คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Shinee Maknae :: ความสัมพันธ์คืบหน้า
6
ความสัมพันธ์คืบหน้า
วันต่อมา
Kim Hyosong’s Talk
ฉันสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาจากหน้าคอม เผลอหลับไปตอนไหนล่ะเนี้ยแย่จริงๆเลย เฮ้อ “มินทา...ตื่นดิ”
“อืม...เจ้ตื่นแล้วอ่อ ไปหาข้าวทานกันดีกว่า...”
มินทาลากฉันออกไปกินข้าวข้างนอกห้องนอนของมินทา ไม่คิดจะให้เวลาฉันอาบน้ำล้างหน้าเลยหรือยังไงล่ะเนี้ย... “คิจองฮยองคร้าบบบ มีอะไรให้ผมกินบ้างครับ ผมหิวมากเลยครับ~”
“กำลังจะเสร็จแล้วล่ะ อีกประมาณสิบนาทีน่ะ”
ฉันนั่งรออยู่ที่โซฟาหน้าทีวี พลางเปิดทีวีดูไปมาเรื่อยๆ ว่างชะมัดเลยแหะ สรุปเหมือนคืนหลังจากที่ฉันจูบกับมินทาไปแล้วก็หาข้อมูลเกี่ยวกับเพลงแล้วโหลดเพลงลงแผ่นซีดีเรียบร้อยแล้ว คงจะได้ซ้อมเร็วนี้แหละนะ...
“อยากกินไข่ตุ๋นอะฮยอง”
“เดี๊ยวทำให้แล้วกันนะ” ฉันนั่งดูทีวีไปเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งคิจองยกน้ำส้มมาให้ฉัน “นี่ ดื่มสิจะได้สดชื่นน่ะ”
“ขอบคุณนะคะ” ฉันเอ่ยขอบคุณเขาเล็กน้อย มารบกวนเขาแล้วยังได้รับการบริการดีๆอีก อย่างกับร้านอาหารเลยนะเนี้ย
ฉันเห็นเห็ดน้อยเดินโซเซออกมาเหมือนว่าจะเพิ่งตื่น ฉันเลยไปอุ้มมันมาวางไว้ที่ตักพลางลูบขนมันไปเรื่อยๆ “ซึงกิ มานั่งด้วยกันสิ” ฉันเรียกซึงกิที่ดูเหมือนว่าจะเพิ่งกลับมาจากฟิตเนสมานั่งข้างๆ “ไปฟิตเนสมาหรอที่รัก”
“ใช่ครับ ลดพุงหน่อยช่วงนี้กินเยอะพุงออกเยอะกว่าเดิม ฮ่าๆ” ซึงกิเข้ามาคลอเคลียกับฉัน “ที่รักรอทานข้าวอยู่หรอครับ”
“ใช่ ดื่มนี่หน่อยมั้ยจะได้สดชื่น” ฉันส่งแก้วน้ำส้มให้ซึงกิ อ้าว เห็ดน้อยหายไปไหนล่ะเนี้ย เมื่อกี้ยังนั่งอยู่บนตักของฉันเลยนี่...
“อ้าว เห็ดน้อยมานี่ได้ยังไงล่ะเนี้ย ซึงกิฮยอง กลับมาจากฟิตเนสแล้วก็มาสวีตกับเจ้แต่เช้าเลยนะ -*-“ มินทาอุ้มเห็ดน้อยขึ้นมาลูบขนของมันเล่น
“ก็ฉันรักของฉันนิ นายก็รีบๆจีบจินฮยอนให้ได้ไวๆล่ะ ฮ่าๆๆ” ซึงกินั่งหัวเราะชอบใจอยู่ข้างๆฉัน
“ฮยองน่ะเงียบไปเลย - - คิจองฮยองจ๋า ไข่ตุ๋นเสร็จหรือยังง่า” มินทาเดินเข้าไปอ้อนคิจองในครัว แถมยังอุ้มเห็ดน้อยไปด้วย เอาแมวฉันไปทำไมล่ะเนี้ย
“เออนี่ ฮโยซอนเมื่อคืนยังไม่ได้ทานเค้กเลยนิ เดี๊ยวทานข้าวเสร็จแล้วเอาไปนั่งทานที่ห้องซ้อมกันมั้ยล่ะ”
“ก็ดีนะ” ฉันลุกไปช่วยคิจองยกอาหารมาวางไว้ที่โต๊ะหน้าทีวี ถ้าอยู่เฉยคงจะไม่ดีหรอกเนอะเรามาอาศัยเขาอยู่
“ขอบคุณที่มาช่วยจัดโต๊ะนะฮโยซอน”
