ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Shinee Central จุดศูนย์กลางระหว่างเรา

    ลำดับตอนที่ #8 : Shinee Central :: ฉลอง

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ค. 56


    7

    ฉลอง

    ร้านเนื้อย่าง ข้างตึก TN Entertainment

    กว่าจะมาถึงที่นี่ท้องฟ้าก็เริ่มจะมืดแล้ว ประมาณ2ทุ่มกว่าๆได้แล้ว คิดว่าจงฮวาคงจะยังทำงานไม่เสร็จหรอกวันนี้เป็นงาน Good Bye Stage ของเขานี่นะ แต่ช่างเถอะเพราะตอนนี้สิ่งที่ฉันต้องการมันมาอยู่ตรงหน้าแล้ว *0*

    ฉ่า ~

    เสียงเนื้อย่างนี่มันเพราะจริงๆ -///- ฉันอยากจะเอาเข้าปากเดี๊ยวนี้แล้วล่ะแต่ต้อง...

    “ฉันห่อให้แล้วกินไปให้อิ่มเลยวันนี้ฉันเลี้ยงเอง ย๊า ! นั่นไก่ทอดที่ฉันสั่งมาเมื่อกี้ ยูอึนแกบังอาจกินไปหรอ TOT” ฉันไม่สนใจเสียงของอุนยองแล้ว -//- ความรู้สึกอร่อยของเนื้อที่ฉันไม่ค่อยได้กินเพราะมันแพงมาก -0- และการกินอะไรพวกนี้บ่อยๆก็ไม่ดีกินเป็นพวกไก่ ปลาหรือผักอะไรอย่างนี้ดีกว่า

    “วันนี้ยุนนาทำงานหนักมากกินเข้าไปเยอะๆนะ”

    “ขอบคุณคะ ฮยอนแทออนนี่” ฉันกินเนื้อย่างที่ฮยอนแทออนนี่ห่อมาให้ฉัน -///- ฉันจะต้องอ้วนแน่ๆเลย แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกนานๆกินทีพรุ่งนี้เช้าก็ต้องกลับไปกินซุปกิมจิเหมือนเดิม แต่พรุ่งนี้ก็ว่างงั้นก็แค่หาอะไรง่ายๆกินก็ได้นี่นะไม่ต้องอลังการ

    ฉันจะไปสนใจกับไอ้มื้อเช้าของวันพรุ่งนี้ที่ยังไม่มาถึงทำไมเนี้ย ? สนใจสิ่งที่ฉันรอคอยดีกว่า เนื้อย่างจ๋าฉันจะกินเธอให้หมดเลยไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ -///-

    “ฉันแบ่งไก่ทอดให้ยุนนาหนึ่งชิ้น เดี๊ยวจะโดนยูอึนแย่งไปอีก”

    “ขอบคุณคะ *0* พี่คะ เอากุ้ง เห็ด แล้วก็เนื้อเพิ่มอย่างล่ะสองค่า~

    “เอาน้ำซุปกับข้าวด้วย แล้วก็ไก่ทอดนะคะ หอยเชลล์ เนื้อวัว อย่างละสามไปเลยคะ” ซาซองคนที่น่าจะกลัวอ้วนมากที่สุดกลับสั่งมาอย่างซะใจมากที่สุด -..- “อ่อ เอาผักกาดหอมด้วยนะคะ เอามาตามจำนวนคนเลย”

    เดี๊ยวฉันต้องไปเต้นเพื่อเอาไขมันออกเยอะเลยนะเนี้ย แต่เพื่อวันนี้ฉันสู้ตายเลย -///- กินไปไม่ต้องกลัวเรื่องน้ำหนักดีว่านะถ้าเป็นอย่างนั้น

    “ยุนนา กินปลาไปบ้างกินแต่เนื้อเดี๊ยวไขมันจุกอก”

    “ขอบใจนะฮันนี่ -0- ฉันแบ่งข้าวโพดให้ -w-

    “ฉันอยากให้เธอแบ่งเนื้อย่างห่อให้ง่า ได้มั้ย”

    ฉันป้อนเนื้อย่างที่ห่อเอาไว้เมื่อกี้ให้ฮันนี่ หรือฮุนคยูนั่นเอง ในนั้นมันมีเห็ดย่างด้วยนะฉันอยากรู้ว่าถ้ากินเห็ดกับเนื้อพร้อมกันแล้วมันจะอร่อยมั้ย

