ขอวาย เพื่อนายคนเดียว(yaoi)

ลำดับตอนที่ #1 : ยินดีที่ได้เจอกัน

เมื่อสายตาจางจองมองกันหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ ริมฝีปากที่เริ่มเข้ามาใกล้เรื่อยๆๆ....>///< ไม่นะแอลกำลังจะจูบฉัน ตอนนี้ไลท์หลับตาสนิทใบหน้าที่เริ่มร้อนผ่าว...การหายใจที่แรงอย่างเห็นได้ชัด ทำให้แอลต้องหยุดสิ่งที่จะทำไว้แค่นั้น( - -* เฮ้ยไหงเป็นงั้นละอุตสาลุ้นเซ็ง้ลย)
        "ไลท์คุงรู้นะคิดไรอยู่ ไปอาบน้ำเถอะครับผมแค่ขึ้นมาตามไปทานข้าวเช้านะ ^O^" แอลไอ้คนบ้าแกมาแกล้งฉันแต่เช้าเลยนะ เชอะ- -* ไลท์สบถอยู่ในใจอย่างหงุดหงิดกับการกระทำของแอลที่มาแกล้งให้หวั่นไหวแล้วจากไป

        " อ้อแล้วก็อีกอย่างนะไลท์คุง ชุดนอนนายมันเล้าใจมากแทบอดใจไม่ไหวแนะ5555" เมื่อไลท์มองดูสภาพตัวเองก็พบว่า กระดุมเสื้อหลุดออกหมดเผยให้เห็นหน้าอกสีขาวได้อย่างชัดเจน -////- 
         "อ๊ากๆๆๆ ไอ้บ้าแอล แกออกไปเลยนะ" แอลรีบวิ่งออกจากห้องก่อนจะโดนหมอนป่าหัวที่ปกติ ฟูอยู่แล้วให้ฟูกว่าเดิม  แอลกับไลท์รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กสนิทกันมาก แต่พอขึ้น ม.2 แอลต้องย้ายไปที่ อังกฤษ เพื่อรับช่วงธุรกิจต่อจากพ่อด้วยวัยเพียง14 ปี แต่ความอัจฉริยะของเขาเกินผู้ใหญ่ที่จบปริญญาซะอีก ช่วงที่แอลจากไปทิ้งเพียงจดหมายไว้ให้ไลท์จึงทำให้ไลท์โกรธมากและจะขอเกียดแอลตลอดไป ไลท์ต้องอยู่เพียงลำพังไม่มีเพื่อนมาตลอด3ปีเต็มแล้ววันนี้อยู่ๆ คนที่เขาเกียดกลับมาอยู่ตรงหน้าเขา แต่ความรู้สึกที่เจอกลับบอกแค่ว่าคิดถึงเหลือเกิน

         "อัยหย๊า....ตัวเองเป็นอะไรกับหมอนั้นอ๊ะเมื่อกี๊เกือบจุ๊ฟแล้วนะ เขาหึงรู้ป๊ะ แง๊ แง๊ๆๆๆๆ" ยมทูตหน้าปลาไหลพูดกับไลท์ที่ตอนนี้ไม่ได้ฟังที่มันพูดเลย
ก่อนจะเอาหัวโขกกำแพงเล่น อย่างกับว่ากำแพงมันนิ้มมาก (โขกให้ตายก็ไม่ดูดีขึ้นหรอก แก ตายเกิดใหม่ก็ว่าไปอย่าง เหอะๆ) 
        
        "ไลท์ขอแอปเปิ้ลหน่อยเซ่ หิวแล้วนะจร๊ะตัวเอง^O^" ลุคทำตาหวานเยิ้มใส่ไลท์ทำให้เขาตกใจสุดขีด
         "อ๊ากกกกกกกกก........ผีหลอก"
         "อารายอะตัวเองนี่เค้าเองนะทำไมพูดแบบนี้ละ-*- " ลุกเริ่มอารมเสียเมื่อไลท์ว่าตัวเองเป็นผี  (ก็มันเรื่องจริงนี่หว่า- -*)
         "ลุคนายเลิกเรียกฉันแบบนั้นซะที สยองวะ แอปเปิ้ลก็รอก่อนจะเอามาให้ แล้วอย่าทำหน้าแบบเมื่อกี้อีก ตรูหัวใจจะวายตาย=.=" พูดจบไล้ก็เดินไปอาบน้ำก่อนจะลงไปข้างล้าง ในอนาคตข้างหน้าความบริสุทธิ์ของไลท์คุงคงอันตราย เพราะมียมฑูตวายๆอยู่ใกล้ๆตัวแบบนี้ (ไม่น๊ะแอลคุงต้องรีบเอามันมาซะก่อนจะโดนยมทูตหน้าปลาจรวดเอาไป เจ๊เชียร์ สู้ๆๆ)