“ไม่เป็นไรคะ เพราะฉันมารบกวนเลยอยากจะช่วยบ้างน่ะคะ ^^” ฉันจัดโต๊ะไปคุยกับคิจองไปเรื่อยๆ โดยมีมินทานั่งอยู่โดยไม่ช่วยอะไรเลย -0-
“มินทา ไม่ได้นะ นายกินก่อนได้ยังไงล่ะต้องรอจงฮวา ยงโฮแล้วก็ซึงกิฮยองนะ ที่สำคัญนายเพิ่งจะไปจับแมวมามาหยิบของกินเดี๊ยวตีตายเลยนิ -*-“
ฉันนั่งลงที่โซฟาแล้วก็ลูบขนเจ้าเห็ดน้อยไปเรื่อยๆแบบสบายๆ “เดี๊ยวฉันไปอาบน้ำก่อนนะ”
คิจองเดินไปอาบน้ำในห้องน้ำที่อยู่ด้านนอกห้องนอน เหลือแค่ฉันกับมินทาที่นั่งอยู่ด้วยกัน เจ้าเห็ดน้อยกัดชายเสื้อแจ๊คเก็ตของฉัน
“เห็ดน้อย อย่าทำอย่างนั้นสิ มินทาอุ้มเห็ดน้อยไปหน่อยสิ” มินทาหันมามองแล้วก็อุ้มเห็ดน้อยออกไปจากตักของฉัน
“เจ้ ที่บอกว่าเจ้เป็นคนสำคัญเมื่อวานน่ะ...เจ้น่ะคือคนที่ผมไว้ใจมากนะ เจ้ตั้งแต่เจ้เข้ามาในชีวิตผมก็รู้สึกเหมือนจะขาดเจ้ไปไม่ได้...”
มินทาดึงฉันเข้าไปกอด ฉันรู้สึกถึงความอบอุ่นจากตัวมินทาเป็นอย่างมาก...อย่างนี้ฉันกลัวว่าฉันจะหวั่นไหวน่ะสิ...
“แต่ว่า เจ้ต้องช่วยเรื่องผมกับจินฮยอนนูนานะครับ”
“รู้แล้วน่าเจ้าเด็กบ้า” ฉันเขกหัวเจ้ามินทาไปหนึ่งที่โทษฐานที่ทำตัวน่าหมั่นไส้ -*- บรรยากาศกำลังดีแล้วแท้ๆ มาพูดเรื่องของยัยจินฮยอนขัดขึ้นมาได้
“เราไม่ควรกอดกันอย่างนี้นะ เดี๊ยวซึงกิฮยองเห็นแล้วมันจะดูไม่ดีเนอะเจ้” มินทาปล่อยฉันให้เป็นอิสระโดยที่ไม่กอดฉันเอาไว้
“อืม...”
ซึงกิเดินเข้ามากอดฉันจากข้างหลัง ฉันได้กลิ่นน้ำหอมแล้วก็ยาสระผมมาจากตัวของซึงกิ “มาแล้ว มีอะไรทานบ้าง ฉันหิวมากๆเลยเนี้ย”
“คิจองฮยองบอกให้รอทุกคนก่อนน่ะฮยอง”
ซึงกิย้ายมานั่งข้างๆฉัน แล้วก็อุ้มเห็ดน้อยมาเล่นด้วยฉันก็นั่งเล่นกับเห็ดน้อยไปพร้อมกับซึงกิ เห็ดน้อยดิ้นแล้วก็กระโดดมานั่งบนตักฉัน สงสัยมันจะไม่ค่อยชอบซึงกิซะเท่าไหร่ ไม่เหมือนเวลาเห็ดน้อยอยู่กับมินทา -0-
“หาววววว อ้าวบอกนายตื่นแล้วหรอ” ยงโฮเดินเกาหัวออกมาจากห้องนอนที่อยู่ติดกับห้องของมินทา “เฮ้ย จงฮวาฮยอง แปรงฟันเสร็จก็รีบๆออกมานะครับทุกคนรอกินข้าวอยู่นะ”
“คิจองฮยองแต่งตัวนานมากเลยเจ้ เขาจะต้องเลือกเครื่องประดับ หมวก ต่างหูเสื้อผ้ารองเท้าอะไรอย่างนี้อีก เยอะมากอะ -0-“
“ก็เหมือนฉันเวลาไปรายการวาไรตี้อะไรอย่างนี้นะ”
“แต่คิจองฮยองเขาเป็นอย่างนี้ทุกวันนะครับ” ฉันทำหน้าอึ้งๆ แต่งตัวแบบจัดเต็มทุกวัน ? ไหวมั้ยเนี้ย = =
“ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว เดี๊ยวจะรีบไปแต่งตัวรอกันแปปนึงนะ” คิจองวิ่งเข้าไปแต่งตัวในห้องเดียวกับยงโฮ