    “อร่อยจัง มีเห็ดด้วยนิคิดได้ยังไงเนี้ยยุนนา”

    “เรื่องธรรมดา แค่เรากล้าที่จะลองก็ทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ” ครั้งล่าสุดที่ไปกินฉันก็เอาข้าวโพดห่อกับเนื้อแล้วกัน รสชาติมันแบบ ธรรมชาติมากซูนยองปลื้มสูตรนั้นสุดๆ แต่ซูนซองไม่ชอบเพราะยัยนั่นชอบกินเนื้อธรรมดาห่อกับผักกาดหอมมากกว่า ช่างยัยเด็กนั่นเถอะฉันเบื่อยัยเด็กนั่น -0-

    “ยุนนา วันนี้เธอกินเก่งจังเลยนะเนี้ย”

    “ฉันก็เกินแบบปกติทุกวันไม่เชื่อแถมซูนยองกับอุนยองเลย เวลาไปเรียนฉันก็กินอย่างนี้ -..-“ ไม่จริง เวลาไปเรียนฉันกินน้อยกว่านี่ ฮ่าๆๆๆ แต่ที่อ้างไปเพราะสองคนนั้นรู้จักลักษณะการกินของฉันอย่างดี

    “อื้ม ยัยนี่ก็กินอย่างนี้แหละดีอยู่อย่างเดียวที่ไม่อ้วนเลยน่าอิจฉาจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ” ซูนยองพูดด้วยน้ำเสียงกึ่งตลก พูดไม่ดูตัวเองเลยตัวเองก็ไม่ได้ต่างกับฉันหรอก ตัวเล็กนิดเดียวกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน “ไม่ต้องมานินทาฉันด้วยสายตาเลยนะยุนนา กินนี่ไปเลยไม่ต้องห่อเสียเวลา”

    “ขอบใจ รักเธอนะซูนยอง ฮ่าๆๆๆๆ”

    “ยี๊ กินๆเข้าไปเลยไม่ต้องพูด”

    ฉันกินสารพัดอย่างที่อยู่ในจาน ตอนนี้อะไรที่ฉันอยากกินก็อร่อยหมดแหละกินไปเรื่อยๆไม่มีหยุด...อ้วนแน่ๆ = =

     

    10.00 PM.

    “สี่ทุ่มแล้ว ยุนนาเมื่อไหร่จะอิ่มเนี้ย พวกฉันเริ่มอืดไปแล้วนะ”

    “อยากกินไก่ทอด~ สั่งให้ฉันหน่อยสิ” บอกแต่ฉันคนที่ยังไม่หยุดกินไม่สิเมาไปแล้วก็คือฮวายอนกับฮยอนแทออนนี่ เมาไปแล้วเมาแบบเมาสุดๆ กินเนื้อย่างกับเหล้าอย่างอร่อย ฉันเห็นแล้วบางทีฉันยังอึ้งเลย แต่เด็กอย่างฉันไม่ดื่มหรอก เดี๊ยวกินเนื้อย่างไม่อร่อย -..- “ซูนยองขอเบียร์หน่อยสิ~

    เออ สองคนนี้ไม่ได้กินเหล้าแต่กินเบียร์ = =

    “เชิญคะกินเข้าไปให้เรียบร้อยเดี๊ยวคุณฮวัง ซาซองคนสวยจะเป็นคนไปสั่งท่านทั้งสองเอง” ปล่อยให้กลับเองล่ะก็ได้นอนข้างถนนแน่ๆ แต่ความจริงถ้าปล่อยให้นอนข้างทางให้เข็ดก็ดีนะ ฮ่าๆๆๆๆ

    “ไม่ต้องฮยอนแท ฉันไม่ดื่มเดี๊ยวกลับบ้านไปโดนพ่อด่ากันพอดี ซาซองจัดการทำให้ยัยนี่หลับทีฉันรำคาญ -*-“

    “งั้นเดี๊ยวฉันเอาสองคนนี้ไปส่งก่อนแล้วจะเข้ามาใหม่” และแล้วซาซองก็พาสองคนนี้ไปนอกร้านเพื่อขึ้นรถที่จอดอยู่ พอฮยอนแทออนนี่กับฮวายอนออกไปแล้วเงียบดีจริงๆนะเนี้ย เราทุกคนนั่งกันมาเป็นชาติแล้ว...ซึ่งฉันกำลังกินไม่หยุดเลยตอนนี้

