ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 2
ณ คฤหาสน์วองโกเล่
เมื่อมาถึงก็ลงจากรถทั้งหมดทันทีและปล่อยให้คนดูแลรถจัดการเก็บรถทันที จีอ็อตโต้และอเลาดี้ได้เดินนำหน้าสึนะและซาเซียมาอย่างนิ่งๆจนเมื่อเข้ามาภายในห้องรับแขกก็พบทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า
" กลับมากันแล้วหรอ แล้วของใช้ของสึนะและซาเซียล่ะ "
" ให้คนเก็บรถขนมาแล้วล่ะ แต่ว่าสึนะ ซาเซีย อเลาดี้สั่งเธอให้อยู่ที่ปลอดภัยแล้วทำไมถึงไม่รอที่รถล่ะ "
" ขอโทษครับ / ค่ะ X2 "
ทั้งสองโค้งขอโทษก่อนที่จีอ็อตโต้จะบอกให้นั่งที่โซฟาใกล้ๆกับเขาและอเลาดี้
" พรีโม่ อย่างน้อยพวกเขาก็ช่วยเด็กคนนั้นและคนอื่นนะ "
" ก็ได้ แต่คราวหน้าจะไม่มีนะ "
" แต่ว่านะค่ะ คุณจีอ็อตโต้ ฉันมีเรื่องจะถามค่ะ "
ซาเซียที่นิ่งอยู่ก่อนหน้านี้ได้ถามจีอ็อตโต้ขึ้น จีอ็อตโต้และคนอื่นๆที่ได้ยินก็นิ่งเงียบตามกัน เพราะไม่เคยเห็นเด็กคนนี้ที่ยิ้มอย่างสดใสจะมาทำหน้าเคร่งเครียดแบบนี้
" ว่าอะไรล่ะ ซาเซีย "
" รู้จักคนที่ชื่อ คริฟเฟอร์ ไหมค่ะ แบบว่าคนนี้เขา...... "
" เป็นคนที่ร่วมมือกับคริสโตเฟอร์ และร่วมกันทำงานอย่างมีเล่ห์อีกมากครับ "
สึนะ ได้พูดต่อหลังจากที่ซาเซียเว้นช่องให้สึนะพูด และพวกจีอ็อตโต้เองก็ไม่คิดว่าเด็กสองคนนี้จะรู้เรื่องนี้ด้วย เพราะตัวเขาเองก็ไม่รู้ด้วย
" ฉันไม่รู้หรอก แต่ว่าพวกเธอได้ข่าวนี่มาจากไหนกัน "
" ผมว่าเป็นตอนที่เธอสองคนโดนจับตัวไว้นะ ใช่ไหมซาเซีย สึนะโยชิ "
" ครับ /ค่ะ "
" ถ้าอย่างงั้นหมอนั่น อาจจะ..... "
" ค่ะ ฉันกลัวว่าคนพวกนั้นจะเล็งเป้าหมายมาที่พวกคุณ เพราะคนๆนั้นคืออาฉันเองค่ะ "
" ก็หมายความว่าเธอเป็นหลานของเขาคนนั้น "
" แล้วทำไมถึงถูกหมอนั่นจับตัวล่ะ "
อเลาดี้เน้นเสียงให้ต่ำลง เพื่อให้ซาเซียอธิบายมาทั้งหมด ซาเซียก้มหน้าก่อนจะถอนหายใจและพูดขึ้น
" ท่านอาคริฟเฟอร์ มีเพื่อนในวงการมาเฟียอยู่เป็นจำนวนมากแต่คนที่สนิทมากที่สุดคือคริสโตเฟอร์ แต่เขาไม่รู้ว่าหนูคือหลานของเขา และท่านอาคริฟเฟอร์ตั้งใจจะหักหลังท่านพ่อ และเขาตั้งจจะฆ่าคุณ คุณจีอ็อตโต้ เพราะงั้นได้โปรดให้พวกเราช่วยคุณเถอะนะค่ะ "
" เพราะอีกไม่นานนี้ พวกเราจะขอตัวกลับทางเหนือครับ "
สิ้นคำพูดของสึนะ ทำให้พวกจีอ็อตโต้ครุ่นคิด ก่อนที่อเลาดี้จะถามสึนะและซาเซียขึ้น
" กลับกันตอนไหน "
" เดือนหน้าค่ะ "
" อีกหลายอาทิตย์นี่ ถ้างั้นเธอคิดว่างานนี้จะจบเร็วงั้นหรอ "
" ค่ะ / ครับ "
ทั้งสองขานรับ ก่อนที่จีอ็อตโต้จะบอกให้พวกเขาไปพักผ่อน และมาปรึกษากับพวกจี
" จี เราเริ่มวางแผนกันดีกว่านะ เพราะเราได้ข้อมูลมาบ้างแล้ว แต่...."
