ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักนิดๆกับนายสนิทข้างบ้าน

    ลำดับตอนที่ #7 : อีรุงตุงนัง

    • อัปเดตล่าสุด 18 ก.ค. 48


    “น้องคับบบบบบบบ   น้อง....ๆ  เปิดประตูให้พี่หน่อย”



    ผู้ชายคนหนึ่งเกาะประตูรั้วหน้าบ้านเรียกให้ชั้นเปิดประตูให้  ข้างหลังผู้ชายคนนั้นมีรถจอดอยู่ คันหนึ่ง



    ชั้นชะเง้อคอดู รู้สึกว่าจะมีคนนั่งอยู่ในรถอีก 3-4  คน  ชั้นวางสายยางที่กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่



    แล้วเดินไปหาต้นเสียงนั้น



    “มาหาใคร คะ” ชั้นเค้นเสียงให้หวานสุดๆ เพราะว่า (อิอิ)คนที่ยืนตรงหน้า เนี่ย หน้าตาน่ากิน



    อุ๊บ! (ลืมตัว)น่ารัก ดูดี แหะๆ  สักพักพวกคนในรถ ก็ทยอยกันออกมา



    ( โอ้แม่เจ้า ! หล่อได้ใจ กันทุกคน เลยอ่ะ) มี ชะนี  เอ้ย ! ผู้หญิงมาด้วย อีก 2 คน



    ( สรุปว่า ชาย 4 หญิง 2 ไม่น้ำไม่งอก >.< ไปกันใหญ่ แระ เรา )



    “ตะลึงในความหล่อ ของผมขนาดนั้น เลยเหรอ คับ”



    อืม อ่ะนะ ตู ว่า ตู หลงตัวเองแล้วนะ ไอ้หมอนี่หลงตัวเอง กว่า ตู อีกแหะ



    (มัวแต่เหม่อ วิพากษ์ วิจารณ์พวกหล่อนๆ อยู่ไง ล่ะยะ )



    “แล้วมาหาใคร ล่ะคะ “ ชั้นเริ่มเสียงแข็งขึ้น



    “โจ้ อยู่ป่ะ”  อ้อ มาหา พ่อตัวดี น่ะเอง



    “คือว่า ไอ้หน้า  เอ้ย  โจ้ ไม่อยู่ น่ะค่ะ ออกไปข้างนอก”



    “ไม่ทราบว่า ไปไหนคับ”



    “อืม.........ไม่รู้สิคะ ตื่นมาก็ไม่เห็น ซะแล้ว”



    พอ พูดจบ ชั้นสังเกตเห็น ยัยผู้หญิง ผมยาว ทำท่าง ตกอกตกใจ ตาโตยังกะ ไข่ห่าน



    “นี่เทอ มาทำอะไรที่นี่ ที่ชั้นรู้มาบ้านนี้ เค้าไม่มีลูกสาวนี่ หรือว่า เป็นคนใช้ใหม่ ยะ ไม่เคยเห็นหน้า”



    โอ้...แม้เจ้า  นังชะนีหน้าขาวนี่เป็นใคร มาว่า แป๋มผู้ไฮโซ และหรูหรา อย่างนี้ได้เยี่ยงใดกันหึ  หึ  หึ



    ( รังสีอัมหิต  เริ่ม แผ่............. )



    “หรือว่า เทอเป็น.......เป็นเมียโจ้    ใช่แน่เลย อ่ะ ..........แอนนี่  ถึงว่าทำไมเดี๋ยวนี้ คอยแต่หลบหน้า



    เทอตลอดเลย ที่แท้ก็มีของเล่นชิ้นใหม่ นี่เอง”



    ยัยหน้าสวย อีกคนพูดขึ้น พลางมองชั้น ตั้งแต่หัวจรดเท้า อย่างเหยียดๆ (โฮะๆๆๆๆๆ  หล่อนไม่พูด