ฉันยังไม่ได้เข้าไปดูในห้องของยงโฮเลยแหะ...ว่าแต่มินทานอนห้องเดียวกับซึงกิแล้วก็จงฮวา แต่เมื่อคืนทั้งคู่ไม่ได้นอนอยู่ที่นั่นไปนอนที่ไหนเนี้ย =*= “เมื่อคืนจงฮวาฮยองไปนอนที่ห้องของยงโฮฮยองแล้วซึงกิฮยองนอนที่โซฟาตัวนี่เนี้ย -0-“
เด็กนี่อ่านสายตาฉันออกหรอเนี้ย...ว่าแต่นี่ก็นานแล้วนะทำไมคิจองยังไม่ออกมาจากห้องอีกเนี้ย แต่งตัวนานกว่าฉันอีกนะเนี้ย
“มาแล้ว มากินข้าวกันเถอะ ~” คิจองออกมาพร้อมกับเสื้อกล้ามสีดำกางเกงวอร์มสีเข้มเสื้อกันหนาวมีฮู้ดสีเทารองเท้าผ้าใบสีขาวแบบหุ้มข้อ ใส่หมวกฮิปฮอปสีดำ เมคอัพจัดเต็ม สาบานว่านายคนนี้เป็นผู้ชาย ? จัดเต็มกว่าฉันอีกนะเนี้ย...
“อยากกินไก่ทอด” ซึงกิที่อยู่เงียบๆพูดขึ้นมาทุกคนรวมถึงฉันทำหน้าเหมือนจะขำออกมาอย่างเต็มที่
“ฉันอาบน้ำแล้วไม่ทำให้กินแล้ว รอมื้อเที่ยงแล้วกันฉันทำข้าวกล่องเผื่อทุกคนเอาไว้แล้วเดี๊ยวมินทายกขึ้นรถไปด้วยนะ”
ฉันนั่งทานข้าวเงียบๆ อาหารทุกอย่างที่คิจองทำนี่อร่อยไปซะทุกอย่างเลยนะเนี้ย ถ้าฉันอยู่ที่นี่จะต้องอ้วนแน่ๆเลย เจริญอาหารสุดๆเลยยิ่งกว่าตอนทานมื้อเย็นตอนนั้นอีกยิ่งผัดผักนี่อร่อยสุดๆเลย ฮิ้ว -/////- ฉันชอบอาหารที่คิจองทำที่สุดเลย ~~
“ฮโยซอนชอบทานผัดผักหรอ งั้นทานเยอะๆเลยนะ ^^” ซึงกิตักผัดผักให้ฉัน ฉันก็ทำได้แต่ยิ้มๆให้อย่างเดียว ฉันก็ทานผัดผักที่ซึงกิตักให้อิ่มแปล้ -..-
ฉันตักข้าวเพิ่มอีก อย่างนี้ต้องอิ่มมากแน่ๆเลย ฉันหันไปมองมินทาที่เหมือนว่าจะลุกออกไปเก็บจานและคนอื่นๆก็ลุกตามออกไป เหลือแค่ฉันกับซึงกิที่นั่งทานข้าวกันอย่างเงียบๆโดยมีถ้าทีว่าจะเลิกกินเลย ก็อร่อยง่า ใครจะเลิกกินง่ายๆ -..-
“เจ้ เดี๊ยวอ้วนนะเฟ้ยกินเข้าไปได้ยังไงเนี้ย เยอะขนาดนั้น = = ซึงกิฮยอง ผู้จัดการบอกว่าให้คุ้มอาหารนะครับกินอย่างนั้นก็อ้วนน่ะสิ -*-“
“อย่าดิ เดี๊ยวฉันก็ไปเต้นเดี๊ยวแครอลลี่ก็ลดหายไปเองน่ะ .____.” เพิ่งเคยเห็นมินทาข่มขู่ซึงกินะเนี้ย แถมดูเหมือนซึงกิจะดูกลัวเป็นอย่างมากซะด้วย -0- “เจ้มา เดี๊ยวผมเก็บจานให้เอง ฮยองผมเก็บโต๊ะแล้วนะ - -“
มินทาแย่งจานมาจากซึงกิเพื่อที่จะเอาไปล้างและเก็บโต๊ะกินข้าว อย่างนี้มัน มักเน่ที่ร้ายกาจนี่หน่า = =
TN Entertainment
ฉันเดินเข้ามาในบริษัทและเข้าไปในห้องซ้อมของบริษัท พร้อมกับอุ้มเห็ดน้อยมาด้วยตามมาด้วยพวกซึงกิที่แบกกล่องข้าวจำนวนมหาศาลมาไว้ในห้องซ้อมที่แต่งตัวเป็นที่พักช่วงคราวของพวกฉันเสร็จแล้ว ฉันเลยเอาเห็ดน้อยไปปล่อยไว้ที่นั่น ก่อนพวกเราจะเริ่มซ้อมสาวๆของพวกฉันไปเอาคอมพิวเตอร์ที่หอพักแล้วก็ของใช้ส่วนตัวเหลืออย่างที่อยู่ในหอพักแล้วยังไม่ได้เอามา
