คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Shinee Maknae :: สมหวัง
8
สมหวัง
วันต่อมา
เพราะเมื่อคืนอยู่กินขนมแล้วคุยกันจนดึกดื่นทำให้วันนี้ไม่มีใครตื่นเลย ตอนนี้มีฉันตื่นอยู่แค่คนเดียว อะไรกันเนี้ย...มินทานอนอยู่บนเตียงเดียวกับฉันไม่น่าตกใจเท่าซึงกิมานอนอยู่ข้างๆฉันแล้วจงฮวานอนอยู่ที่พื้นในห้องโดยการใส่เสื้อยืดตัวเดียวกับกางเกงบ๊อกเซอร์ลายดอกไม้สีชมพู...แหวะ = =
“มินทาตื่น...” ฉันเขย่าตัวมินทาเพื่อปลุก...แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผลเลยซักนิด ไม่เห็นจะตื่นเลยแหะ “ที่รักจ๋า...ตื่นเถอะนะจ้ะ...”
“หืม...ฮโยซอนตื่นแล้วหรอเนี้ย...เช้าจังเลย เรารีบอาบน้ำแล้วออกไปหาอะไรทานกันดีมั้ยเช้าๆอย่างนี้น่ะ...^^”
“ก็ดีนะ เดี๊ยวฉันขอไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน ซึงกิก็อย่าลืมอาบน้ำแปรงฟันล่ะ ฉันไปอาบที่ห้องของพวกจินฮยอนเอง”
ฉันหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็ชุดที่จะใส่ซ้อมไป แล้วเดินไปที่ห้องของพวกจินฮยอนสามสาวที่นอนอยู่ในห้องนั้นก็ยังไม่ตื่นเช่นกัน...ดีล่ะ งั้นขอไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน
“ที่รักอาบน้ำเสร็จหรือยัง...” ฉันเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง เพื่อจะเอาของไปเก็บแล้วก็ดูว่าซึงกิอาบน้ำเสร็จหรือยัง
“เสร็จแล้วครับ...ทำไมวันนี้ใส่กางเกงขาสั้นล่ะเนี้ย”
“ก็คงไม่ได้เต้นเยอะๆแบบที่ซ้อมทุกวันแล้วนิใส่อย่างนี้คงไม่เป็นไรหรอก” ที่ซึงกิทักคนเป็นเพราะวันนี้ฉันใส่เสื้อเป็นแบบเสื้อคอกว้างแล้วไหล่ตกข้างนึงแล้วก็กางเกงยีนส์ขาสั้นแบบขาดๆ “ให้ฉันไปเปลี่ยนมั้ยล่ะนายจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”
“ไม่เป็นไรหรอก ไปทานข้าวกันเถอะ เดี๊ยวถึงเวลาเจ้าพวกนี้ก็ตื่นเอง”
ฉันเดินออกไปจากห้องพร้อมกับจับมือซึงกิเพื่อที่จะเดินไปขึ้นลิฟต์ ว่าแต่เราจะไปกินข้าวกันที่ไหนล่ะเนี้ย.... “เราจะไปกินข้าวกันที่ไหนล่ะเนี้ย”
“ที่ร้านกาแฟข้างล่างดึกนี่ไง ตอนเช้าเขามีอาหารเช้าน่ะฉันไปทานบ่อยรับรองเรื่องความอร่อยได้แน่นอน”
“สำหรับนายอะไรก็อร่อยหมดเลยนั่นแหละพอคนกินเก่งของฉัน” ฉันดึงแก้มซึงกิเล่นเบาๆ แก้มนิ่มจังเลยแหะ แต่แก้มของมินทานิ่มกว่านี้นี่นะ....
