คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Shinee Central :: ชอปปิ้ง
13
ชอปปิ้ง
“ยุนนาดูนั่นดิสวยจัง ไปดู...”
“จงฮวา หมวกนี่สวยดีนะใส่แล้วหล่อเวอร์มากๆ *0*” ยุนนานี่น่ารักจริงๆมองหน้ายุนนาแล้วมีความสุขแทบจะลอยขึ้นสวรรค์ คนอะไรสวยเป็นบ้าเลย ผมจะหลงรักยุนนาจริงๆแล้วนะเนี้ย “พี่คะ ฉันขอซื้อนี่คะ *0*”
ยุนนาคิดจะซื้อหมวกให้ผมหรอเนี้ย -///- ผมต้องซื้ออะไรให้ยุนนาบ้างแล้วล่ะ แล้วก็ต้องลืมว่าเรามากันสามคนด้วยคิดซะว่ามากันแค่สองคนก็พอ ยัยเจสฟี่เป็นส่วนเกินก็พอ ผมเบื่อเจสฟี่ครับ !!
“จงฮวา ซื้อมาให้แล้วล่ะ~ ว้าว อยากได้เสื้อคู่ตัวนั้นจังได้มาแล้วใครจะใส่กับฉันล่ะเนี้ย”
“ใส่นอนคู่กันก็ได้นี่ เอาเสื้อคู่นี้ครับ *0*” ใส่เสื้อนอนคู่กัน -..- เหมือนแฟนกันจริงๆเลยนี่หน่า เริ่มมีความรู้สึกไม่อยากหลอกคนอื่นว่าเป็นแฟนกันแล้วอยากให้เป็นแฟนกันจริงๆเลย คิๆ..
“22000 วอนนะครับ” แพงจัง ช่วงนี้ผมอาจจะต้องประหยัดหน่อยล่ะมั้งเนี้ย แต่ถ้าใช้บัตรก็คงไม่เป็นไร คิดว่าอย่างนั้นนะ
ทำไมมือที่ส่งบัตรไปให้เขามันถึงสั่นแปลกๆ = = อ่า...เพื่อยุนนาแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอกนะ แค่เซ็นชื่อลงบนสคลิปไม่ใช่ลายเซ็นแบบที่เซ็นให้แฟนคลับด้วยนี่นะ
“ขอบคุณครับ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะครับ”
สาบานว่าจะไม่มีโอกาสหน้าแล้ว ถึงตอนนี้ผมอาจจะไม่เหลือเงินเลยก็ได้ = = มันก็ไม่ได้ถือว่าแย่หรอกแต่ผมยังมีเรื่องที่ต้องใช้เงินมากกว่าจะมาชอปปิ้งบ่อยๆ
“ซื้อมาแล้วล่ะ”
“ถ้าใส่แล้วก็อย่าลืมถ่ายรูปอัพลงทวิตเตอร์ด้วยนะ ฉันจะไปรีทวิตนายเป็นคนแรกเลยแล้วก็ตอนนี้กระแสของพวกเธอน่ะมันเริ่มหายๆไปแล้วช่วยปลุกกระแสขึ้นมาซักหน่อยสิ” เจสฟี่ก็มีส่วนดีเหมือนกันนะเนี้ย พูดให้ผมอารมณ์ดีขึ้นมานิดหน่อยหลังจากที่คิดว่าน่าจะไม่เหลือเงินใช้แล้ว
“อ่าใช่สิ พูดจาได้ดีมาก ยุนนาวันนี้ใส่เลยนะ”
“อื้มเอาสิ -///- เราจะไปไหนกันต่อดีล่ะเนี้ยฉันเริ่มจะหิวซะแล้วล่ะสิ ไปกินที่ร้านทัคคาลบี้เอามั้ยล่ะ *0*”
อ่า...ร้านนั้นไม่ได้ไปกินนานมากแล้วนะเนี้ย เป็นปีได้แล้วล่ะมั้งผมก็อยากไปกินเหมือนกันนะตอนนี้
“หืม เอาสิ”
ทัคคาลบี้
“ซูนยอง ทำไมสั่งเยอะจังเดี๊ยวฉันก็กินไม่หมดกันพอดี”
