คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2 นี้คือเซอร์ไพร์หรือหลอกใช้กันแน่ 1
หลังจากนั้นทั้ง2 (เอและลิต) ก็เดินทางกลับบ้านกัน
“เจอคนน่าสนใจสักแล้วสิ” คุณลุงหรือพ่อของแฝดทั้ง4พูดขึ้น
“คุณพิษณุครับ ทำอะไรอยู่นะครับ” เสียงของคนรับใช้ที่ขับรถมารับ-ส่งเขาพูดขึ้น
“อ้าว ไงนุชามาแล้วหรอ” คุณลุงคนนั้นพูดขึ้น
“ผมมานานแล้วละครับ แต่คุณทำอะไรนะครับ คุณเป็นถึงครูใหญ่ของรร.นี้เชียวนะครับ แล้วทำไมคุณถึงมาอยู่ในชุดแบบนี้ละครับ” เสียของคนใช้นามนุชาพูดอย่างเร็วให้เจ้านายของตนเลิกแต่งตัวแบบนี้สักที
“ก็ฉันไม่อยากเป็นที่สนใจนะสิ เลยแต่งตัวแบบนี้ แต่ฉันเจอคนน่าสนใจแล้วสิ” เสียงของคุณลุงนามพิษณุที่ถูกเรียกว่าครูใหญ่พูดขึ้น
“น่าสนใจ??” นุชาที่ฟังอยู่ข้างๆทำหน้างงๆ
“ก็คงจะกำราบเจ้าพวกลูกชายแสนแสบของฉันนะสิ” พูดจบพิษณุก็เดินไปที่รถคันนั้นพร้อมกับที่เขาดึงหนวดและผมปลอมออก ทำให้เห็นผมสีดำที่ต่างกับวิกที่เป็นสีขาวเหมือนคนแก่กับหนวดสีเดียวกัน แต่ตอนนี้เขาเป็นผู้ชายที่ที่ดูสะอาดสะอ้านแทน
“อีกแล้วหรอครับ ผมคิดว่ามันจะไม่มีใครทำได้แล้วนะครับ ในตอนสมัยพวกคุณหนูเป็นเด็กก็มีคนมาดูแลอยู่หลายคน แต่ว่ามันก็..........” นุชาพูดพร้อมขับรถออกไป
“ก็ใช่นะสิ สมัยก่อนถึงทำให้ฉันหาไม่เจอ แต่ตอนนี้ฉันเจอแล้วละ” พิษณุพูดขึ้น
“แล้ว ใครหรอครับ” นุชาที่สงสัยจึงถามออกไป (ประโยคเด็ด ถ้าสงสัยก็ถามออกไปสิ)
“แล้วนายก็จะรู้เดี๊ยวพาฉันไปที่นี้ทีสิ” พูดจบพิษณุก็ยื่นกระดาษที่ให้ลิตเขียนเมื่อกี้ไปให้นุชาดู เมื่อนุชาดูจบก็พาพิษณุไปที่หมายแห่งนั้นทันที เพราะเขาอยากจะรู้ว่าคนๆนั้นเป็นใคร
ฝั่งของลิตและเอ
หลังจากที่เดินออกมาจากรร.แล้วเดินมาสักพักทั้ง2ก็ต้องแยกกันกลับบ้าน เอล่านั้นเดินไปถึงบ้านที่อยู่ใกล้กับปากซอย ส่วนลิตเติ้ลนั้นต้องเดินทางไกลกลับบ้าน เมื่อมาถึงเธอก็เดินเข้าไปในบ้าน
“กลับมาแล้วคะ” เมื่อเธอพูดจบก็มีธนูพุ้งออกมาจากฝาผนัง แต่ลิตก็หลบได้ทันก่อนที่จะมาถึงตัวเธอ และเมื่อผ่านจากตรงนั้นมาก็มาเจอกับอาวุธนินจา แต่ก็ยังเหมือนอันแรกเธอก็ยังหลบต่อไป และต่อมาก็พบกับไม่ไผ่ที่พุ้งออกมาจากพื้น แต่ก็ก็กระโดดผ่านไปได้ ต่อมาก็พบกับคนๆหนึ่งกำลังวิ่งเข้ามาแต่ลิตก็หลบๆๆๆๆๆ รับๆๆๆๆ และรุกกลับไปด้วยแต่ในที่สุดเธอก็แพ้ (โห สุดยอด ทำได้ไงอะ//รีดเดอร์ ไม่รู้สิ//ไรฯ)
