Love my princess เจ้าหญิงครับมารักกับผมซะดีดี

ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2: เป็นใคร

Chapter 3:เป็นใคร

ติ๊ด  แอ้ดดดด 

 เมื่อผมเข้ามาในห้องของผม  ทุกๆอย่างในห้องถูกจัดวางระเบียบอย่างดี โทนสีแดงดำซึ่งเป็นสีชอบของผมด้วยทุกๆอย่างไฮเทคสัมผัสด้วยนิ้วทั้งนั้น ห้องนอนนี่จุได้ถึงสิบคนเลยมั้ง  มีห้องนั่งเล่น  หัวครัว  ห้องน้ำ  นี่มันก็โอเคนะแต่ผมไม่มีเวลามานั่งตะลึงกับของพวกนี้หรอกผมขอนอนเลยละกัน  เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว   ไม่รู้องค์หญิงจะดื้อแบบไหนอีก....

ฟุ่บ

พูดจบผมก็ทิ้งตัวลงไปบนที่นอนรู้สึกว่าเปลือกตาค่อยๆหนักขึ้นเรื่อยๆจนค่อยๆปิดไป

7.00 น.

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีเสียงบางอย่างมารบกวนโสตประสาทในการนอนหลับของผม  เมื่อผมมองไปที่นาฬิกาก็พบว่านี่ เจ็ดโมงแล้วแต่ใครสน  เพราะเรียนมันเข้าแปดโมง  ฉะนั้นขอนอนต่ออีกนิดละกันมันเพลียมากเลย 

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

8.00 น.

ผมค่อยๆลืมตาดูนาฬิกาอีกทีก็พบว่ามันปาไปแปดโมงแล้ว

"ชิบหายแล้วไง!"

ผมรีบเด้งตัวออกมาจากที่นอน ความง่วงที่มีมาตอนแรกกลับหายไปทันควัน  ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างเร็วแต่งตัว ก่อนจะคว้าเป้ตัวเองแล้ว

ออกมจากห้องของตัวเอง  ทันทีที่ออกมาก็พบชายชุดดำหนึ่งคนยืนรอหน้าประตูด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"นะ..นายมารอฉันนานหรือยัง?"

"ไม่นานหรอกครับ แค่ครึ่งชั่วโมงกว่าๆเองครับ"

ผมถามเขาไปเป็นภาษาญี่ปุ่นอย่างตะกุกตะกัก ในใจก็คิดผมนี่มันเเย่จริงๆ ที่มาทำให้คนอื่นเดือดร้อนรอนานขนาดนี้ ผมน่าจะตื่นตั้งนานแล้วแต่เพราะความง่วงตอนนั้นมันมีมากเกินไปเลยทำให้ไม่สามารถปฎิเสธที่จะนอนต่อได้เลย  ให้ตายเถอะ

"เราไปกันได้รึยังครับ?"

"อือ ได้สิ"

ผมตอบออกไปก่อนจะเดินนำหน้ชายผู้ขับรถให้ผม ระหว่างทางที่เดินลงมาจากโรงแรมก็ได้ยินเสียงพูดตลอดทาง

'เห้ยๆ แกดูนั่นดิ หล่ออ่าาา'

'น่ารักอ่าาา  นี่ดารารึเปล่าเนี่ย'

'นี่มันหล่อเกินห้ามใจไปแล้วนะ'

'ว้ายยย  นี่มันเทพบุตรรึเปล่าาา'

'หล่อที่สุดเลย เขามีแฟนรึยังนะ?'

ผมไม่เข้าใจสาวๆจะคลั่งไคล้ผมกันทำไม ทั้งที่ผมก็อยู่ในชุดนักเรียนธรรมดาๆ  ผมสีเทาเซอๆหน่อยไม่ได้หวีเพราะรีบออกมา

ปึก ตุ้บ

        คนขับรถค่อยๆเปิดรถให้ผมก่อนจะปิดประตูรถให้แล้วขึ้นไปทางฝั่งคนขับรถแล้วขับออกไป  ตอนนี้บอกเลยอากาศที่นี้ดีไม่ต่างจากเกาหลีเลย 

 แถมวิวขั้างทางเต็มไปด้วยดอกไม้นานาชนิดอีก แต่ผมไม่ได้สนใจเพราะที่ผมสนใจคือโทรศัพท์ที่อยู่ในมือผมต่างหาก  มันโชว์ข้อมูลโรงเรียน  ประวัติพระนาง  เหมือนเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ผมขาดไม่ได้เลย

"เรากำลังจะไปโรงเรียนกันนะครับ"

"ครับ"

"ถ้าคุณเจอองค์หญิงให้เดินตามเธอเอานะครับ  เพราะองค์หญิงไม่ชอบให้มีบอดี้การ์ดส่วนตัวมาเดินตามครับ  อย่าให้องค์หญิงคลาดสายตาไปเป็นอันขาดเลยนะครับ เพราะไอพวกนั้นมันก็คงจะรอโอกาสที่จะดักจับตัวองค์หญิงอยู่

"ได้ครับ"

เอี๊ยด..