“คนอย่างเธอน่ะกินหมดอยู่แล้ว ยังไงฉันก็เลี้ยงอยู่แล้วไม่เป็นไรหรอกน่ากินเข้าไปให้เยอะๆเลย”
“บ้าหรือไงให้ผู้หญิงเลี้ยงฉันก็เสียชาติชายกันหมดพอดี กินเท่าไหร่ก็สั่งเลยนะเดี๊ยวฉันเลี้ยงเอง” หาเรื่องเสียเงินอีกแล้วผม ไม่เป็นไรหรอกนะเพื่อแฟนและเพื่อนแฟน TOT
ต่อจากนี้ผมต้องคิดให้ดีเรื่องที่จะใช้เงินซุ่มสี่ซุ่มห้าแล้วนะเนี้ย งดชอปปิ้งไปอีกนานเลยตอนนี้ อีกไม่ซักพักก็น่าจะมีเรื่องที่ผมต้องไปซ้อมเต้นเตรียมคัมแบคแล้วนี่นะถึงตอนนั้นคงไม่ค่อยมีเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันซักเท่าไหร่
“จงฮวาเป็นอะไรหรือป่าว”
“ป่าวนิ~ ฉันอยากได้รองเท้าคู่ใหม่อีกซักคู่จังแบบใส่เสริมส้นได้สูงๆอะไรอย่างนี้ไง” แล้วผมก็ต้องหาเสริมส้นเพิ่มด้วยเพราะอันอื่นๆอยู่ในรองเท้าหลายๆคู่ที่อยู่ในหอพักนี่นะ “เป็นบู้ทหนังเท่ๆอะไรอย่างนี้”
“งั้นเดี๊ยวฉันพาไปร้านที่รู้จักแล้วกันจะได้ซื้อแบบไม่ต้องแพงเกินไปด้วย แล้วถุงเท้าเน่าๆในตู้เสื้อผ้าของเธอน่ะยุนนา ฉันทิ้งไปแล้วนะ -*-“
“ทิ้งทำไม TOT นั่นเกือบยี่สิบคู่เลยนะแล้วฉันจะเอาถุงเท้าที่ไหนใส่กันล่ะ” ถุงเท้าที่ยุนนาใส่แต่ละวันก็เน่าจริงๆนั่นแหละ ทิ้งไปให้หมดก็ดีเหมือนกัน
“เดี๊ยวไปซื้อใหม่พร้อมกันเลย แล้วก็...นั่นด้วยวันนี้ต้องไปซื้อใหม่”
“หา !! นี่เธอรื้อถึงพวกนั้นเลยหรอ -///-“
“ของที่ซื้อใหม่ก็เอาไปเก็บให้แล้วแต่คงใช้ไม่พอหรอก ต้องไปซื้ออีก” เจสฟี่รื้ออะไรของยุนนาอีกล่ะเนี้ย หลายๆอย่างในตู้เสื้อผ้าใบเล็กของยุนนาก็เน่าจริงๆนั่นแหละ ให้เจสฟี่รื้อทิ้งไปบ้างคงไม่เป็นไรหรอก “จงฮวาอยากได้เสริมส้นกี่เซนดีล่ะ ฉันจะได้ให้พี่ที่ร้านเตรียมให้”
“7เซนก็พอแล้วล่ะ” ร่วมๆ3นิ้วได้แล้วล่ะมั้ง ผมจะตกเสริมส้นมั้ยล่ะเนี้ยอย่างนี้ = = “มันสูงเกินไปมั้ยนะ แต่ไม่เป็นไรหรอกถ้าใส่รองเท้าอย่างนั้นผูกเชือกแน่นๆข้อเท้าคงจะไม่พลิกหรอก”
“ได้ๆ เดี๊ยวฉันบอกพี่เขาให้แล้วกัน คนเดียวกับที่ฉันจะแนะนำให้เธอรู้จักด้วยแหละหล่อมากระวังจะละลายแล้วกัน จงฮวาไม่ต้องหึงด้วยนะเพราะฐานะของเขาก็ใกล้เคียงกับนายสุดๆ”
ฐานะใกล้เคียงกับผมหรอ เรื่องเงินคงไม่ใช่หรอกล่ะมั้งแล้วเป็นอะไรล่ะ ? หน้าตาหรือยังไงใครจะมาหล่อสู้ผมได้อีกล่ะเนี้ยไม่เข้าใจ คนหล่อไม่ชิน = = ผมผู้เป็นเซ็นเตอร์ในการร้องเพลงของวงไม่เคยเจอคนที่หล่อกว่า ย๊า !!
