ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักนิดๆกับนายสนิทข้างบ้าน

    ลำดับตอนที่ #11 : การเดินทาง (ของหัวใจ)

    • อัปเดตล่าสุด 18 ก.ค. 48


    “แล้วเทออยากกิน อะไรล่ะ จะได้เลือกร้านได้ถูก”



    ไอ้หน้าปลากะเบน ที่กำลังขับรถอยู่ หันมาถาม



    “อืม..............อยากกินก๋วยเตี๋ยว อ่ะ ไม่ได้กินมานานแระ”  ^ . ^



    มันหันหน้ามา ยิ้มให้ชั้น (มันเป็นยิ้มที่สยดสยอง น่าเกลียดน่ากลัวที่สุด)



    “ชั้นถามเทอไปงั้นแหละ เพราะชั้นคิดเอาไว้แล้วว่า ชั้นจะกินอะไร เทอไม่มีสิทธิ์เลือก”



    = . = ! แล้วมันจะเปลืองน้ำลาย ถามตู ทำไม ฟ่ะ



    “ จะไปกินไร ล่ะ บอกไว้ก่อนนะว่าชั้น กิน ลาบเลือด ไม่เป็นนะยะ เพราะไม่ใช่กระสือ



    กระหัง หรือว่าปอบหยิบ”



    หน้าตาอย่างตานี่ กะจะพา ตู ไปกิน ลาบเลือด อ่ะดิ ต้องดักคอเอาไว้ก่อน เหอๆ ๆ ๆ ๆ



    “เออ ๆ ไปกันใหญ่ แระ ชั้นไม่พาเทอไปกินอย่างนั้นหรอกน่า จะพาไปกินร้านเจ้าประจำ



    อร่อยสุดๆ เจ้าของร้านเพื่อนซี้ชั้นเอง”



    อย่างมันเนี่ย มีคนให้คบด้วย เหรอ............หุ หุ หุ แอบกัดเล็กๆ ในใจก็ได้ ว้า



    “เอ้า .........ถึงแล้ว ลงมาซิ หรือจะนั่งหิวตาย อยู่บนรถก็ตามใจ”



    อ่ะ  มันจะพูดดีๆ กะตูบ้างได้มั้ยเนี่ย ตูก็คนนะเฟ้ย       (คนสวยด้วย อิอิ)



    “รอด้วย.........ดิ”  



    ชั้นวิ่งตามเข้าไปในร้าน   ไอ้หมอนี่เดิน โคตร เร็วเลย   อืมมมมม ร้านนี้ก็บรรยากาศใช้ได้ นะเนี่ย



    การตกแต่งร้านดูสดใส สบายๆ       ^ _ ^



    ตุ๊บบบบบบ !!!!!!!!!!!!



    “ยัย ซื่อบื้อ เดินชนมาได้ไง เนี่ย ลืมเอาตามาจากบ้าน เหรอ”



    = . =  ?



    “ก็ใครจะไปรู้ล่ะยะ ว่านายจะหยุดเดินขึ้นมาเฉยๆ”



    ชั้นมัวแต่มองการตกแต่งของร้าน จนเดินเข้าชนกะหลัง ไอ้หน้าปลากะเบนที่มันหยุดเดินกะทันหัน





    มีพนักงานสาวคนหนึ่ง เดินตรงเข้ามาหา ชั้น กะไอ้(พี่)โจ้



    “เชิญ โต๊ะ นี้เลย ค่ะ.........................จะรับอะไรดีคะ  ช่วงนี้มีโปรโมชั่น สำหรับคู่รัก ถ้ารับอาหาร



    ครบ 2 ชุดทางร้านแถมให้อีก 1 ชุด พร้อมของที่ระลึก ค่ะ”



    > . <  คู่รัก เร้อ !!!!!!!!!  ยัยพนักงานเสิร์ฟ คนนี้ใช้อะไรแทนตา ดู ฟ่ะ เนี่ย คู่แค้น แต่ชาติปางก่อน



    น่ะสิไม่ว่า



    “เอ่อ...............คือ เรา....”