    “เฮ้ย ! แกนั่น Shining นี่หว่าเขาเข้ามาในร้านด้วย *0*”

    “ไหนๆ !” อา...เยี่ยมจริงๆ ยูอึนสายตาดีมากส่วนฮุนคยูก็เป็นคู่รับที่ดีมาก แล้วฉันจะหลบที่ไหนล่ะเนี้ย ช่างเถอะฉันขอกินอย่างมีความสุขก็พอ -..-

    “เฮ้ย ! นั่นแฟนแกป่าวว่ะจงฮวา” ย๊า เสียงนี้มันอินยู Shining - - ฉันแย่แน่ๆ

    “แฟนจงฮวาอยู่ที่นี่หรอยุนนา O_o เธอรู้มั้ยว่าเป็นใคร...” อุนยองกระซิบถามฉันอยากจะตอบไปว่าเป็นฉันจังเลยแต่ไม่สามารถรวบรวมความกล้าได้ เพราะฉันอาจจะ...เป็นไปได้ทุกอย่างเลยจิตนาการไม่ถูก

    “ย๊า แฟนฉันนี่กว่ามาอยู่นี่ได้ไง -///- ฉันไม่น่าล้างเครื่องสำอางออกเลยเมื่อกี้” น่ะ...น่ารักจัง อาการลนลานของจงฮวา -////- ถึงนายไม่มีเครื่องสำอางก็หล่ออยู่ดีนั่นแหละที่รัก ฮิ... “ยุนนา~ แฟนมาหานะครับ~

    “อ้ะ ! -0-“

    หมอนั่นเข้ามากอดฉัน ! เรียกชื่อฉันก็ร้ายแรงพอแล้ว นี่เข้ามากอด ฉันต้องโดนเพื่อนๆฆ่าแน่ๆเลย T^T

    “ห๊า !!” เสียงประสานกันของทั้งสามคน ชีวิตฉันก็จบลงวันนี้แหละ ไม่นะฉันจะไม่ยอมตายเป็นอันขาด ฉันจะไม่ยอมตาย ตราบใดที่ฉันยังไม่ได้จูบกับจงฮวา (?) บ้าจริงพูดอะไรออกไปเนี้ยยุนนา หน้าไม่อายเลยจริงๆ

    “เฮ้ย ฉันนั่งกับยุนนานะเว้ย -..-“

    “ไม่ไปฉลองกับเพื่อนๆนายเล่า -///- อยู่อย่างนี้ฉันก็อายเหมือนกันนะ” กดดันมากๆด้วยเพียงแค่ฉันไม่ได้พูดออกไปก็เท่านั้นเอง...จะบ้าตายแล้วสามคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยตอนนี้กำลังทำตาโตแบบมากๆอยู่

    “สวัสดีครับ ผมคิมจงฮวาแฟนยุนนา ยินดีที่ได้รู้จักนะครับสาวๆ Pink Rose คนนี้คงเป็นฮันนี่ ผมสนิทกับแฟนคุณนะครับ ฮ่าๆๆๆ ควอน ยูอึน เต้นนำสินะครับ แล้วคนสุดท้าย เพื่อนที่เรียนอยู่ที่เดียวกันกับยุนนานอกจากเจสฟี่ที่เป็นเพื่อนเครฟก็ ชเว อุนยอง ได้โปรดอย่ายืนใกล้ผมนะแค่นี้ผมก็เตี้ยพอแล้ว”

    “ยินดีที่ได้รู้จักคะ = =” ฮ่าๆๆๆๆๆ ใบหน้าหายากของอุนยองเลยนะเนี้ย ใบหน้าเจื่อนๆที่ๆไม่สามารถอ่านความรู้สึกที่แท้จริงออกมาได้

    “นั่งก่อนสิ เดี๊ยวฉันสั่งอะไรให้เพิ่มแล้วกันนะยุนนากินไปเกือบหมดแล้วเนี้ย” ซูนยองที่เข้ามาเชิญให้จงฮวานั่งข้างฉัน ฉันไม่ได้กินไปเกือบหมดนะเหลืออีกตั้งเยอะฉันกินคนเดียวไม่หมดหรอก