" การดูแลของสึนะและซาเซีย ฉันว่าให้นายกับอเลาดี้ดูแลต่อไปเถอะน่าจะดี แต่ว่างานของอเลาดี้น่าจะให้ซาเซียช่วยดีกว่านะเพราะฉันคิดว่าซาเซียเป็นคนสังเกตได้เร็วและแฝงตัวเก่งด้วย "
" เอางั้นก็ได้นะ อเลาดี้นายจะค้านไหม "
" ไม่ล่ะ ผมคิดไว้แล้วล่ะ ถึงพวกคุณจะสั่งผมไม่ให้ดูแลแต่ผมก็จะดูแลอยู่ดี "
' นายแน่ใจนะว่ายังเป็นอเลาดี้คนเก่าอยู่น่ะ x7 ' ความคิดของทุกคนให้ห้องรับแขกแต่ยกเว้นอเลาดี้กับจีอ็อตโต้เท่านั้น ไม่นานก็วางแผนกันต่อจนมื้อเย็น
อเลาดี้หลังจากที่แยกออกมาจากการวางแผนแล้วก็มาที่ห้องนอน ที่ซาเซียมาพักอยู่ เมื่อเข้ามาก็พบว่าซาเซียอยู่นชุดผ้าผืนเดียวห่อเอาไว้กับผิวและผมที่เปียกน้ำ ซึ่งเขากลับยื่นปิดประตูและยื่นนิ่งทันที
" อ่ะๆๆ ขอโทษค่ะ มะ..ไม่รู้ว่าคุณจะเข้ามาในเวลานี้ค่ะ /// "
" ไม่เป็นไร เธอไปแต่งตัวก่อนสิ "
" คะ...ค่ะ "
ซาเซีย รับคำก่อนจะวิ่งเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง เพราะภายในห้องน้ำเป็นห้องแต่งตัวด้วย แต่หากรู้ไม่ อเลาดี้ที่ใบหน้าเขาติดแดงอยู่เล็กน้อย ใช้เวลาไม่นานซาเซียก็ออกมาพร้อมกับเปลี่ยนชุดที่ซื้อมาใหม่ เป็นกระโปรงยาวสีขาว มีลายลูกไม้ที่หน้าอกและมีโบว์อันเล็กติดอยู่ ก่อนที่อเลาดี้จะอธิบายให้ฟังเกี่ยวกับการวางแผนเมื่อกี้
" เข้าใจแล้วนะ เธอต้องมาทำงานกับผม เพราะงั้นเวลาไปไหนต้องมีผมและช่วยงานผม "
" ค่ะ ฉันเข้าใจแล้วค่ะ แต่ว่าขอบคุณค่ะที่ดูแลฉัน ฉันเองก็อยากจะตอบแทนคุณจังเลยค่ะ ถ้ามีซักครั้งก็..... "
" พอเถอะ หยุดพูดได้แล้ว ขอแค่คุณปลอดภัยผมก็พอใจแล้วล่ะ "
อเลาดี้พูดก่อนจะเดินไปห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ แต่ว่าซาเซียกลับนั่งนิ่ง โดยคิดในใจว่า
' แต่ว่ามันไม่ปลอดภัยสำหรับคุณเลยนะค่ะ คุณอเลาดี้ ' ก่อนที่เธอจะฟุบลงนอนที่เตียงนอนไป ผ่านไปไม่นานอเลาดี้ก็ออกมาในเสื้อเชิ้ตคอปกแต่ไม่ติดกระดุมและกางเกงยาวพอดีเข่าสีดำพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเล็กสำหรับเช็ดผม เขาเห็นว่าคนที่เขาดูแลนั้นหลับไปแล้ว เขาจึงไปนั่งที่โต๊ะทำงานใกล้หน้าต่างบานใหญ่ที่จัดเอาไว้สำหรับทำงานในห้องโดยเฉพาะ และก้มหน้าทำงานต่อ
ทางด้านจีอ็อตโต้ ที่ห้องจีอ็อตโต้
