ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Dream Of The Vast

    ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มเรื่องVast

    • อัปเดตล่าสุด 23 ส.ค. 48


    Chapter one

    ตอนที่ 1 : เริ่มเรื่องVast

    “การเตรียมการข้อมูลพร้อมแล้วค่ะ ค้นหาตำแหน่งผู้ที่ถูกเลือกพร้อมแล้ว จะให้ดำเนินการต่อหรือไม่ค่ะ” เสียงPRสาวกล่าวแก่ผู้ใต้บังคับบัญชา

    “เริ่มดำเนินการได้”ชายแก่ออกคำสั่ง

    “ค่ะ เปิดสวิตซ์หยุดเวลาโลก”PRสาวดำเนินการกดสวิตซ์

                                            ---------Dream  Of  The Vast Land---------

    ----โลกมนุษย์----

            ทุกสิ่งมีชีวิตถูกหยุด ไม่มีสิ่งใดสิ่งไหน “ขยับ” มีเพียงผู้ที่ถูกเลือกเท่านั้น 1 ในนั้นก็คือ “พวกเขาทั้ง5” ผู้ที่ได้ถูกเลือกแล้ว

    “เฮ้ย แกหยุดเดินไมวะ”เด็กชายกล่าวขณะเดินไปกับเพื่อนๆ

    “แอมๆ เอ๋ๆ เฮ้ยตูน ผึ้งๆ แกเป็นไรไมไม่มีใครขยับเลย”เด็กสาวพูดกับเพื่อนๆในโรงอาหาร

    “................”(อีกหลายคำบบรรยาย)

    -----Vast Land-----

    “ที่นี้ที่ไหน”เสียงเด็กสาวแฝงไปด้วยความเป็นผู้ใหญ่ “นั่นใคร”เธอทำตาลิบลี่เพ่งมอง เธอตัดสินใจก้าวเดิน จึงพบกับเด็กชาย 2 คน และเด็กหญิงคนหนึ่ง

    “เฮ้ย แกมโบ ดิโอ เนอร์กัส พวกเธอมาได้ไง”เด็กสาวคนเดิมกล่าวกับเพื่อนๆของเธอ

    “ถ้ารู้แล้วจะมานั่งอยู่ตรงนี้มั้ยล่ะ ถามโง่ๆ คลอรีน”แกมโบกวนพระบาทา

    “คิดว่ารู้ก็เลยถามแบบโง่ๆ”คลอรีนก็กัดไม่ปล่อย

    “2คนนี้  เจอกันที่ไรกัดกันทุกที หยุดกัดกันแล้วมาช่วยกันคิดดีกว่าว่าที่นี้ที่ไหน”เนอร์กัส เธอพูดแฝงไปด้วยความอัจฉริยะที่สุดในกลุ่ม

    “มีใครอย่มั้ย ใครก็ได้” เสียงร้องขอความช่วยเหลือ ดังมาจากทางที่คลอรีนเดินมา ขึ้นมาขัดบทสนทนาเมื่อครู่(ขอไม่รับสายซ้อนได้มั้ย--^)

    “นั่นเสียงใคร”

    “ไปดูกันดีกว่า”คลอรีนเสนอ

    “อืม”ทั้ง 3 ให้การตอบรับเป็นอย่างดี  ทั้ง 4  จึงก้าวเดินไปยังจุดมุ่งหมาย

    “มีใครอยู่มั้ย ฮือฮือTT^TT” เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังขึ้นไม่หยุด

    “เธอเป็นใคร”คลอรีนถามเมื่อเธอมาถึงเป็นคนแรก

    “มีคนอยู่หรอ”เด็กสาวท่าทางลูกคุณหนูหันมาพ้อมน้ำตา

    “ เนเน่ ” “ คลอรีน ” ทั้งคู่พูดพร้อมกันด้วยความตกใจ

    “อ้าวเฮ้ย เนเน่ก็มาด้วยหรอ”

    ยังไม่ทันที่จะได้ถามไถ่อะไรไปมากกว่านี้ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาทักทาย

    “สวัสดีค่ะ”

    “ใครนั่น ใครพูโ”

    “สวัสดีค่ะ ฉันเป็นPRของบ้านหลังนี้”

    “PR??”

    “เรียกง่ายๆว่าพี่เลี้ยงน่ะแหละค่ะ”

    “พี่เลี้ยง??”