    “กินอะไรก่อนมั้ยล่ะเดี๊ยวฉัน...เอ่อ”

    “ป้อนเค้าดิ ‘ ‘” กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด !! นี่มันสายตาของเซฮุน EXO !! -////- ฉันจะต้องบ้าตายเพราะเจ้าสายตานี่แน่ๆเลย กล้าทำมันออกมาได้ยังไงเนี้ย

    โอ่ย ~ นอกจากจะบ้าตายแล้วฉันจะเป็นลมตายด้วยนะเนี้ย จะป้อนให้ยังไงดีล่ะเพิ่งรู้จักกันมายังไม่ถึงหนึ่งวันเต็มเลยฉันไม่กล้าทำอะไรอย่างนี้หรอก

    “อร่อยจังครับ”

    ...ฉันไม่กล้าทำแต่มือฉันมันไปเอง ป้อนไปแล้ว -///- ย๊า ! อิมยุนนาทำอะไรน่าไม่อายเลยจริงเธอนี่นะ

    “สองคนนี้ป้อนกันด้วย ฉันไม่เคยเห็นยุนนาเป็นอย่างนี้เลยนะ...” เสียงนินทาจากสวรรค์ ? ฉันก็ไม่เคยเป็นอย่างนี้เหมือนกันใครเห็นก็ต้องตกใจเหมือนกันนั่นแหละ แต่เหมือนว่าอุนยองของฉันจะช็อคสติหลุดไปแล้ว ฉันทำอะไรผิดไปหรือป่าวเนี้ย

    “ไอ้จงฮวา อย่าดื่มนะเว้ยเดี๊ยวโดนพี่ผู้จัดการด่า”

    “อยู่กับแฟน ฉันไม่กล้าดื่มหรอก ฮ่าๆๆๆๆ คิจองแกก็ไม่นั่งกับฉันดิ เจสฟี่ก็อยู่ด้วย”

    “ไม่เป็นไร เดี๊ยวจะทำให้ทุกคนอึดอัดป่าวๆ” เครฟที่เหมือนจะเดินเข้ามาเตือนจงฮวาเรื่องไม่ให้ดื่มเบียร์ เดินกลับไปอย่างเย็นชา แผ่นหลังเขาดูเท่มากจริงๆ แต่ตัวบางเหมือนผู้หญิงเลยฉันคิดไปเองหรือป่าว -0-

    “ยุนนา กินนี่เข้าไปเลยฉันห่อให้” อุนยองยัดเนื้อย่างที่ห่ออย่างสวยงาม (?) เข้าไปในปากฉัน เหมือนยัยนี่ต้องการจะแก้ไขสถานการณ์ที่อึดอัด มันก็ไม่ได้อัดอึดเท่าไหร่หรอกนะเนี้ย เราก็แค่ไม่มีอะไรจะพูดกันก็เท่านั้นเอง

    อ่า...ใช่นั่นเรียกว่าอึดอัด

    “อุนยองอา ทำไมทำกับฉันอย่างนี้อายจงฮวาเขา หน้าตาฉันต้องตลกมากแน่ๆเลย” ฉันเริ่มบ่นบ้างแล้ว ตอนหน้าฉันเป็นไอดอลชื่ดังเชียวนะ ถึงแม้ว่าคนอื่นจะคิดว่าเราสองคนเป็นแฟนกันแต่ความจริงเราเป็นแค่คนที่เพิ่งรู้จักกันและมีชะตากรรมรวมกันคนที่โชคร้ายคนนั้นก็คือฉัน -*- เรื่องราวย่อๆของฉันกับจงฮวา (?)

