คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4: ออกไปจากห้องช้าน 100%
"........."
"ย่าาาส์
ตั้งสติหน่อย!! ฉันล้อเธอเล่น ได้ยินไหม!"
ขวับ!
ทันทีที่ฉํนได้ยินว่าล้อเล่นฉันก็รีบหันกลับไปหามันทันที
มันจึงหยุดเขย่าร่างฉันแล้วทำหน้ากวนประสาท อะไรนะฉันยังไม่ตายหรอ? ไอผีบ้าาาา มาหลอกกันอย่างงี้ได้ไง
บังอาจมาหลอกกัน!!!
"กรี๊ดดดดดด
นายยย!!!!"
ตุ้บ ตั้บ ตุ้บ
ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรอีกแล้วอะไรที่อยู่ข้างตัว
ฉันปาใส่มันหมด ทั้งหมอน หมอนข้าง แถมยังตีมันอีก มาหลอกกันหรอต้องเจอนี่หน่อย
คนสวยไม่ยอม!!!
"โอ้ยย
ย่าส์!! ยัยบ้า หยุดตีได้แล้วว..."
"ไม่!!
นายบังอาจมาหลอกฉั ต้องโดนคืนอย่างสาสม!!"
"แล้วใครสั่งให้เธอเชื่อฉันละ
แบร่"
พอมันพูดจบก็ทำหน้ากวนประสาทใส่ไม่พอยังแลบลิ้นใส่ฉันก่อนจะวิ่งหนี
กรี๊ดดด ไอผีบ้าาา มันต้องตายยย
ฉันเลยวิ่งตามจะไปตีมันให้สาสมแต่เจ้ากรรมนายเวรที่ไหนก็ไม่รู้มาแกล้งกันทำให้ฉันสะดุดขาตัวเองล้มไปทับไอผีบ้า
ส่วนไอผีบ้าพอเห็นฉันจะล้มมันก็ตกใจก่อนจะยกมือขึ้นมากันตัวเอง
ตุ้บบ
"โอ้ยยยย"
ฉันโอดครวญอย่างจะเป็นจะตายเพราะหัวไปกระแทกกับแผงอกไอผีอย่างแรงจนทำให้รู้สึกมึนๆ
ปวดๆ
แล้วไอผีบ้านั่นละเป็นตายร้ายดียังไงแล้วทำไมไม่พูดอะไรเลยมีแค่ตัวฉันที่ร้องลั่นบ้านแตกอยู่คนเดียว
ฉันเลยค่อยๆหันขึ้นไปมองมัน แต่สิ่งที่เห็นคือมันมองมาที่ฉันแต่ทว่าหน้ามันแดงแจ๊ดดดดดเลย
นี่ไอผีบ้ามันโกรธงั้นหรอ ล้มแค่นี้ต้องโกรธกันเลยหรอห๊าา
"นี่
ยัยบื้อ... คือว่า..."
"คือว่าอะไร!"
"มือฉัน....."
ฉันทำหน้าหงุดหงิดใส่มันก่อนจะก้มลงไปมองมือมันอย่างเซ็งๆ
มือมันมีอะไรติดอยู่หรือไงถึงได้หน้าแดงขนาดนั้น แต่เมื่อฉันก้มลงไปมองก็พบกับ....
"กรี๊ดดดดดดด"
มือของมันมาจับอยู่ที่หน้าอกฉันแถมยังจับค้างไว้ด้วย
กรี๊ดดดดดดดด อ๋อ ที่มันหน้าแดงไม่ได้โกรธแต่เป็นเพราะหื่นใช่ไหม ได้!!! ขนาดเป็นผียังหื่นได้หรอ
แม่จะตีให้หัวขาดเลยคอยดู!! ฉันไม่รอช้ารีบหยิบหมอนข้างตัวขึ้นมาก่อนจะลุกขึ้นออกจากตัวไอผีนี่แล้วตีมันอย่างสุดแรงเกิด
"นี่แหน่ะ!!
นี่แหน่ะ!! ขนาดเป็นผียังหื่นได้อีกหรอห๊าาา!!"
"ย่าส์!!!
หยุดตีได้แล้ววว เธอต่างหากที่ล้มทับฉันเองไม่ใช่หรอห้ะ"
"กะ..ก็"
"หรือไม่จริง??"
มันทำหน้ากวนประสาทก่อนจะยักคิ้ว
หน้านี่บ่งบอกได้ว่าHeมั่นหน้ามากถ้าไม่หล่อนี่โดนตีนกระทืบไปแล้วนะย่ะ!
มันก็จริงอยู่ที่ฉันล้มลงไปทับเขา
แต่ความผิดมันมือเขาต่างหากที่ยกขึ้นมา ไม่รู้ฉันไม่ผิด ไอผีบ้าต่างหากที่ผิด และฉันเป็นผู้ถูกกระทำชำเราจะต้องแก้แค้นคืนกับสิ่งที่มันทำไว้
“นายนั่นแหละผิดแล้วยังมาโทษคนอื่นอีกเป็นผีที่ไร้สามัญสำนึกที่สุด!!”
ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ
ฉันพูดจบก็ยกหมอนขึ้นมาตีมันอีกครั้ง
ตี ตี ตี ตี ส่วนมันก็ร้องโอดครวญเหมือนคนจะเป็นจะตาย สุดท้ายมันก็หายตัววับไปอยู่ตรงประตูแล้วกอดอก
ทิ้งให้ฉันที่นั่งอยู่แทบหน้าคว่ำคะมำพื้นมันมองฉันด้วยสายตากวนประสาทก่อนจะพูดทิ้งท้ายไว้
“โอ้ย แสบมากนะยัยตัวดี
คราวหลังฉันจะกลับมาเอาคืน”
“หึ
นายไม่มีวันได้เอาคืนหรอก แบร่!!”
ฉันพูดจบก็ยักคิ้วหลิ่วตาแลบลิ้นใส่มัน
ดี สมน้ำหน้า กล้าดีมาจับนมหน๊มทั้งสองข้างของฉัน
พ่อฉันยังไม่เคยแตะเลยแล้วมันเป็นใครถึงได้คิดมาทำห้ะ! ฉันไม่ฆ่ามันตายก็ดีเท่าไรแล้ว
บอกเลยว่าไม่ได้มาเล่นๆนะค่ะ สายโหดค่ะ
“อ้อ...
ก่อนไปฉันมีอะไรอยากจะบอกด้วย”
“.......”
“หน้าอกเธออ่ะ
อึ๋มใช้ได้เลยนะ”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ขุ่นแม่ มันลวนลามหนูทางกายไม่พอ ยังลวนลามทางวาจาอีก
----------------------------------------------------100---------------------------------------------------
ความคิดเห็น