รักนิดๆกับนายสนิทข้างบ้าน

ลำดับตอนที่ #10 : สงครามกลางครัว

“ทำไมปิดเทอม มันน่าเบื่องี้ ว่ะ เฮ้อ..................”



ชั้นออกมานั่ง เอาเท้าเขี่ยน้ำเล่นที่สระว่ายน้ำ หน้าบ้าน วันนี้บ้านโคตรเงียบเลย  ก็เพราะว่าเจ้าตัวแสบไม่อยู่



อ่ะดิ พอมันหายป่วย ก็ไม่เห็นหัวแระ เคยอยู่บ้านซะที่ไหนกัน เหอๆ  ป้ามาลี กลับมา ล่ะก็ชั้นจะฟ้อง ความ



เลวของนายให้ไม่มีชิ้นดี เลยย่ะ  ทั้งเรื่อง เอาผู้หญิงมานอนในบ้าน  ชอบใช้แรงงานชั้นเยื่องทาส  แล้วก็ เรื่อง



เอ่อ.............จะบอกได้ไงล่ะว่ามัน จูบ ชั้นด้วยอ่ะ ถ้ารู้ล่ะก็เรื่องใหญ่แน่ๆ



พลั๊กกกกกกก  ตู้มมมมมมมมมมม ตู้มมมมมมมมมมมมมม !



> . <   “ใครบังอาจ ผลักตูตกน้ำ ฟ่ะ”



มันใช้มือ หรือ ตรีน ว่ะเนี่ย ผลักชั้น ลงน้ำ โดยไม่ทันตั้งตัว แม่ง เดี๋ยวตูรู้ว่าเป็นใคร ............ฮึมมมมมมม



“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  เป็นไง จ๊ะ แม่นางเอกมิวสิคเพลง หมาตกน้ำป๋อมแป๋ม”



เสียงคุ้นๆ  อืมมมมมมมมมม ตูรู้แระว่าใครผลัก หึ หึ หึ หึ



“โอ้ยยยยยยยย ช่วยด้วยยยยยยยยยย  ว่ายน้ำไม่เป็น  อึกกก  อักกก ๆ”



ชั้นร้องได้เท่านั้น ก็จมลงไปใต้น้ำ



ตู้มมมมมมมมมม  !  



เสียงโดดน้ำตามมา  สักพักก็มีมือใหญ่ๆ มาโอบร่างและอุ้ม ชั้นขึ้นมาจากในน้ำ



“แป๋มๆ ตื่นสิ”



เสียงตีหน้าชั้นค่อนข้างแรง  เจ็บอ่ะ ใครตบตู ฟ่ะ เดี๋ยวตูฟื้นตูจะเอาคืน 100 เท่าเลย  เริ่มมีมือมาป้วนเปื้อนแถวๆ



หน้าอก  แล้วก็...........(อย่าคิดมากนะคะ แค่ปั้มหัวใจ )



“อ๊อคคคคคค  ๆ ๆ”  



ชั้นยังไม่ยอมฟื้น  ซักพักรู้สึกถึงลมหายใจใครซักคนใกล้เข้ามา ๆ  แล้วก็



“อ๊าคคคคคคคคค  นายจะทำอะไร ชั้น อ่ะ”



“เทอฟื้นแล้ว เหรอ เป็นไง มั่ง”  มันเอามือมาโอบตัวชั้นแล้วก็กอดซบกับหน้าอกใหญ่ พลางลูบหัว ชั้นไปมา



หน้ามันคงซีดเป็นไก่ต้ม นึกว่าได้ฆ่าคนตาย อ่ะดิ ทำตูแสบ เลยเกิน



“เหอ ๆ ๆ ๆ   นายลืมไปแล้วเหรอ ว่าสมัย ป.6 ชั้นชนะการแข่งขันว่ายน้ำของโรงเรียน และที่สำคัญ



ชั้นชนะนายด้วย”



สักพัก มันเหมือนคิดอะไรออก  แล้วมือใหญ่ ที่เมื่อกี้ยังลูกหัวชั้นอยู่ แต่ตอนนี้.........  