“ยอมแล้วๆ” เมื่อลิตพูดอย่างงั้นผ้าคลุมปิดหน้าของคนๆนั้นก็เปิดออกแล้วก็มีเสียงตามมาว่า
“วันนี้เก่งมากที่สามารถทำได้ถึงขนาดนี้” เสียงหล่อของคนที่เปิดหน้าพูดอย่างเป็นกันเอง
“ไม่ต้องมาทำเสียงหล่อเลยนะพ่อ” ลิต
“โถ่ ก็พ่ออยากทำเสียงหล่อมั้งอะ” พ่อของลิตพูดด้วยความเอาแต่ใจ
“พ่อคะอย่าพูดแบบนี้สิคะ เดี๊ยวแม่ได้ยินจะเป็นเรื่องใหญ่นะคะ” ลิตลงไปนั่งบนหมอนใบเล็กๆที่วางไว้ให้แขกมานั่ง
“แม่เราไม่ได้ยินหรอก” คุณพ่อของลิตที่นั่งลงตามลูกพูดด้วยสีหน้าทีไม่สนใจว่าภรรยาของตัวเองมาได้ยินจะเป็นยังไง
“งั้นหนูไว้ทุกข์ให้กับพ่อ1วินะคะ” พูดจบลิตก็นั่งนิ่ง1วิและหลังจากนั้นก็เกิดเสียงดังสนั่น
“ตูมๆ ไอแก่ แกด่าฉันงั้นหรอ แกตาย ตูม ตาม โครม เพล้ง โป๊ก จะหนีไปไหน โป๊กๆๆๆๆ โครม” เสียงของการทะเลาะกันของ2สามีภรรยาคู่นี้ทำลายข้าวของไปได้เยอะเลยทีเดียว
“เฮ้อ” เสียงถอนหายใจของลิตนั้นทำให้ทั้ง2หยุดชะงักการลงไม้ลงมือกันได้
“ลูกแม่เป็นอะไรรึเปล่าลูก” เสียงของแม่ลิตที่เห็นว่าลูกสาวถอนหายใจแปลกจากทุกวัน
“เปล่าหรอกคะ แค่วันนี้เหนื่อยๆนะคะ” ลิตหันไปตอบ
“ลูกพ่อเป็นอะไรมากรึเปล่าเนี่ย เหนื่อยหรองั้นไปนอนสักพักไหมละลูก” เสียงพ่อที่เดินมาจับหน้าผากของลิต
“ไม่เป็นอะไรหรอกคะ ก็แค่เหนื่อยใจนะคะ ส่วนแม่ก็เชิญต่อเถอะคะ” พูดจบลิตก็หันไปมองข้างนอกต่อ
“งั้นก็ แกตาย ไอแก่ โครมๆๆๆ เพล้งๆๆ เปรี้ยง” เสียงของการทะเลาะกันก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
“เดี๊ยว” เสียงของถูกเสียหายกล่าวขึ้น
“อะไร” เสียงของผู้กระทำพูดขึ้น
“แล้วทำไมภรรยาสุดที่รักถึงมาทำร้ายสามีอย่างงี้ละจ๊ะ” เสียงของสามีพูดทำเสียงให้อ้อนสุดๆ
“เอะ ก็แกอยากจะทำเสียงหล่อไปจีบสาวสินะ”เสียงของคุณแม่ที่ยังกรุ่นๆอยู่พูดขึ้น
“ใครบอกละจะ เมียจ้า สามีคนนี้เคยหนีเที่ยวด้วยอย่างงั้นหรอ” เสียงของสามีที่พูดอ้อนสุดๆ
“ถึงจะไม่เคยแต่ก็ไม่แน่” ภรรยาที่เริ่มเย็นลงพูดขึ้น
“แต่สามีผู้นี้ไม่เคยคิดเลยนะ” สามี
“งั้นไม่ทำแล้วก็ได้” ภรรยาที่หายโกรธแล้วนั้นทำได้แต่การยอมอีกเช่นเคย
“จ้าที่รัก” ผู้เป็นสามีพูดด้วยความดีใจ แต่ตอนนี้สภาพห้องนั้นมีแต่ของที่แตกหักที่ทั้ง2สามีภรรยาพวกนี้ทำแตก
“ปิ๊ง ป๊องๆๆ” เสียงกริ๊งหน้าบ้านดังขึ้นนั้นทำให้ลิตต้องเดินไปเปิด
ไชโย จบแล้วบทที่2
ความคิดเห็น