม่ต้องห่วงหรอก”เด็กหนุ่มผมขาวว่า ดวงตาสน้ำตาลทองวาวโรจน์ด้วยความโกรธแค้น
จักรวรรดิบัดซบ.....
อัศวินแห่งแสง ......ของพรรค์นั้นไม่มีหรอกนะ อัศวินบ้าอะไร ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
นี่หรือสิ่งที่ธิดาแห่งความสงบประสงค์ สงครามน่าทุเรศน์....
“ไกพามาเรียหนีไปก่อน ตรงนี้ฉันกับเลออนจะจัดการเอง”
“ไอ้เหี้ยเอ๊ย....ถอยห่างจากเพื่อนกูเดี๋ยวนี้นะ”คำสบถของร่างสูง พร้อมกับดาบที่ฟันคออัศวินชุดเกราะจนขาด โลหิตสีแดงฉานสาดกระจายไปทั่ว เลออนนั่งคร่อมร่างไร้หัวก่อนจะจ้วงดาบใส่ร่างที่นอนแน่นิ่ง กับพื้น ลำไส้ติดคมดาบขึ้นมาตามแรง
“เฮ้ย เลออนมากไปมั้ง”ฟรีโอนีลท้วง
2ปีผ่านไปหลังจาที่อัศวินแห่งแสงมาเยือนดินแดนอาณาจักรฟินน์แห่งนี้ ดินแดนถูกรุกรานจากจักรพรรดิพาราเมเกีย ไฟสงครามลุกท่วมทั่วหัวระแหง บ้านเมืองพังทลายไม่เหลือเค้าเดิมของความอุดมสมบูรณ์ เหล่าอัศวินมากหน้าหลายตาหันหลังให้อาณาจักรกลับไปรับใช้จ้าวแห่งยมโลก
พวกเค้าทั้งสี่วิ่งเข้าไปในป่าลึกเพื่อหนีการจับกุมของทหารจักรวรรดิ
“มาเรียข้างหน้าระวัง”มีทหารม้า4-5คนอ้อมมาดักพวกเขาเอาไว้
“พร้อมไหมฟรี ไก “เลออนหันไปถามเพื่อนทั้ง2 ที่จับดาบมั่นพร้อมลุย แต่ทว่าด้วยฝีมือที่ต่างชั้นทำให้ผลตัดสินออกมาโดยเร็ว
“จับตัวมันไป เอาไอ้หนุ่มคนที่ท่าทางหน่วยก้านดีนั่นน่ะ”นายของอัศวินม้าทั้งที่สั่ง และนี่คือจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ของพวกเขา
..............................
..................
........
..
“ที่นี่คือ.......ที่ไหนกัน”ฟรีโอนีลค่อยลืมตาขึ้นมา ก่อนสอดส่องไปรอบๆห้องที่ไม่คุ้นตา
“ไก มาเรีย เลออน”เสียงของเด็หนุ่มร้องเรียกหวังจะได้รับเสียงขานตอบของเพื่อนสนิทที่ไม่เคยทิ้งเค้าแม้วินาทีเดียวอย่างเลออน
“พวกนายอยู่ไหน”ร่างบางเดินออกมาจากห้องที่ตนได้สติ ดวงตากวาดมองไปรอบๆก่อนจะได้ยินเสียงเรียกของไก กับมาเรียที่รีบวิ่งเข้ามา กอดตนด้วยความดีใจ
“อ้าวที่นี่ที่ไหนหรือ แล้วเลออนล่ะ”ฟรีโอนีลถามเมื่อไม่เจอเพื่อนสนิทของตน
“ที่นี่คือเมืองอัลแทร์ พี่เค้าหายไปไหนก็ไม่รู้ คิดว่าน่าจะโดนพวกทหารที่เจอในป่าพาตัวไป”มาเรียตอบเสียงสั่นเครือ ดวงตาใสมีน้ำรื่น
“งั้นหรือแล้วเรามาที่นี้ได้ยังไงล่ะ”
“พวกทหารปฏิวัติของฟินน์เจอเราในป่าเลยพามาน่ะ จริงซิ องค์หญิงฮิลด้าบอกว่าพอนายฟื้นแล้วให้ไปเข้าเฝ้า รีบไปกันเถอะ”ไกเป็นคนที่ตั้งสติได้มากที่สุด ความสุขุมรอบคอบของเด็กหนุ่มผู้มีรูปร่างกำยำได้ช่วยพวกเค้าเอาไว้หลายรอบแล้วไม่ว่าเรื่องไหนๆ