“โอ้ยยยยยยยยยยยยย  ไอ้บ้า  ชั้นเจ็บนะเฟ้ย ผลักหัว งี้ได้ไง”



“ดีสมน้ำหน้า  ยัยตัวแสบ แกล้งอะไรไม่เข้าท่า”



มันพูดเสร็จ ก็สะบัดตูด  ออกไป  ( อ่ะ ! แกล้งแค่นี้ทำโกรธไปได้ ก็อยากมาแกล้ง เค้าก่อนทำไมกันล่ะ เชอะ !)



















____________________________________________________________





















“เอ๊ะ !  วันนี้แปลกจังน้อ  ทำไมคนบางคนถึงอยู่บ้านได้”



( - - )( + . + )(  - - )  ...................................



ไอ้(พี่)โจ้ นอนอ่านหนังสือ อยู่บนโซฟา (อ่ะ แน่ะ ทำเป็นไม่ได้ยิน อีก)





“เย็นนี้จะกิน ไร ล่ะ คะ คุณชาย เดี๋ยว ดิชั้นจะทำให้รับประทานค่ะ”



.....................( - - )....................................



สงสัย มันยังโกรธ ตู อยู่แน่ๆ เลย จะอะไรกันนักกันหนาย่ะ กะอีแค่เรื่องแค่เนี้ย  ขี้งอนยังกะผู้หญิง



แล้วเรื่องอะไรที่คนสวย เริ่ด เชิด หยิ่ง อย่างชั้นต้องเป็นฝ่ายไปง้อ มันด้วย............ไม่มีทางซะหรอก



>.< “ขอโทษก็ได้ เรื่อง เมื่อกลางวัน”



ชั้นไปยืนอยู่โซฟาที่มันกำลังนอนอยู่   มันหันหน้ามามองชั้น เลิกคิ้วทำเหมือนไม่เชื่อสายตา



(น่าเกลียดๆ)ของมัน ว่าชั้นมา....................(ขอโทษ) เจ็บใจจริงๆ



“เย็นนี้ ขอเป็น ต้มยำกุ้ง แระกัน เร็วๆ นะ หิว”



น่านนนนนนน  ดูมันสั่งทาสในเรือนเบี้ย  



“ทำเป็นซะทีไหนกันล่ะ ต้มยำกุ้ง ถ้าเป็นกุ้งทอด ก็พอโอเค อ่ะนะ”



ก็ตูทำ เป็นซะที่ไหนล่ะ อาหารยากๆ น่ะ  ต้มมาม่า ทอดไข่ ผัดผัก ได้แค่นี้ก็บุญโข แระ



“อ่ะ แค่นี้ก็ทำไม่ได้  ใครได้เทอไปเป็นแม่ศรีเรือนเนี่ยนะ คงโชคร้ายน่าดูเลยเนอะ”



= . = !   อืมมมมมมมมม



“วันนี้เห็นแก่ที่เทอมีสัมมาคาราวะ รู้จักขอทง ขอโทษ ชั้นจะสอนให้แระกัน นะ”



“อื้อ............จริงดิ”



“ตามมา  สาวน้อย” มันเดินนำหน้ามุ่งตรงสู่จุดหมายปลายทาง คือห้องครัว



“ไหน ว่าจะทำต้มยำกุ้ง ไง ล่ะ” ชั้นท้วงขึ้น เมื่อเห็นมันหยิบไข่และหมูสับออกมาจากตู้เย็น



“ชั้นบอก เทอเหรอ ว่าชั้นจะทำต้มยำกุ้ง แค่ไข่เจียวหมูสับ ก็เลิศ............แล้วย่ะแม่คู้น”



เฮ้ย ! ต้มยำกุ้งกลายเป็นไข่เจียวหมูสับ ไปได้ไง ฟ่ะ โห ..........ตูนึกว่าจะแน่



“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ตัวเองก็ ทำไม่เป็นเหมือนกัน  ยังทำมาคุยอีก ไอ้ไข่เจียวหมูสับ อ่ะนะ เด็ก ป. 1 ก็ทำเป็น”