    “ตลกอะไรเป็นธรรมชาติดีออก อุนยองเยี่ยมมากเลย ฮ่าๆๆๆๆ” ทั้งสองคนไฮไฟว์กัน -*- ท่าทางจะสนุกที่ได้แกล้งฉันมากนะเนี้ย ไม่สนแล้วกินต่อดีกว่า

    “ตอนแรกฉันคิดว่าคุณจะเป็นคนหยิ่งๆซะอีกนะเนี้ย แต่กลับร่วมมือแกล้งยุนนากับฉันได้อย่างลงตัวมาก...ฉันพูดมากไปหรือป่าวคะเนี้ย”

    “ไม่ต้องเกร็งก็ได้ผมคุยกับทุกคนได้ทุกเรื่องเลย ฮ่าๆๆๆ โดนเฉพาะเรื่องแกล้งคนเนี้ยผมเก่งมาก”

    “ใช่เลยฮะ นูนา จงฮวาฮยองเข้าแกล้งคนเก่งผมเป็นพยาน - - ผมไม่ได้แอบฟังนะแค่แสดงความคิดเห็นก็เท่านั้นเอง” มินทาที่ได้ยินบทสนทนา คิดว่าได้ยินไม่ใช่แอบฟังแต่อย่างใด เข้ามาร่วมวงด้วยแล้วตอนนี้

    พวกเรากับ Shining นี่ดูเหมือนเป็นกลุ่มเดียวกันจริงๆนะเนี้ย คิดว่าอย่างนั้นมั้ยทุกคน ฮ่าๆๆๆๆ โอเคยอมรับก็ได้ฉันคิดไปเอง -*-

    “ยุนนา เมื่อไหร่เธอจะหยุดกินไม่เห็นคุยอะไรกับแฟนตัวเองเลยเอาแต่ซัดเนื้อย่างอยู่ได้” ซูนยองเหมือนจะว่าจะดุฉัน แต่ไม่เลยยัยนี่ป้อนให้ต่อไปเรื่อยๆ

    ฉันกำลังกินจุมากๆต่อหน้าจงฮวาไอดอลที่ฉันชอบแบบถวายชีวิต อันนั้นก็เวอร์เกินไปนะ = = ฉันกำลังดูแย่มากๆในสายตาของจงฮวาหรือป่าวเนี้ยฉันแอบกังวลเหมือนกัน

    “กินไปเถอะน่า ฉันชอบเวลาที่เธอทำตัวสบายๆแบบนี้”

    แบบนี้ไม่ได้เรียกว่าสบายๆ แต่เรียกว่าไม่เกรงใจเฟ้ยนายแยกไม่ออกหรอเนี้ยจงฮวา พ่อสุดหล่อ -___-;

    “ฉันป้อนเธอแล้วกัน”

    “ไม่เป็นไร นายกินเถอะฉันอายเพื่อน -///-“

    อายเป็นบ้าเลยทำไมต้องมานั่งกินจุแบบเวอร์ๆให้จงฮวาเห็นด้วยล่ะเนี้ย ฉันต้องหยุดกินสิบ่นไปแล้วจะได้อะไร แล้วที่สำคัญกินเยอะอย่างนี้กลับไปพอนอนเลยตื่นเช้ามาฉันต้องอ้วนมากแน่ๆเลย

    “อ้าว หยุดกินแล้วหรอ ? ก็ดีฉันจ่ายนี่นะวันนี้ = =

    “ก็รู้ว่าฉันกินอย่างนี้แล้วยังเสนอตัวเลี้ยงอีกนะ -..-“

    “กินอิ่มงั้นก็จะกลับแล้วล่ะสิ”

    “นายก็อย่าดื่มล่ะ ทานเสร็จแล้วส่งข้อความมาหาฉันด้วยนะ”

    “ครับที่รัก”

    จุ้บ !

    ย๊าาาาาาาาาาาาา ! จงฮวาหอมแก้มฉันอีกแล้ว -*- วันนี้ฉันเปลืองตัวจังเลยคิมจงฮวานี่ชอบลวนลามฉันเป็นชีวิตจิตใจหรือยังไง ไม่สิลวนลามผู้หญิงทุกคน...ฉันก็แค่เป็นคนธรรมดาที่เขาอยากจะแตะเนื้อต้องตัวก็เท่านั้นเอง

    ~

    ฉันชอบที่เธอเป็นอย่างนี้ฉันอาจจะรักเธอก็ได้นะ – สุดหล่อของคนสวย

    ฉันจะระเบิดตัวตายรอบที่ล้านของวัน นี่ฉันเพิ่งออกจากร้านมาไม่ถึงสามก้าวเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้ฉันก็ไม่อยากแสดงสีหน้าออกมาเลยเดี๊ยวหมอนั่นจะต้องมองเห็นแล้วหัวเราะกับสิ่งที่เขากำลังปั่นหัวฉันอยู่ นั่นไม่มีทางเป็นไปได้ที่เขาจะได้หัวเราะฉันหรอกฉันไม่อยากเป็นตัวตลกของใครย๊ากกกกกกกก ~

