รักนิดๆกับนายสนิทข้างบ้าน

ลำดับตอนที่ #5 : จูบแรก กับ ศัตรู(หัวใจ)

“อืมมมมมมม    โอ้วววววววว    นั่นแหละๆ อืมมมมมมมม”





ชั้นค่อยๆเอาหู ออกมาจากประตู อย่างระมัดระวังที่สุด กลัวจะเกิดเสียงขึ้น เดี๋ยวไอ้คนข้างในรู้ว่าชั้นแอบฟังมันอยู่





“มันทำอะไรกัน ฟ่ะ” = _ =  !





“โอ้วววววววววว   .........สุดดดดยอดดดด   อ๊า............................”





( 0 0 ) ( - - ) ( 0 0 ) ( - - )





โครมมมมมมมม.....พลั๊กกกกกกกก........ตุ๊บบบบบ





= _ =  ! “ซวย แน่ๆ ตู คราวนี้”





เพราะชั้นเผลอ เอาเท้าไปเตะกับขอบประตู แล้วสะดุดขาตัวเองล้มลง





“แม๊ว..................แม๊ว...........แม๊ว............”





คิดได้แค่นี้ก็บุญแระ (มุขนี้คงใช้ได้)  เสียงประตูเปิดออก ชั้นยังคงนั่งอยู่กับพื้นหน้าห้อง





“เอ่อ...............แหะๆ” เพิ่งนึกได้ บ้านนี้ไม่ได้เลี้ยงแมวนี่หว่า ! ชั้นไม่รู้จะพูดอะไรได้แต่หัวเราะแหะๆ





“ยัยเด็กบ้า  มาทำอะไรแถวนี้”





มานั่งซักผ้ามั้ง เนอะ  ^ - ^   ชั้นเงยหน้าขึ้นดู สภาพของไอ้หน้าปลากะเบน นุ่งผ้าขนหนูครึ่งตัว





ส่วนยัยผู้หญิงชื่อนัทก็นุ่งผ้าขนหนูคลุมอก เดินตามออกมา





“นี่ๆ เป็นเด็กเป็นเล็ก ริ อยากรู้เรื่องผู้ใหญ่ เค้างั้นเหรอ จ๊ะ”





นางปีศาจหน้าสวยพูดขึ้น พลางทำหน้าตายั่วยวน ชวนอ๊วกมาให้





“นี่เป็นเด็ก ก็อยู่ส่วนเด็กสิ ไปไหนก็ไปเลยป่ะ ทำอะไรไม่เข้าท่า”





ไอ้โจ้หน้าปลากระเบน มัน....มันด่าชั้น......น้ำตาเริ่มคลอเบ้า คำก็เด็กสองคำก็เด็ก





ไอ้ อายุ 20 เนี่ย ผู้ใหญ่ จริง....จริ๊ง................





“ชิส์............ใครว่าชั้นเป็นเด็กยะ อีโธ่ ไอ้เรื่องแบบนี้ ทำไมชั้นจะไม่รู้ยะ แหมๆ ชั้นทำออกบ่อย จะตาย





เผลอๆ ลีลาอาจจะดีกว่า ยัยปลาไหลไฟฟ้า คนนี้ด้วยซ้ำ”





ชั้นพูดจบ แล้วก็วิ่งร้องไห้ ลงมาข้างล่าง ( ทันเห็นหน้าไอ้(พี่)โจ้กำลังยืนตะลึง.........ตะลึง...ตะลึง





ตะลึง  ตึง  ตึง  ตึง  )





“ฮื้อ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”  ชั้นแอบมาร้องไห้อยู่ในครัว พลางนึกถึงสิ่งที่ตัวเองพูดไป.....ก็มันทั้งโมโห  ทั้งโกรธ





เลยลืมตัวววววววว





“พูดไปได้ไง ฟ่ะ ตู”  คิดแล้วก็น่าเจ็บใจตัวเองที่พูดอะไรออกไปโดยไม่คิด  (พูดพลางเอามือตีหัวตัวเอง)





ตุบ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  นี่ๆๆๆๆๆๆ   ยัย งั่ง เอ้ย !!!!!!!!