ชั้นอ้าปาก กว้างงงงงงงงง หัวเราะมันอย่างซะใจ  หุ หุ หุ  



“หัวเราะเยาะเหรอ ยัยหน้าปลาบู่”



มันคว้า มะนาวในตะกร้า ข้างมือ มายัดใส่ปากชั้นเต็มๆ



“แหวะๆ  จะบ้าเหรอ ทั้งขม ทั้งเค็ม เลย ขี้มือทั้งนั้น แหวะ”



ชั้นวิ่งไปล้างปากในอ่างล้างจาน จากนั้นแอบหยิบซอสมะเขือเทศ บนโต๊ะ ซ่อนไว้ข้างหลัง  ตอนนี้มันกำลัง



ขะมักเขม้นตอกไข่  อยู่  หึ หึ  หึ  ได้ทีล่ะ



“นี่ๆ หันมาหน่อยดิ”



ชั้นสะกิดไหล่ ให้ไอ้หน้าปลากะเบนหันมา  (ได้ผล) พอมันหันมาเท่านั้นแหละ..................



ซอสมะเขือเทศ เต็มหน้าเลย (ฝีมือ คำนวญ เป้าหมายได้ตรงจุด)



“เฮ้ย !  ยัยบ้า  เทอทำไรของเทอเนี่ย”



มันพูดพลางใช้มือปาดซอสที่เลอะหน้า (ที่มันคิดว่าหล่อ)ออก



“นี่...............สำหรับเทอ”



“อ่ะ............”  ไข่ที่มันตอกไว้ในถ้วย ตอนนี้มันราดอยู่บนหัวชั้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว



และแล้วสงครางกลางครัว ก็เกิดขึ้น ........................... ไข่ในตู้เย็นทั้งหมด .........................



มะเขือเทศในจาน......................ซอสมะเขือเทศ 2 ขวด......................



เกลี้ยง.................................................................















____________________________________

















“ยัยแป๋ม เสร็จยังเนี่ย ไปวันนี้นะ แต่งไรกันนักกันหนา แต่งยังไงก็ไม่สวยขึ้นหรอก เชื่อชั้นสิ”



> . <   ดูมันพูดกะผู้หญิงตัวเล็กๆ น่ารักๆ อย่างชั้น ได้ลงคอ ใจร้ายยยยยยที่สุดดดดดดดดด



“เออ ๆ เสร็จแล้วๆ  รีบกันซะจริง วุ้ย !”



ชั้นเดินลงบันไดมา  สง่างาม อย่างเจ้าหญิง  ไอ้หน้าปลากะเบนที่ยืนรออยู่ ข้างล่างถึงกับตะลึง ................



อ่ะๆ ตะลึงในความงามของชั้นขนาดนั้นเลยเหรอจ๊ะ แน่ล่ะสิ ช่วยไม่ได้คนหน้าตาดี ( อิอิ )



“จะจ้องอีกนานมั้ย”



ชั้นพูดขึ้น หลังจากที่ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ มันจะจ้องอะไรกันนักกันหนา ฟ่ะ ไม่เคยเห็นคนสวยเหรอ !



“เอ่อ...................เทอลืมติดกระดุมเสื้อข้างบน น่ะ”



> . <  ผลุ๊บบบบบบบบ !  ความอับอาย ขายหน้า ได้มาแวะเวียน เยือนถึงที่  ชั้นใช้ความเร็ว 180 กิโลเมตร



หันหลัง รีบติดกระดุมเสื้อ  



“จะไปกันได้รึยัง  ชั้นหิวแล้วนะ”



ชั้นก้มหน้าก้มตา เดิน งุดๆ นำหน้าไป ( ก็เขิน อ่ะดิ อาย ด้วย )



นี่เป็นครั้งแรกในรอบ10 กว่าปี ที่ชั้นได้นั่งรถกับไอ้(พี่)โจ้ 2 คน ทุกที ครอบครัวเรา 2 คนพากันไปเที่ยวที่ไหน