เมื่อมาถึงก็พบว่า สึนะที่อาบน้ำแต่งตัวใหม่ ในชุดเสื้อเชิ้ตคอปกสีขาวกับกางเกงขายาวพอดีเข่าสบายๆสีเทา กำลังนอนอ่านหนังสือที่ซื้อมาที่เตียง ก่อนที่เขานั้นจะเรียกชื่อคนที่อ่านหนังสืออยู่โดยไม่มองคนที่มาเยือนเลย
" สึนะ นายจะนอนอ่านหนังสืออีกนานไหม "
" เอ๋..อ้าว คุณจีอ็อตโต้ มาตั้งแต่เมื่อไรฮะ "
" เมื่อกี้นี้เอง แต่ว่ามาฟังเรื่องนี้ก่อน..... "
จีอ็อตโต้ได้ลากเก้าอี้ที่ติดกับเตียงนอนมาใกล้ๆกับขอบเตียง ก่อนจะอธิบายเรื่องการประชุมให้ฟัง ซึ่งสึนะเองก็ตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ
" เข้าใจนะ ถ้าเรื่องงานหรือเรื่องอื่นๆ เธอต้องมาทำงานกับฉันนะ "
" เข้าใจแล้วฮะ ผมพร้อมเสมอที่จะทำงานกับคุณ ^^ "
สึนะยิ้มให้จีอ็อตโต้ โดยที่เขาเองนั้นก็พยายามที่จะหลบหน้าสึนะ เพราะเขารู้ว่าหน้าของตนเริ่มมีรอยแดงๆขึ้นก่อนจะขอตัวไปอาบน้ำและปล่อยให้สึนะอ่านหนังสือต่อไป
เมื่อมาถึงก็ลงจากรถทั้งหมดทันทีและปล่อยให้คนดูแลรถจัดการเก็บรถทันที จีอ็อตโต้และอเลาดี้ได้เดินนำหน้าสึนะและซาเซียมาอย่างนิ่งๆจนเมื่อเข้ามาภายในห้องรับแขกก็พบทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า
" กลับมากันแล้วหรอ แล้วของใช้ของสึนะและซาเซียล่ะ "
" ให้คนเก็บรถขนมาแล้วล่ะ แต่ว่าสึนะ ซาเซีย อเลาดี้สั่งเธอให้อยู่ที่ปลอดภัยแล้วทำไมถึงไม่รอที่รถล่ะ "
" ขอโทษครับ / ค่ะ X2 "
ทั้งสองโค้งขอโทษก่อนที่จีอ็อตโต้จะบอกให้นั่งที่โซฟาใกล้ๆกับเขาและอเลาดี้
" พรีโม่ อย่างน้อยพวกเขาก็ช่วยเด็กคนนั้นและคนอื่นนะ "
" ก็ได้ แต่คราวหน้าจะไม่มีนะ "
" แต่ว่านะค่ะ คุณจีอ็อตโต้ ฉันมีเรื่องจะถามค่ะ "
ซาเซียที่นิ่งอยู่ก่อนหน้านี้ได้ถามจีอ็อตโต้ขึ้น จีอ็อตโต้และคนอื่นๆที่ได้ยินก็นิ่งเงียบตามกัน เพราะไม่เคยเห็นเด็กคนนี้ที่ยิ้มอย่างสดใสจะมาทำหน้าเคร่งเครียดแบบนี้
" ว่าอะไรล่ะ ซาเซีย "
" รู้จักคนที่ชื่อ คริฟเฟอร์ ไหมค่ะ แบบว่าคนนี้เขา...... "
" เป็นคนที่ร่วมมือกับคริสโตเฟอร์ และร่วมกันทำงานอย่างมีเล่ห์อีกมากครับ "
สึนะ ได้พูดต่อหลังจากที่ซาเซียเว้นช่องให้สึนะพูด และพวกจีอ็อตโต้เองก็ไม่คิดว่าเด็กสองคนนี้จะรู้เรื่องนี้ด้วย เพราะตัวเขาเองก็ไม่รู้ด้วย