    “คิดบ้าอะไรอยู่เนี้ย หน้าตาชั่วร้ายเชียว”

    “อะไรของแกซูนยอง แล้วฉันจะกลับยังไงเนี้ย”

    “กลับกับฉันก็ได้ เดี๊ยวแวะไปรับซูนซองแถวๆนั้นด้วยแหละ” โชคดีจริงๆเลยไม่งั้นฉันอาจจะต้องนั่งรถบัสกลับเอง แต่งตัวอย่างนี้มันก็เกินไปหน่อยนะ

    “รถแกล่ะ”

    “นั่นไงให้คนของพ่อขับมาไว้ให้ที่นี่” รถหรูสีขาวแบบเรียบๆ อลังกาลงานสร้างจริงๆครอบครัวของเพื่อนๆฉัน...ฉันนั่งรถแบบนี้จนชินแล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ “แล้วพวกนั้นจะกลับยังไงล่ะเนี้ย ?”

    “รอแพทตี้มารับแหละ ยัยพวกนั้นไม่กลับกันเองหรอก”

    นั่นสิจะปล่อยให้สาวๆกลับกันเองได้ยังไงอันตราย...

     

    คอนโด

    “ขอบใจนะ ความจริงไม่ต้องขึ้นมาส่งถึงห้องฉันก็ได้เดี๊ยวน้องแกบ่นตายเลย” ฉันไขกุญแจเข้าห้องของฉันไปอย่างสงบสุข “เจอกันวันไปเรียนแล้วกัน ถ้าวันไหนจะมาหาก็โทรมาบอกก่อนด้วยจะได้เตรียมอะไรให้กิน”

    “แล้วเจอกัน”

    การได้กลับมาพักผ่อนนี่มันดีจริงๆ แต่ฉันไม่มีอะไรทำเลยนะเนี้ย จงฮวาคงกำลังกินข้าวอยู่ล่ะมั้งตอนนี้ฉันไม่ควรส่งข้อความไปกวนสินะ~ ฉันจะคุยกับใครดีนะหรือว่าฉันจะไปอาบน้ำดี

    ฉันจำได้ว่ามีเค้กอยู่ในตู้เย็นนี่ !! ต้องกินก่อนจะเสียแล้วล่ะว่าแต่ฉันเพิ่งกินเนื้อย่างมานี่หน่าทำไมฉันถึงยังไม่ยอมอิ่มซักทีหรือฉันจะไม่กินดีนะ ไม่กินก็ไม่เสียหายอะไรกินพรุ่งนี้เช้าแล้วกัน พรุ่งนี้ยังไงก็ไม่มีงานหรือมีซ้อมอะไรก็ตามนี่นะ

    “อิมนาจุน~ ออมม่ากลับมาแล้วนะ~” ปลาทองน้อยที่น่ารักของฉัน -..- ซูนยองซื้อมาให้เมื่อหลายเดือนก่อน เพราะฉันอยู่คนเดียวแล้วชอบบ่นว่าเหงาพอมีนาจุนมาอยู่ด้วยฉันก็กลายเป็นคนติดปลาทอง ? ขึ้นมาทันที ฮ่าๆๆ น่ารักใช่มั้ย = =

    “นาจุนที่น่ารักของออมม่า วันนี้ออมม่ามีแฟนแล้วล่ะ ! จงฮวาคนที่ออมม่บอกอยากให้มาเป็นอัปป้าของนาจุนไง ในที่สุดเราก็ได้เป็นแฟนกันแล้วถึงแม้ว่าเขาจะโกหกไปเพื่อจะพ้นจากข้อหาที่เป็นเกย์ก็เท่านั้นเองแต่ออมม่าก็ดีใจนะ >__<

    ฉันรู้ว่าเจ้าปลาทองบ้านี่คงฟังฉันไม่ออกหรอกแต่ฉันมีความสุขที่ได้พูดให้เจ้าปลาบ้านี่ฟัง ติงต๊องมั้ยล่ะฉัน...-*-