ชั้นซุกตัวเองอยู่ หลังครัว ประมาณ ครึ่งชั่วโมง ก็ได้ยินเสียงรถขับออกจากบ้านไป  สงสัยไอ้(พี่)โจ้มันคงไปส่ง





แฟนมันแล้วแระ ชั้นก็เลยเดินออกมาจากครัว คงจะสู้หน้ามันไม่ได้ไปหลายวันเลย ล่ะ





“จะไปไหน............จะไปแอบดู ใครเค้าทำอะไรกันอีกล่ะ”





ยังอยู่  = _ =  !  แล้วเสียงรถเมื่อกี้ ล่ะ





“นายไม่ได้ไปส่ง แฟนนายหรอกเหรอ”





“นัทเค้าเอารถมา ทำม่ะ..........อย่าบอกนะว่าเทอจะตามไปดูอีกอ่ะ”





มันพูดพลางทำหน้าตา ล้อเลียน เกลียดจริงเชียว ยิ้มเจ้าเล่ห์ นั่นอีก  มันทำให้ชั้น.....รู้สึกแปลกๆ





หัวใจเต้นแรง ยังไงก็ไม่รู้   ชั้นหันหลัง กลับกำลังจะเดินขึ้นห้อง





“เทอจะไปทำอะไรกับใครที่ไหน มาก่อนไม่สำคัญ หรอกนะ แต่ตอนนี้ เทออยู่ในความดูแลของชั้น เพราะฉะนั้น





เทอก็ควรจะทำตัวให้ดี หน่อย”





อ่ะนะ ! มันเชื่อที่เราพูดด้วย เอาวะ เพื่อแสดงให้มันรู้ว่าเราไม่ใช่เด็กแล้ว...............





“ไม่ต้องกลัวไปหรอก ชั้นรับผิดชอบตัวชั้นเองได้ คงไม่มิบังอาจไปทำให้นายเดือดร้อนหรอก”





พูดจบ  ชั้นก็วิ่งขึ้นบันไดไป















##########################################################















ตู๊ดดดดดดดดดดด ตู๊ดดดดดดดดดดด  ตู๊ดดดดดดดดดดดดด





“ฮัลโล” ชั้นเอื้อมมือไปรับโทรศัพท์ ขณะที่กำลังนั่งอ่านหนังสือนิยายอยู่บนที่นอน





“ฮัลโล ไอ้แป๋ม   ยังไม่นอนอีกเหรอ แก”





= _ =    อ่ะนะ  ถ้านอนแล้ว นางฟ้าที่ไหนรับโทรศัพท์ ฟ่ะ!





“ยัง อ่ะ กำลังอ่านนิยายอยู่”





“ดีๆ พรุ่งนี้ว่าง มั้ย”





“มีอะไร เหรอ”  ชั้นตอบกลับไปตามสายโทรศัพท์





“จะชวนไปเที่ยว น่ะ ไปดูหนังกัน นี่ๆ หนังออกใหม่ เลยนะแก แล้วก็ว่าจะไปหาซื้อของ ซะหน่อยน่ะ





ใกล้ๆ วันเกิด อาร์ท แล้วด้วย”





อาร์ท ก็คือ คนที่ไอ้นก มันแอบชอบอยู่ ตอนนี้มันพยายามขายขนมจีบให้เจ้านี่ทุกวันตอนอยู่ โรงเรียน





“อืมๆ ก็ได้ เบื่อๆ เหมือนกัน”





“แกจะชวนพี่โจ้ ไปด้วยก็ได้นะ” ^_^





ชื่อ..........กระตุก ต่อมอารมณ์





“แป๋ม.......เป็นไรอ่ะ ทำไมเงียบไป”





“เอ่อ...........ป่าวๆ ไม่มีอะไร งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ 9 โมง ที่เดิม ตอนนี้ชั้นง่วงแระ บายๆ”





ชั้นพูดจบ ก็วางหูโทรศัพท์ทันที ชั้นไม่อยากได้ยินชื่อไอ้หน้าปลากะเบนนั่นเท่าไหร่





โอ้ยยยยยยยยยยยย นึกถึงเรื่องเมื่อเช้า  อยากจะเสกตัวเองให้หายไปจากโลกนี้จริงๆ เล้ยเชียว











______________________________________________________________













ชั้นออกมาจากบ้านตั้งแต่ 7 โมงกว่าๆ แระ ไม่อยากเจอหน้าไอ้(พี่)โจ้ น่ะ มารอไอ้นกที่สวนสาธารณะแถวๆ ห้างที่





เราจะไปกันนี่แหละ ซึ่งเป็นที่นัดประจำของเราเลยก็ว่าได้  ชั้นเดินเล่นไปเลยๆ.................





“เอ่อ......โทษนะคับ  นี่ของคุณรึป่าว”





ผู้ชายคนหนึ่งวิ่งตามมา พลางยื่นของบางอย่างมาให้ชั้น





“กระเป๋า.............ของ.........ชั้น.....ขอบคุณนะคะ”





“ไม่เป็นไรคับ ........เอ่อ.... ชื่ออะไร คับ”





ชั้นเพิ่งสังเกตว่าคนที่เก็บกระเป๋ามาคืนชั้นคนนี้ก็หล่อดี ดูท่าทางเป็นมิตร แล้วก็ ดูสุภาพด้วย





^ 0 ^   ไม่เถื่อนเหมือนไอ้งั่ง บางคนหรอก(ชิส์.......แล้วทำไมเราต้องไปนึกถึงมันด้วยฟ่ะ)





