รักนิดๆกับนายสนิทข้างบ้าน

ลำดับตอนที่ #12 : ไปเที่ยว (บ้านสวน)

ก๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ



“เข้ามาเลย ไม่ได้ล็อค  โว้ย”



ชั้นกำลังนั่งหวีผม อยู่หน้ากระจก (เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ตอนแรกก็กะจะไม่อาบแระ ถ้าไม่ซุ่มซ่าม



ทำแกงหกใส่เสื้อ แล้วมันก็เหม็น ติดตัวมาด้วย )



“เป็น ผู้หญิง ยิงเรือ ไม่รู้จักล็อคห้อง ถ้ามีคนบุกเข้ามาปล้ำจะว่าไง เนี่ย”



-- .  -- !



“มีอะไร กับชั้นอีกล่ะยะ หล่อน มาถึงนี่เลย”



ก็ทุกทีไม่เคย เข้ามาห้องชั้นเลยนี่นา มีอะไร ก็จะโทรจิกเรียก หรือไม่ก็ตะโกนแหกปาก



ให้ชั้นไปหามันถึงที่



“วันเสาร์นี้ เตรียมตัวไว้ ชั้นจะพาเทอไปเที่ยว บ้านสวนที่เมืองกาญ”



“อื้อ............นานจะไม่ถามชั้นหน่อยเหรอ ว่าชั้นจะไปมั้ย”



มันหันหน้ามา แสยะยิ้ม ทำหน้าอย่างมีเลิศนัย



“เทอต้องไป นี่เป็นคำสั่ง ถ้าไม่อยากให้พ่อกับแม่เทอรู้ว่า ลูกสาวคนดี ติด........”



“เออๆ ไปก็ได้ วะ ทำไมต้องขู่กันด้วย”



ชั้นตอบตกลงไปอย่างเสียมิได้ ไอ้นี่มันร้ายกาจจริงๆ คิดว่ากุมความลับตู แล้วมันจะได้บงการ



ชีวิตตูไปตลอดเลยรึยังไง



“ดีมาก...........เออ เทอจะชวนเพื่อนเทอไปด้วยก็ได้นะ ชั้นอนุญาต”



มันหันมาสั่งก่อน เดินออกจากห้องไป (มันต้องมีอะไรแน่ๆ เลย อยู่ๆ ถึงชวนตูไปเที่ยว



แถมใจดีให้เอาเพื่อนไปด้วยได้อีก

















_________________________________________________



















“พี่โจ้ ช่วยแป๋มหน่อยดิ กระเป๋า มันหนักอ่ะ นะ นะ นะ”



ชั้นใช้มารยา 100 เล่มเกวียนที่มีอยู่ หว่านล้อมไอ้หน้าปลากะเบน มาช่วยแบกกระเป๋าเข้าไว้ในรถ



(วันนี้เสาร์ ที่เราจะไปเที่ยวบ้านสวนที่เมืองกาญ กัน)  รถตู้จอดอยู่หน้าบ้าน 2 คัน



สงสัยเพื่อนไอ้(พี่)โจ้จะมาแระ   = . = ! จะว่าก็ว่าเหอะ บ้านสวนเนี่ย มันเป็นไง ฟ่ะ



ตูรู้ไรเกี่ยวกับที่ตูจะไป บ้างเนี่ย มันสั่งๆ แล้วก็ไป ชีวิตตู ตูไม่มีสิทธิ์รู้เลยรึไง



“เทอจะย้ายบ้านรึไง ไปแค่อาทิตย์เดียวนะ ไม่ได้จะไปอยู่เลย”



มันใจดีมาช่วยชั้น ยกกระเป๋า แต่ก็แถม ลูกเหน็บแนม ประชดประชันมาให้ด้วย



“ก็ของใช้ที่จำเป็นทั้งนั้นนี่ ยะ”



ชั้นเถียง กลับ



“เฮ้อ...................ผู้หญิง เนี่ยน่ารำคาญ จริง ๆเลย”