“จงฮวา เป็นอะไรกินนี่สิอร่อยกว่าที่ฉันทำอีกนะ” กิมจิจิเกเนี้ยนะ...มันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับที่กินอยู่เลยนิ หรือเพราะต่อมรับรสของผมมันกำลังแย่ล่ะเนี้ยไม่สิเพราะผมหงุดหงิดมากกว่า ไม่ว่าจะกินอะไรก็ไม่อร่อยเลยตอนนี้ “เป็นยังไงบ้างอร่อยกว่าที่ฉันทำหรือป่าว”
“ที่ยุนนาทำยังไงก็อร่อยกว่าอยู่แล้วน่า”
ผมกำลังจะบ้าตาย -*- ผมอยากรู้ว่าหมอนั่นเป็นใคร หล่อกว่าผมหรือป่าวน่าตาดีกว่าผมเสียงดีกว่าผมด้วยหรือป่าว แต่ที่แน่ๆสูงกว่าผมเป็นเรื่องธรรมดา ถ้าเขาเตี้ยกว่าผมล่ะก็คนคนนั้นไม่เหมาะกับยุนนาแล้วล่ะ
“โอเค พี่เขาบอกว่ามีอยู่ นั่นมันไม่ใช่ร้านของพี่เขาหรอกนะแค่สนิทกับเจ้าของมากๆเลยแวะเข้าไปช่วยบ่อยๆวันนี้ก็โชคดีที่พี่เขาอยู่ร้าน” พี่เขางั้นหรอ เจสฟี่อายุมากกว่าผมนี่ งั้นก็หมายความว่าเขาคนนั้นเกิดก่อนเจสฟี่ -0-; อะไรกันเนี้ยอายุมากกว่าหรอส่วนมากผู้หญิงจะชอบคนที่มีอายุมากกว่านี่นะ อย่างนี้ก็ได้ทีเจสฟี่เลยสิผมจะต้องปกป้องยุนนาของผมเอาไว้ให้ได้ -^-
นี่ผมกำลังหึงยุนนาอยู่หรือป่าวนะ -///- ไม่มีทางเป็นอย่างนั้นหรอกก็ผมไม่ได้คิด...ไม่สิผมต้องคิดอะไรกับยุนนาแน่ๆ !! ผมกำลังคิดอะไรกับยุนนาเนี้ยผมรักยุนนาหรอ บ้าน่า เราเพิ่งจะรู้จักกันเองไม่มีทางรักกันได้หรอก
ไม่สิ ผมรักยุนนาแน่ๆ ผมรักยุนนา
คิมจงฮวารักอิมยุนนา !! จงฮวา Shining หลงรักยุนนา Pink Rose ย๊ากกกกกกกกก !! ไม่จริงผมไม่มีอาการที่แสดงว่าเป็นคนแอบรักใครเลยนะ ผมไม่มีอาการใจเต้นรัวอะไรอย่างนี้เลยนะ แค่หึงอย่างเดียวเอง -///-
อ่า...นั่นสิที่เรียกว่าหลงรักทำไมผมโง่อย่างนี้ล่ะเนี้ย
“จงฮวาเป็นอะไรไปหรือป่าว หน้าตาดูซีเรียสเชียว”
“หืมป่าวนิ เจสฟี่คนนั้นเป็นใครบอกฉันมานะฉันกำลังเครียดมากนะ =*= เธอกำลังคิดจะแนะนำให้แฟนฉันนอกใจ...”
ผมแสดงอาการออกนอกหน้าเกินไปมั้ยล่ะเนี้ย คงไม่หรอกผมก็ทำอะไรอย่างนี้เป็นเรื่องปกติ หวงยุนนากับผู้ชายทุกคน แสดงบทบาทว่าเป็นแฟนได้อย่างเยี่ยมยอดที่สุดเลยถึงตอนนี้เรื่องที่ผมโม้ออกไปก็ยังไม่มีใครนอกจากเมมเบอร์ในวงรู้ว่าเป็นแฟนกับแบบปลอมๆ แต่อีกไม่นานก็คงจะเป็นความจริงแล้วล่ะ -..-
“หึงเกินไปล่ะมั้งจงฮวา - - เธอก็ไม่ได้เป็นแฟนกับเพื่อนฉัน...”