“สาวๆจะมากันเมื่อไหร่เนี้ย จินฮยอนก็ไปเอาของซะใกล้เลยถึง ICG เชียวไกลไม่ใช่เล่นเลยนะ จะกลับมาทันข้าวเที่ยงมั้ยเนี้ย” เทรนเนอร์นั่งบ่นไปเรื่อยๆ แล้วเหมือนจะกึ่งถามฉันออกมา “พวกนายไปฟิตเนสข้างบนบริษัทก่อนมั้ยล่ะ ไหนจะต้องรอสาวๆอีกจะได้ไม่เสียเวลาด้วยน่ะ”
“ผมขอนอนเล่นอยู่ในห้องซ้อมดีกว่า เมื่อเช้าเพิ่งจะไปเล่นฟิตเนสมา”
“งั้นผมกับยงโฮไปเล่นฟิตเนสแล้วกัน จงฮวาล่ะไปด้วยกันมั้ย”
“ก็ดี งั้นพวกเราไปก่อนนะ” คิจอง จงฮวา และยงโฮออกไปห้องซ้อมไป เพื่อจะไปฟิตเนส
“นี่ผมเอาเพลงที่จะขึ้นโชว์มาให้น่ะแล้วผมจะไปนอนที่ห้องข้างๆนี่ล่ะกัน เจ้ไปให้อาหารเห็ดน้อยด้วยนะ” ฉันพยักหน้าแล้วเดินไปที่ห้องนอนของฉันโดยการเปิดบานเลื่อนข้างๆ
“ว้าว อลังการงานสร้างจริงๆห้องนี้ไม่น่าเชื่อว่าจะทุ่มทุนสร้างขนาดนี้ ห้องเป็นแบบเตียงเดี่ยวสองเตียงยังไม่มีผ้าปูเตียงเพราะให้พวกเธอไปซื้อมาใส่ตามใจชอบแล้วก็ให้พวกเธอตกแต่งเองตามใจชอบ ทุ่มทุนเกินไปจริงๆนะเนี้ย...”
มินทาเดินเข้ามาในห้องแล้วก็ปิดประตูบานเลื่อน
“มินทาฉันได้นอนกับโฮวานแหน่ะ แต่ฉันคิดว่าโฮวานไม่นอนที่นี่คงจะกลับไปนอนที่หอมากกว่า เพราะโฮวานคงไม่ชินกับที่แบบนี้น่ะ”
“งั้นไว้ผมจะมานอนด้วยแล้วกัน เจ้นอนกับเจ้าเห็ดน้อยคนเดียวคงจะเหงา ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้บ้านี่ ใครจะให้มานอนด้วยล่ะเนี้ย
มินทาเดินไปนอนบนเตียงที่อยู่ติดกับหน้าต่างแล้วก็ยังถอดเสื้อกันหนาวออกไปด้วย ทำให้เหลือแต่เสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงวอร์ม เซ็กซี่ชะมัด -,.- ฉันไปแต่งเติมใบหน้าเล็กน้อย เนื่องจากใบหน้าที่ค่อนข้างโทรมเพราะเมื่อคืนไม่ได้ชะโลมครีมก่อนนอนแล้วก็มานั่งมองมินทาที่ดูเหมือนว่าจะหลับสนิทเลยซะด้วย...ก็เมื่อคืนพวกเราหาข้อมูลเพลงจนถึงประมาณเที่ยงคืนกว่านี่เนอะ
ฉันอุ้มเห็ดน้อยมาไว้ในที่ที่นอนข้างๆเตียงของฉัน สงสัยมินทาจะเอามาด้วยล่ะมั้งเนี้ย ฉันเดินไปเทอาหารแมวถุงเล็กๆมาให้เห็ดน้อย แล้วเอาวางไว้ข้างๆที่นอนของเห็ดน้อย ซึ่งตอนนี้มินทาก็ยังหลับตาพริ้มเหมือนเดิม เจ้าเด็กนี่หลับเป็นตายจริงๆ
ฉันเอามือไปจิ้มแก้มมินทาเล่น แก้มนิ่มจังเลยแหะชอบๆ >< เดี๊ยวถ้าเจ้าตัวตื่นจะแย่แหะ กลับไปนอนดูหนังในI-Padดีกว่า
ฉันเดินกลับไปที่เตียงแล้วใส่หูฟังนอนดูหนังสบายใจ นานๆทีจะว่างแบบนี้ซักทีปกติเอาแต่ซ้อมๆ ไปงานนู่นไปงานนี่ไม่ค่อยได้นอนดูหนังอย่างนี้หรอก เพราะตอนนั้นถ้ามีเวลาว่างๆจะไปทำสปาผ่อนคลายบ้างเล็กน้อย
ว่าแต่ดูเรื่องอะไรดีนะ ดูเป็นการ์ตูนดีกว่า ช่วงนี้อยู่กับเด็กๆจะได้มีนิสัยเด็กๆติดมาจากการ์ตูนไปบ้างเนอะ
ครืด....