มันทิ้งท้าย ก่อนเดินยกระเป๋าขึ้นรถ



> . <  “ชิส์..............ผู้ชาย ก็ไม่ดีไปกว่าผู้หญิงนักหรอก ว้า”



“ไอ้แป๋ม........”   ไอ้นกยิ้มร่า เดินเข้ามาหาชั้น



“มาแล้วเหรอ แก กระเป๋า แก อ่ะ”



ชั้นถามเมื่อเห็นไอ้นกเดินตัวเปล่าเข้ามา เอ๊ะ หรือว่ามันผิดสัญญาจะไม่ไป ว่ะ



“กระเป๋าเหรอ โอมยกขึ้นรถ นู่น”



ไอ้นกชี้ไปทางรถตู้จอด โอมกำลัง ยกกระเป๋า ขึ้นรถ ..........ชั้นหันมามาองหน้าไอ้นก .......



ประมาณว่าอธิบายมาซิ



“แหะๆ พอดี โอมโทรชวนชั้นมาเยี่ยมแก วันนี้พอดีอ่ะ ชั้นเลยชวนโอมมาด้วย  



น่านะ ไปกันหลายคนสนุกดี^ . ^  ”



ชั้นชวนไอ้นก ไปด้วยแต่ไอ้นก ก็ดันชวนโอมอีกต่อ คราวนี้ไม่รู้ ไอ้หน้าปลากะเบนจะว่าไงมั่ง ...........



แต่ก็ดีเหมือนกัน อิอิ .........ผู้ชายเยอะดี



“ป่ะ ทุกคนขึ้นรถได้”



เพื่อนไอ้(พี่)โจ้ ที่ชื่อติ๊ก (ไอ้จอมขี้หลี ) เรียกให้ทุกคนขึ้นรถ ชั้นมองสำรวจ สมาชิกที่จะไปร่วม



เที่ยวกับชั้นในครั้งนี้ อืมมมมมมมม   เที่ยวครั้งนี้คงจะสนุกน่าดู ล่ะ (ตูว่ามันต้องวุ่นๆแน่)



ก็ไอ้หน้าปลากะเบนเล่นพา ยัยคู่ควงตัวแสบๆ มาร่วมคณะ กันในครั้งนี้ด้วย ทั้ง ยัยแอนนี่ ยัยนัท



แล้วก็ น้ำหวาน (สาวข้าวต้มกุ้ง) เออลืมไปอีกคน ยัยริซ่า เพื่อนยัยแอนนี่ ไง พร้อมเพื่อนๆ หัว งู



ของมัน อีก 5 คน รวมชั้น ไอ้นก แล้วก็โอม ด้วย ก็มีทั้งหมด 13 คน



“นายโจ้ ..........แป๋ม เอาเพื่อนมาด้วย 2 คน  นกแล้ว ก็โอม”



ชั้นบอกสมาชิกใหม่ 2 คน ให้กับหัวหน้า ทัวร์ครั้งนี้ทราบ ...........ไอ้หน้าปลากะเบน



หันไปมองโอม นิดหนึ่ง แล้วหันมายิ้มหวานให้ไอ้นก (ดูมันเลือกที่รักมักที่ชัง)



“ป่ะขึ้นรถกันเถอะ สายแล้วเดี๋ยวจะไปถึงกันค่ำมืด”



มันเรียกให้ทุกคนขึ้นรถ ยัยแอนนี่ กะยัยนัท เกาะติดไอ้(พี่)โจ้ ยังกะ ตังเม สาวน้อยผู้อ่อนหัด



อย่างน้ำหวานเลยดูหงอย ๆ



“น้องแป๋ม คับ..........มานั่งข้างหน้ากับพี่ติ๊ก นะ จะได้ชวนพี่คุยเวลาขับรถ”



อ่ะ ! (เรื่องไร ล่ะยะ ตูง่วงจะตาย) ชั้นพยายาม เลี่ยง ๆ เดินไปข้างหลัง แต่แล้ว เหมือน......