    (ทั้งห้องเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามแล้ว)

    “ก่อนที่จะงงไปมากกว่านี้  กรุณาใส่ชื่อกลุ่ม แล้วเดี๋ยวฉันจะอธิบายให้ฟังที่หลัง”

    “ก็ได้  ชื่อไรดีอ่ะ”

    “เสี่ยว 5 ไปเลย”

    “เฮ้ยอุบาท เอาโกอินเตอร์กว่านี้ได้ป่ะ”

    “โกอินเตอร์หรอ งั้นต้องทาทา”แกมโบแมร่งยังกวนได้

    “Dangerous ไง”

    “เออ ดีเหมือนกัน”

    “Dangerousค่ะ”เนอร์กัสบอกกับภาพดิจิตอลของPR

    “ชื่อกลุ่มผ่านค่ะ ยังไม่ถุกใช้ ต่อไปกรุณาบอกชื่อสมาชิกเรียงตามจากอายุ”

    “5555+”ทั้งหมดหัวเราะแล้วมองไปที่คลอรีน ผู้ที่อาวุโสสุดในกลุ่ม

    “ok ฉันแก่” คลอรีนพูดหน่ายๆ “ไอเก้น   คลอรีน  ”คลอรีนพูดกับภาพดิจิตอลชองPR  คลอรีนเด็กสาวท่าทางเรียบร้อยแฝงไปด้ยความห้าว เธอเป็นแม่ศรีเรือนตัวยงเพราะแม่ของเธอไปต่างประเทศบ่อย เธอจึงต้องดูแลเรื่องภายในบ้านของครอบครัว ใครหิวล่ะมาหาเธอสิเธอช่วยได้

    “คนต่อไป” PRพูดเมื่อข้อมูลของคลอรีนถูกบันทึกไว้เรียบร้อย

    “ไลย์  เนอร์กัส” เนอร์กัส เธอเป็นผู้หญิงที่ฉลาด หลักแหลม รอบคอบ เรียกได้ว่าเธออัจฉริยะที่สุดในกลุ่ม วางแผน จู่โจม โจมตี เธอสามารถวางแผนการต่างๆได้อย่างแยบยล

    “แซน  ดีโอ” ดีโอ ภายนอกหน้าตาเขาอาจจะดูเป็นคนร่าเริง ยิ้มง่าย มันก็ใช่นะแต่เขาโมฌหง่าย โกรธใครมาวันทั้งวันนั้นก็เหมือนตกอยู่ในลัทธิมืด พละกำลังของเขาก็ใช่ย่อย ดังนั้นในกลุ่มจึงขาดเขาและแกมโบไม่ได้

    “ไมค์ แกมโบ”แกมโบ รูปลักษณ์ของเขาไม่เพียงแต่เหมือนแฮร์รี่ ยังแฝงไปด้วยความสุขุม เงียบครึม ไม่สุงสิงกับใคร   มันไม่ใช่   แกมโบเป็นคนติงต๊อง บ้าๆบอๆไปวันๆ(ล้อเล่นอ่านะ^^)ร่าเริง สร้างเสียงหัวเราะให้เพื่อนๆอารมณืดี เจ้าชู้ และ ทะลึ่ง

    “พิงค์  เนเน่” เนเน่ เธอเป็นลูกคุณหนูสุดๆ พ่อของเธอมีอำนาจกุมทุกพื้นที่ ไม่มีใครไม่รู้จักนามสกุลของเธอ(คนแต่งก็ไม่รู้จัก)เธอชอบสีชมพูและคิตตี้เป็นชีวิตจิตใจ แถมยังชอบออกคำสั่งกับคนอื่น  ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยมีประโยชน์สักเท่าไร  แต่ไม่ใช่เธอมีประโยชน์ที่สุดในกลุ่มเลยล่ะ เพราะ เงินไง  เงินของเธอ มันมีประโยชน์เมื่อยามที่กลุ่มขาดแคลนเงิน(ดูกลุ่มจะหน้าเงินไปหน่อยนะ--^)

    “ขอบคุณค่ะที่ให้ความร่วมมือ อ้อลืมไป ฉันริโกะเป็นPRประจำบ้านนี้  Passwordของบ้านคือแค่พูดชื่อของตัวเองเท่านี้ ประตูก็จะเปิดออก”PRริโกะอธิบาย