“ก็รู้นิ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่เชื่อฉันเลยก็ไม่ได้นะคนสวย อ้ะ ลิฟต์มาแล้วเข้าไปกันเถอะ” ซึงกิจับมือฉันเข้าไปในลิฟต์ ทำไมต้องจับมือฉันไว้ตลอดเนี้ย...กลัวฉันหายหรือยังไงเนี้ยไม่เข้าใจ -0-
“แล้วปล่อยพวกมินทาเอาไว้จะไม่เป็นอะไรแน่หรอ ? เดี๊ยวพวกนั้นตื่นขึ้นมาแล้วหิวนะ” ฉันยืนคุยกับซึงกิในลิฟต์
“ช่างพวกนั้นเถอะ เราไปทานข้าวกันดีกว่า” ซึงกิลากฉันออกไปจากลิฟต์แล้วพาเดินออกไปนอกตึกบริษัท “อย่าเพิ่งไปนึกถึงเจ้าพวกตัวป่วนเลย เราไปใช้เวลาของเราให้คุ้มค่ากันก่อนดีกว่านะ~~”
ซึงกิพาฉันเข้าไปในร้านกาแฟที่อยู่ข้างๆตึกบริษัทแล้วซึงกิก็ชูนิ้วสองนิ้วให้พนักงาน ส่งซิกอะไรกันน่ะบอกฉันมานะ - -
ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะริมกระจก เผื่อพวกมินทาลงมาจะได้เห็นแล้วมานั่งทานด้วยกัน “ที่รักเอากาแฟมั้ยครับ”
“เอาเป็นกรีนที่ลาเต้เย็นแล้วกันนะ” เมนูโปรดของฉันคือกรีนทีลาเต้ทุกคนคงน่าจะรู้แล้วล่ะ ยิ่งถ้าทานคู่กับเค้กแบบเมื่อวานที่มินทาให้จงฮวาซื้อมาให้นะ อร่อยเว่อ~~
“ว่าแต่โชว์คู่กับมินทาน่ะเป็นยังไงบ้าง”
“ก็ดีนะ เห็นมินทาจะทำอะไรบางอย่างอยู่แต่ฉันก็ไม่รู้หรอก แล้วซึงกิล่ะโชว์ที่แสดงคู่กับน้องสาวคนเล็กของวงฉันเป็นยังไงบ้าง” ถ้าเป็นยุนโฮล่ะก็คงจะทำตัวป่วนๆซนๆตามนิสัยของคนเป็นน้องเล็กแน่ๆ
“ยุนโฮ ซนมาก...แต่โชว์ก็ดูแบบสดใสมากๆ แต่โชว์ของคิจองกับอึมจีน่ะเป็นโชว์แบบดราม่าอะดิ ฉันว่าคิจองเล่นเก่งแล้วนะ อึมจีเข้าถึงบทแบบสุดยอดอะ ! รู้จักเพลง Secret LoveของB.A.Pใช่มั้ย สองคนนั้นเอาเพลงนั้นแหละ”
ตอนฉันดูมิวสิกวีดีโอเพลงนี้ ภาพในเพลงสวยมาก... “อึมจีแสดงสีหน้าท่าทางเก่งน่ะเลยดูเหมือนเล่นดี คิจองก็ดูว่าจะเล่นละครอะไรอย่างนี้เก่งโชว์ของพวกนั้นคงออกมาดีมากๆอยู่แล้วล่ะ”
“คิจองตีสองหน้าเก่งน่ะ ฮ่าๆ” พนักงานยกอาหารมาเสริฟ ก็เป็นแค่ชุดBreakfastธรรมดาๆนี่หน่าแล้วมันจะอร่อยจ่ริงๆหรอ -0- “กินเข้าไปเยอะๆเข้าใจมั้ยฮโยซอน”
“เมื่อคืนฉันกินขนมไปเยอะแล้วเดี๊ยวกินนี่เยอะๆอีกฉันก็อ้วนกันพอดีน่ะสิ ฉันยิ่งเจริญอาหารที่คิจองทำให้กินอยู่” ฉันตักไข่ดาวเข้าปาก...ก็รสชาติเป็นไข่ดาวปกตินี่ ไหนเห็นอร่อยเป็นพิเศษเลยแหะ -0-
“กินเข้าไปเถอะน่า ไม่ต้องมาทำหน้าสงสัยเลย -3-“ ซึงกิเอื้อมมือมาเคาะหัวฉัน ย๊า เจ็บนะ -0- ทำบ้าอะไรของซึงกิวะเนี้ย -3- “มาฉันป้อนแล้วกันนะ” ซึงกิตักข้าวผัดที่เขาสั่งมาป้อนฉัน
ฉันกินข้าวผัดที่ซึงกิป้อน อืม...อร่อยข้าวผัดนี่อร่อยจริงๆ อย่างที่ซึงกิบอกเอาไว้เลยว่าอร่อย ทำไมอะไรที่อยู่แถวๆต้องอร่อยไปหมดเลยเนี้ยเดี๊ยวฉันก็อ้วนก่อนที่พวกซึงกิจะคัมแบคพอดี
