คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2 เมื่อมีเด็กอยู่ในบ้าน (ความคิดของคิรัวร์)
เพื่อนงั้นหรอ..............สำหรับผม มันเหมือนเรื่องไร้สาระ
ความเฉยชางั้นหรอ............สำหรับผมมันมีอยู่เต็มเปี่ยม
ความสนใจงั้นหรอ..............สำหรับผม ผมไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไรแล้วทำไมต้องสนใจ
ความรักงั้นหรอ............สำหรับผม ผมว่ามันก็คือความรู้สึกๆหนึ่งเท่านั้นละ
“จิ๊บๆๆ” เสียงนกน้อยตัวเดิมที่บินมาเกาะหน้าต่างบานเดิม เพื่อปลุกคนๆเดิม (เดิมไปไหม)
“อืมมมมมมมม” เสียงครางของกอร์นดังขึ้น เขาลุกจากเตียงขึ้นมาทำกิจวัตรแบบเดิม เช่นทุกวัน
“มีของมาส่งครับ” เสียงๆเดิมดังมาจากหน้าบ้าน กอร์นเดิมไปเปิดประตู
“ไง กอร์นคุงสบายดีรึเปล่า” ลุงคนเดิมถามไถขึ้นมา พร้อมยื่นใบรับรองของ
“สบายดีครับ แล้วลุงละครับ” กอร์นที่รับใบรับรองมาพูดพร้อมเขียนชื่อตัวเองลงไป
“สบายดี เช่นกัน งั้นลุงไปนะ” ลุงที่รับใบรับรองรับของแล้วก็ปั่นจักรยานออกไป
“ฮึบ” กอร์นก็ยกของเข้าร้านเช่นทุกวัน
“หาววววว” มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น กอร์นที่วางของเสร็จแล้วหันไปมองแล้วพูดว่า
“ไง คิรัวร์คุง ตื่นแล้วหรอ” กอร์นถามขึ้น
“อืม” คิรัวร์ที่เดินลงมาทั้งชุดนอนขยี้ตาเพื่อขับไล่ความง่วง
“ไปอาบน้ำอาบท่าก่อนสิ เดี๋ยวมากินข้าวเช้า” กอร์นพูดจบคิรัวร์ก็เดินไปอาบน้ำ
“ซ่าๆๆๆๆๆๆๆ” เสียงดังออกมาจากห้องน้ำ ซึ่งตอนนี้คิรัวร์กำลังอาบอยู่
“ติ๊ง” เสียงปิ้งขนมปังจากเครื่องปิ้งที่แสดงว่ามันปิ้งเสร็จแล้ว
“ฮึบ” เสียงของกอร์นที่พยายามจะหยิบแยมที่บนตู้
“เอานี้” คิรัวร์ที่เดินออกมาจากห้องน้ำหยิบแยมมาให้
“ขอบใจนะ” กอร์นหันไปหยิบแยมจากมือของคิรัวร์แล้วก็ยิ้มส่งไปให้ ซึ่งนั้นทำให้คิรัวร์รีบหันหน้าหนี
“งั้นผมขอตัวไปแต่งตัวก่อนนะครับ” คิรัวร์พูดพร้อมเดินจากไป
“รีบลงมานะ” พูดจบกอร์นก็หันไปทาแยมบนขนมปัง
ทางด้านคิรัวร์
“เมื่อกี้มัน น่ารักชิบ ไม่ได้ๆเราเป็นผู้ชายนะ จะชอบผู้ชายด้วยกันได้ไง” พูดจบคิรัวร์ก็หันไปแต่งตัวแล้วลงมาข้างล่าง เมื่อก้าวย่างลงมายังชั้นล่างก็ได้กลิ่นหอมมาก กลิ่นหนึ่ง
“ไง คิรัวร์คุง มากินข้าวเช้าสิ” กอร์นพูดจบคิรัวร์ก็เดินมานั่งที่เก้าอี้ตัวหนึ่ง แล้วกอร์นก็เดินไปหยิบแก้วมาให้ ซึ่งแก้วใบนั้นใส่ชาน้ำผึ้งสูตรลับที่แม่สอนให้เขา
“หอมจัง” คิรัวร์ที่เคยได้กลิ่นนี้เป็นครั้งแรกพูดขึ้น
“นี้เป็นชาสูตรลับนะ แต่ไม่รู้ว่าคิรัวร์คุงจะชอบรึเปล่านะ” กอร์นพูดจบก็วางแก้วนั้นบนโต๊ะข้างคิรัวร์
อีกแล้ว คิรัวร์คุงอีกแล้ว ทั้งๆที่ฉันอายุเท่านาย เรียนจบก่อนนาย แต่นายดันเชื่อแม่ฉันทุกอย่างเลยเนี่ยนะ//เสียงในใจของคิรัวร์
“ไม่หิวหรอ” กอร์นถามขึ้น เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่คิดจะหยิบกิน
“อะเปล่าครับ” พูดจบคิรัวร์ก็หยิบขนมปังเข้าปากเป็นอันดับแรกและมีคำๆหนึ่งที่อยู่ในความคิดของเขา
อร่อย//เสียงในใจของคิรัวร์
นี้เป็นครั้งแรกที่คิรัวร์ได้กินอะไรที่อร่อยแบบนี้ เพราะทุกครั้งที่เขากินข้าวเขาจะกินไปเพื่อไม่ให้หิวก็เท่านั้น นี้เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกแบบนี้
“อร่อยรึเปล่า”กอร์นถาม
“อือ” คิรัวร์ตอบไปแค่นั้นแล้วก็หันไปกินต่อ
“หึๆ” กอร์นหัวเราะเบาๆกับท่าทีนั้น
หลังจากนั้น กอร์นก็ไปส่งคิรัวร์ แล้วขอตัวกลับก่อน
บทที่2 แปลกๆนะคะ ว่าไม
ความคิดเห็น