“ชู่ว...อย่าเสียงดังนะซึงกิ มินทานอนอยู่”
“จ้ะ ที่รักทำอะไรอยู่หรอหืมถึงหลบมานอนอยู่ในนี้เนี้ย”
“ดูหนังน่ะมาดูด้วยกันสิ” ซึงกิมานอนดูหนังอยู่ข้างๆฉัน ฉันส่งหูฟังหนึ่งข้างให้ซึงกิ
การ์ตูนเรื่องที่ฉันดูมันไม่ใช่แนวที่ฉันชอบเลยแหะ...หลับเลยดีกว่า Z…z…z
“เจ้ตื่น...ไม่หิวข้าวหรือยังไงเนี้ย...”
ฉันลืมตาขึ้นตื่นมาพบกับมินทาที่คร่อมเพื่อปลุกฉันอยู่ ถ้าปลุกนายมันล่อแหลมเกินไปแล้วนะเนี้ย “ลุกออกไปเลย ถ้านายนี่ล่อแหลมมากเลยนะ”
“โอเค วันนี้คงจะไม่ได้ซ้อมแน่ๆเลยพวกนูนาทั้งหลายยังไม่มาเลยเลยเนี้ย...ว่าแต่เจ้ลุกมาเถอะ คนอื่นรอกินข้าวอยู่”
ฉันขยี้ตาแล้วลุกออกไปจากเตียงเพื่อไปนั่งกินข้าวในห้องซ้อม
“มินทา อุ้มเห็ดน้อยไปด้วยสิ”
“เดี๊ยวมันไปวุ่นวายตอนกินข้าว เอามันไว้ที่นี่แหละแล้วเจ้ก็ออกมาได้แล้วครับ” มินทาลากฉันออกมาจากห้องนอน “เจ้ปลุกยากมากเลยแหละฮยอง ปลุกยากกว่าผมอีกนะเนี้ย”
“แสดงว่าตัวฉันอบอุ่นน่ะสิ ฮโยซอนถึงมาหลับอยู่บนอกของฉันเนี้ย -..-“ ฉันหลับไปตอนดูหนัง...ตอนนั้นซึงกิอยู่ข้างๆฉันนี่นะ ฉันหลับไปบนอกของซึงกิหรอเนี้ย บ้าจริงน่าอายชะมัดเลย -///////-
“เจ้เขินใหญ่เลยเนี้ย หน้าแดงเชียว”
มินทาคีบกิมจิที่อยู่ในกล่องข้าวขึ้นมากิน มีไก่ทอดด้วยแหะ ฉันคีบไก่ทอดมากินโดยมีซึงกิมองดูอยู่ ฉันเลยคีบไก่ทอดป้อนซึงกิ ไก่ทอดที่คิจองทำก็อร่อยแหะอร่อยเหมือนกับข้าวเมื่อเช้าเลย >< มีไข่ตุ๋นด้วยแหะ
ฉันตักไข่ตุ๋นกินกับข้าวที่อยู่ในกล่องอาหาร อร่อยอีกแล้ว ฉันกินไข่ม้วนเข้าไปหนึ่งชิ้นแล้วก็คีบให้มินทาหนึ่งชิ้น มินทาก็มองฉันแบบงงๆเล็กน้อย
“กินๆไปเถอะน่าเห็นมองฉันอย่างเดียวเลยนะเนี้ยไม่กินอะไรซักอย่าง” ฉันเอาตะเกียบคีบจมูกมินทาด้วยความหมั่นเขี้ยว
“โอ่ยๆๆ เจ้เจ็บๆๆ T^T”
“เล่นกันอยู่ได้ทุกคนรีบกิน เดี๊ยวฉันจะเริ่มซ้อมโชว์เดียวของมินทากับฮโยซอนก่อนฉันฟังเพลงแล้วความหมายดีนะคิดว่าน่าจะร้องกันได้ด้วย”