ก็จะไปกันเป็นหมู่คณะ   แล้วก็อย่าหวังเลยว่าชั้นกะมันจะนั่งใกล้กัน เหอะ ! ได้กัดกันตายก่อนได้เที่ยวแน่ๆ



สมัยก่อนตอนที่เป็นเด็กชั้น เคยถูกไอ้หน้าปลากะเบน บังคับให้ขี่จักรยานให้เป็น (ชั้นไม่ชอบเลย กลัวจะหกล้ม



เจ็บตัว)แต่แล้วมันก็บังคับชั้นสำเร็จ เราพากันไปขี่ที่ถนนใหญ่ ข้างนอกบ้าน ชั้นเป็นคนขี่ส่วนมันก็ซ้อน ชั้นภูมิใจ



นักหนาที่ขี่ จักรยานเป็น พอขี่ไปได้ซักพัก ก็มีรถยนต์คันใหญ่ จากไหนมาก็ไม่รู้ เบียดแซง จนจักรยานล้ม  เราทั้ง



คู่ได้แผล กลับบ้าน (กลัวถูกแม่ทำโทษแทบตายแน่ะ) ดีนะที่ ไอ้(พี่)โจ้มันรับผิด ว่าเป็นคนขี่ และบังคับให้ชั้นซ้อน



มันก็เลยถูก ป้ามาลี ทำโทษ อีกรอบ (ก็น่าสงสารเหมือนกัน) ^ . ^



“เหม่อ คิดถึงแฟน เหรอ”



มันแซวขึ้น คงเห็นชั้นเงียบตั้งแต่ขึ้นรถมา



“ป่าว ซะหน่อย  ชั้นว่านายถามตัวเองเถอะย่ะ”



ชั้นตอบกลับให้ แฟนที่ไหน ล่ะยะ ก็นายนั่นแหละ  มันหันมายิ้มๆ ให้นิดหน่อย แล้วก็หันไปเปลี่ยนแผ่นเพลง



.......................................................................................

    

      ไม่เคยคิดชอบเทอมาก่อนเลย   ก็ต่างนิสัยไม่เคยจะเข้ากัน.

      วันที่พบที่เจอ ต้องมาทะเลาะกัน  เทอกับฉันไม่เคยจะเข้าใจ

          แต่วันนี้หัวใจมันแปลกไป  ไม่ได้พบหน้าเทอ ก็วุ่นวาย

   กลับต้องคิดถึงเทอ อยากรู้ความเป็นไป อยู่ที่ไหน หัวใจฉันเหงาจัง

    *

       ก็เก็บมาถามหัวใจ ตัวเองหลายครั้ง  และยังไม่รู้ชั้นยังไม่แน่ใจ

              ที่ต้องมาคิดถึงเทอกระวนกระวายอยู่อย่างนี้

         ยิ่งเก็บมาถามหัวใจตัวเองทุกครั้ง ในใจก็เจอแต่เทอคนนี้

                   จะเรียกว่ารักได้มั้ยคนดี ไม่มั่นใจ

       อยากจะคิดว่าเราเป็นเพื่อนกัน ให้เป็นเหมือนเพื่อนคนที่สำคัญ

      แปลกไปไหม ถ้าอยากอยู่ใกล้กันทุกวัน ได้แค่นั้นฉันคงพอใจ

           *

             จะเรียกว่ารักได้มั้ยคนดี..............

                                    

เพลง ถามใจ  เพลงประกอบละคร บางรัก ซอย 9





____________________________________________







  ช่วยกันเม้น หน่อย จิ  

นะๆๆๆๆๆๆๆ  ใครเม้นขอให้ สวยๆ หล่อๆ

ได้แฟนหน้าตาดี

ใครอ่านแล้วไม่เม้น ขอให้ ไม่มีแฟน หรือ ถูกแฟน ทิ้ง  อิอิ

ต้องใช้วิธีนี้ ......................