ฟ้าผ่าตรงกลางหลัง อย่างจัง



“แป๋ม มานี่ เด่ะ”



ไอ้หน้าปลากะเบนเรียกชั้น (ดูมันเรียกตู เฮ้อ ! )  ชั้นเดินไป ยังรถตู้อีกคัน ที่ไอ้ (พี่) โจ้เป็นคนขับ



“มานั่ง นี่ แหละ เทอน่ะ” มันชี้ไปที่เบาะหน้าข้าง ๆ คนขับ



“อ่ะ ! แล้วทำไม ชั้นต้องนั่งตรงนี้ด้วย ล่ะ”



สายตา 6 คู่ ข้างหลัง มองมาทางชั้นเป็นตาเดียว



“น้องแป๋ม นั่งน่ะ ถูกแล้ว แหละคับ ไม่งั้นก็คงต้อง ตัดสินใจ ยาก ว่าใคร ควรจะได้มานั่งข้างหน้า......



คงไม่ได้ออกรถง่ายๆ แน่”



เพื่อนไอ้ หน้าปลากะเบน ที่ชื่อ เบ็น พูดขึ้น ( เข้าใจ แระ....ที่เอาตูมาเที่ยวด้วยเนี่ยเพราะอะไร.........)

















__________________________________________________________________

















“ลืม เอาปากมาจากบ้าน เหรอ”



ไอ้(พี่)โจ้ ที่กำลังขับรถอยู่หันมาถาม ( ตูง่วงนอนจะแย่  อย่ามายุ่ง กะตู เลยนะ ขอร้อง ล่ะ........)  



ชั้นไม่ตอบพลางเอาหัวพิงกับเบาะนั่ง เตรียมนอนหลับเต็มที่



“โอ้ยยยยยยยยยยยย” ชั้นร้องขึ้น ก็มันเอามือ มาดีดหน้าผากชั้น อ่ะ



“อ้าวเจ็บด้วย เหรอ นึกว่าจะไม่รู้สึกอะไร ซะอีก”



หึ หึ หึ  มันร้ายจริงๆ หลอก ด่า ตู อีกแระ( กะจะว่าตูหน้าด้าน ว่างั้น เหอะ)



“เจ็บนะ โว้ย  หน้าชั้นไม่ได้เหมือนหน้านายนี่ ฉาบ โบก ด้วยปูน หน้า 10 เมตรได้มั้ง”



วู้ๆ ตูเอาคืนได้สำเร็จ เยส !!!!!!!!!    ^ _ ^



“เทอเนี่ยปากคอ เราะร้าย จริงๆ เลยนะ สรรหาคำมาด่า ชั้นได้ทุกที สิน่า”



มันหันมายิ้มให้ ชั้นนิดหน่อย (ตูด่ามันนะเนี่ย ไม่มีทีท่าจะโกรธเลยแหะ แปลกคน



สงสัยจะเป็นพวก ซาดิสซ์ ยิ่งด่ายิ่งชอบ ชั้นเอื้อมมือ ไปหยิกเขาที่แขน มันแล้วก็บิดๆ



“อ่ะๆ เจ็บนะ ยัยงั่ง ...............นี่ๆ  เอาคืนๆ”



ผู้ชายรึป่าว ว่ะ ดูๆ มันมีเอาคืน มันหยิกแขนชั้นตอบมั่ง สรุปว่าชั้นกะมัน หยิกกันไปมา



จนแขนแดง เป็นจ้ำๆ ทั้งคู่ ชั้นเหลือบไปดูกระจกหน้ารถที่สามารถ ส่องเห็นคนข้างหลัง



ตอนนี้ยัยน้ำหวาน มองตาไม่กระพริบ เฮ้อ ! ตูว่าตูเลิกเล่นกะมันดีกว่า เดี๋ยวยัยคนข้างหลัง