    ชั้นก็ไม่ได้ว่าหล่อนเป็นใบ้หรอกนะ โอ๊ะ โอ !! ได้เวลาแก้แค้นไอ้หน้าหล่อ แล้ว เฟ้ย )



    “เอ่อ............ ใจเย็นๆ น่า แอนนี่ ริซ่า  ไว้ค่อยเคลียร์กะไอ้โจ้”



    ผู้ชาย อีกคนรีบห้ามขึ้น พลางหันหน้ามาหาชั้น ( แหวะๆ แอนนี่ ริซ่า ชื่อฝรั่งจ๋า เชียว)



    “พวกเราเป็นเพื่อนกะโจ้ น่ะคับ กะว่าจะมาเยี่ยมมันซะหน่อย”



    “งั้นก็เข้าไปในบ้านทานน้ำกันก่อนสิคะ เดี๋ยวโจ้ก็คงกลับ”



    ชั้นส่งยิ้มหวานนนนนน  เชียดเฉือนใจให้กับทุกคน พลางเดินนำหน้าเข้าไปในบ้าน



    ชั้นแอบได้ยิน ยัย 2 คน นั่น กระซิบกระซาบกันใหญ่ ( อิอิ ช่วยไม่ได้ ชั้นไม่ได้พูดไรเลยสักคำ



    คิดกันไปเองนี่หว่า ) แต่จะว่าก็ว่าเหอะ ไอ้หน้าปลากะเบน มันมีผู้หญิงในสต๊อก กี่คนกันฟ่ะเนี่ย



    ( วู้ ! ผู้หญิงของพี่แก แต่ละคน แม่เจ้าโว้ยย เอาเรื่องกันทั้งนั้น สงสัยไอ้(พี่)โจ้ จะชอบของแปลก)















    __________________________________________















    ระหว่างที่เพื่อนๆ ของหมอนั่น นั่งคอย ชั้นก็เสนอหน้าเข้าไปคุยกะเค้าด้วย (แหะๆ อยากคุยกะหนุ่มๆ อ่ะ )



    ป่าวหรอก ชั้นแค่อยากจะหาข้อมูลนิดหน่อย สำหรับ โครงการ บางอย่างที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้



    เสียงรถสปอร์ตดำคันหรู่ เข้ามาจอด (มันมาแระ)  หุ่นสูงๆ เหมือนเปรตวัดสุทัศน์



    ( เฮ้ย! บรรยายพระเอก ของเรื่องดีๆ หน่อยดิ พระเอกนะเฟ้ย !! + . +) แหะๆ โทดที อารมณ์สุนทรี



    เยอะไปหน่อย เหอๆๆๆๆ  หุ่นเท่ห์ๆ สูงยาว เข่าดี สมาร์ท



    ล้ำบึก  ก้าวออกมาจากรถ (พอใจ ยัง ?) >.<



    “เฮ้ย ! พวกแกมากันทำไมเยอะแยะ ฟ่ะ แกะกะบ้าน ว่ะ”



    โอ้ ! นี่เพิ่งรู้ว่า เพื่อนเค้าทักทายกันแบบนี้  >:<



    “ก็ ยัย 2 คน เนี่ยดิ วะ ลากพวกข้ามา ข้ากำลังจะจีบสาว ติดแล้วเชียว ยัยพวกนี้มา



    เหยื่อหายเลย กำลังตกได้แล้วเชียว แมร่งงงง  โคตร เสีย อารมณ์ เลย อ่ะ”



    นายเบ็นกระซิบกระซาบ กะ ไอ้(พี่)โจ้   (หลังจากที่เสนอหน้าไปนั่งคุยกะเค้าด้วย



    ก็เลยได้อานิสงค์ รู้ชื่อ ทุกคน อิอิ  มีชื่อ เบ็น  แม็ค   เป้  ต้น  และก็ ยัยหน้าขาว 2 คน