“ฟื้นแล้วหรือฟรีโอนีล”เสียงของเจ้าหญิงฮิลด้าตรัสถามดวงนัยนาคู่งามบัดนี้กลับฉายแววโศกา ข่าวที่ว่าคู่ตุนาหงันได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยจากการจลาจลที่ราชอาณาจักรนั้นเป็นเรื่องที่ทำร้ายพระทัยของนางเป็นอย่างยิ่ง
“ขอรับ.....แล้ว......”เมื่อเด็กหนุ่มเอ่ยปากหมายจะถามเรื่องราวจากผู้สูงศักดิ์ ถูกขัดจังหวะ
“ข้ารู้ว่าเจ้าอยากถามอะไร”
“ขอรับ”
“เราจัดตั้งกองทัพขึ้นมาเพื่อต่อต้านจักรวรรดิพาราเมเกีย ที่ทำลายและสร้างความเดือดร้อนให้พวกเรา ขณะนี้ฟินน์ของเราถูกปกครองโดยมาเธอุสจักรพรรดิแห่งพาราเมเกีย เราจึงต้องมาตั้งหลักกันที่เมืองอัลแทร์แห่งนี้ ส่วนเรื่องของเลออนพี่ชายของมาเรียนั้นเราไม่พบเค้าเลย ตอนที่เราไปถึงก็พบเพียงพวกท่านสามคนเท่านั้น ต้องขอโทษด้วยที่เราส่งความช่วยเหลือช้าไป”ฮิลด้าตรัสพลางกันแสง น้ำพระเนตรไหลอาบพระปรางค์สองข้าง
“ถ้าท่านไม่ว่ากระไรพวกเราของเข้าร่วมกองทัพด้วยได้หรือไม่ขอรับ”เสียงห้าวหาญของฟรีโอนีลดังขึ้นมาเรียกพระนางขึ้นมาจากความโศกเศร้าที่เกิดขึ้น
“อย่าเลยข้าไม่อยากให้ประชาชนต้องเดือดร้อนไปมากกว่านี้อีกแล้ว ข้าไม่อยากสูญเสียคนในประเทศไปมากกว่านี้แล้ว เพราะอย่างนั้นอย่าเลย”
“ไม่เป็นไรค่ะ พวกเรายินดีตายเพื่ออาณาจักร”หญิงสาวเพียงคนเดียวในกลุ่มว่าดวงตาเป็นประกายมุ่งมั่นไม่ยอมแพ้
“งั้นหรือ ถ้างั้นเราคงขัดความประสงค์ของพวกเจ้าไม่ได้ซินะถ้างั้นจงเดินทางไปที่อาณาจักรเก่าของเรา ข้าส่งสายสืบไปที่นั่น และจงอย่าลืมตราของเราคือกุหลาบป่า มัทธนาแห่งไพรสัณฑ์ ขอฝากด้วยนะเหล่าผู้กล้าแห่งอาณาจักร”
“นี่มินอู.....คิดว่าพวกเค้าเชื่อใจได้ไหม”องค์หญิงถามคนสนิทข้างกาย
“ได้ซิขอรับ อย่างน้อยข้าก็เชื่ออย่างนั้น”มินอูพ่อมดขาวแห่งมิซิเดีย เมืองของเขาเองก็โดนรุกรานเช่นกันเขาจึงมาร่วมมือกับกองทัพต่อต้าน ดวงตาสีน้ำเงินลึกลับสมกับเป็นพ่อมดผู้ทรงอำนาจ ดวงตานั้นจ้องมองแผ่นหลังของสมาชิกใหม่ของกองทัพ
แสงสว่าง ไม่ใช่สิ่งที่จะได้มาโดยการวิงสอนขอจากพระผู้เป็นเจ้า
แสงสว่าง ที่แท้จริงนั้นต้องมาจากการกระทำ ไม่มีอะไรที่เราได้มาโดยง่าย เพราะงั้น เขาจึงมาร่วมมือกับกองทัพ เขาจะไม่รอคอย ไม่มัวแต่วิงวอน
“ข้าเชื่อ......ว่า.....พวกเค้าต้องทำสำเร็จ เพราะเค้ามีความรักในบ้านเกิดเมืองนอนขอรับ”
“งั้นหรือ เหมือนกันเจ้าซินะมินอูเจ้าเองก็รักอาณาจักรเช่นกัน เพราะงั้นเจ้าเองก็ต้องทำได้”
นายเหนือหัวผู้เข้มแข็ง องค์หญิงฮิลด้า ......
........ข้าจะยอมตายเพื่อนท่าน.....
เพื่อดวงใจของท่าน.....
เพื่อฝันของท่าน.....
เพื่อโลกที่ไร้สงคราม....
เพื่อนความสงบ.....
และเพื่อวิญญาณของข้า ที่ตั้งปณิธานเอาไว้.......
************************************
ความคิดเห็น