    ชั้นอ้าปาก จะอธิบายให้พนักงานสาวคนนี้เข้าใจ ว่า ชั้นไม่ได้เป็นอะไร กะ ไอ้คนนี้



    “ เฮ้ย ..........โจ้   แมร่งงงง  แกหายไปนาน เลยนะ  กว่าจะโผล่หน้ามาได้”



    ผู้ชายคนหนึ่ง เดินมาจากหลังร้าน กล่าวทักทาย กะ ไอ้หน้าปลากะเบน



    “เออ ว่ะ ช่วงนี้ ข้าไม่ค่อยว่าง   ............ตามประสาคนหน้าตาดี ว่ะ คิว เยอะ”



    น่านนนนนนนนนนน แม้แต่เพื่อนมันยังไม่เว้น หลงตัวเองซะไม่มี ( เหมือนใครล่ะเนี่ย)



    มันกระซิบกระซาบ อะไรกัน ซักอย่าง  รู้งี้ตู น่าจะเอาเครื่องดักฟัง มาด้วยก็ดีหรอก



    ( ทำยังกะว่าหล่อนมี แน่ะ )



    “แฟนเฟิน ที่ไหน  นี่ยัยเด็กข้างบ้าน เด็กถูกทิ้ง อ่ะนะ ชั้นสงสารก็เลยเก็บมาเลี้ยง”



    -- . --   ดูมันพูดเข้า ตูเสียหายหมด



    “ ไอ้โจ้  เอาจริงๆ ดิ วะ ทำเป็นเล่น ไปได้ นะแก”



    เพื่อนไอ้หน้าปลากะเบน เนี่ย ก็น่ารักดี นี่หว่า ตาแพรวพราว เชียว แววเจ้าชู้ เฉิดฉาย  



    ไม่สงสัยเลยว่ามันคบ กันเข้าไปได้ยังไง



    “ยัยขี้เหล่ เนี่ย ชื่อ แป๋ม  เป็นเด็กข้างบ้าน ฝากให้เลี้ยงไว้ ดูเล่น ตอนพ่อแม่ไม่อยู่”



    ตูไม่มีไรดี เลยใช่มั้ย เนี่ย แล้วตูจะเงียบ ทำไม ว่ะเนี่ย ปากตูก็มี ปล่อยมันกัดอยู่ฝ่ายเดียวมานาน แระ



    “นี่....ที่พูดน่ะ แน่ใจนะว่าปาก   นึกว่าพกส้วมซึม จากบ้านมาด้วยซะอีก  ก่อนกินข้าวอย่า ลืม กดชักโครก



    ก่อนนะ เดี๋ยวจะกินข้าวไม่อร่อย เพราะมีอะไรเหม็นเน่า ตายอยู่ในปาก ตั้งหลายตัว”



    ชั้น ด่ามันเสร็จ ก็เชิดหน้าขึ้น อย่างผู้ชนะที่เหนือกว่า ทุกประการ  เพื่อนไอ้(พี่)โจ้ เอาแต่หัวเราะชอบใจ



    ตบมือใหญ่เลย



    “ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  ปากคอ แบบนี้นี่เอง ถึงอยู่ด้วยกัน ได้ตลอดรอดฝั่ง”



    ชั้นกะไอ้หน้าปลากะเบน พร้อมใจกันหันไปมองที่มาของเสียง ประมาณว่า มรึงพูดงี้หมายความว่าไง



    “แหะๆ  ทำไมมองกันแบบนั้น ล่ะ ล้อเล่นๆ  ผมชื่อ ติ๊ก เป็นเจ้าของร้านนี้คับ แล้วก็เป็นเพื่อนกับไอ้เจ้านี่



    ด้วย ยินดีที่ได้รู้จัก นะคับ น้อง แป๋ม”



    โอ้โห ชื่อ ติ๊ก ซะด้วย แหง๋ ล่ะ ถ้าหล่อนเป็น ติ๊ก เจษฏาภรณ์ ป่านนี้ชั้นคงกระโดดกอดคอ ไปแล้วล่ะ



    แต่หล่อนไม่ใช่ มีเหรอ ผู้หญิง สวยเริ่ด อย่างชั้นจะสนใจ เมินซะเถอะ



    “หวัดดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก เช่นกัน นะคะ”



    “น้องแป๋มน่ารัก แบบนี้ ทำไมน้อไม่เอามาฝากไว้บ้านผมมั่ง ผมจะดูแล ให้อย่างดีเลย คับ” ^ - ^



    หน้าตามันน่าเชื่อถือมากเลยนะ  ตูไปอยู่กะมัน จะรอดคืนแรกมั้ย เนี่ย  ท่าทางหื่นกาม ซะงั้น



    “ชั้นมากินข้าว นะ เว้ย ! หิวจะอยู่แล้ว”



    ไอ้(พี่)โจ้ ขัด ขึ้น คงหิวมากล่ะสิ ก็ดีเหมือนกัน ชั้นก็หิวจะแย่แล้วเหมือนกันน



    “เออๆ โทษที ๆ เชิยตามสบายนะคับ น้องแป๋ม เดี๋ยวพี่ขอตัวก่อน”



