ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 เผชิญหน้าอีกครั้ง
“ ไม่นึว่าะไ้เอแอีรั้
ผมำมันไ้ี ร่าำทมิฬ รเล็บที่แหลมม และหารยาวที่เหมือนาบเหล็ล้า
มันเป็นศัรูัวแรที่ทำให้ผมลัวนาสั่น มัน่ายาวนานมาหลัาาร่อสู้เพื่อเอาีวิรอามันรั้นั้น
ผทิว่ามันเอ็ำผมไ้เป็นอย่าี พวเราทัู้่่าหยุนิ่ไม่มีารเลื่อนไหวใ ๆ ่าูท่าทีออีฝ่าย
ผมเอยัไม่มั่นใว่าะโ่นมันลไหว เพราะผมเอยัมีบาแผลาาร่อสู้ับเ้ายัษ์นั้นอยู่
“๋อม.!!
เสียปลาในน้ำระโึ้นมาเหมือนเป็นเสียระัให้เปิาาร่อสู้ มันระโน้ามลำธารมาทาผม
ผมหมุนัวแล้ววิ่หนีไปทาป่าที่ผมมา เพราะผมำไ้ว่าทิ้หินแหลมไว้รที่ผมไ้่อสู้ับเ้ายัษ์
ผมพยามวิ่ิแไปมาเพื่อให้มันสับสน แ่ใระิว่ามันไม่ไ้ามัหวะผมเลย
มันั้นไม้ทุ้นที่วาทาอมัน สัาานัล่าอมันยัน่าลัวเหมือนเิม เหมือนับรั้แรที่เอ
ผมวิ่มานถึอาวุธอผมแล้วหมุนัวว้าหินแหลมึ้นมาันอย่าไว เพระาผมพอที่ะเาารโมีแรอมันไ้
ใ่มันระโนใส่ผมพร้อมรเล็บอมัน ผมใ้หินแหลมเลี่ยแนวรเล็บอมันไปทาวาแทนที่ะรับร ๆ เพราะมันไมุ่้มเลยที่ะรับารโมีอรเล็บ มันหนัหน่วและรวเร็ว มันใ้รเล็บอมันใส่ผมไม่หยุยั้ ัวผมไ้แ่ป้อันารโมีอมัน ไม่มี่อว่าให้สวนลับเลย มันโมีและผมั้รับอยู่สัพั มันรู้ว่าผมอ่านทารเล็บมันออ มันเลิใ่รเล็บแล้วเหวี่ยหาอมันมาทา้าน้าย ผมพยามั้รับ แ่็สู้แรหาอมันไม่ไ้ัวอผมระเ็นไปไล แนอผมเียวแสให้เห็นถึรอย้ำเพราะหาอมัน ถ้าผมโนหาอมันอีทีแนอผมหัลแน่ ๆ ผมิไม่ออเลยว่าะสู้ับมันยัไ ผมไม่มีอาวุธอะไรที่ยาวพอะสวนลับและทนแรระแทหาอมันไ้
“โอ๊ย ๆ แะมาายรนี้ไ้ไเนี่ย ุ ุ
“ใรหนะ??
เสียัึ้นในหัวอผม ผมไม่รู้เสียนั้นมาาทาไหน
“อยาะไป่วยน้ออแไม่ใ่รึ ุ ุ
“แล้วะให้ทำยัไล่ะไอ้บ้าเอ้ย ผมมีแ่หินแหลมอันเียวะไปสู้ับมันไ้ไ
“พลัอ้าไล่ะ แลอนึภาพอาวุธที่แอยาไ้ในหัวอแูสิ ใ้หัวหน่อยสิเ้าหนู ุ ุ
พลัที่้าให้ไปใ้ให้เป็นประโยน์หน่อย ุ ุ
“พลัอะไร แลัวนึภาพในหัว พู่ายไปแล้ว สถานาร์แบบนี้ใระนึออ
“้าบอให้นึ็นึเหอะน่า มั่วแ่เสียเวลา ายไม่รู้้วยนะ ุ ุ
“อาวุธที่ะสู้ับมันั้นหรอ
“อาวุธที่สามารถป้อัน และสามารถสวนารโมีในทันที”
ู่ๆ ็มีแสสว่าที่รอยสัอผม มันสว่านผมและเ้าสัว์ป่านั้นแทบมอไม่เห็น มันระโออห่า้วยวามใ แนวาอผมมัน่อยๆ ร้อนึ้น หินแหลมที่ใ้ล่าสัว์อผมมัน่อยๆละลายหลอมเ้าับแนอผม
“อ๊า.!!