มันจะฆ่า เอา





















_____________________________________________________





















“อ้าว ถึง แล้ว ทุกคน ลงได้”



ชั้นเผลอ หลับไป ตอนไหน ก็ไม่รู้ ตื่นขึ้นมาอีกที ก็พบว่าถึงที่หมายแล้ว เนี่ยเหรอ บ้านสวน  



ต้นไม้เยอะแยะ เต็มไปหมด ดูร่มรื่น เขียวชอุ่ม บ้านทรงไทย ทำด้วยไม้ ล้วนๆ ทั้งหลัง



ตั้งกลางแวดวงล้อมด้วยต้นไม้และดอกไม้ หลากหลายชนิด สวยจริงๆ บรรยากาศเย็นๆ ตอนหัวค่ำ



กับอากาศที่บริสุทธิ์สดชื่น ชั้นสูดอากาศเข้าปอดอย่างไม่ยั้ง



“อากาศ ดีจัง เนอะ”



โอม มายืนอยู่ ข้างๆ ชั้นพยักหน้ารับ



“อืม ใช่ บรรยากาศดีมากๆ เลย ต้นไม้เยอะแยะ ไปหมด มาที่นี่แล้วอดคิดถึง บ้านยายแป๋ม



ที่เชียงใหม่ ไม่ได้ บ้าน ยายแป๋ม ก็คล้ายๆ งี้แหละ ยิ่งช่วงหน้าหนาว นะ อากาศหนาว ๆ



ยังกะอยู่ต่างประเทศเลย แป๋ม งี้ ช๊อบ ชอบ เวลาไปเที่ยวบ้านยาย”



“ดีจังเนอะ โอม ก็ชอบ”



โอมพูดแล้ว หันมามองหน้าชั้น ยิ้มๆชอบกล ( อ่ะ ชอบได้ไง ทำยังกะเคยไปแน่ะ โอม ก็  + . + )



“เราไปไหว้ คุณย่าของผม กันก่อนนะคับทุกคน แล้วค่อยเอาของไปเก็บไว้ห้องพัก



ของใครของมันตามมาเลย คับ”



พี่ติ๊ก พูดขึ้น (บ้านสวนที่ว่าเนี่ยก็คือบ้านของคุณย่า พี่ติ๊ก ท่าทางจะรวยไม่ใช่เล่น



สวนมีพื้นที่กว้างมากๆ บ้านก็หลังใหญ่ ซะขนาดนั้น)





















____________________________________________________





















“ห้องน่าอยู่จังเลย แป๋ม แกว่าม่ะ เหมือนกับเราได้ย้อนยุคไปอยู่ใน ยุค คุณปู่ คุณย่า ซะงั้น



นี่ๆ แกดูข้าวของเครื่องใช้ เตียง กระจก โคตรโบราณเลย ว่ะ แต่ก็สวยดี ดูขลังๆ”



ชั้นกับไอ้นกได้นอนห้องเดียวกัน ชั้นสำรวจดูรอบๆ ห้องนอน นอกจากภายนอกเรือน



จะเป็นบ้านทรงโบราณแล้ว ข้างใน เขาก็ยังอนุรักษ์ความเป็นไทยไว้เต็มเปี่ยม เครื่องประดับ



ตกแต่ง ทุกอย่าง เป็นของเก่า ทั้งนั้น



“ชั้นไปเดินเล่น แถวๆ นี้แป๊บนะ ไปด้วยกัน ป่ะ”



ชั้นเอ่ย ชวนนก ออกไปเดินเล่น แต่ไอ้นก บ่นง่วง เลย ขอนอนดีกว่า ชั้นอนมาเต็มอิ่มแระนี่ตั้งแต่ในรถ



ตอนนี้ก็เหมือนนกฮูก ชั้นเดินชมวิวทิวทัศน์ รอบๆ บ้านไปเรื่อยๆ



“มาเดินเล่น ไม่ยอมชวนกันมั่งเลยน้า”