ฉันรีบก้มหน้าก้มตากินข้าว ถ้าให้ฉันพักช่วงเช้าแล้วซ้อมช่วงบ่ายอย่างนี้ฉันว่าโอเคเลยนะฉันซ้อมไว้ แต่ถ้าให้ซ้อมช่วงเช้ายันเที่ยงยันมืดเนี้ยตายแน่ๆ
“ท่าน่ะจะมีแค่ท่อนฮุคแต่พวกเธอต้องแสดงอารมณ์แบบคนที่รักกันจริงๆนะ ไม่ใช่แค่ปั้นหน้าแบบคนรักกันออกมา ให้เป็นแบบว่าต่างคนต่างรักกันมากรักกันมานานแล้วด้วย” ฉันนึกถึงอารมณ์ความรักแบบหวานสุดขั้ว อึ่ย เลี่ยน...
“ท่าน่ะให้ไม่เชิ่งเป็นเต้นหรอกน แค่วางท่าให้เหมาะเท่านั้นตอนร้องจะเดินออกมาคนละฝั่งแล้วมาเจอกันตอนจบท่อนฮุคแรกนะ พอถึงท่อนร้องที่เหลือก็เดินจับมือกันออกมาด้านหน้าตามแนวเวทีนะแล้วก็ท่อนโซโลให้มินทากลับไปเอาช่อกุหลาบด้านหลังเวทีแล้วค่อยๆเดินเอามาให้ฮโยซอนแล้วนายจะทำอะไรกับฮโยซอนก็ได้ให้โรแมนติกน่ะ”
“ไม่เป็นดอกไม้ไม่ได้หรอครับเป็นของขวัญที่ผมซื้อให้ฮโยซอนจริงๆอย่างนั้นจะดูดีกว่าเป็นดอกไม้อีก ถ้าเป็นดอกไม้คนดูก็คงจะรู้ว่ามีคนเตรียมเอาไว้ให้ มันดูไม่เซอร์ไพส์น่ะครับ” ของขวัญงั้นหรอก็คงจะเป็นแค่สร้อยหรือต่างหูธรรมดามากกว่าที่จะเป็นอะไรอย่างอื่นที่น่าตื่นเต้น -3-
“มันจะไม่หวานเกินไปหน่อยหรอครับคนเป็นแฟนหึงนะ - -“
“ซึงกินายอย่ามามีปัญหาเลย ทั้งคู่เขาเต็มใจที่จะหวาน นายนะไม่คิดโชว์มาเข้าใจมั้ย -*- เรื่องมากจริง พวกเธอว่างๆก็ไปฝึกกันเอาเองแล้วกัน เดี๊ยวฉันจะฝึกร้องให้อีกทีวันนี้ซ้อมแค่นี้แหละ ว่างๆรอสาวๆทำอะไรกันดีเนี้ย...”
ฉันนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่เคาท์เตอร์โต๊ะแต่งหน้าในห้องซ้อม ทำไมพวกนั้นยังไม่มาอีกนะว่างจริงๆไม่มีเพื่อนนั่งเมาท์อยู่ด้วย...
“เจ้ เอากาแฟมั้ยเดี๊ยวจงฮวาฮยองจะออกไปซื้อ”
“เอากรีนทีลาเต้เย็นแล้วกัน อยากกินเค้กชอคโกแลตน่ะ...”
“เดี๊ยวให้จงฮวาฮยองเอามาให้แล้วกัน” มินทาเขียนอะไรยุกยิกในกระดาษแล้วส่งไปให้จงฮวา ไม่มีอะไรทำเลยแหะว่างจริงๆ “เจ้ เจ้รักซึงกิฮยองจริงๆหรอ...”
