คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : CHAPTER 7 - ผมคิดถึงคุณ : 보고 싶다
CHAPTER.7
- ผมิถึุ : 보고 싶다 -
“ฮานึลลล เลิร้อไห้ไ้แล้วน่า” อึนบีลูบหลัันนเมื่อยมือ
แ่นั่น็ไม่สามารถทำให้ันหยุร้อไห้ไ้เลย T-T
มันถูอยู่แล้วล่ะ
เราผิเอที่ิเินเลยับเ้าไป เ้าเห็นเราเป็นเพียแ่แฟนลับนนึเท่านั้น
เราะไปใฝ่สูทำไมวะ? เ้าอยู่บนฟ้า แ่เราอยู่บนิน...
เ้าะมีแฟนหรือไม่มี ยัไเรา็ิเินเลยับเ้าไม่ไ้อยู่ี
ทำใะนะ ฮานึล
เราทำไ้เพียเท่านี้แหละ!
ริ๊~
เสียโทรศัพท์อันัึ้น พร้อมหน้าอที่ึ้นื่อ ‘อนอุ’
ื๊! ันัสายอเา
“เอาน่ะแ เราไ้อบเา สนับสนุนเา เามีวามสุ แ่นั้นมัน็ีแล้วไม่ใ่เหรอ” อึนบีเยิบมาแล้วอันเบาๆ
“นั่นสิเนอะ..”
1 เือน่อมา
ั้แ่วันนั้นัน็ไม่ไ้รับสายออนอุอีเลย่ะ
แ่เา็ยันโทรมาทุวันเลยล่ะ ัน้อลั้นใแ่ไหนไม่ให้รับโทรศัพท์ิูเอา T-T
“ฮานึลลล~”
ยัยอึนบีเินมาหาัน ้วยท่าทาอารม์ีอย่าล้นเหลือ
“อารม์ีมาเียวนะ มีไรวะ” ันถามยัยเพื่อนัวี
“แอยาไปัมแบสเอบัทันไหมมม”
“..ไม่ไป” ันหันหน้าหนี
“อย่ามาโหันเลยน่า! ไปเถอะน่า นะนะ” อึนบีอแน อออ้อนันสุีวิ
“ะ..็ไ้ นี่เพราะแอร้อันนะ!”
วามริือ็อยาไปแหละ่ะ
ปาแ็ไปั้น .__.
“ไม่ไ้เอบรรยาาศแบบนี้มาัพัเลยแฮะ”
บรราแฟนลับมามาย
รวมถึันและอึนบี ำลันั่รอหนุ่มๆบัทันึ้นแสโว์
เาะเป็นยัไบ้านะ..
Spring Day (봄날) – BTS (방탄소년단)
.
.
눈꽃이 떨어져요
นุนโี ทอรอยอโย
เล็หิมะำลัร่วหล่น
또 조금씩 멀어져요
โท โึมิ นอรอยอโย
ล่อลอยออไป
보고 싶다 (보고 싶다)
โพโ ิบทา (โพโ ิบทา)
ผมิถึุ
보고 싶다 (보고 싶다)
โพโ ิบทา (โพโ ิบทา)
ผมิถึุ
얼마나 기다려야
ออลมานา ีทารยอยา
ผม้อรออยไปอีนานเท่าไหร่
또 몇 밤을 더 새워야
โท มยอ พามึล ทอ แวอยา
ผม้ออหลับอนอนไปอีี่ืน
널 보게 될까 (널 보게 될까)
นอล โพเ ทวิลา (นอล โพเ ทวิลา)
นว่าผมะไ้เห็นุเหรอ
만나게 될까 (만나게 될까)
มันนาเ ทวิลา (มันนาเ ทวิลา)
นว่าผมะไ้พบุเหรอ
พวเาทำไ้ออมาีเหมือนเิมเลย เพล็เพราะสุๆ อีทั้ทุน็ยัหล่อึ้น้วยแหละ ♥_♥
ส่วนเา....็ทำีเสมอเลยแฮะ
สมับายามัเน่ทอำริๆ
( ‘_’ ) /้อ~
.
.
( o_o )!!!
ะ..ิบหายละ เาสบาัน!!!! ิบหายยยยยยยยละู เาะำันไ้ไหมนะ อุส่าห์หลบหน้ามาั้นาน มาโป๊ะอะไรอนนี้เนี่ย! ภาวนาอย่าให้ำูไ้เล้ย~
ไม่ไ้ารละ ._. หลัพวเาแสบ เรารีบหนีออไปทาบันไหนีไฟีว่า
หลัานบ
“อึนบีันไป่อนนะ!”
ว่าแล้วัน็รีบเินออมาทา้านหลั เพื่อไปลทาบันไหนีไฟ
แบบนี้ไม่เอเาแล้วล่ะ
รู้สึโล่ในิๆ แ่ที่แย่็ือ... ันเพิ่เินลมายัไม่ถึไหนเลย!!!!
ไอเรา็ลืมิเนอะว่าเาัานที่ั้นบนสุอึ -__- โ่อีแล้วไหมล่ะ ยัยฮานึล
.
.
“เฮ้อ เหนื่อยแฮะ” ันนั่พัที่ั้นบันไ ถ้าเหนื่อย็ไม่แปลหรอ่ะ บันไที่นี่ันมาๆ ันแทบะเย่เินอยู่ละ ไหนๆ็ไหนๆแล้ว อพััแปบละัน
ร่อ~ zzzZ
- อุ part -
“อบุที่ทำานอย่าหนันะรับ~”
ผมบอลาทีมานและส๊าฟทุน
่อนที่ะเินออมาับพวพี่ๆอผม
“ฮ้าววว...วันนี้เหนื่อยัแฮะ” พี่โฮปหาวและบิี้เียไปมา
“ลับบ้านันเถอะพวเรา” พี่แทวิ่มาระโออผม แล้วเอื้อมมือไปลิฟท์ล
“ผมลืมออ่ะ…เี๋ยวผมามไปนะรับ” ผมบอับพวพี่ๆแล้วรีบเินหลบ
ไปที่บันไหนีไฟ
อนที่ผมร้อเพลอยู่ ผมเห็นฮานึล้วยล่ะ อนแรนึว่าาฝา แ่มอยัไมัน็ใ่เธอแน่ๆ ผมอยาะเลียร์ับเธอ ทำไมเธอถึ้อหลบหน้าผม้วย? ผมทำอะไรผิไปั้นเหรอ? เธอะรู้ไหมว่าผมิถึเธอ..
ผม้อเลียร์ับเธอให้ไ้!
ึ..ึ..ึ.. ผมรีบเินลบันไมา หวัว่าเธอยัลไปไม่ไลมานะ
“ร่อ~” เสียรนัมาาั้นล่า ้อมียามแอบมาหลับแถวนี้แน่เลย เพราะรบันไหนีไฟนี้มันเียบ แล้ว็เย็นสบายมานี่นา ผม็อบมาแอบหลับรนี้บ่อยๆ -.-
“ไม่ใ่ยามนี่... แ่เป็นเธอนี่เอ”
ผมเอเธอแล้วล่ะ ิมฮานึล!
ความคิดเห็น