โอมไม่รู้โผล่มาจากไหน พูดขึ้น



“อ้าวโอม นึกว่าเพลีย หลับไปแล้ว น่ะสิ”



ชั้นแก้ตัวที่ว่าไม่ยอมชวนโอมมาเดินเล่น (ตูจะไปตรัสรู้ได้ไง ฟ่ะ ว่าอยากมาเดินเล่น



ไม่งั้นตูคงไม่ติด 0 ให้ไอ้หน้าปลากะเบนมัน เยาะเย้ย ข่มขู่ บังคับเอาได้หรอก)  



ชั้นกับโอมเดินเล่น กันไปเรื่อยๆ พลัน สายตาก็.............



“โจ้ ให้แอนนี่ อยู่ห้องเดียวกับโจ้ นะ นะ”



“แอนนี่ จะอยู่ห้องเดียวกับเราได้ไง แอนนี่เป็นผู้หญิงนะ เดี๋ยวคนอื่นจะมองไม่ดี”



ไอ้(พี่)โจ้ กับ ยัยแอนนี่ ยืนยื้อยุดฉุดประชาก กันอยู่หน้าห้อง



“แอนนี่ไม่สนใจหรอก ที่แต่ก่อน เราอยู่ด้วยกันยังไม่เห็นเป็นไรเลย”



ยัยแอนนี่ ดื้อพยายามจะเข้าไป ห้องนอนไอ้ตัวแสบให้ได้



“แอนนี่ อย่าทำอย่างนี้สิ โจ้ขอตัวนะ”



ไอ้หน้าปลากะเบน แกะ แขนยัยชะนีหน้าขาวออก แล้วเข้าห้องรีบปิดประตูหนี ทันที



“โจ้......เปิดสิ ............โจ้”



.....................................เงียบ.......................................



“เชอะ..........” ยัยแอนนี่สะบัดก้นเดินจากไป



“แป๋ม เรามาแอบดูเค้างี้มันจะดี เหรอ”



โอมหันหน้ามาถามหลังจากที่เราพากัน ยืนหลบต้นไม้ ดูพฤติกรรมของคนบนบ้าน



“เราไม่ได้ แอบดู ซะหน่อย แค่ผ่านมาเห็นเฉยๆ ต่างหาก โอมก็พูด ซะน่าเกียจ เชียว”



นี่................ตูเก่ง   แก้ตัวให้ตัวเองเรียบร้อย



“ช่างเจรจา จริงนะเรา”



โอมเอามือ ขยี้หัวชั้นเบาๆ



“อ่ะ หัวยุ่งหมด เดี๋ยวก็ไม่สวยกันพอดี”



ชั้นแกล้งพูด ล้อโอม เล่น



“แป่ม สวยเสมอ ในสายตาโอม นะ”



โอมพูดแล้วหันมาสบตา ซึ้งๆ กับชั้น แล้วโอมก็ค่อยๆ ก้มหัว ลงมา ลงมา...........



“โอมจะทำอะไร อ่ะ”  



ชั้นถามขึ้น (อย่าคิดว่าชั้น โง่ นะ ก็เคยมีประสบการณ์มาแล้วนี่หว่า > . < ต้องรีบยุติก่อน )



โอมค่อยๆ เงยหน้าขึ้น เกาหัว อย่างเขินๆ



“ป่าว ซะหน่อย แค่อยากมองหน้าคนสวนใกล้ๆ เท่านั้นเอง”



นี่.....................ปากหวานงี้ให้ อภัย (อิอิ)  ตูยังสงสัยไม่หาย โอมเนี่ยพระเอกลิเก เก่า ป่ะว่ะ



“เรากลับห้องกันดีกว่า มั้ย แป๋ม ง่วง แระ”



“โอเช ป่ะ” ^ _ ^







__________________________________