ผมร้อเพราะแนวาอผมมันร้อนมา
เมื่อแสที่แนวาหายไป เผยให้เห็นว่าแนวาผมมันเปลี่ยนไป ผมล้มลเพราะใับสิ่ที่เิึ้น มันลายเป็นโล่นาให่สีำสนิทและมีาบแหลมที่ปลายอโล่ มันมีน้ำหนัที่เบามา ผมสามารถเหวี่ยมันไปมาไ้อย่าสบาย
“ถ้าเป็นอย่านี้ผมสู้ไ้แน่
ยัไม่ทันไ้เยมอาวุธใหม่อผม เ้านั่น็ระโนเ้ามาหาผมและเหวี่ยรเล็บอมันใส่ผม ผมยอาวุธใหม่อผมึ้นป้อัน รเล็บอมันแทบะไม่สามารถสร้ารอยี่วนให้ับโล่ไ้เลย มันระโลับไป มันรู้ว่ารเล็บทำอะไรผมไม่ไ้ มันเปลี่ยนมาใ้หาแทน ผมยแนวาผมที่มีอาวุธใหม่ิอยู่ ป้อันอีที หาอมันระเ็นลับไป เหมือนับโนสะท้อน
สุยอมันสามารถรับแรระแท และสามารถสะท้อนารโมีไ้้วย
“ราวนี้ถึาผมสวนลับแล้วละไอ้หมาโ่
ผมระโนและใ้าบเหล็ปลายโล่มุรไปทาัวมัน มันหมุนัวแล้วพยามใ้หาปัารโมี ผมใ้เท้าอผมเะพื้นแล้วระโลอยัวึ้น ไปลาอาาศเลยไป้าหลัอมันแล้วระโเ้าหามันอีที มันไม่ทันั้ัว ผมใ้าบปลายโล่อผมฟันเ้าที่าอมันเ้าเ็มๆ าอมันาล เลือไหลออาาทั้สี่้าไม่หยุ มันไม่สามารถลุหนีไปไหนไ้แล้ว มันพยามใ้หาอมันพยุัวหนี
แ่ผมไม่ลัเลที่ะ่ามัน ใ้าบปลายโล่ฟันเ้าไปที่ลาออมัน ระเ็นออไป เลืออมันไหลพุ่ไปทั่วบริเวโยรอบ
หลับาร่อสู้อาวุธอผม็่อย ๆ หลลับลายเป็นหินแหลมเหมือนเิม
“บสัที ฮันน่าพี่แ็แร่พอที่ะไป่วยเธอหรือยั
แทนที่ผมะีใับัยนะรั้นี้ ผมับร้อไห้ที่ไม่สามารถ่วยน้อสาวผมให้ไวว่านี้ ถ้าผมมีพลันี้่อนที่ทุอย่าะเิ
ผม่อยๆ เินาไป ผมไม่มีเวลามานั่พั น้ออผมยัรอให้ผมไป่วยอยู่
ผมเินไปเรื่อย ๆ พร้อมับร่าายที่เหนื่อยล้าและมีแ่รอยเลืออเ้าสัว์ป่านั่น ผมเินไปโยไม่รูุ้หมาย ผมิแ่ว่า้อเินไปเรื่อยๆ เพื่อที่ะเอเมือสัเมือแล้วสืบหาเบาะแส น้อสาวอผม
ผมเินมานแทบหมแร นผมมาหยุที่ไหนสัที่มันูเหมือนเป็นถนนที่ทอยาวสุลูหูลูา ผมิว่ามันเป็นถนนที่เื่อม่อไปถึเมือที่ไหนสัเมือ มันเป็นถนนที่ทอยาวสุลูหูลูา
“ัเิน่อไม่ไหวแล้วสิ
ผมล้มลับถนนเพราะหมแร อนนี้ผมหิวน้ำเป็นอย่ามา ในะที่ผมำลัะสลบผมรู้สึเหมือนมีเสียอะไรสัอย่ารมาทาผม
“เป็นอะไรมารึป่าว เธอะหิวน้ำมา รอแปปนะ
เสียผู้หิ ! ผมไ้ยินแ่ ไม่สามารถมอเห็นเธอไ้ ภาพอเธอเบลอมาอาเป็นเพราะผมหิวน้ำมา ผมพยามที่ะมอเธอัๆแ่ไม่ทันไ้มอ ภาพทุอย่า็มืไป
..........
ปล.บไปอีอน อบุท่านที่เ้ามาอ่าน้วยนะรับ ผมเียนแบบพยามีหัวสมอัวเอเลย
เาารเินทา่อไปยัไม่ออเหมือนันว่าะเป็นอย่าไร
เพราะเรื่อนี้เียนส ิไปเียนไป ไม่ใ่ว่าเ่นะรับ แ่ผมเป็นนที่ลืม่ายลอร่าเนื้อเรื่อในหัวไว้ สุท้ายลืม ้อมานั้เริ่มใหม่
สุท้ายถ้าผิพลาอย่าไร้อออภัย้วยรับ ฝานัเียนมือใหม่้วยนะรับ
เาารเินทา่อไปยัไม่ออเหมือนันว่าะเป็นอย่าไร
เพราะเรื่อนี้เียนส ิไปเียนไป ไม่ใ่ว่าเ่นะรับ แ่ผมเป็นนที่ลืม่ายลอร่าเนื้อเรื่อในหัวไว้ สุท้ายลืม ้อมานั้เริ่มใหม่
สุท้ายถ้าผิพลาอย่าไร้อออภัย้วยรับ ฝานัเียนมือใหม่้วยนะรับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น