           "อรุณสวัสครับพ่อ แม่ "
           "นายจนหน้าบานเลยนะพี่ไลท์ ระวังจะกลายเป็นโองมังกรนะค่ะ 555"
           "ยัยซายุ หน้าแกก็บานใกล้เท่าฉันแล้วแหละ หุบปากไปเลยไอ้น้องบ้า" ถ้าไม่ได้แซวซายุมันคงกินข้าวไม่อร่อย.....จิตร อ่อนๆแล้วน้องเรา
           "คุณอาครับว่าตอนนี้คดี คิระ ไปถึงไหนแล้วครับ"
           "ยังไม่คืบหน้าเลยริวซากิ(แอล)แต่ก็ใจชื้นขึ้นเมื่อรู้ว่าเธอจะมาช่วยงาน"
           "ว่าไงนะพ่อ ไม่ได้นะให้แอลมาทำงานนี้ไม่ได้นะ" ถ้าหมอนี่ได้เริ่มลงมือคงรู้แน่ว่าเราทำเมื่อถึงตอนนั้นจะทำไงละ เอาไงดีฟะเนี้ย
           "ทำไมจะไม่ได้แกมีปัญหาไร แกมีหน้าทีเรียนก็เรียนไป แล้วก็วันนี้พาแอลไปซื้อของที่จำเป็นด้วยเขาจะมาอยู่กับเราจนกว่าคดีจะเสร็จ"
           "- -* แล้วหมอนี่ไปซื้อเองไม่ได้รึไง"
           "อย่าเถียง เข้าพึ่งกลับมาแกพาไปด้วยพรุ่งนี้แอลจะเริ่มงาน" ให้ตายเถอะทำไมต้องเป็นฉันด้วยอ๊ะT^T กำลังทำใจให้เกียดอยู่นะป๊ะป๊าใจร้ายที่สู๊ดเลย
           ที่สยามเซ็นเตอร์(ผิดประเทศป่าวเฮ้ย-*-)ที่มีผู้คนอยู่คับคั่งไลท์พาแอลมาดูเสื้อผ้าและของใช้ที่จำเป็น พาเข้าร้านนูนร้านนี้หมอนี่ก็เอาแต่เสื้อสีขาวแขนยาว - -* นิสัยไม่เปลี่ยนเลยใส่ตั้งแต่เด็กจนโตขนาดนี้ แต่ที่เปลี่ยนไปคือ แอลไปรับเชื้อจากหลินปิงมาตั้งแต่เมื่อไร ขอบตาถึงดำขนาดนี้ แต่ว่า มานน่าร๊ากกกกมากเลยอ่า-///- โอ้ไม่นะฉันจะอดใจไหวไหมเนี้ย
            "ไลท์ กินติมป่ะ ^O^" นั้นไงหมีแพนด้าหาของหวานกินละ 
            "นายกินของหวานแทนข้าวเลยป่าว - -* เมื่อกี๊ก็ช๊อคโกแลต10อันแล้วนะ นี่จะกินไอศกรีมอีก เฮ้ย- -*"
            "(_ _) ไม่กินก็ได้" ดูทำหน้าเศร้า
            สุดท้ายเขาก็ชนะเพราะผมไม่ชอบเห็นแอลทำหน้าเศร้านานๆ พอเข้าร้านเขาก็สั่งๆๆ สั่งมาแบบไม่เกรงใจคนจ่ายเลยกิน2คนแต่สั่งมาเหมือนกิน 10คน ผมได้แต่นั่งมองแอลที่ตักไอศกรีมเข้าปากแบบไหยุด แต่อยู่ๆเขาก็หันหน้ามาทางผมก่อนจะตักไอศกรีม รสสตอเบอรี่มายื่นให้ผม
            "อ้าม ทานซิไลท์คุง>O<" 
            "ฉันทานเองได้ -///- นายจะบ้ารึไงฉันไม่ใช่แฟนนายนะเฟ้ย"
            "นึกว่าใช่ซะอีก น่าอ้าม~ทานซะนะคนดี^O^"บ้าแล้วอายชาวบ้านเขาบ้าง>///< สุดท้ายก็ต้องกิน อายแทบบ้า สุดท้ายเราก็แทบไม่ได้ของใช้เลยได้แต่กินของหวานจนจาอ้วกแล้วเนี้ย