“ชื่อแป๋ม ค่ะ แล้วคุณล่ะคะ”





ชั้นยิ้มให้ (โดยทำหน้า ที่คิดว่าตัวเองดูน่ารัก ที่สุด)





“เราชื่อ โอม นะ”





โอมแนะนำชื่อตัวเองบ้าง แล้วก็ส่งยิ้มหวาน มาให้ชั้น (ใจแทบละลาย) ^ - ^





“ไอ้แป๋ม รอนาน มั้ย”





ไอ้นก เรียกขึ้น แล้วก็วิ่งมาทางที่ชั้นยืนอยู่





“มาตั้งนาน แระ กะว่าจะมาเดินเล่น ด้วย น่ะ”





ชั้นตอบ ไอ้นกหันไปมองโอม แล้วสะกิดชั้น





“ใครอ่ะ”





“อ๋อ ชื่อโอม เค้าเก็บกระเป๋าที่ชั้นทำตกมาคืนน่ะ”





ชั้นอธิบายให้ไอ้นก ฟัง จากที่มาของการรู้จักโอม





“โอม นี่เพื่อนแป๋ม ชื่อ นก





ชั้นแนะนำโอมให้รู้จัก นกบ้าง”





“หวัดคับ” ^_^



“หวัดดีค่ะ ......เอ่อ โอม ว่างป่ะ ไปเที่ยวด้วยกันสิ เราสองคนจะไปดูหนัง แล้วก็เดินเที่ยวในห้าง น่ะ”





ไอ้นกเอ่ยชวน โอม (ชั้นแอบหยิกเข้าที่เอวยัยนกใครก็ไม่รู้เพิ่งรู้จักก็ชวนไปเที่ยวด้วยแระ





ดูมันไวไฟแค่ไหน)





“ได้สิ เราก็ว่างๆ ไม่รู้จะไปไหนพอดี”





โอมพูดขึ้น ( เป็นอันว่าเรามีสมาชิกไปเที่ยวด้วยอีกคน)











___________________________________________________















“หนังสนุกจังนะ คับ”





โอมพูดเพื่อขอความคิดเห็น





“เอ่อ...................อืมๆๆ” ^_^  ชั้นตอบโอมแบบกึ่งๆ ไม่แน่ใจ





“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ไอ้แป๋ม คงสนุกม๊าก มาก เนอะ เห็นแก นั่งหลับตั้งแต่ 30 นาที แรกแระ”





เออ........เอากะมัน เรื่องหักหน้าเพื่อนเนี่ย มันถนัดนัก  ( หนังไรฟ่ะ ไม่เห็นสนุกเลย หนังรักโรแมนติก





ดูแล้วชวนคลื่นไส้ ทำไม ไม่ดูแนวตลกๆ หรือสยองขวัญ ล่ะ สนุกกว่าเป็นไหนๆ)





แต่ด้วยประชามติ (ในระบบประชาธิปไตย) 2 ต่อ 1 ชั้นก็เลยต้องนั่งหลับเสียเงินค่าตั๋วฟรีๆ





(ถือว่าไปนั่งตากแอร์ เย็นๆ นอนหลับแระกัน)





“ป่ะ ไปเดินเที่ยวดูของกันเหอะ”





ไอ้นกพูดพลางควงแขนโอมเดินนำหน้าไป พวกเราเดินดูของกันไปเรื่อยๆ จนปาเข้าไปเกือบ 6 โมง





ชั้นคิดว่าได้เวลากลับแล้ว จึงชวนทุกคนกลับบ้าน





“เดี่ยวโอมไปส่ง บ้านนะทั้ง 2 คนเลย”





โอมพูดขึ้นหลังจากที่ชั้นชวนกันกลับบ้าน





“เอ่อ.......ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวพวกเรากลับ บ้านกันเองได้”





ชั้นกล่าวอย่างเกรงใจนิดๆ  (นี่ๆ มารยาทผู้ดี เฟ้ย)





หลังจากตกลงกันได้ ว่าชั้นต้องกลับกับโอม เพราะ บ้านไปทางเดียวกัน ส่วนไอ้นกไปอีกทางหนึ่ง เราเลยแยกทาง





กันตรงทางหน้าห้างนั่งอยู่บนรถ โอมพยาพยามชวนชั้นคุยนู้นคุยนี่ ชั้นรับรู้ถึง สายตา และก็ท่าทางแปลกๆที่โอม





แสดงออกมา (อย่ายิ้มแบบนั้นได้มั้ย หัวใจมันเต้นแรงไม่เป็นจังหวะแล้ว)





“ขอบคุณนะโอม ที่มาส่งเรา”





ชั้นพูดขึ้น เมื่อรถมาจอดหน้าบ้าน (บ้านไอ้ปลากะเบน)