    “แล้ว...”เนอร์กัสกำลังจะเอ่ยปากถามแต่PRริโกะรู้ทัน

    “ที่นี้คือ Vast Land  เป็นสถาที่ที่ไม่มีมนุษย์คนใดรู้จัก มีเพียงผู้ที่ถูกเลือกเท่านั้น  นักเรียนที่อยู่ที่นี้จะต้องเรียนเป็นเวลา 5 ปี

    “ห๊า!!!!5ปี แล้วพอกลับไปโลก  เราไม่ต้องเริ่มเรียนใหม่หรอ”ดีโอตกใจกับการที่อยู่ที่นี้เป็นเวลา 5 ปี

    “ใช่ค่ะ 5 ปี ต่เวลาบนVastจะแตกต่างกับโลกมนุษย์   1วันของVastจะเทียบเท่า 1 อาทิตย์ของโลกมนุษย์ ดังนั้นระยะเวลาที่พวกคุณอยู่ที่นี้จริงๆนั้น คือ ประมาณ 7เดือน 2อาทิตย์กับอีก 4 วัน

    “เอ่อ...นั้นหรอประมาณของเธอริโกะ นั่นเขาเรียกว่าคำนวณออกมาแล้ว”แกมโบพูดติดตลกเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆได้ทีเดียว

    “ค่าเงินของVastคือ Ship   1 Shipเทียบเท่ากับ 15 บาทของไทย   นักเรียนที่เข้าใหม่จะได้เงินคนละ 100 Ship”PRริโกะเริ่มสาธยายอีกครั้ง

    “แล้วถ้าเงินหมดล่ะ”คลอรีนที่งกที่สุดในกลุ่มกล่าว

    “ไม่ต้องห่วง เราสามารถนำเงินบนโลกมนุษย์มาแลกที่Vastได้ และยังมีการแข่งขันต่างๆที่ได้เงินดีอีกด้วย”

    ”แล้วทำไมต้องมาเรียนที่Vastด้วยล่ะ”เนเน่ถามขึ้นหลังจากไม่มีบทอยู่นาน

    “เออนั่นดิ”เห็นด้วยกันใหญ่

    “ไม่สามารถตอบได้ เนื่องจากไม่มีข้อมูลที่บันทึกไว้”PRริโกะปฏิเสธ

    “อ้าวไงงั้น”แกมโบยังอยากจะรู้ให้ได้(จะสอไปไหน)

    “ก็เขาไม่มีคำตอบ นายจะไปเซ้าซี้ทำไม”ดีโอเริ่มชักรำคาญ

    “งั้นถามใหม่  พอจบจากVastพวกเราจะเป็นไงต่อไป”คลอรีนเรื่อมเปลี่ยนเรื่องเพื่อไม่ไห้เกิดสงครามเย็น

    “เมื่อทุกคนเรียนจบ 5 ปีแล้ว พวกเธอจะถูกส่งกลับยังโลกมนุษย์ ทางVastจะติดต่อไปเรื่อยๆเมื่อมีงานภารกิจต่างๆเข้ามา

    “ได้เงินมั้ย” “โอ๊ย!!!!”คลอรีนร้องลั่นเมื่อถูกมรสุมดำลอยเข้ามากระทบหัว

    “เจ็บนะตีมาได้ นายจะบ้าไปแล้วหรอ”

    “หน้าเงิน”ดีโอยังไม่เลิก

    “ทำไม  งกดี เป็นรีแก่ตัว นะเฟ้ย”คลอรีนตอบเสียงกวนพนะบาทาอย่างแรง-^-

    “สุภาษิต ประเทศไหน”เนอร์กัสแย้ง (ก็บอกแล้วว่าเธออัจฉริยะ)

    “ประเทศคลอรีนไง ถามโง่ๆ”เริ่มจะกวน

    “..........................”No Comment

    “ต้องการที่จะตกแต่งห้องมั้ยค่ะ”ริโกะถามเพื่อสงบศึก

    “ทำได้ด้วยหรอ”เนเน่เพิ่งจะสนสิ่งนี้เป็นสิ่งแรกตั้งแต่เธอมาที่นี้

    “เนเน่อยากจะแต่งห้องนี้ให้เป็นสีชมพู^^ ” ก็บอกแล้วว่าชอบสีชมพู

    “แหวะ”(ทางสิใครอ้วก/ง่ายๆทุกคนอ่ะแหละ)

    “คลอรีนว่า สีขาวโล่งอย่างนี้แหละดีแล้ว ดูสะอาดสะอ้านดี”

