คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“พี่ยามิๆๆ ตื่นเร็วๆสิพี่ยามิ” เสียงของเกชายคนหนึ่งพูดขึ้น เขาพูดพร้อมพยายามทำให้อีกฝ่ายที่หลับอยู่บนเตียงลุกขึ้นมา
“พี่ยามิ!!” และในที่สุดผู้ที่มาเรียกก็หมดความอดทนตะโกนออกไปดังๆ
“.........” แต่รู้สึกว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงนั้นจะหลับฝันดีมากเสียจนผู้มาเรียกตะโกนเสียงดังไปสัก7บ้าน8บ้านก็คงไม่ยอมตื่น
“แฮ่กๆๆ” จนคนมาเรียกนั่งหอบลิ้มห้อยแล้วบุคคลที่นอนอยู่ก็ไม่ยอมตื่นสักที
“อ้าวไง จูได ทำไมถึงมาอยู่ในสภาพนี้กันละ” เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้นหลังจากที่ได้ยินเสียงดังลงมาถึงชั้นล่าง
“อาสึกะ ช่วยฉันด้วย” เสียงของเด็กหนุ่มผู้ไม่มีเรี่ยวแรงจะยืนต่อไปเพราะคนที่นอนหลับอยู่บนเตียงพูดขึ้นพร้อมลงไปนั่งกับพื้นอย่างหมดสภาพ
“อะ จูได” และเธอก็รีบวิ่งไปช่วยเพื่อนที่ตอนนี้กำลังกระหายน้ำตาย
“อึกๆๆๆ ขอบใจมากเลยนะอาสึกะ ไม่ได้เธอฉันคงจะตายไปนานแล้วละ” เด็กหนุ่มนาม ‘ยูกิ จูได’ พูดขึ้น
“ไม่เป็นไรหรอกน่า แล้วทำไมนายถึงมาอยู่ในสภาพแบบนี้ละ” เด็กสาวนาม ‘อาสึกะ’ ถามขึ้นอีกครั้ง
“พอดีว่าลูกพี่ลูกน้องฉันไม่ยอมตื่นนอนนะ” จูไดบอก
“งั้นหรอ” และไม่ทันที่ทั้ง2จะได้พูดอะไรต่อก็มีคนเข้ามาขัดจังหวะ
“อาสึกะจัง” เสียงที่ใครๆก็รู้ว่าเขาคนนี้คือใครใช่เขาคือ ‘มันโจเมะ’ นั้นเอง
“มันโจเมะ” อาสึกะที่เห็นแบบนั้นก็รีบวิ่งไปหลบหลังจูไดทันที
“จูได นายคืนอาสึกะจังมาเดี๋ยวนี้” มันโจเมะที่วิ่งเข้ามาในบ้านของผู้อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตพูดขึ้น
“อะ ฉันเปล่านะ” จูไดรีบพูดตอบกลับไปพร้อมหลบให้ทั้ง2เจอหน้ากันตรงๆ
“อาสึกะจัง” และเมื่อมันโจเมะได้เห็นคนที่ตนรักอยู่ก็กลับมาอารมณ์ดีอีกครั้ง
“มันโจเมะทำไมนายถึงได้ตามมาถูกละ” อาสึกะเปิดฉากถามขึ้น
“ก็คนอย่างฉันอยากได้อะไรก็ต้องได้” มันโจเมะพูดพร้อมยืดอก
“แหะๆ บ้านนายรวยนี้นะ” อาสึกะพูดพร้อมหัวเราะแหะๆ
“แต่ว่านะจูไดแล้วทำไมนายไม่อาบน้ำก่อนละ” อาสึกะรีบพยายามเปลี่ยนเรื่องทันที
“นั้นสิ นายนี้มันน่าอับอายเสียจริงเลยนะ” มันโจเมะพุดจบก็หันไปมองจูไดเต็มตาแล้วต้องตะลึงๆ ตะลึง ตึ๊งๆ(เอ๊ย อนัน อันวาแล้ว)
“น่ารัก” และมันโจเมะก็ต้องหลุดคำพูดๆหนึ่งขึ้นมาทำให้ทั้ง2หันไปมอง
“เปล่าๆๆ เมื่อกี้แค่พูดว่าอาบน้ำก็แค่นั้นเอง” มันโจเมะพูดก็ตัวทันที
“อ่อ” จูไดและอาสึกะพูดขึ้นพร้อมกัน
“หาว เสียงเอะอะอะไรกันแต่เช้าเนี่ย” เสียงของเด็กหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นทำให้ทุกคนหันไปมอง
“พี่ยามิตื่นแล้วหรอครับ” และเมื่อจูไดพูดจบอีก2คนถึงกับตาโต
“พี่!!” แถมยังพูดออกมาเสียงดังๆอีกด้วย
“เพื่อนของจูไดงั้นหรอ” เสียงของเด็กหนุ่มคนนั้นพูดขึ้น
“อะ ครับ” และจูไดก็ตอบพร้อมส่งยิ้มไปให้
“งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะเชิญเราคุยกันตามสบาย” เด็กหนุ่มคนนั้นพูดจบก็เดินขึ้นไปอาบน้ำทันที
“ครับ....อะ...เดี๋ยวนะ พี่ยามิให้ผมอาบน้ำก่อนสิครับ” และจูไดก็รีบวิ่งตามลูกพี่ลูกน้องของตนไปในทันที
หลังจากนั้น
“เฮ้อ พี่ยามินี้ชอบแกล้งผมจริงๆเลยนะครับ” จูไดพูดพร้อมสอดมือเข้าไปในกางเกง
“55 ก็ช่วยไมได้นี้น่า ใครเร็วกว่าก็ต้องได้ก่อนอยู่แล้วละ” เด็กหนุ่มนาม ‘ยามิ ยูกิ’ บอก
“แล้วตอนนั้นเพื่อนผมอยู่นะครับ แล้วผมตื่นก่อนพี่ด้วย พี่ก็น่าจะให้ผมอาบน้ำก่อนสิครับ” จูไดบ่นกะปอดกะแปด
“ช่วยไม่ได้” ยามิพจบก็วิ่งนำจูไดไป
“พี่ครับรอด้วย” จูไดพูดจบก็รีบวิ่งตามไป
“จูไดกับพี่ของจูไดเนี่ย ไม่เหมือนกันเลยนะว่าไม” อาสึกะที่เดินมาพร้อมกันกับจูไดพูดขึ้นหลังจากถูกปล่อยไว้กับเพื่อนอีกคน
“อืม” และมันโจเมะที่เดินมาพร้อมกันก็ตอบกลับมาเพียงพยางค์เดียว
“ทั้งๆที่ยามิ เขาเป็นถึงคนที่ป๊อปที่สุดของโรงเรียนเลยนะ แต่จูไดเรากลับต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยนะ” อาสึกะพูดจบก็ยิ้มออกมา
“อืม” มันโจเมะได้แต่ตอบรับคำเดียวตลอดทาง
“มันโจเมะนายเป็นอะไรรึเปล่า” อาสึกะถามขึ้น
“ปะ...เปล่า เรารีบไปกันเถอะนะอาสึกะจัง” และมันโจเมะก็รีบพูดขึ้นก่อนจะวิ่งตามจูไดไป
“อะ มันโจเมะรอด้วย” และอาสึกะก็รีบวิ่งตามไป
บทนำยาวแล้วนะคะ
ความคิดเห็น