คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ผู้ชายยยยยย ฉันนอนกับผู้ชายยยยยยยยยย โถ่...เวอร์จิ้นน้อยของฉันT.T
9
ผู้ชายยยยยย ฉันนอนกับผู้ชายยยยยยยยยย โถ่...เวอร์จิ้นน้อยของฉันT.T
“ไอ้ตอมOoO”
“งืมมมมม เสียงดังทามมายยยยอ่า”
“เพ็นวิทย์..แกเพ็นวิทย์มา”
“อารายน๊า =0=”
“เพ็นวิทย์มา เพ็นวิทย์ที่รักของฉันอยู่ข้างล่าง รอเธออยู่ที่ล็อบบี้ ยัยอะตอม>0<
แก..แกเป็นอะไรกับเพ็นวิทย์ยะ”
“ฉ้านจานอนนนนนน”
“เค้าให้ฉันมาปลุกแกนะ-*-”
“อือ บาย”
ครอกกกกกกฟี้~~~~
“ยัยนี่ เฮอ...ไม่ไหวเลย สงสัยต้องใช้ไม้เด็ด”
+++++++++++++
“หวัดดีคะเพ็นวิทย์”
“ดีคับ เอ่อ...ผมยังไม่รู้ชื่อคุณเลยนะคับ^^”
“เอ่อ..ชื่อโซลคะ”
“โซลหรอคับ-.-”
“อ่าว ยัยอะตอมยังไม่บอกคุณหรอคะว่าที่จริงแล้วฉันคือโซล นึกว่าเมื่อวานที่คุณตาม
ยัยอะตอมไป แล้วยัยนั่นบอกคุณแล้วซะอีก-.-”
“ยัยนั่นชื่ออะไรนะคับ”
“อะตอมคะ..”
“รวมหัวกันหลอก”
“อะเอ่อ...เปล่านะคะ แค่จำเป็นน่ะคะ”
“ไม่เป็นไรหรอกคับ ผมไม่โกรธคุณ แต่ผมจะเล่นงานยัยคนใช้นั่น”
“เอ่อ...คุณคิดจะทำอะไรคะ”
“^^”
แก๊ก...
“นี่ยัยโซลลลลล ฉ้านจานอน เปิดปาตู ห้ายมานบาวบาวนอยเด”
“...”
ครอกกกกกกกกกกกกกกกกฟี้.................>>> โกรน
ซี้ด >>>>> สูดน้ำลาย
“ซกมกชะมัด-.- ผู้หญิงอะไรเนี้ย”
“....”
เพ็นวิทย์เดินมานั่งข้างๆเตียงของอะตอมแล้วนั่งมองหน้าเธอ
‘ยัยนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันนะเนี้ย ฮึๆ’
เขาค่อยๆก้มหน้าลงไปเพื่อที่จะมองแบบใกล้ชิดมากขึ้น และด้วยความที่อะตอมเป็นผู้หญิง
ที่ชอบนอนก่ายหมอนชข้าง เธอจึงดึงตัวเพ็นวิทย์มากอด ทั้งๆที่เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอคิดว่าเป็น
หมอนข้างนั่น มันคือนายเพ็นวิทย์ตัวแสบ
เขารู้สึกหน้าแดงขึ้นมากะทันหันตอนนี้เขานอนเตียงเดียวกับยัยคนใช้ที่หลอกเขาซะแล้ว
จะว่าไป เขาก็รู้สึกง่วงแล้วเหมือนกัน งั้น ขอนอนพักสักพักละกันนะ ยัยคนใช้^^
ฉันตื่นมาด้วยความเมื่อยล้า=.=ยัยโซลมันไปไหนกัน ฉันพลิกตัวกลับมากอดหมอนข้าง(เพ็นวิทย์)
ของฉัน แต่เอ๊ะ ทำไมมันเป็นรูปร่างแปลกๆแหะ-.-+ ฉันลูบคลำไปทั่วๆหรือยัยโซลมันเปลี่ยนหมอนข้างใหม่ฟ่ะ
เฮ้ย ทำไมมันเหมือนเอว หมอนข้างของฉันมีหน้าอกกว้างๆด้วยแหะ ว๊า...แจ๋วไปเลย ฮ่าๆๆ ชอบๆ
“นี่ยัยเบื้อก เมื่อไรเธอจะหยุดลูบคลำหุ่นฉันสักทีฮะ มันชักจะต่ำไปเรื่อยๆแล้วนะ”
“เอ๋...หมอนข้างพูดได้ด้วย^^”
“หมอนข้างงั้นหรอ เหอๆ ก็ได้”
“เสียงคุ้นๆ”
หมอนข้างเริ่มพลิกตัวกลับมาบ้าง แต่ หมอนข้างที่ไหนกันมันพลิกตัวได้OoO ตายแล้ว
ฉันกำลังนอนกับผู้ชาย ผู้ชายยยยยยย ผู้ชายงั้นหรอ เฮ้ยยยยยยยยยยย
ฉันลุกขึ้นมาจากใต้ผ้าห่ม เพื่อมองไอ้หมอนข้าง
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด”
“หนวกหูน่า เสียงดังเป็นบ้า”
“นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง นายทามอารายฉ้านนนนนนนนนนน”
“-.-”เซ็ง
“TToTT”
ไม่นะ เวอร์จิ้นของฉัน ฮือๆๆ เวอร์จิ้นน้อยของฉัน ต้องมาเสียให้กับไอ้เพ็นกวิ้น บ้าแถมยังปัญญาอ่อน
หรือเนี้ย ม่ายยยยยยย แต่หล่อยังพอรับได้แหะ (ขำมั้ยเนี้ย-.-++)
“เธอร้องไห้ทำไมน่ะยัยโง่”
“T.T”
“เฮ้ย...ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลยนะ”
“นายคิดว่าฉันบอกว่าฉันจะเป็นแฟนนายแล้วนายจะมาทำอะไรกับฉันก็ได้อย่างงั้นหรอT.T”
“นี่-.-+ ฟังหน่อยสิ”
“TT.TT”
“เฮ้ย...ดูซิว่าเธอโดนถอดเสื้อผ้าหรือเปล่าน่ะ แล้วเธอก็เป็นคนฉุดฉันลงไปนอนด้วยก่อนนะ
ฉันสิต้องร้องไห้น่ะ”
ฉันก้มหน้าดู(ส)ภาพตัวเอง ยังอยู่ครบจริงๆด้วยแหะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ฉันยังไม่เสียเวอร์จิ้นน้อย
ของฉัน แต่....
“ใครเป็นคนฉุดนายฮะ”
“เธอน่ะแหละ สงสัยจะฝันแล้วเกิดอารมณ์สินะ-.- มาเดี๋ยวฉันสานต่อให้”
“กรี๊ดดดดด ไอ้บ้า นายอย่ามาคิดลามกกับฉันนะ-.-++++”
“เธอน่ะแหละที่....///-.-///”
“อะไร”
นายเพ็นวิทย์ หันหน้าหนีฉัน แต่ว่า ฉันรู้สึกเหมือว่าเห็นเค้าหน้าแดงนะ-.- ให้ตายสิ
เกิดอะไรขึ้นน่ะ ฉันทำอะไรลงไป ฉันลวนลามเค้าหรอกเนี้ย
“.....”
“นายเป็นอะไรน่ะ”
ฉันจับไหล่เค้าแล้วก็รู้สึกว่าเค้ากำลังตัวสั่น
ความคิดเห็น