“ทำหน้าอย่างนี้ อร่อยน่ะสิกินเข้าไปเยอะๆเลยเดี๊ยวไม่มีแรงเต้นนะ~” ฉันกินBreakfastเข้าไปอีกคำใหญ่ๆ ก็ตามที่ซึงกิบอกแหละเดี๊ยวเวลาเต้นจะไม่มีแรงเดี๊ยวจะเป็นลมเป็นแล้งไป... -..-
“เห้ย แล้วพวกนั้นจะกินอะไรล่ะเนี้ยซื้ออะไรขึ้นไปให้หน่อยมั้ยล่ะ”
“เดี๊ยวฉันไปสั่งให้แล้วกัน ฮโยซอนนั่งทานข้าวไปให้อร่อยเถอะ ทานส่วนของฉันก็ได้นะ” ฉันพยักหน้าให้ซึงกิแล้วทานอาหารเช้าไปอย่างเงียบสงบ
ห้องซ้อม
“อ้าว ยังไม่ตื่นกันอีกหรอเนี้ยใช้ไม่ได้เลยพวกนี่เนี้ย” ฉันกับซึงกิเดินกลับขึ้นมาที่ห้องซ้อมแล้วก็ยังไม่มีใครตื่นนอนกันเลยซักคน เมื่อคืนเจ้าพวกนี้นอนกันกี่โมงกี่ยามล่ะเนี้ย ไม่ตื่นเลยซักคนหรือเพราะฉันนอนเร็วเลยตื่นเร็ว...แต่ซึงกิก็นอนพอๆกับเจ้าพวกนั้นนิทำไมตื่นไวได้ล่ะเนี้ย “มินทา ตื่นได้แล้วนี่มันสายมากแล้วนะ...จงฮวาไปใส่เสื้อผ้าดีๆได้มั้ยทำตัวทุเรศจริงๆ”
“ไอ้จงฮวา !! มานอนแก้ผ้าอย่างนี้ได้ยังไงล่ะเนี้ย บ๊อกเซอร์ลายอุบาศก์เกินไปนะ = = เห็นแล้วรับไม่ได้ จงฮวาตื่นเดี๊ยวนี้เลยยยยยย !!” ซึงกิเดินเข้าไปโวยวายจงฮวาเพราะว่าลายบ๊อกเซอรืของจงฮวาไม่สวย ห้ะ ? ไม่เข้าใจอะ
“อืม...พวกนายนี่โวยวายกันทำไมแต่เช้าล่ะเนี้ย เฮ้ย ทำไมฉันแต่งตัวอย่างนี้ว่ะ ฮโยซอนออกไปจากห้องนี้ก่อน...อ้ะไม่ต้องแล้ว เจอกางเกงวอร์มแล้ว” จงฮวาใส่กางเกงวอร์มที่วางกองอยู่แถวๆนั้น ทุเรศจริงๆไอ้พวกนี้นิ...
“พวกฮยองเสียงดังอะไรกันครับ...กลิ่นกาแฟนิ *0*” มินทารีบลุกขึ้นมาหยิบแก้วกาแฟที่วางเอาไว้อยู่บนโต๊ะในห้อง “งั้นผมขอเวลาเปลี่ยนชุดก่อนนะครับ ทุกคนออกไปก่อนเถอะนะครับ -..-“
พวกเราออกจากห้องนอนแล้วมาอยู่ในห้องซ้อม ฉันได้ยินเสียงผู้หญิงคุยกันสาวๆคงจะตื่นกันแล้วสินะ ว่าแต่ทำไมโฮวานยังไม่มาอีกล่ะเนี้ยนี่ก็สายแล้วนะ...
“ซึงกินายลงไปกินข้าวมาแล้วทำไมไม่ยอมปลุกพวกฉันล่ะเนี้ย”
“ก็เห็นพวกแกนอนอยู่ไม่อยากจะปลุก ฉันเลยลงไปกินข้าวกับฮโยซอนก็แค่นั้นเอง” พวกเราสามคนนั่งบนพื้นห้องซ้อมล้อมกันเป็นวงกลมเหมือนว่ากำลังเล่นไพ่กันเลยแหะ -/////-
“มาแล้วครับฮยอง ทานเค้กกันมั้ยฮยอง”
“ฮโยซอนให้ฉันซื้อมาให้แกนั่นแหละ ทีหลังก็อย่าตื่นสายจนไม่ได้ลงไปกินข้าวเช้ากับพวกฉันอีกล่ะ”
พวกเรานั่งกินไปคุยไปเรื่อยๆจนพวกสาวๆออกมานั่งคุยด้วย
ตอนเย็น
“เจ้ ผมพาจินฮยอนนูนาไปทานข้าวนะ ผมจะทำตามที่เจ้บอกเมื่อวานนะครับ ขอกำลังใจด้วยนะครับผม~~” มินทาลากฉันไปในที่ลับตาคนแล้วก้มลงมาหอมแก้มฉันไปหนึ่งที...