" ฉันไม่รู้หรอก แต่ว่าพวกเธอได้ข่าวนี่มาจากไหนกัน "
" ผมว่าเป็นตอนที่เธอสองคนโดนจับตัวไว้นะ ใช่ไหมซาเซีย สึนะโยชิ "
" ครับ /ค่ะ "
" ถ้าอย่างงั้นหมอนั่น อาจจะ..... "
" ค่ะ ฉันกลัวว่าคนพวกนั้นจะเล็งเป้าหมายมาที่พวกคุณ เพราะคนๆนั้นคืออาฉันเองค่ะ "
" ก็หมายความว่าเธอเป็นหลานของเขาคนนั้น "
" แล้วทำไมถึงถูกหมอนั่นจับตัวล่ะ "
อเลาดี้เน้นเสียงให้ต่ำลง เพื่อให้ซาเซียอธิบายมาทั้งหมด ซาเซียก้มหน้าก่อนจะถอนหายใจและพูดขึ้น
" ท่านอาคริฟเฟอร์ มีเพื่อนในวงการมาเฟียอยู่เป็นจำนวนมากแต่คนที่สนิทมากที่สุดคือคริสโตเฟอร์ แต่เขาไม่รู้ว่าหนูคือหลานของเขา และท่านอาคริฟเฟอร์ตั้งใจจะหักหลังท่านพ่อ และเขาตั้งจจะฆ่าคุณ คุณจีอ็อตโต้ เพราะงั้นได้โปรดให้พวกเราช่วยคุณเถอะนะค่ะ "
" เพราะอีกไม่นานนี้ พวกเราจะขอตัวกลับทางเหนือครับ "
สิ้นคำพูดของสึนะ ทำให้พวกจีอ็อตโต้ครุ่นคิด ก่อนที่อเลาดี้จะถามสึนะและซาเซียขึ้น
" กลับกันตอนไหน "
" เดือนหน้าค่ะ "
" อีกหลายอาทิตย์นี่ ถ้างั้นเธอคิดว่างานนี้จะจบเร็วงั้นหรอ "
" ค่ะ / ครับ "
ทั้งสองขานรับ ก่อนที่จีอ็อตโต้จะบอกให้พวกเขาไปพักผ่อน และมาปรึกษากับพวกจี
" จี เราเริ่มวางแผนกันดีกว่านะ เพราะเราได้ข้อมูลมาบ้างแล้ว แต่...."
" การดูแลของสึนะและซาเซีย ฉันว่าให้นายกับอเลาดี้ดูแลต่อไปเถอะน่าจะดี แต่ว่างานของอเลาดี้น่าจะให้ซาเซียช่วยดีกว่านะเพราะฉันคิดว่าซาเซียเป็นคนสังเกตได้เร็วและแฝงตัวเก่งด้วย "
" เอางั้นก็ได้นะ อเลาดี้นายจะค้านไหม "
" ไม่ล่ะ ผมคิดไว้แล้วล่ะ ถึงพวกคุณจะสั่งผมไม่ให้ดูแลแต่ผมก็จะดูแลอยู่ดี "
' นายแน่ใจนะว่ายังเป็นอเลาดี้คนเก่าอยู่น่ะ x7 ' ความคิดของทุกคนให้ห้องรับแขกแต่ยกเว้นอเลาดี้กับจีอ็อตโต้เท่านั้น ไม่นานก็วางแผนกันต่อจนมื้อเย็น
อเลาดี้หลังจากที่แยกออกมาจากการวางแผนแล้วก็มาที่ห้องนอน ที่ซาเซียมาพักอยู่ เมื่อเข้ามาก็พบว่าซาเซียอยู่นชุดผ้าผืนเดียวห่อเอาไว้กับผิวและผมที่เปียกน้ำ ซึ่งเขากลับยื่นปิดประตูและยื่นนิ่งทันที
" อ่ะๆๆ ขอโทษค่ะ มะ..ไม่รู้ว่าคุณจะเข้ามาในเวลานี้ค่ะ /// "
" ไม่เป็นไร เธอไปแต่งตัวก่อนสิ "
" คะ...ค่ะ "