    “ออมม่าจะยังไม่อาบน้ำหรอกนะ เดี๊ยวจะนอนแล้วค่อยไปอาบน้ำเรามีนั่งดูทีวีกันนะ”

    ฉันกดรีโมตเปิดทีวีจอยักษ์ที่ยัยเพื่อนตัวแสบของฉันเป็นคนหามาให้เช่นกัน...ยัยนั่นบอกว่าถ้าไม่ได้ดูทีวีจอใหญ่ๆจะต้องบ้าตายแล้วก็สารพัดความหรูหราในห้องฉันเป็นฝีมือเพื่อนตัวแสบของฉัน แต่ห้องนอนของฉันมันก็เป็นแบบธรรมดาๆนั่นแหละไม่มีทีวีเพราะเวลานอนไม่ควรดูทีวี ตู้เสื้อผ้าใบยักษ์กับเสื้อผ้าสารพัดในตู้ของฉันก็เป็นฝีมือซูนยอง

    พอยัยนั่นเห็นตู้เสื้อผ้าใบเล็กที่มีเสื้อผ้าเน่าๆเวลาใส่ซ้อมแล้วก็ชุดนอน กรี๊ดห้องแทบแตก ฉันจะได้ไม่ต้องเปิดตู้ใหญ่ที่พอเห็นแล้วสีสันบาดตาจะบ้าตาย...

    นั่นมันคอนเสิร์ตที่จงฮวาแสดงวันนี้นิ *0* ฉันไม่อยากดูเลิฟซีนตอนจบของเพลงนี้แล้วนี่มันก็ใกล้จบเพลงแล้วด้วย...

    ย๊า ! แค่ทำรูปหัวใจก็เท่านั้นเอง -////- เท่านี้ฉันก็พอใจแล้วความจริงก็คือฉันแอบหึงนั่นเอง -..-

    ~

    นอนไวๆนะยุนนา ผมเป็นห่วงวันนี้ทำงานมาทั้งวัน

    ส่งข้อความมาทำไมล่ะเนี้ย -..- ความจริงฉันก็อยากคุยกับเขาเหมือนกันนั่นแหละแต่ไม่รู้ว่าจะส่งอะไรกลับไปดี

    จงฮวาก็รีบๆนอนนะ

    ก็บอกแล้วว่าฉันไม่รู้จะตอบอะไรตอบได้แค่นี้นั่นแหละความจริงในทีวีก็ไม่ค่อยมีรายการอะไรดูนักหรอก เปิดแค่ฟังเสียงก็เท่านั้นเอง ฉันแค่ไม่ชอบอยู่เงียบๆ -..- หรือจะเปิดดูหนังดีนะ

    ถ้าดูหนังแล้วก็ต้องมีของกินฉันก็จะต้องไปกินเค้กนั่นแน่ๆ ไม่มีทาง ฉันไม่ดูก็ได้จะได้ไม่ต้องอ้วนไม่ต้องกินอะไรระหว่างดูหนัง

    ฉันจะทำอะไรดีล่ะเนี้ย ฉันควรไปอาบน้ำแล้วล่ะนะ

     

    11.45 PM.

    สดชื่นจัง เดี๊ยวฉันต้องเอาเสื้อผ้าไปให้ร้านซักแล้วล่ะพรุ่งนี้ มีทั้งเสื้อผ้าแบรนเนมหลายตัวที่ต้องซัก เสียตังหน่อยแล้วกันซักเองเดี๊ยวเสื้อผ้าเสียแล้วมันจะแย่มากกว่าโดนยัยเพื่อนรักตัวแสบด่าเป็นอย่างแรก

    นี่มันก็ดึกแล้วนะฉันควรไปนอนได้แล้วล่ะมั้งไม่งั้นอาจจะโทรมเอาได้นะเนี้ย แต่นอนดึกวันเดียวไม่เป็นไรหรอกนะ -///- นั่งๆนอนเล่นไปก่อนก็ไม่เสียหายอะไรหรอกนะ

    ~

    “ยอโบเซโย” ใครโทรมาดึกดื่นป่านนี้เนี้ย ฉันกดรับไปทั้งๆที่ยังไม่ได้ดูเบอร์เลยด้วยซ้ำนะเนี้ย

    (ยุนนาแฟนคนสวยของผม)