“ชู่ว อย่านะเดี๊ยวคนอื่นได้ยิน ซูนยองแกทำอะไรให้มันรู้สถานที่หน่อยสิ”
เยี่ยมมากแฟนผม เพื่อนแฟนนี่เป็นอะไรที่ร้ายจริงๆเท่าที่เห็นในนิยายก็เป็นพวกจอมวางแผน ชอบจับคู่ ปากร้ายและอะไรหลายๆอย่างนั่นรวมอยู่ในตัวเจสฟี่มาได้อย่างลงตัวพอดี -*- คนอะไรน่าฆ่าทิ้งจริงๆ
30นาทีต่อมา
“อร่อยจังเลยนะเนี้ยเสี่ยจงฮวาเป็นคนเลี้ยงก็ทำให้รู้สึกดีเป็นบ้า~~”
“พวกเธอนี่กินได้น่าตกใจจริงๆนะเนี้ย ทำไมหุ่นแค่นี้เองนะโดยเฉพาะยุนนากินไปเยอะที่สุดเลยนี่นะ”
“ฉันออกกำลังกายไง นายไม่เห็นหรอว่าฉันไปฟิตเนสตอนเย็นๆน่ะ” นั่นสิยุนนาไปฟิตเนสด้วย ทิ้งให้ผมทำความสะอาดห้องทำกับข้าวให้กินอะไรอย่างนี้ทุกครั้ง ผมลืมไปได้ยังไงนะ “เราต้องไปซื้อ...นั่นอีกนี่นะ จงฮวานายไปเดินเล่นแถวๆนี้ก่อนก็ได้นะ”
“หืม ทำไมล่ะ ฉันจะไปกับพวกเธอด้วยเดี๊ยวรออยู่หน้าร้านก็ได้” ผมว่าสองคนนี้ต้องไปซื้ออะไรที่เป็นความลับสำหรับผมแน่เลย แต่ก็ขอตามไปแล้วอยู่รอหน้าร้านแล้วกันนะ
ผมจะต้องปกป้องคนที่จะมาเป็นแฟนตัวจริงของผมจากผู้ชายที่ไม่รู้จักให้ได้ !
Kim JongHaw’s End Talk
Im Yoonna’s Talk
ซูนยองตัวแสบนอกจากจะทิ้งถุงเท้าฉันไปแล้วยังทิ้งชุดชั้นในของฉันอีก !! มันน่าฆ่าจริงๆเลยเพื่อนฉันคนนี้ T^T ฉันก็ไม่กล้าบอกจงฮวาว่ายัยนี่มันทิ้งอะไรไป น่าอายจริงๆ
แล้วก็ยังเรื่องที่ยัยนี่จะให้ฉันไปเจอกับใครก็ไม่รู้อีก ฉันจะไม่นอกใจไอดอลที่ฉันหลงรักแบบเวอร์ๆหรอก -..- เชื่อใจฉันได้อยู่แล้วคิมจงฮวาเป็นคนเดียวในใจฉันเสมอ ถึงแม้ว่าเราสองคนจะไม่ได้คบกันจริงๆก็เถอะ -///- นึกแล้วก็เขินถ้าเราได้คบกันจริงๆเมื่อไหร่ก็คงจะเป็นคู่รักที่เหมาะกันมากเลยเนอะ~ จงฮวาร้องเพลงเก่งส่วนฉันเต้นเก่งเป็นจุดเด่นกันมาก ♥ คิดอะไรเข้าข้างตัวเองจริงๆฉันเนี้ย
“ยุนนา เดี๊ยวฉันเลือกให้แล้วกันฉันรู้ไซส์เธออยู่แล้วนิ” ยัยบ้านี่พูดอะไรออกมา รู้ไซส์ฉันงั้นหรอ -////- แต่แบบที่ยัยนี่จะเลือกให้ก็จะต้องเป็นอะไรที่ -..- แค่นึกแล้วก็เห็นภาพ “ฉันจะ...”