    ก็ แอนนี่ กะริซ่า คนชื่อ แอนนี่ เนี่ยดูท่าจะเป็นคู่ควงของ ไอ้หน้าปลากะเบน



    “ โจ้...................แอนนี่ คิดถึงจะแย่  ทำไมพักนี้ไม่ยอมไปคอนโด แอนนี่เลยล่ะ โจ้ อ่ะใจร้ายย



    แอนนี่เหงา นะ ฮื้อๆๆๆๆๆๆๆ”



    น่านนนนนนนนน เอากะหล่อนสิอย่างกะนางเอกหนังไทย ลงทุน บีบน้ำตาเลยแหะ



    “เอาน่า   แอนนี่ อายเค้า  แค่ช่วงนี้ โจ้ไม่ค่อยว่าง น่ะงานเยอะ ยิ่งช่วงใกล้สอบ”



    โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เอากะมันสิ ลื่นยังกะปลาไหล มาไม้ไหนโจ้ไม่เกี่ยง รับได้หมด



    สะตอ ซะจริงๆ (ตูอยู่กะมันเนี่ย ไม่เห็นมันจะทำงานไรที่มันว่า เล้ย เห็นแต่งตัวหล่อๆ



    ออกเที่ยวทุกคืน ) ยัยหน้าสวยตามมันไม่ทัน หร้อก



    “งั้นตอนนี้ สอบเสร็จแล้ว ปิดเทอม แล้วด้วย โจ้ก็มีเวลาให้แอนนี่ แล้วสิ งั้นคืนนี้เราไปเที่ยวกันนะ



    แอนนี่ตามใจโจ้ทุกอย่างเลยน้า”



    ยัยแอนนี่ไม่พูดเปล่า เอามือ ลูบๆ ไล้ๆ ไปมา แถวๆ หน้าอก ต้นคอ ไหล่ ของไอ้หน้าปลากะเบน



    อุ้ยๆ  เห็นแล้ว สยิวววว กิ้ววววว  ปรื้อออออออ ขนลุกกกกกกก



    “วันนี้ เราไม่ว่าง น่ะ เอาไว้ วันหลังแล้วกันนะ แอนนี่”



    ไอ้(พี่)โจ้พูดพลางเอามือแกะยัยตุ๊กแก แอนนี่ ออกจากตัว แล้วเลี่ยงเดินไปนั่งโซฟา



    “แป๋ม น้ำแก้ว ซิ”



    เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดูมันสั่งสิค่ะท่านผู้อ่าน  ตูเป็นทาสมันรึไง ฟ่ะ



    พอไอ้(พี่)โจ้ พูดชื่อชั้นขึ้นมา  ยัยแอนนี่ก็ทำท่าเหมือนคิดอะไรออก



    “แอนนี่รู้แล้ว ว่าอะไรเป็นต้นเหตุที่ทำให้ โจ้หลบหน้าแอนนี่  เพราะยัยนี่ใช่มั้ย



    ยัยนี่มันดีกว่าแอนนี่ตรงไหน อ่ะ จืดชืดซะไม่มี โจ้เคยบอกแอนนี่เองไม่ใช่เหรอว่าแอนนี่



    น่ะ สเป็คโจ้ ขาว สวย อวบอึม แล้วยัยเนี่ย แบนยังกะกระดานโต้คลื่น”



    ชะ ชะ ชะ ! นางชะนีหน้าขาว ไม่รู้ซะแล้วว่าเล่นอยู่กะใคร  อืมมมมมมมมม  เข้าแผน



    “น้ำเย็นๆ ค่ะ ที่รัก”   หุ หุ หุ  ( กระดากปาก วุ้ย !)