            เหนื่อยเป็นบ้าเลยอาบน้ำเตรียมตัวนอนดีกว่าพรุ่งนี้ต้องไปเรียนอีกพอมาคิดๆดูแล้ว ความรู้สึกที่มีต่อเขาไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย ความรู้สึกที่ไม่ใช่แค่เพื่อนแต่ มันเป็นความรักมากกว่า แต่ความรักนี้หมอนั้นจะรู้ไหมนะ
          "ไลท์ขอนอนด้วยคนนะ ที่ห้องนั้นมันกว้างไม่ชอบเลย ขอนอนด้วยนะ" ยังไม่ทันที่จะพูดหมอนั้นก็กระโดดขึ้นเตียงแล้วหลับสนิท - -*เจริญจริงเลย แล้วดูนั้นไอ้ยมทูตหน้าผีไปนอนจองหน้าแอลซะหวานเชียว(เจ้าของเดชโน๊ตเท่านั้นที่จะได้เห็นยมทูต)
          "ไลท์ฉันขอกินหมอนี่ได้ป่าว-O-" 
          "ฝันไปเถอะแก แล้วก็ออกไปจากเตียงฉันได้แล้วลุกไปนอนไหนก็ไปอย่ามายุ่งฉันไม่วายกับแกด้วย จะวายกับแอลเท่านั้น"
          "นี่ไลท์นายก็รู้หมอนี่มาเพื่อจับนาย ถ้าเขารู้ว่านายเป้นคิระ เขาจะรักนายรึป่าวคิดเอา" ลุคพูดแทงใจดำก่อนจะบินออกไป ที่ลุคพูดมาถูกทั้งหมดถ้าความจริงเปิดเผยแอลคงเกียดเขาเป็นแน่ไลท์ได้แต่นอนคิดอยู่ทั้งคืนว่าจะเลิกเป็น คิระ แต่คนชั่วก็ยังมีอยู่อีกมากนี่หน่า โอ๊ยทำไงดีฟะเนี้ย
          ~หมับ~
          (O.O) ...ง๊ะ ขะๆ ขะแขนเอาออกไปจากเอลฉันนะเฟ้ย..-///- ตึกๆ ๆ ๆๆๆๆๆๆๆ หัวใจเริ่มเต้นเป็นจังหวะร็อคแล้วนะ แต่แอลยิ่งกระชับอ้อมแขนมากยิ่งขึ้นจนสัมผัสได้ถึงอกที่แนนและอบอุ่น แต่ดูเหมือนคนที่กอดจะไม่ได้รับรู้อะไรเลยว่าคนที่ถูกกอดมันตื่นเต้นขนาดไหน...>////< 
          "ฉันรู้อยู่แล้วแหละไลท์ ว่านายคือ คิระ " 
          "OoO ห๊า นายว่าไรนะ" เมื่อกี้บอกว่ารู้แล้วว่าฉันเป็น คิระ อ๊ากกกๆทำไงดีฟะเนี้ย 
          "ผมบอกว่าผมรู้แล้วว่าคุณเป็น คิระ รู้ก่อนมาที่นี่1สัปดาห์"
          "แล้วทำไมนายไม่บอกพ่อฉัน"
          "เพราะผมไม่อยากให้คุณโดนจับไงละ เลิกฆ่าคนซะถึงเขาจะผิดแต่เขาก็มีสิทธิ์มีชีวิตเพื่อรับโทษที่ควรรับ คุณควรปล่อยมันให้เป็นไปตามนั้น"
          "ฉันไม่เลิกฉันจะฆ่าทุกคนที่ทำผิด"
          "ถ้านายไม่เลิกนายจะโดนแบบนี้"

ฟรึ๊บ~จ๊วบๆ "อื้อ" >////< อยู่ๆ แอลก็ประทับริมฝีปากมาที่ริมฝีปากฉันระเรงความคลื้นเคร่งอย่างหนักหน่วงสมองว่างป่าวสติเริ่มเลือนลาง จนฉันเริ่มหายใจไม่ออกเขาจึงถอนริมฝีปากออก
          "ถ้านายไม่เลิกฉันจะฆ่านายแบบนี้อีกและจะหนักขึ้นอีก จำไว้"
          "..........." นี่เป็นครั้งแรกที่แอลโมโหฉันขนาดนี้ เขาเดินออกไปโดยไม่สนใจฉันเลยว่าจะรู้สึกยังไง นี่เป็นจูบแรกของฉัน หวังว่ามันจะเป็นจูบที่แสนหวานแต่ กลับเป็นจูกที่ทรมารและเจ็บปวด.....ฉันควรทำยังไงต่อไปดี




โปรติดตามตอนต่อไป