ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn]หยุดสงคราม แล้วเธอกับฉันมารักกัน G27,ASa

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนพิเศษ : อเลาดี้กับซาเซีย #เอามาให้ดูกันก่อนนะคะ

    • อัปเดตล่าสุด 11 พ.ค. 58


    ภายในห้องทำงานของอเลาดี้

    ซาเซีย : อ่า~ อเลาดี้~ ฉันขออีกหน่อยสินะ น้า~

    อเลาดี้ : ไม่ได้หรอก อย่างเธอน่ะแค่นี้พอแล้วละนะ

    ซาเซีย : อือ~ ไม่เอา แค่นี้ไม่พอหรอกนะ เพราะงั้นขออีกหน่อยสินะๆ อเลาดี้~

    อเลาดี้ : บอกว่าไม่ได้ก็คือไม่ได้ยังไงล่ะ ซาเซีย

    ซาเซีย : แต่ว่า...ฉันอยากได้อีกนี่นา

    อเลาดี้ : เฮ้อ!ช่วยไม่ได้ งั้นผมจะไปเอามาให้อีกก็แล้วกัน ' พุดดิ้ง ' ที่เธออยากจะทานอีกน่ะเพราะงั้นรออยู่ที่ห้องอย่าไปไหนนะรู้ไหม

    ซาเซีย : อื้อ! ^^ //รอยยิ้มน่ารัก+สดใส

    เมื่ออเลาดี้เปิดประตูออกไปนอกห้อง ก็พบกับจีอ็อตโต้(พรีโม่) สึนะ เดม่อน และเอลิน่า กำลังเกาะขอบประตูห้องของอเลาดี้อยู่และพากันส่งยิ้มอย่างหวาดๆไปให้กับอเลาดี้ที่ดูท่ากำลังจะโกรธแล้ว

    อเลาดี้ : พวกคุณมาแอบฟังคนอื่นพูดกันทำไม

    เอลิน่า : อะ...พอดีว่าผ่านมาทางนี้น่ะจ๊ะ ก็เลยได้ยินเรื่องที่อเลาดี้พูดกัน

    จีอ็อตโต้ : ใช่ๆๆ เรื่องอะไรนะ ฉันไม่รู้สิเพราะงั้นพวกเราก็.......ขอตัวละนะ(ตัวใครตัวมันจ้า)

    อเลาดี้ : ผมจะขย้ำพวกคุณให้เละ

    ซาเซีย : อ่า~ อเลาดี้!เดี๋ยวก่อนสิ โธ่~ช้าแล้วไปแล้วแหะ

    หลังจากที่ซาเซียเปิดประตูออกมาก็พบว่า อเลาดี้คนรักของเธอใช้อาวุธของตนไล่พวกจีอ็อตโต้ไปแล้ว เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง อเลาดี้ก็กลับเข้าห้องทำงานมาพร้อมกับพุดดิ้งของซาเซีย คนรักเขาที่อ้อนเขาจนยอมลงไปเอามาให้ แต่ว่า......

    อเลาดี้ : อ่ะ! แค่นี้คงไม่ร้องขอแล้วนะ //โยนถุงพลาสติกที่ใส่พุดดิ้งมาหลายถ้วยให้ซาเซีย

    ซาเซีย : โห้! ซื้อมาประชดกันใช่ไหมเนี้ย T T

    อเลาดี้ : เปล่านะ ผมก็แค่คิดว่า ที่รักของผมถ้าทานหมดคงจะต้องขออีกแน่นอน แล้วถ้าหมดแล้วคงต้อง อุ๊บ!(#โดนซาเซียปิดปาก)

    ซาเซีย : อย่าพูดอะไรแบบนั้นออกมานะ อเลาดี้ลามก //หันไปแกะพุดดิ้งและเอาพุดดิ้งที่เหลือไปใส่ตู้เย็นขนาดเล็กในห้องทำงานของอเลาดี้

    อเลาดี้//เดินไปหาซาเซียและพามาที่โซฟาอีกครั้ง แล้วรวบตัวซาเซียมากอด

    ซาเซีย : มีอะไรอีกละคะ งานของคุณก็มีอีกนี่นา

    อเลาดี้ : เดี๋ยวค่อยทำต่อก็ได้แล้วผมก็อยากจะกอดเธอตอนนี้ด้วย แต่ว่านะซาเซียอย่าทานให้มันเลอะปากแบบนี้สิ //เช็ดคราบช็อกโกแลตให้ซาเซีย

    ซาเซีย : นะ..นี่อเลาดี้ให้ฉันเช็ดเองก็ได้นี่นา อุ๊บ!

    ไม่ทันที่ซาเซียจะพูดอะไรต่ออเลาดี้ก็ประกบปากและจูบเธอทันที และไม่นานก็ถอนจูบออกทำให้ซาเซียหอบอย่างหนัก

    อเลาดี้ : หวานเหมือนพุดดิ้งเลยนะครับที่รัก //ยิ้มอย่างมีเลศนัย

    ซาเซีย : ยะ..อย่ามาทำแบบนี้ตอนทีเผลอสิคะ

    อเลาดี้ : ถ้าไม่ทำตอนนี้แล้วจะไปทำตอนไหนละ อารมณ์ผมมันมีจำกัดนะ //กอดซาเซียแน่นขึ้น

    ซาเซีย//เริ่มดิ้นและตีมืออเลาดี้ : นี่ ถ้าอยากจะกอดน่ะไม่ว่า แต่ให้ฉันทานพุดดิ้งในมือนี่หมดก่อนสิคะ

    อเลาดี้ : งั้นผมป้อน

    ซาเซีย : ไม่เอาคะ คุณไปทำงานให้เสร็จเลย ไม่งั้นฉันไม่มีรางวัลให้แน่นอน

    อเลาดี้ชะงัก ก่อนจะขโมยหอมแก้มซาเซียฟอดใหญ่และรีบเดินไปที่โต๊ะทำงานทันที

    ซาเซีย//คิดในใจ+กินพุดดิ้ง : คนบ้า! แต่ก็น่ารักดีนะ อิอิอิ ^///^


    ....................จบแล้วจ้า......................
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×