“อย่ายุ่งน่าไม่ใช่เรื่องของเด็ก นายน่ะไปวางแผนจีบจินฮยอนไป”
“ใครพูดถึงฉันหรอคะ ‘ ‘” พูดถึงก็มาพอดีจินฮยอนเดินเข้ามาให้ห้องซ้อมพร้อมกับสำภาระจำนวนมากแล้วเอาไปเก็บที่ห้องของหล่อน
“ฉันเอาของมาให้แล้วนะฮโยซอน เดี๊ยวฉันเอาไปเก็บให้” โฮวานเดินเข้ามาหาฉัน ฉันส่งยิ้มแทนคำขอบคุณ ไม่มีสำภาระของโฮวาน ฉันต้องนอนคนเดียวหรอเนี้ย...
“จินฮยอนนูนาฮะ~ มินทาคิดถึงนูนาจังทำไมไปนานจังเลยอะ -3-“
“ฉันซื้อขนมมาฝากมินทาด้วยนะ คุกกี้นี่อร่อยมากเลยเอาไปกินดูสิ ถ้าชอบฉันจะได้ซื้อมาให้อีกน่ะ ^^” มินทาเดินเข้าไปอ้อนจินฮยอนเห็นแล้วหมั่นไส้ชะมัดเลยแหะ
“ขอบคุณนะฮะนูนา”
...!!
ฉันเห็นมินทาหอมแก้มจินฮยอน อ้ากกกกกกกกกกก !! =[]= ทำอะไรเปิดเผยเกินไปมั้ยเนี้ย...ทนไม่ได้
“ฮโยซอนเป็นอะไรหรือป่าว ทำหน้าตาประหลาดๆ” ซึงกิเดินเข้ามาหาฉัน หลังจากที่ฉันเห็นฉากทรมานสายตานั่น...รับไม่ได้ ยังไม่ได้คบกันยังขนาดนี้เลย...
“ป่าวนิซึงกิ ^^” ฉันจูงมือซึงกิออกมาจากโลกสีชมพูของมินทาและจินฮยอน ฉันควรออกไปให้ไกลจากตรงนี้ พวกนั้นจะได้สนิทกันมากขึ้น... “ที่รักได้เอาเค้กมามั้ยคะ”
“เอามาครับ ที่รักมาทานกันมั้ยล่ะ”
“ฉันกับมินทาขอทานด้วยได้มั้ยค้ะ ^^”
“งั้นจินฮยอนกับมินทาทานไปเถอะคะเดี๊ยวฉันกับซึงกิเข้าไปดูหนังกันต่อน่ะคะ” ฉันจับมือซึงกิแล้วเดินเข้าไปในห้องของฉัน หงุดหงิดคะ หงุดหงิด -*-
“ที่รักไม่ชอบจินฮยอนหรอ เวลาจินฮยอนมาทีไหร่ก็หงุดหงิดตลอดเลย”
ซึงกิยิ้มๆให้กับฉัน ฉันก็นั่งลงบนเตียงนอนโดยมีซึงกิมานอนตักฉัน “ซึงกิ ง่วงหรอฉันกะว่าจะนอนซักหน่อยน่ะ”
“งั้นที่รักก็นอนสิ เดี๊ยวผมของดูหนังรอแล้วกันนะ” ซึงกิลุกออกจากตักของฉันแล้วเดินไปเปิดทีวีดู เสียงดังขนาดนี้ใครจะนอนได้ล่ะเนี้ย
“เสียงมันดังฉันนอนไม่หลับหรอกน่า...” ฉันนอนพึมพำหวังว่าซึงกิจะได้ยินและออกไป แต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้น... “ซึงกิ นายดูหนังเรื่องอะไรหรอ ฉันนอนไม่หลับเลยจะดูด้วยน่ะ...”
“เรื่อง...”
“ฮยอง คู่อื่นไปรอซ้อมการแสดงเดี่ยวอยู่น่ะครับ ฮยองก็ไปซ้อมสิผมจะอยู่กับเจ้ฮโยซอนเอง” ซึงกิพยักหน้าแล้วเดินออกไปจากห้อง ตอนนี้ก็เหลือแค่ฉันกับมินทาแล้วก็เจ้าเห็ดน้อย “เจ้ ผมเอากรีนทีลาเต้กับเค้กมาให้ เจ้โกธรผมหรอ...”
“ฉันจะไปโกธรนายทำไมล่ะ นายได้สนิทกับจินฮยอนขึ้นตั้งยอะแล้วนิฉันควรจะดีใจด้วยมากกว่าแท้ๆ”
หมับ !
มินทาดึงฉันฉันเข้าไปกอดแล้วลูบผมฉันเบาๆ...ความรู้สึกของฉันตอนนี้ก็คือ มินทาเขารักจินฮยอนจริงๆหรือป่าว หรือเห็นฉันเป็นของเล่นที่แค่ต้องการจะปั่นหัวใจเล่นๆ ฉันไม่เข้าใจเขาจริงๆเลย
“มินทา...นายน่ะ คิดยังไงกับฉันกันแน่...”