    ชั้นส่งยิ้มหวานให้นิดหน่อย  (จะไปไหนก็ ไป เหอะ ไป๊) เฮ้อ กว่าจะได้กินข้าว เล่นเอาเหนื่อยเลย

















    _______________________________________________________



















    “ชั้นกลับ ก่อน นะ ไว้จะมาอุดหนุนใหม่”



    ไอ้ (พี่)โจ้ กล่าวลาเพื่อน  พี่ติ๊กหันหน้ามายิ้มหวานชนิดน้ำตาลเรียกพี่ ให้ชั้น



    “ไว้ ว่างๆ พี่จะแวะไปเยี่ยม นะคับ”



    อืมมมมมมมมมม  งั้นก็อย่าว่างเลยนะ  ไม่อยากรบกวน    = . =



    ชั้นเปิดประตู รถ กำลัง จะเข้าไปนั่ง



    “ไอ้แป๋มๆ  แกมากินข้าวที่นี่ เหมือนกันเหรอ”



    ชั้นเหลียวไปดู ตามเสียงเรียกคุ้นๆ นั้น



    “อ้าว ไอ้แก้ว แกมาได้ไง เนี่ย บังเอิญจัง เนอะ”



    “ชั้นก็ขับรถมาอ่ะดิ ...........................กิ๊ก บางรักซอย 9 ฝากมาบอกว่า  โง่..............นี่..........อิอิ”



    อ่ะนะ ตูไม่น่า คิดผิดถาม มันเล้ย อยากจะจับหน้าแหลมๆ ของมัน เอามาขุดดินซะจริงๆ



    “บังเอิญ ไร ย่ะหล่อน ชั้นมากินข้าวที่นี่ออกบ่อยๆ แต่ไม่ยักกะเคยเจอแก”



    ไอ้แก้ว เป็น เพื่อนสนิทอีกคน ของชั้น ที่ โรงเรียน



    “ชั้น เพิ่งเคยมานี่แหละ ถ้าแกเคยเจอชั้นก็แปลกแล้วย่ะ”



    ชั้นอดที่จะประชดประชัน มันไม่ได้



    “มา กะ ใคร เหรอ แป๋ม”



    “มา กะ ไอ้หน้าปลากะเบน”



    “อ่ะ”  ไอ้แก้วทำหน้า  งง ๆ



    “ก็ไอ้ (พี่ )โจ้ ไง”



    ไอ้แก้ว พยักหน้า งึกๆ เป็นเชิงว่าเข้าใจ



    “ไม่นึกเลยนะยะ ว่าคู่กัด จะกลายมาเป็นคู่รัก กันได้ น่าอิจฉาจัง พ่อแง่ แม่งอน  เสียดายพี่โจ้ ว่ะ  



    ทั้งหล่อ ทั้งเท่ห์ ไม่น่าพลาดท่าเสียที แก เลยจริงๆ”



    นั่นปะไร  !!!!!!!  สงสัยไอ้ร้านอาหารนี่มันคงจะใส่สารเร่งปากเน่า เข้าไปแน่ๆ เลย ไอ้พวกที่มัน



    มากินอาหารร้านนี้บ่อยๆ ถึงได้ ปากเสียยย กันนัก



    “คู่รัก อะไรกันย่ะ ก็แค่มากินข้าวกันเฉยๆ ชั้นคงไม่หลงผิด คิดสั้น เอานายนั่นมาเป็นพ่อพันธุ์ เอ้ย !



    มาเป็นแฟนหรอก”



    แปลกจริง วันนี้เป็นอะไร มีแต่คนทัก ผิดๆ แบบนี้อยู่เรื่อยเลย



    “เออๆ วันก่อน น่ะ แกไปเหลวไหล ที่ไหนมา ยะ  กลับบ้าน ค่ำๆ มืดๆ ทำเอาพี่โจ้ เต้นเป็น เจ้าเข้า



    ทั้งโทรตาม แล้วก็ออกหาหล่อนให้ขวัก เลย วันนั้นฝนตกด้วย พี่แกตากฝนไม่รู้เป็นหวัด ไม่สบาย



    บ้างรึป่าว ดูเค้าเป็นห่วงแกมากเลยนะ”



    --  . --    ไอ้(พี่)โจ้ ออกตามหาเรา งั้นเหรอ งั้นวันนั้นที่ตากฝน เปียกกลับมา เป็นไข้ซม



    ก็เพราะตามหาเรางั้นซิ



    “ยัยแป๋ม ทำไร อยู่น่ะ เทอจะเดินกลับบ้านเอง ใช่มั้ย”



    เสียงไอ้หน้าปลากะเบน เรียกขึ้น



    “พี่โจ้ หวัดดีค่ะ แก้วเองนะคะ”