“ไอ้บ้า พาจินฮยอนไปหาอะไรทานเลยไม่ต้องมาลวนลามฉันแล้วตัวเองจะมีแฟนอยู่แล้วยังจะทำอะไรอย่างนี้อีกเดี๊ยวฉันจะไปฟ้องจินฮยอน -*-“ ฉันแกล้งทำเป็นบ่นยาวเป็นพรืดเพื่อให้มินทาเลิกอะไรอย่างนี้
“งั้นแล้วเจอกันนะครับ” มินทายิ้มก่อนเดินออกไป ฉันก็บอกเขาได้แค่ในใจว่าสู้นะมินทา เด็กดีของฉัน...
“ฮโยซอน ไปทำคุยอะไรกับมินทาหรอแล้วมินทามันออกไปไหนเนี้ย”
“มินทาออกไปหาแฟนน่ะ ฮ่าๆๆๆ เราไปนั่งคุยกับพวกนั้นดีกว่า” ฉันลากซึงกิออกมาจากที่ลับตาคนแล้วก็เข้าไปนั่งห้องซ้อมพร้อมกับทุกคนที่ไม่มีมินทากับจินฮยอนสองคนนั้นคงออกไปแล้วสินะ...
“ฮโยซอน~~ ฉันทำข้าวห่อไข่มาน่ะเอาไปกินสิ” คิจองส่งกล่องข้าวพลาสติกสีชมพูมาให้ “ซึงกิบอกว่าอร่อย ฮโยซอนคงจะชอบนะ~~”
“ขอบคุณนะคิจอง แล้วคนอื่นทานข้าวหรือยังล่ะเนี้ย”
“ทานเรียบร้อยแล้วล่ะ พวกเรามาหาอะไรทำจนกว่ามินทากับจินฮยอนจะกลับมาดีกว่าถึงเวลานั้นเราจะได้ซ้อมให้เต็มที่” คิจองเสนอความเห็นออกมา และดูเหมือนว่าทุกคนก็เห็นด้วยที่จะหาอะไรทำรอสองคนนั้น
“ว่าแต่จะทำอะไรกันดีล่ะโอป้าทั้งสี่คน - -“
“ไม่รู้สิ นั่งเม้าท์กันล่ะมั้ง เวลาอึมจีทำผมปิดตาข้างนึงน่ะโครตสวยเลยฉันบอกตรงๆดูเป็นผู้หญิงที่มีสเน่ห์สุดๆเลย -..-“
“แฟชั่นสนามบินของนายก็สุดยอดเหมือนกัน ไปหาชุดแบบนั้นมาจากที่ไหนล่ะเนี้ยแต่งเต็มทุกครั้ง...” คิจองกับอึมจีเรื่องนั่งเม้าท์กันอย่างจริงจัง พูดถึงชุดเวลาคิจองเดินทางไปสนามบินก็มีขายอยู่ในคังนัมเยอะแยะ เอามาลองใหม่แต่งนู่นแต่งนี่เพิ่มนิดหน่อยก็โอเคแล้ว
และสองคนนั้นก็หลุดเข้าไปในโลกส่วนตัวกันสองคน...
“อะนี่ ฉันไปขโมยมาจากห้องของฮโยซอนน่ะ นั่งกินรอเจ้าพวกนั้นกันเถอะ” จงฮวาแบกถุงขนมขนาดยักษ์ที่เมื่อเช้าโฮวานมาแล้วเอามาให้ “อย่ามองฉันอย่างนั้นได้มั้ยฮโยซอน ยังไงเธอก็ไม่กินอยู่แล้วนิเอามาให้พวกฉันกินไม่ดีกว่าหรอ...”
“ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนิ พวกนายจะกินก็กินไปเลยฉันจะได้กินด้วย กินคนเดียวไปหมดนี่ก็คงจะอ้วนแน่ๆ...” ฉันหยิบขนมที่จงฮวาแกะมาเข้าปาก “โฮวานไปแวะซื้อมาทำไมก็ไม่รู้เนี้ย บอกว่าฉันอ้วนแต่ซื้อมาให้ฉันกินซะอย่างนั้นน่ะ -*-“
“เอ้า ก็เธอบอกว่ากลัวซึงกิหิวฉันเลยซื้อมาให้เผื่อพวกซึงกิแล้วก็น้องสาวฉันสองคนที่กินเก่งเป็นบ้าอีกด้วย แล้วไม่ดีหรือยังไงเธอไม่ต้องเสียตังซักบาทเลยนะแถมท้องอิ่มอีกด้วย -3-“ ฉันโดยโฮวานเสียดสีเข้าไปหนึ่งที รู้สึกเจ็บที่สีข้างเบาๆนะ ? หรือว่ารู้สึกไปเองนะเนี้ย ไม่เข้าในเลยแหะ ฮ่าๆ “เงียบ ไม่ต้องมานินทาฉันในใจด้วยนะ เดี๊ยวฉันจะกินหัวเธอ - -“
“โฮวานอะ อย่ามาเสียดสีฉันได้มั้ยเนี้ย” ฉันหันไปซบซึงกิ เพื่อที่จะหาทางรอด (?)
“ฮ่าๆ สองคนนี้อะไรกันเนี้ย สนิทกันดีจังเนอะ” ยงโฮที่ดูเหมือนว่าจะไม่พูดอะไรกลับหัวเราะขึ้นมาเฉยๆ ฉันกับโฮวานมีอะไรตลกเนี้ย
“จงฮวานี่กินเก่งจริงๆเลยแหะ” ซึงกิหยิบขนมเข้าปาก...คำเบ้อเร่อเลยแหะ ว่าจงฮวาดูกินจุแล้วซึงกิดูกินจุมากกว่าอีกนะเนี้ย “ที่รักยังไม่ชินอีกหรอที่ผมกินจุขนาดนี้เนี้ย ฮ่าๆๆ”
“อะ...อืม = = ถ้าเป็นจงฮวาล่ะก็ยังจะพอทำใจได้เพราะเมื่อวานเจ้านี่แย่งขนมไปจากมือฉันซะอย่างนั้นน่ะ เล่นเอาตกใจหมดเลยเมื่อวานน่ะ”
“ไอ้จงฮวา - - แกแย่งขนมจากสุดที่รักฉันไปกินหรอเนี้ยไอ้บ้านี่ตะกละไม่เข้าเรื่อง -3-“ ซึงกิหันไปบ่นจงฮวา แต่ดูเหมือนว่าจงฮวาจะไม่ได้สนใจซึงกิแล้วนั่งกินขนมต่อไป เยี่ยมวงนี่สุดยอด....
ฉันนั่งๆนอนๆอยู่ในห้องซ้อมไม่เห็นมีอะไรจะทำเลยแหะ นั่งกินขนมอย่างเดียวก็อ้วนกันพอดี...
หวืด....
“เฮ้ย ฮโยซอนทำอะไรเนี้ย... -0-“
“ว่าง แค่อยากจะวอร์มร่างกาย ทำไมหรอไม่เคยเห็นผู้หญิงฉีกขาหรอ” ฉันก็แค่ฉีกขาลงไปแค่นั้นเอง แล้วยืดเส้นยืดสายไปโดยเอามือไปแตะที่ปลายเท้าอีกข้างไปมา “โฮวานว่างๆก็มาวอร์มด้วยกันสิ”
“ไม่เอาหรอก ฉันขอนั่งกินขนมตรงนี้ดีกว่า เธอน่ะยืดเส้นไปเดี๊ยวเส้นสายจะยึดไปหมด” ฉันฉีกขาต่อไปแล้วก็ฟังเสียงโฮวานนั่งกินขนมไปบ่นฉันไปต่อไป ว่างเกินไปจริงๆนะเนี้ย...