“ไม่ต้อง ของใช้ส่วนตัวของฉันฉันต้องเป็นคนซื้อเองเอาบัตรฉันไปแล้วถ้าเธอแอบจ่ายให้ล่ะก็ฉันจะรู้ทันที -*-“
“ก็ได้”
ฉันเดินออกไปหาจงฮวาที่กำลังยืนรอฉันอยู่ที่หน้าร้าน ยืนหลับหรือยังไงกันเนี้ย ? ของที่ฉันซื้อมาวันนี้มันเต็มไปหมดเลยแหะแต่เราก็ต้องไปดูรองเท้าก่อนนี่นะ
“จงฮวา ไปกินไอศกรีมกันมั้ย”
“ฉันอิ่มมากๆเลยตอนนี้...อ้ะ !”
แชะ !
ฉันรู้สึกได้ยินเสียงแฟลชกล้องนี่ ใครกำลังถ่ายอะไรฉันเนี้ย...
“จงฮวา Shining กับแฟนสาวมาเดทกันที่คังนัม” ฉันได้ยินเสียงจากคนที่ถ่ายรูปฉันพึมพำอะไรบางอย่าง แฟนสาวงั้นหรอ ก็ฉันนี่ -///- ตอนนี้ฉันมีข่าวว่าเป็นแฟนจงฮวาอยู่นี่นะ แล้วยิ่งมาอยู่กันในที่แบบนี้ก็ต้องเหมือนคนมาเดทกันเป็นธรรมดาอยู่แล้ว
“เราไปที่อื่นกันก่อนดีกว่านะ ตรงนี้ไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่เลย” จงฮวาพยายามพาฉันเดินไปที่อื่น แล้วซูนยองล่ะช่างยัยนั่นแล้วกัน
เราก็แค่ไปเดินหลบในมุมที่ไม่มีใครมองเห็นเท่านั้นเอง
“จะต้องเป็นข่าวอีกแน่ๆเลย จะทำยังไงดีล่ะ”
“ฉันจะดูแลเธอเองไม่ต้องห่วงหรอกน่า เดี๊ยวอยู่ตรงนี้ก่อนแล้วค่อยเดินไปหาเพื่อนเธอแล้วกัน ฉันกลัวว่าตรงนั้นจะยังไม่ปลอดภัยเท่าไหร่” ฉันเริ่มเข้าใจความรู้สึกเซเลปที่โดนนักข่าวตามล่าแล้วแหะ...
เหมือนกับฉันตอนนี้เลยนะเนี้ย
“นั่นซอฟครีมนี่ กินกันมั้ย”
“ไม่เอาหรอก แล้วไหงตอนที่ฉันชวนกินไอศกรีมถึงไม่กินล่ะเนี้ย” ความคิดของผู้ชายนี่ดูซับซ้อนมากกว่าฉันอีกนะเนี้ย = =
“อ่า...นั่นสิ กลับไปฉันอยากจะทำอะไรอร่อยๆให้เธอกินจัง สนใจบ้างมั้ยล่ะ”
“แฮมเบิร์กมั้ยล่ะ ง่ายๆนายจะได้ไม่ต้องวุ่นวายด้วย” แฮมเบิร์ก~ *0* อยากกินเอาแบบชิ้นใหญ่ๆอะไรอย่างนี้ ฉันเริ่มเบื่ออาหารเกาหลีแล้วด้วยตอนนี้ ฮ่าๆๆ อยากกินพวกอาหารญี่ปุ่นหรืออาหารฝรั่งบ้าง แล้วถ้าตอนนี้ได้กินซูซินะ *0* ฉันจะต้องมีความสุขมากที่สุดในโลกแน่ๆ~
“งั้นก็ได้”
จงฮวาไม่ชอบกินแฮมเบิร์กหรือยังไงกันนะ -.- หน้าตาที่ดูซีเรียสตั้งแต่ตอนที่ซูนยองพูดถึงคนที่จะให้ฉันไปเจอด้วยแล้ว จงฮวากำลังคิดอะไรอยู่ในหัวกันแน่นะฉันค่อนข้างกังวลเลยแหะ
“ยุนนา เธอคิดยังไงกับฉันนะ”
“พูดอะไรนะไม่ได้ยินเลยแหะ” เมื่อกี้จงฮวาพูดว่าอะไรนะฉันไม่ได้ยินเลย -0- “เรากลับไปหาซูนยองกันเถอะ ฉันไม่อยากอยู่ตรงนี้นานๆ = = รู้สึกเหมือนจะบ้าตายยังไงก็ไม่รู้แหะ”