    ไอ้แก้วตะโกน ทัก ไอ้(พี่)โจ้ ที่ยืนเก๊กหล่อ อยู่ข้างๆ รถ



    “อ้าว น้องแก้ว หวัดดีคับ มาทานข้าวเหมือนกันเหรอ เรา”



    “ค่ะ งั้นแก้วขอตัวก่อนนะคะ // แล้วเจอกัน แป๋ม”



    เราโบกมือ บายๆ ให้กันก่อน แยกไปคนละทาง



    “เป็นไรไปอีกล่ะ นั่งเงียบ เชียว ยัยจอมซ่า”



    ไอ้ (พี่)โจ้ เห็นชั้นนั่งเงียบตลอดทาง ก็เลยชวนคุย (ชวนทะเลาะ ซะมากกว่า อ่ะนะ)



    “ก็ เป็น คน ไง ล่ะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”



    ชั้นตอบ แบบกวนโอ้ย เข้าให้.........ไอ้หน้าปลากะเบนมัน ยื่นมือมา ......บีบแก้มชั้นแล้วก็ดึงๆ



    อย่างมันเขี้ยว



    “นี่ๆ สำหรับ การชอบกวนประสาท”



    ชั้นเอามือตี แขน ที่มันยื่นมาบีบ แก้มชั้นอยู่



    “โอ้ยๆ เจ็บนะ แก้มคนนะไม่ใช่ ตูดลิง”



    “ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  เทอนี่ ช่างเปรียบเทียบซะจริงๆ ถึงว่า ชั้นแยกไม่ออกเลยนะเนี่ย



    ว่าอันไหนแก้ม อันไหนตูดลิง”



    ชั้นทำแก้ม ป่อง หน้างอ  พลางจ้องหน้ามันอย่างจะกินเลือด กินเนื้อ



    “เอ้า ดูทำหน้า เข้า ก็ตัวเองพูดเอง เค้าแค่เป็นฝ่ายสนับสนุน นะ”



    “ย่ะ” ชั้นสะบัดหน้า หันไปมองวิวทิวทัศน์ ข้างนอก ผ่านกระจกรถ

















    ____________________________________________________



















    “ตื่นๆ  ถึงบ้านแล้ว จะนอนอยู่ในรถเนี่ย ก็ไม่ว่ากันนะ ชั้นไปล่ะ”



    ชั้นงัวเงีย ตื่น ขึ้นมา เผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ พลางเอื้อมมือ เปิดประตูรถ  



    ก้าวลงมา อย่างสะลึมสะลือ



    “แป๋ม..............ระวัง !”



    ไอ้(พี่)โจ้ ตะโกนเรียกขึ้น จนชั้นสะดุ้ง ตื่นจากอาการ สะลึมสะลือ ทั้งหลาย



    “ระวัง อะไร อ่ะ”



    “ระวัง ตกหลุม นะ”



    “หลุม ? ไหน อ่ะ   หลุม.....หลุม อะไรที่ไหน หว่า”



    ชั้นก้มมองหา หลุมที่ว่า  จะมีได้ไง ก็พื้นมันราดคอนกรีต ทั้งนั้นเลย  อ่ะ



    “หลุมรักไง  ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”   มันหันมายักคิ้วให้ก่อน เดินเข้าบ้านไป



    > . <    น่านนนนนนนนนน ดู มุข ควาย.................มัน   ไอ้ติ๊งต๊อง เอ้ย !







    ________________________________________







    เก่งนัก.......เรื่องเข้าข้างตัวเอง

    นิดนึงก็ฮัมเพลงอย่างสุขใจได้

    ก็เทอมองมา ( ไม่รู้ว่ามองใค )

    ก็เทอยิ้มให้ ( ฉันส่งยิ้มไปก่อนทุกที )

    เขินอายบ้างตามประสาสาวน้อย

    หลบตา......แต่ใจล่องลอยไปจากตรงนี้

    หัวใจซุกซน ชอบยุ่งจนได้เรื่องทุกที

    รู้ตัวตอนนี้.......ก็ชอบเทอซะแล้วสิเจ้าหัวใจ

    ไม่อยากแล้วนะ....เรื่องเข้าข้างตัวเอง

    อยากร้องเพลงคนสมหวังรักสดใส

    เทอยิ้ม.....เทอมองมา...หมายความว่าอะไร

    บอกได้ไหม ?  ว่าที่ฉันคิดไว้มัน ใช่ จริงๆ



                ทุกเรื่องราวของหัวใจเป็นไปเพราะรักเธอ      

                            ฟ้าฝน :เขียนคำ



    เอากลอนมาฝากให้อ่านเล่นๆ จ้า

















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×