ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [TEEN TOP] Project My Boy รักกันทั้งทีต้องมีอุปสรรค2

    ลำดับตอนที่ #4 : สิ่งไม่ขาดฝัน

    • อัปเดตล่าสุด 7 พ.ค. 60


                Changjo Part

                “อย่าเข้ามานะ!!!”ในขณะที่ผมกำลังก้าวเข้าไปที่แอลโจเพื่อจะช่วยแต่กลับถูกห้ามไว้ด้วยเสียงของแอลโจทันที

                “แอลโจ”ผมทำตามที่หมอนั่นพูดพร้อมกับน้ำเสียงหงอยๆที่ออกมาจากปากของผม ผมค่อยๆเดินถอยห่างอออกมาแล้วค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองด้านบน มีผู้คนมากมายเดินออกมาดูที่ระเบียงด้วยความตื่นตระหนกตกใจ แต่สายตาผมก็ไปเห็นคนที่ผมไม่อยากเห็นตอนนี้สักเท่าไหร่

                “ริคกี้”เสียงของผมถูกเอ่ยออกไปโดยอัตโนมัติแล้วเมื่ออูชินได้ยินสิ่งที่ผมพูดก็ผลักแอลโจออกไปแต่ดีที่ผมรับทันแล้วอูชินก็หันปืนไปหาเป้าหมายที่ผมพูดถึง

                ปัง!!!!!!

                “ไม่นะ!!!ริคกี้!!!!”เมื่อผมตะโกนออกไปดังนั่นผมรีบวางแอลโจลงแล้ววิ่งขึ้นไปด้านบนทันที ในขณะที่คนในนั้นกำลังวิ่งลงมาเพื่อความปลอดภัย“ริคกี้นายต้องไม่เป็นอะไรนะ”ผมพูดกับตัวเองเบาๆในระหว่างที่กำลังวิ่งฝ่าฝูงชนเข้าไปเพื่อไปหาริคกี้

                “ช่วยด้วยชงโจช่วยนีแอลด้วย ฮึก ฮึก”เสียงที่ผมต้องการตอนนี้ดังขึ้นด้วยเสียงอันเศร้าโศก

                สภาพที่ผมเห็นตอนนี้คือนีแอลนอนลงที่ตักของริคกี้พร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาริคกี้ที่นั่งร้องไห้แล้วพยายามเรียกเพื่อนตัวเอง เข่าผมทรุดลงทันที อะไรกันเราไม่ได้มาพักกันแบบปกติหรอกหรอ เราไมได้มาเที่ยวเล่นแบบที่วัยรุ่นเค้าทำกันหรอ

                “น นีแอล”เสียงอันเบาและเหมือนจะหมดลมหายใจลงในไม่ช้าดังมาจากด้านหลังของผม ผมหันไปก็พบแอลโจที่กำลังแบกชอนจีอยู่พร้อมกับแคปที่เดินจับไหล่แอลโจมาด้วยความลำบาก แคปรีบวิ่งมานีแอลทันที

                “กูว่ากูไปก่อนดีกว่า”เสียงของแอลโจที่นิ่งเรียบพูดกับพวกเราก่อนจะพูดต่อ“ไอแคป ถ้ามึงรักตัวมึงเองก็อย่างห่วงแต่นีแอลละ”พูดจบไม่รอคำตอบของแคปรีบเดินออกไปทันที ผมรีบเดินไปหาคนที่เหลือแล้วค่อยๆเอาแขนของแคปมาพาดที่คอแล้วแบกมันลงไปข้างล่างพร้อมกับบอกให้ริคกี้แบกนีแอลลงไปด้วย

                เมื่อลงไปก็พบแอลโจนั่งอยู่ในรถเหมอนกำลังคอยพวกเราอยู่ผมรีบวิ่งไปที่รถแล้วบอกริคกี้ให้พานีแอลไปรถของแอลโจแล้วให้มานั่งรถผม ริคกี้ทำตามที่บอกแล้วพวกเราก็รีบดิ่งไปโรงพยาบาลทันที ส่วนเรื่องตำรวจแอลโจโทรเรียกให้เรียบร้อยแล้ว แล้วอูชินก็โดนจับแล้วด้วย

                เมื่อมาถึงโรงพยาบาลเตียงฉุกเฉินถูเรียกออกมาสามเตียงผมริคกี้และแอลโจต่างยืนคอยคอยและคอยจนคุณออกมา แอลโจรีบวิ่งเข้าไปถามในขณะที่ผมกับริคกี้ก็ยืนมองอยู่ห่างๆ ผมเห็นคุณหมอส่ายหัวให้แอลโจ แล้วเมื่อริคกี้เห็นดังนั้นจึงเดินมาหาผมแล้วจับแขนผมแน่นเมื่อผมหันไปมองก็พบว่าริคกี้กำลังร้องไห้ พร้อมกับเอามือที่กำอยู่มาไว้ที่ปาก

                “ใครไอแอลใคร!!!!”ผมตะคอกใส่แอลโจทันทีที่มันเดินมาหาพวกผม แอลโจไม่ตอบอะไรเพียงแค่จับเสื้อผมแล้วทรุดเข่าลงร้องไห้ พร้อมกับริคกี้ที่ทรุดตัวลงไปกอดแอลโจเพื่อปลอบแต่ตัวเองก็ร้องไห้อยู่“มึงบอกกูมาสิไอแอล!!!!!!!!”ผมตะคอกดังกว่าเดิมพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆไหลออกมา

                “นีแอล”คำตอบที่สั้นแต่บ่งบอกได้ถึงความเศร้าสุดขีด

                “แล้วแคปจะเป็นยังไงละ”คำถามที่จะดูเหมือนตอบง่ายของริคกี้แต่กลับตอบไม่ได้ตอนนี้ทุกคนเงียบ แล้วเงียบ ไม่มีใครพูดอะไรออกมา

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------

    My Boy

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×