    “จะ...จงฮวา มีอะไรหรือป่าวแล้วป่านทำไมยังไม่ยอมนอนมันดึกมากแล้วนะ” จงฮวานั่นเองที่โทรมาดึกดื่นป่านนี้ ดีนะที่ฉันยังไม่นอน

    (คิดถึงไงเลยโทรมาหา ทำอะไรอยู่หืมเสียงดูง่วงๆนะ)

    “เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดี๊ยวอีกแปปเดียวก็จะนอนแล้วล่ะ แล้วทำไมนายยังไม่ยอมนอนอีก”

    (เดี๊ยวก็จะนอนแล้วเหมือนกันแต่อยากคุยกับแฟนก่อนนอนน่ะครับ)

    “จงฮวา เราไมได้...”

    (อย่าพูดออกมานะครับ ~ ตอนนี้ผมมาจัดรายการวิทยุกับทุกคนอยู่นะครับ ~ เขาต้องการให้ผมคุยกับยุนนาน่ะตอนนี้เสียงของยุนนาทุกคนที่กำลังฟังอยู่ได้ยินแล้วใช่มั้ยครับ)

    “ย๊าาาาาาาาาาาา !! คิมจงฮวาตัวแสบ !!

    (ขอโทษนะครับ ~ เดี๊ยวผมทำงานเสร็จแล้วจะโทรไปหาอีกรอบนะรอบนี้ไม่มีการทำอะไรอย่างนี้แน่นอน) แล้วจงฮวาก็ตัดสายไป นี่ฉันออกรายการวิทยุเพราะเรื่องบ้าๆนี่หรอเนี้ย !! อายเป็นบ้าเลยถ้าเพื่อนๆฉันฟังแล้วจะเป็นยังไงเนี้ย -0-

    ตอนนี้ฉันต้องทำอะไรซักอย่าง บ่นกับปลาทองดีกว่า !!

    “นาจุน !! อัปป้านาจุนทำไมทำอย่างนี้เดี๊ยวเพื่อนๆออมม่าต้องได้ยินที่เราคุยกันเมื่อกี้แน่ๆเลย ออมม่าจะทำยังไงดีล่ะเนี้ย”

    นาจุนแหวกว่ายไปในน้ำอย่างมีความสุข = = ฉันจำได้ว่าเคยเรียนถึงเรื่องที่ปลาไม่ยอมหลับตาเวลานอนด้วยเพราะมันไม่มีเปลือกตา ฉันหวังว่ามันกำลังตื่นอยู่นะไม่ได้หลับไม่งั้นฉันคงจะต้องไปเขย่าโถปลาของเจ้าตัวนี้แน่ๆ -*-

    “ออมม่าอยากเจออัปป้าบ่อยๆจัง ออมม่าอยากให้เราสองคนได้เป็นแฟนกันจริงๆโดยไม่ต้องหลอกลวงคนอื่นก็คงจะดี แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกเนอะเขาเป็นถึงไอดอลชื่อดังเชียวนะฉันก็เป็นแค่คนธรรมดาที่เต้นโคฟเวอร์ไปเรื่อยๆ” นาจุนลอยไปเรื่อยๆในน้ำอย่างมีความสุข...เจ้าปลาบ้าตัวแสบนี่เดี๊ยวจับไปทอดกินซะเลยนิ

    เข้าไปนอนดีกว่าไม่มีอะไรทำแล้วตอนนี้ ทั้งง่วงทั้งเพลียวันนี้ฉันเจออะไรมาเยอะมากเกินไปจริงๆ ทั้งเรื่องที่น่าตกใจสุดๆและเรื่องที่ดีใจแบบโลกแตกมากๆ

    ฉันได้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของจงฮวา แต่อาจจะเป็นส่วนที่ไม่สำคัญเท่าไหร่ -///- ก็ยังดีที่ได้เป็นนั่นแหละ ฉันได้รู้จักจงฮวามากกว่าที่เห็นได้ในรายการต่างๆได้เห็นด้านที่น่ารักๆของเขา ได้คุยกันและที่สำคัญ ยังมีชื่อฉันอยู่ในลิสต์รายการโทรศัพท์ของเขาด้วย มีความสุขเหมือนกันนะเนี้ย~

    ราตรีสวัสดิ์คะ จงฮวาที่รักของฉัน -////-

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×