“ซึงกิ หยิบน้ำให้หน่อยดิ”
“อะนี่ มานั่งดีๆเถอะ เดี๊ยวพวกนั้นกลับมาแล้วจะตกใจแย่”
“พวกนั้นออกไปได้ซักพักแล้วเนอะ...อีกซักพักก็คงจะกลับมาแล้วล่ะ” ฉันเก็บขามาไว้เป็นท่านั่งปกติ แล้วไปนั่งข้างๆพวกนั้น “พุดดิ้งหายไปไหนล่ะเนี้ย อย่าบอกนะว่านายกินไปแล้วน่ะจงฮวา -*-“
“ฉันกินเองแหละ อร่อยดีนะพุดดิ้งนี่” ยงโฮหันมาคุยกับฉันเรื่องพุดดิ้งที่ให้โฮวานซื้อมาแต่เจ้าตัวนี้มันกินไปแล้ว... “ของเธอหรอ ขอโทษแล้วกัน”
ขอโทษหน้านิ่งๆอย่างนี้เขาโกรธฉันอยู่หรือป่าวเนี้ย “เมื่อไหร่พวกมินทาจะกลับมาเนี้ยอยากซ้อมจะแย่แล้วฉันว่างเกินไปแล้วนะเนี้ย...ซึงกิหาอะไรทำให้หน่อยสิ -3-“
“ฮโยซอนนี่พูดอะไรเนี้ย ฉันคิดมากนะเฟ้ย -////-“
“นายนั่นแหละเงียบไปเลย ฉันหมายถึงว่าให้หาอะไรเล่นกับพวกนี้ทุกคนน่ะ อย่ามาคิดอะไรหื่นๆกับฉันได้มั้ยเนี้ย -3-“ ฉันบ่นซึงกิไปเล็กน้อย ดันคิดอะไรทะลึ่งๆกับฉันได้น่าเกลียดจริงๆเลยแหะ ฉันลากซึงกิเข้ามาในห้องเพื่อหนีเสียงล้อของพวกนั้นทั้งหมด อยู่กันเฉยไม่ได้ต้องล้อคนอื่น... -*-
“อ้าว แล้วเข้ามาทำไมเนี้ยไม่อยู่กับเจ้าพวกนั้นหรอ”
“ฉันรำคาญเสียงน่ะ เรามาหาหนังดูกันมั้ย” ฉันหยิบI-Padขึ้นมาแล้วก็ส่งหูฟังไปให้ซึงกิหนึ่งข้าง แล้วพวกเราสองคนก็นอนดูหนังอยู่บนเตียง
มันน่านอนจริงๆนะเนี้ย อย่างนี้ต้องหลับซะแล้วล่ะ... Z…z…z
“คิมฮโยซอน แฟนลีซึงกิตื่นได้แล้วนอนอยู่ได้ มินทามีเรื่องจะคุยด้วย”
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมา พบกับซึงกิที่กำลังเขย่าตัวปลุกฉันอยู่และมินทาที่ยืนอยู่ข้างๆซึงกิ หน้าตาดูสดใสอย่าบอกนะว่า...
“เจ้ มันเยี่ยมสุดๆไปเลย” มินทาเริ่มพูดหลังจากที่ซึงกิเดินออกไปจากห้องเพื่อไปรวมกับคนอื่นๆที่อยู่ในห้องซ้อม “ที่เจ้แนะนำมาน่ะมันไปได้สวยสุดๆเลย”
“อย่าบอกนะว่า..”
“ออกไปรอฟังพร้อมทุกคนเถอะเจ้ มันเยี่ยมมากเลยผมยังใจเต้นไม่หายเลยตอนนี้น่ะ รู้สึกเหมือนตัวกำลังจะลอยเลยตอนนี้ -///-“
ฉันเห็นว่ามินทาหน้าแดงที่แสดงออกว่ามินทาเขินมากจริงๆ แล้วมินทาก็ลากฉันออกไปนอกห้องนอนเพื่อออกไปรวมตัวกับคนอื่นๆ
“นี่ๆ ฮยองและนูนาทั้งหมดผมมีอะไรรจะบอก” จินฮยอนลุกขึ้นมายืนข้างๆมินทาแล้วกอดแขนของเจ้าตัวเอาไว้แน่น...
“อะไรของนายมินทา กลับมาช้าแล้วยังจะมาพูดอะไรอีกเนี้ย...” จงฮวาบ่นมินทาขึ้นมา
“ตอนนี้ผมน่ะ...”
“....”
“ได้คบกับจินฮยอนนูนาตามที่หวังเอาไว้แล้วครับ -///-“
สมหวังตามที่ฉันคาดเอาไว้จริงๆด้วย...
ความคิดเห็น