“ไม่เป็นไร ก็เราเต็มในนี่นา.......เอ่อ............เรามาหาแป๋มที่บ้านได้มั้ย”





โอมพูดขึ้นพลางยิ้มอย่างอายๆ (เอาล่ะหว่า ตูเนี่ย เนื้อหอม จริง จริ๊ง มีหนุ่มมาติดกับ เอ้ย ม่าย ช่าย ๆ มาติดอกติดใจ





อีกแระ เฮ้อ ! เบื่อ คนสวยก็งี้แหละ  อิอิ)





“อืม........ก็ได้ ......ว่างๆ ก็แวะมาเที่ยวแระกัน”





โอมได้ยินชั้นพูดแบบนั้นก็ยิ้มซะหน้าบาน แล้วก็ขอตัวกลับบ้านไป













______________________________________________________________

















“ดีนะ ไปไหนมาไหน ไม่ต้องบอกให้ใครรู้”





ไอ้โจ้หน้าปลากะเบนพูดขึ้น  ตอนนี้มัน ยืนพิงประตูหน้าบ้านอยู่





(นายเป็นพ่อชั้น ง่ะ ถึงต้องรายงานให้ทราบ) ชั้นเดินผ่านมันไป ทำประมาณว่า ไม่เห็นมันไม่ได้ยินเสียงกระแนะ





กระแหน ของมัน





“เดี๋ยว ! พูดเนี่ยไม่ได้ยินรึไง หรือว่าหูหนวก”





มันพูดพลางคว้าแขนชั้นไว้ แล้วจับตัวชั้นพลิกให้หันหน้ามาประจันกะมัน





“ไปเที่ยวกับเพื่อนมา”ชั้นตอบแบบเสียมิได้





“แล้วนี่มันกี่โมงแล้ว จะ 2 ทุ่มแล้วนะ และก้อ เมื่อกี้อย่าคิดนะว่าชั้นไม่เห็นที่มีผู้ชายมาส่งเทอน่ะ”





ชั้นเงยหน้าขึ้นมาเล่นสงครามสายตากะมัน





“แล้วมันเกี่ยวอะไรกะนายไม่ทราบ”





ชั้นพูดทำหน้าหาเรื่องมันเต็มที่ เมื่อกี้สีหน้ามันเอาเรื่องน่าดู แต่ตอนนี้มันปรับระดับเป็นสีหน้าเรียบเฉย....เย็นชา





“ยัยงั่ง เทอลืมไปแล้วเหรอ ว่าเทอน่ะเป็นคนรับใช้ของชั้น แล้วนี่อะไร ออกไปเที่ยวเตร่ ทั้งวัน งานการก็ไม่รู้จักทำ





กับข้าวกับปลาก็ไม่ทำไว้ให้ รู้มั้ยว่าชั้นต้องกิน ต้มมาม่า”





ถ้าคนที่พูดไม่ใช่มัน ชั้นต้องคิดว่ามันกำลังงอนชั้นอยู่แน่ๆ เลย





“แล้วไง วันนี้ไม่ว่าง เพราะไปนั่งหน้าม่อ  ล่อผู้ชายมา”





ชั้นพูดยั่วอารมณ์ฝ่ายตรงข้าม ซึ่งก็ได้ผล จากหน้างอนตุ๊บป่อง กลายร่างเป็นหน้ายักษ์หน้ามาร





“นี่เทอเป็นผู้หญิง นะ หัดทำตัวให้มีค่า หน่อยสิ”





เจ็บ.................ค่า............เจ็บเข้าไปในทรวงเลย





“ใช่สิ  ชั้นไม่เหมือน แม่ผู้หญิงของนายนี่ ทำตัวได้น่ายกย่องเหลือเกิน เที่ยวมาหาผู้ชายถึงห้องนอน เนี่ยนะ”





“เทอ ชอบแบบ นั้นงั้นเหรอ ได้.................ชั้นจัดให้”





มันพูดพลาง ก้าวสามขุมเข้ามาหาชั้น แล้วก็จับแขนทั้ง2 ข้างของชั้นเอาไว้ ตอนนี้อยู่ในสภาพยืนพิงฝาอยู่แล้วมัน





ก็...............ก็............





“แค่นี้ก็แข็งเป็นหินซะละ แล้วทำมาอวดเก่ง หึ !”





พูดเสร็จมันก็เดินขึ้นไปข้างบน หน้าตาเฉย





................................................................................................





................................................................................................





“เมื่อกี้...............เมื่อกี้.............มันเรียกว่า   จูบ........รึป่าว ฟ่ะ”







อื้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้บ้า ขโมยจูบแรก ชั้น........... แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ













_____________________________________________









เอาตอนใหม่มาลงแล้วน้า  



อย่าลืมเม้นกันเข้ามาด้วย คนเขียนจะได้มีกำลังใจ เจ้าค่ะ