    ไอ้หน้าปลากะเบน ทำหน้า งง  งง   เอ๋อเร๋อ รัปประทานชั่วขณะ  อิอิ



    “คนเราน่ะ ก็เปลี่ยนรสนิยมกันได้ นี่จ๊ะ แอนนี่ พี่โจ้เค้าอาจจะเบื่อแบบใหญ่ๆ สะบึมๆ



    แล้วก็ได้ หันมาพกเล็กๆแบบฉบับพกพาไปไหนมาไหนสะดวก แล้วดูเวอร์ก กว่ามั้ง”



    “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด   จริงเหรอ โจ้ เบื่อแอนนี่แล้วจริงๆ เหรอ โจ้ทำงี้ไม่ได้นะ



    แอนนี่ไม่ยอมมมมมมมมๆ”



    ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  สนุก เว้ย !  ยังกะดูละครน้ำเน่า หลังข่าว แน่ะ (  ดู๊ ทำท่า กะฟัดกะเฟียด



    สะดีด  สะดิ้ง  แน่จริงก็ลงไปนอนชักดิ้นชักงอ เลย สิยะ)



    “เอ่อออออ.....แอนนี่   เดี๋ยวสิค่อยพูด ค่อยจากัน น่า”



    ไอ้(พี่)โจ้ ทำเป็นพูดดี ไปเหอะ เดี๋ยวรู้สึก ดูฤทธิ์ ไอ้แป๋ม ซะก่อน



    “ที่รัก  เมื่อคืนตัวเอง นอนละเมอ ทำเตียงหัก น่ะรู้มั้ย ไม่รีบไปซ่อม อีก เดี๋ยวคืนนี้ เราจะนอนกัน



    ยังไง”



    เหอๆๆๆๆๆๆๆๆ  ชั้น พูด พลางทำหน้า ดุๆ (เหมือนที่ ภรรยาเค้าทำกะสามีกันน่ะ) แล้วก็ดึง



    ไอ้หน้าปลากะเบนออกมาจากยัยแอนนี่ แล้วผลักหลังให้ขึ้นไปข้างบน (ได้สำเร็จ)



    “โจ้  ๆๆๆๆๆๆ  จะไปไหน น่ะ มาพูดกันให้รู้เรื่องก่อน  นี่.......”



    หล่อนไม่พูดป่าว ทำท่าจะขึ้นมาไปด้วย  ชั้นวิ่งไปขวางไว้แทบไม่ทัน



    “นี่ๆ จะไปไหน น่ะ นั่นมันห้องนอนของเรานะ”



    ชั้นลอยหน้าลอยตาพูด  ทำท่าทางให้ดูหน้าหมั่นไส้ที่สุด



    “ นี่หล่อนคิดว่าหล่อนเป็นใครยะ ห้องนอนของเรา  เชอะ ห้องนั้นน่ะชั้นเข้าไปซะจนหลับตาเดินยังได้เลยย่ะ



    แล้วอย่าคิดนะว่า โจ้ จะมีหล่อนคนเดียว อย่างหล่อนเนี่ยไม่กี่วันเค้าก็เบื่อ เตรียมหาที่อยู่ใหม่ได้แล้วย่ะ  



    อ๋อ แล้วก็อย่าคิดนะว่าเทอแน่น่ะ ผู้หญิงนักต่อนักแล้วที่เข้ามาผัวพันกะโจ้ ชั้นนี่แหละ ที่เป็นคนเขี่ย



    พวกมันออกไป หึ ! หล่อนก็ระวังไว้ให้ดี เถอะ  //  ป่ะ ริซ่ากลับ”



    นางตัวอิจฉา ชัดๆ นี่หว่า  ด่าตูเป็นชุด อ่ะนะ (หุ หุ หุ  อย่าคิดนะว่าที่ไอ้แป๋มคนนี้ไม่ด่าตอบเพราะว่ายอม น่ะ



    แต่ว่าที่ยัยนั่นพูดมา เป็นข้อมูลสำคัญๆ ทั้งนั้น ดังนั้นจึงต้องยืนฟังมันด่า) แหะๆ และที่สำคัญจะได้ดูน่าสงสาร



    ในสายตาสุดหล่อ ทั้ง 4 ด้วย อิอิ ล้ำลึกๆ จริงๆ อ่ะเรา



    (เจ้าหน้าปลากะเบน เนี่ย ทั้งเลว ทั้ง เจ้าชู้ ได้ใจ จริงๆ เล้ย )