ซาเซีย รับคำก่อนจะวิ่งเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง เพราะภายในห้องน้ำเป็นห้องแต่งตัวด้วย แต่หากรู้ไม่ อเลาดี้ที่ใบหน้าเขาติดแดงอยู่เล็กน้อย ใช้เวลาไม่นานซาเซียก็ออกมาพร้อมกับเปลี่ยนชุดที่ซื้อมาใหม่ เป็นกระโปรงยาวสีขาว มีลายลูกไม้ที่หน้าอกและมีโบว์อันเล็กติดอยู่ ก่อนที่อเลาดี้จะอธิบายให้ฟังเกี่ยวกับการวางแผนเมื่อกี้
" เข้าใจแล้วนะ เธอต้องมาทำงานกับผม เพราะงั้นเวลาไปไหนต้องมีผมและช่วยงานผม "
" ค่ะ ฉันเข้าใจแล้วค่ะ แต่ว่าขอบคุณค่ะที่ดูแลฉัน ฉันเองก็อยากจะตอบแทนคุณจังเลยค่ะ ถ้ามีซักครั้งก็..... "
" พอเถอะ หยุดพูดได้แล้ว ขอแค่คุณปลอดภัยผมก็พอใจแล้วล่ะ "
อเลาดี้พูดก่อนจะเดินไปห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ แต่ว่าซาเซียกลับนั่งนิ่ง โดยคิดในใจว่า
' แต่ว่ามันไม่ปลอดภัยสำหรับคุณเลยนะค่ะ คุณอเลาดี้ ' ก่อนที่เธอจะฟุบลงนอนที่เตียงนอนไป ผ่านไปไม่นานอเลาดี้ก็ออกมาในเสื้อเชิ้ตคอปกแต่ไม่ติดกระดุมและกางเกงยาวพอดีเข่าสีดำพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเล็กสำหรับเช็ดผม เขาเห็นว่าคนที่เขาดูแลนั้นหลับไปแล้ว เขาจึงไปนั่งที่โต๊ะทำงานใกล้หน้าต่างบานใหญ่ที่จัดเอาไว้สำหรับทำงานในห้องโดยเฉพาะ และก้มหน้าทำงานต่อ
ทางด้านจีอ็อตโต้ ที่ห้องจีอ็อตโต้
เมื่อมาถึงก็พบว่า สึนะที่อาบน้ำแต่งตัวใหม่ ในชุดเสื้อเชิ้ตคอปกสีขาวกับกางเกงขายาวพอดีเข่าสบายๆสีเทา กำลังนอนอ่านหนังสือที่ซื้อมาที่เตียง ก่อนที่เขานั้นจะเรียกชื่อคนที่อ่านหนังสืออยู่โดยไม่มองคนที่มาเยือนเลย
" สึนะ นายจะนอนอ่านหนังสืออีกนานไหม "
" เอ๋..อ้าว คุณจีอ็อตโต้ มาตั้งแต่เมื่อไรฮะ "
" เมื่อกี้นี้เอง แต่ว่ามาฟังเรื่องนี้ก่อน..... "
จีอ็อตโต้ได้ลากเก้าอี้ที่ติดกับเตียงนอนมาใกล้ๆกับขอบเตียง ก่อนจะอธิบายเรื่องการประชุมให้ฟัง ซึ่งสึนะเองก็ตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ
" เข้าใจนะ ถ้าเรื่องงานหรือเรื่องอื่นๆ เธอต้องมาทำงานกับฉันนะ "
" เข้าใจแล้วฮะ ผมพร้อมเสมอที่จะทำงานกับคุณ ^^ "
สึนะยิ้มให้จีอ็อตโต้ โดยที่เขาเองนั้นก็พยายามที่จะหลบหน้าสึนะ เพราะเขารู้ว่าหน้าของตนเริ่มมีรอยแดงๆขึ้นก่อนจะขอตัวไปอาบน้ำและปล่อยให้สึนะอ่านหนังสือต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น