    “เอางั้นก็ได้”

    “ต้องการเลือกเฟอร์นิเจอร์มั้ยค่ะ”

    “ok  รออยู่แล้ว”

    แล้วสิ่งที่ตระการตาก็ปรากฏแก่สายตาทั้ง 10 คู่ ภาพเฟอร์นิเจอร์   เทคโนโลยีล้ำสมัยนับสิบ ไม่ใช่สิบันร้อยซึ่งเป็นภาพดิจิตอลถูกฉายลงบนผนังสีขาวสะอาด

    “ว้าว!!!!!!อันนี้ก็ดีนะ”

    “อืม อันนั้นก็สวย”

    เวลาผ่านไปกับการตกแต่งห้องสีขาว  มันถูกแบ่งเป็น 2 ชั้น ภายในชั้นล่างถูกจัดเป็นสัดส่วน  ห้องครัว  (อันนี้คลอรีนเป็นคนเลือกเกือบทั้งหมด)มีโต๊ะและเก้าอี้ 5 ตัววางอยู่อีกด้านตรงข้ามกับบริเวณที่ทำอาหาร  

    ห้องนั่งเล่น เมื่อเดินผ่านประตูก็จะพบทางซึ่งตรงไปห้องนั่งเล่น  ภายในห้องนั่งเล่นก็เหมือนโลกมนุษย์ และยังมีห้องน้ำชายหญิงถูกจัดไว้ ฟังดูเหมือนกับบ้านธรรมดาทั่วไป  แต่ไม่ใช่ ผนังของห้องน้ำชายยังเป็น ห้องลับ

    ซึ่งเป็นที่ปรึกษาหารือประชุมกลุ่ม  มันจะแตกต่างจากห้องทั่วๆไปคือ ภายในห้องจะรวบรวมเทคโนโลยีล้ำสมัยมากมาย

    “เฮ้อ!เสร็จสักที”เนเน่บ่นอุบ

    “ยังมาทำเหนื่อย  เธอไม่เห็นช่วยอะไรเลย”แกมโบแซว

    “ทำไม  ก็ดูพวกนายทำเลยเหนื่อยแทน”

    “กัดกันอีกแหละ  เดี๋ยวว่างจะพาไปฉีดยานะ”คลอรีนเริ่มเอียวด้วยคน

    “พอเหอะ คลอรีนก็อีกคนแทนที่จะห้อามกับเข้าไปช่วยเขากัด”ดีโอผ่านมาเลยเอาสักหน่อย(อยากจะเอียวก็บอกเหอะไม่ต้องมาแซว)

    “ดิโอ>_<”

    “555+”เนเน่กับแกมโบหัวเราะพร้อมกันแล้วก็พากันเดินขึ้นชั้น2ตามดีโอไปจากนั้นคลอรีนก็เดินเฉิ่มตามไปเหมือนกัน

    “ชั้น 2 ”ริโกะกล่าว  เมื่อเดินขึ้นบันไดมาสิ่งแรกที่เห็นได้ชัดก็คือ ระเบียง มันเป็นมุมนั่งเล่นที่ดีทีเดียว  ส่วนพื้นที่ส่วนที่เหลือมันถูกแบ่งเป็นห้องส่วนตัวของแต่ล่ะคน  ภายในห้องสามารถออกแบบตกแต่งได้เองตามใจชอบ  แถมยังห้องน้ำส่วนตัวด้วย

    “คืนนี้พอแค่นี้ก่อนล่ะกัน”คลอรีนพูดกับผนัง เธอไม่ได้บ้า แต่เธอกำลังคุยกับเนอร์กัสผ่านผนัง มันก็คล้ายๆกับโทรศัพท์น่ะแหละ

    “งืม ลงไปหาไรกินกัน”

    “ได้เลย ฉันจะทำอาหารสุดฝีมือเลยเป็นการฉลองสักหน่อย”

    “ดีๆ”

    “งั้นเจอกันข้างล่าง” แล้วทั้งสองก็ออกจากห้องตรงไปยังห้องครัว แต่คลอรีนลงไปเร็วกว่า จึงพบว่าภายในครัวไม่มีแม้แต่มาม่าสักซอง

                                                                 -------------------------------------------

    พวกเขาจะสามารถหาอะไรกินได้มั้ย  พวกเขาจะอดยากรึป่าว ติดตามตอน2 => Next  Chapter

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×