    “เจ้าตัวปํญหา มันหายไปไหน แล้วฟ่ะ”



    ชั้นค่อยๆ ย่อง....ย่อง ............ไปแง้มประตูห้องมัน ออก (ไม่ล๊อคห้องด้วยเฟ้ย)



    สภาพพี่ท่าน นอนแอ้งแม้ง อยู่บนเตียง หลับสบาย ซะจริง นะ ไอ้ตัวแสบ ชั้นค่อยๆ ย่องด้วยฝีเท้า



    ที่คิดว่าเงียบที่สุด ทีละ ก้าว ทีละก้าว   เข้าไปในห้อง ไอ้(พี่)โจ้  



    “อยู่ไหน ฟ่ะ”ชั้นเริ่มปฎิบัติการค้น ค้น  ค้น  



    “อุ้ย”  ชั้นตกใจสุดขีด อยู่ๆ ก็มีแขนมาล็อคเข้าที่คอ



    “ยัย หัวขโมย  จับได้คาหนัง คาเขา เลย นะ”



    “ปล่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ปล่อย ชั้นเดี๋ยวนี้นะ ไอ้บ้า............ใครหัวขโมย ชั้นไม่ใช่ขโมยนะ



    แล้วไม่ได้จะมาขโมยอะไรในห้องนายด้วย”



    ชั้นทั้งดิ้น ทั้งตีแขน มัน แต่มันก็ไม่ยอมปล่อย ชั้นเพิ่งรู้นี่เองว่า ไอ้ยักษ์ตัวใหญ่ เนี่ยแรงเยอะขนาดไหน  



    “แล้วเข้ามาทำไม ในห้อง ชั้น”



    มันกระซิบอยู่ข้างๆหู  ลมหายใจรดต้นคอ กะหู  จั๊กจี๋ พิลึก



    “คือ.......คือว่า  เอ้อ ! มาหา นาฬิกา น่ะ พอดีทำตกไว้ ตอนมาทำความสะอาด ห้องนาย”



    ชั้นค่อยๆ ถอดนาฬิกา จากข้อมือ ออก จากนั้นก็โยนมันไป ซอกเตียง  



    “จริง อ่ะ”



    ว่าพลางก้มหน้ามาใกล้ .........ใกล้ เกินไปแล้วนะยะ



    “ก็จริงอ่ะดิ  โกหกแล้วได้ตังค์ เหรอ ไม่เชื่อก็ช่วยกันหา สิ แล้วช่วยกรุณาเอามือออกไปจากคอ ชั้นด้วย”



    มันเอามือ ออกจากคอ ชั้น แต่....................



    “นี่นายจะทำอะไร น่ะ”



    “ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ชั้นไม่ปล้ำเทอหรอกน่า”



    มันจับมือ ชั้นไขว้ หลัง แล้วก็ ให้หานาฬิกา (กลัวตูหนีไรนักหนา ฟ่ะ)  ชั้นก็แกล้งทำเป็นหาที่นู่น ที่นี่ ไปเรื่อย



    ขืนหาเจอเร็ว มันจะได้จับพิรุธ ได้ ไอ้นี่ ยิ่งฉลาดนักเรื่องจับผิดคน



    “นี่ๆ ปล่อยได้แล้ว ชั้นไม่หนีไปไหนหรอกน่า  มันเจ็บแขนนะ เดินลำบาก ด้วย”



    “แล้วเอาไงดี ล่ะ ให้อุ้ม เลยดีมั้ย หุ  หุ  หุ”  ชั้นเริ่มดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุม ของมัน



    “อี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้บ้า”  



    พลั๊กกกกกกกก       ตุ๊บบบบบบบบ   !!!!!!!!!!!!!!!













    ______________________________________________________



    เอามาลงให้แล้ว น้า = . =  !   (เหนื่อยใจ แต่ไหวอยู่)







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×