“ผม...เจ้น่ะเป็นคนที่เข้าใจผมมากที่สุด ผมรู้สึกดีกับเจ้นะครับ ^^”
รู้สึกดี...ไอ้บ้าอย่ามาพูดจากำกวมแบบนี้สิ รู้สึกดีน่ะแปลความได้ตั้งหลายอย่างทั้งชอบทั้งแค่เห็นเป็นพี่น้องทั้งสาระพัดอย่างเด็กบ้าเครียดจริงๆ ไหนจะต้องซ้อมการแสดงที่มีผลต่อหัวใจของฉันอีก ถ้าฉันเผลอตัวไปชอบนายขึ้นมาจะทำยังไงล่ะเนี้ยฉันไม่อยากจะหลงรักนายหรอกนะเฟ้ย....
“ปล่อยเถอะ”
มินทาค่อยๆผละฉันออกจากอ้อมกอดนั่นช้าๆ “กินเค้กกันเจ้ เค้กที่คาเฟ่น่ะอร่อยมากเลยนะ โดยเฉพาะเค้กชอคโกแลตน่ะ”
มินทาส่งแก้วกาแฟให้ฉัน แล้วพูดเป็นน้ำเสียงแบบนำเสนอสุดๆ มินทานี่ชอบนำเสนออาหารแล้วก็ชอบทำตัวเหมือนMCรายการแข่งขันทำอาหารอะไรอย่างนี้เลยก็ว่าได้ -*-
ฉันดูดกรีนทีลาเต้ที่อยู่ในแก้วพลาสติกแล้วใช้สมองนึกคิดเรื่องมินทากับจินฮยอน ถ้าผู้หญิงชอบผู้ชายแบบเปิดเผยตรงๆไม่เสแสร้งมีอะไรก็พูดออกไปตรงๆอย่างนั้นหรอ งั้นก็ต้องให้มินทาสารภาพออกไปตรงๆสิ
“มินทา ฉันรู้วิธีที่จะช่วยนานให้สมหวังกับจินฮยอนแล้วล่ะ”
“ยังไงหรอเจ้ !! 0.0”
“นายก็สารภาพออกไปตรงๆเลยดิ พวกผู้หญิงน่ะไม่ชอบคนที่พูดจากำกวมทำหน้าม่อไปเรื่อยๆตีสนิททำให้รักแล้วหายไปน่ะ แบบซึงกิน่ะ ที่ฉันถามแล้วสารภาพออกมาแบบตรงๆไม่มีอายเลยทำให้ฉันรู้สึกปลื้มยังไงล่ะ”
“สารภาพตรงๆเลยน่ะหรอ...ก็ดีนะ ไว้ผมจะลองดูแล้วกันว่าแต่นี่เจ้ อ้ามมมม” มินทาตักเค้กป้อนฉันขึ้นมาหนึ่งคำ ฉันกินเค้กที่มินทาป้อน รสชาติก็...หอมแบบชอคโกแลต หวานปนขมหน่อยๆเนื้อเค้กนุ่มชะมัด... “อร่อยล่ะสิ หน้าเคลิ้มไปเลยเนี้ย -.- ท่าทางจะชอบมากจริงๆนะเนี้ย -0-“
ฉันนั่งกินเค้กไปจนหมดชิ้นโดยมีมินทานั่งมองอยู่ คนจะกินเค้กก็เอาแต่มองอยู่ได้วุ่นวายจริงๆเลยเนี้ย - -
“มองทำไมมินทา ฉันกินหมดแล้วเอาไปทิ้งด้วย” ฉันโยนกล่องเค้กที่กินหมดแล้วไปให้มินทาที่นั่งมองอยู่ อยากนั่งมองเองเอาไปทิ้งเลยไปสมน้ำหน้า “เออนี่ วันนี้ก็พาจินฮยอนไปทานข้าวแล้วก็ลองบอกรักดูดิ ร้านอาหารในห้างที่เราไปกันเมื่อวานบรรกาศดีเลยนะ ลองไปที่นั่นดูแล้วกัน”
“ขอบคุณนะเจ้ ทำไมเจ้ถึงดีกับผมขนาดนี้นะ...”
“ก็นายนะ เป็นคนสำคัญของฉันนิ....”
ใช่...มินทาเป็นคนสำคัญที่ฉันจะขาดไปไม่ได้ ความสัมพันธ์ของฉันกับมินทาชักคืบหน้าไปไกลเกินไปแล้วนะ
ความคิดเห็น