      เสียงรถเบรกเบาๆเพราะตอนนี้รถได้มาหยุดอยู่ที่หน้าโรงเรียนแล้ว มันน่าเบื่อนะที่ต้องมาโรงเรียนผมเกลียดการมาโรงเรียนที่สุดเพราะผมชอบใช้กำลังมากกว่าแต่เพราะคุณลู่ห่านส่งผมมาเรียนจึงทำให้ผมต้องจำใจยอมนั่งฟังครูบ่นแต่ถึงแม้ผมจะขี้เกียจยังไงผมก็ได้เอมาตลอดไม่เคยทำให้คุณลู่ห่านผิดหวังแม้สักครั้งแถมยังจบปริญญาตรีตอนอายุ18ด้วยเพาะผมเรียนควบคู่กันกับม.6  ผมแทบจะไม่ต้องทำอะไรเลยก็ได้ไม่ต้องไปวิ่งหางานเพราะมีคนมาติดต่อผมไปทำงานกันทั้งนั้นแต่ด้วยความที่ผมเป็นลูกน้องคุณลู่ห่านแล้วก็งานพวกนั้นไม่ใช่สไตล์ผมด้วย ผมเลยปฎิเสธไป..

ปึก

ผมลงมาจากรถแล้วปิดประตู รถจึงค่อยๆเคลื่อนที่ออกไปช้าๆผมมองตามหลังรถก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองโรงเรียน  โรงเรียนนี้ถือว่าเป็นโรงเรียนใหญ่มาก  ผมเดินเข้าไปในตัวโรงเรียนก่อนจะเดินไปที่ห้องตัวเอง

6/8

เมื่อผมมาถึงก็เคาะห้องเพื่อเป็นมารยาทของสังคมที่นี่ พอเคาะแล้วก็ได้ยินเสียงผู้หญิงพูดออกมา

"เชิญเข้ามาเลยจ้ะ"

แอ้ดดด

ผมเลยค่อยๆเดินเข้าไปข้างใน  เสียงฮือ ฮาก็เกิดขึ้นและก็มีทั้งเสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆมากมายมีทั้งลุกขึ้นกรี๊ด ทุบโต๊ะ หันไปเม้ากับเพื่อนข้างๆ  ทำให้ผมนึกถึงสมัยเรียนเลย ผมเดินมาเรื่อยแล้วก็มาหยุดอยู่ตรงโต๊ะครู  ครูมองหน้าผมแล้วทำตายั่วใส่ก่อนจะแลบลิ้นเลียริมฝีปากแต่ถามว่าผมสนใจไหม?  แล้วครูก็หันไปบอกกับเด็กนักเรียนต่อ

"เอาละจ้ะ นี่ เป็นนักเรียนใหม่ของเราจ้ะ  ชื่อโอเซฮุน มาจากประเทศเกาหลีจะมาเรียนอยู่ที่นี้จนจบม.6 นะจ้ะ"

"คร้าบ"

"นี่เธอเข้าไปนั่งตรงที่ว่างนั่นก็ได้จ้ะ"

ครูผายมือไปที่หลังห้องเพื่อให้ผมเข้าไปนั่งสายตาผมก็ไปสะดุดกับผู้หญิงตัวเล็กๆที่นั่งอยู่ข้างๆหลัง  ถึงแม้หน้าเธอจะดูบูดบึ้งตลอดเวลา แต่มันกลับเป็นเสน่ห์ให้ชวนมองตลอดเวลาเหมือนกัน  ตาที่ดูโตน่ารัก กับแก้มอมชมพู และปากที่สีออกแดงๆนิดๆ  ทำให้ทุกอย่างบนใบหน้าลงตัวไปหมด  เธอตวัดสายตามามองผมก่อนจะหันไปมองทางอื่น

นี่สินะ องค์หญิง'อากิ'แห่งราชวงศ์ยะมะโตะ 

ผมเดินตามทางแถวเรียก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงที่ข้างๆองค์หญิงแล้วผลักเก้าอี้นั่งลงข้างองค์หญิง  องค์หญิงหันมามองผมด้วยสายตาเรียบๆก่อนจะหันไปสนใจสิ่งที่ครูสอน แต่ผู้หญิงในห้องที่จ้องผมกันตาเป็นมันราวกับว่าถ้าไม่มีครูอยู่ก็จะลุกมาเขมือบผมกัน แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกเพราะสิ่งที่ผมมาที่นี่คือมาปกป้ององค์หญิงเท่านั้น


"นี่!!  นักเรียนหยุดสนใจนักเรียนใหม่ได้แล้ว"

"ค่าาาา"

เสียงพวกผู้หญิงดังกระหึ่มห้องแต่มีหรอที่จะเชื่อฟัง ส่วนองค์หญิงก็ตั้งใจเรียนอย่างเดียวเลยสมกับเป็นเจ้าหญิงแห่งราชวงศ์ รู้ยังงี้แล้วผมจะต้องปกป้องเอให้ดีที่สุด!

----------------------------------------------------------------------------

เซฮุนมาเปนให้เค้าบ้างจิๆ อยากให้มาดูแลหัวใจ อ่ะกึ๋ยๆๆเขิลแทนนางเอกแล้ว55555 ถ้าชอบก้อกดโหวตให้ด้วยน้าาา

CR.SQW