“งั้นก็กลับไปหายัยนั่นกันสิ เพื่อนเธอนี่ใจร้ายเนอะ นอกจากทิ้งถุงเท้าแล้วยังทิ้ง...เอ่อ...ไอ้พวกนั้นด้วยน่ะ” จงฮวาคงจะลำบากใจที่จะพูดออกมาสินะ = = ซูนยองก็ใจร้ายจริงๆนั่นแหละ ทิ้งของใช้ส่วนตัวของฉันไปได้ =^=
ร้านรองเท้า
ตอนนี้เรามาอยู่กันที่ร้านรองเท้าของคนรู้จักยัยเพื่อนตัวแสบของฉัน รองเท้าเยอะแยะเต็มไปหมดเลยแหะ...แล้วใครกันที่ซูนยองจะแน่นอนให้รู้จักอย่างรู้แหะ
“เพื่อนฉันมาแล้ว~ นี่อิมยุนนาเพื่อนฉันเอง”
อ่า...หน้าตาคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหน
“ยุนนา นี่ซังวอนคนที่ฉันจะแนะนำให้รู้จัก~ ซังวอนคนที่อยู่วงเดียวกับอีจุนไง ซังวอน Midday” ฉันจำได้ ตอนที่ฉันไปเต้นกับพวกจินฮยอนนี่นะ
“เราเคยเจอกันแล้วทำไมต้องแนะนำให้รู้จักอีกล่ะ -*- แล้วยุนนาก็เป็นแฟนจงฮวาด้วยคิดจะทำบ้าอะไรของเธอเนี้ยซูนยอง~”
“โอปป้าอย่าใจร้ายกับฉันนักสิ~ โอปป้าบอกว่าอยากเจอยุนนาฉันก็หลอกล่อมาให้แล้วนี่ไง เอารองเท้าบู้ทกับเสริมส้นมาได้แล้ว”
คนอย่างซังวอนเนี้ยนะอยากเจอฉัน เราเคยคุยกันแค่นิดเดียวเองนิตอนนั้นหรือว่าเขาเป็นแฟนบอยของจงฮวา ไม่นะ -0-
“สวัสดีฮยอง ^^;; นึกว่าใครซะอีก” ที่ซูนยองบอกว่าฐานะสองคนนี้ใกล้ๆกัน...อ่าใช่เลย ไอดอลเหมือนกันแค่นั้นเอง แค่นั้นเอง -*- ยังไงฉันก็ชอบจงฮวามากกว่า ไอดอลที่ฉันหลงรักทั้งคนนี่นะ -///-
“นายมากับแฟนหรอเนี้ย เดี๊ยวฉันลดให้เท่าที่ทำได้แล้วกันไม่สิ เอาไปเลยของขวัญวันเกิดนายด้วย”
สองคนนั้นคุยอะไรกันก็ช่างแต่ฉันต้องเคลียร์กับยัยเพื่อนตัวแสบซะก่อน...แล้วยัยนั่นหายไปไหนล่ะเนี้ย ของที่ซูนยองซื้อก็เป็นคนถือเองส่วนจงฮวาถือของที่เป็นของฉันทั้งหมด
“เอ่อ...ซูนยองหายไปไหนล่ะคะ”
“เจสฟี่น่ะหรอ บอกว่าจะกลับแล้วน่ะ น้องสาวลืมกุญแจห้องอะไรนั่นแหละ”
ยัยเพื่อนตัวแสบ ทิ้งฉันงั้นหรอ !! หลอกให้ฉันมาชอปปิ้งด้วยแล้วทิ้งไปเฉยเลยอย่างนี้ต้องบ่นให้หูชา ดีนะที่ได้บัตรคืนมาแล้วไม่งั้นจะต้องเป็นกังวลแบบบ้าตายแน่ๆ
“อย่างนั้นหรอคะ งั้นเดี๊ยวพวกเราขอตัวก่อน...”
“งั้นเดี๊ยวเจอกันนะจงฮวา”
“โอ.เค.ครับฮยอง” เราสองคนเดินออกจากร้านนั่นด้วยความรู้สึกที่เริ่มจะอึดอัด แต่ฉันคิดว่าฉันคิดไปเองมากกว่า
“จงฮวาฉันช่วยถือแล้วกันนะ ของมันดูเยอะ...”
“อยู่นิ่งๆเถอะน่าเดี๊ยวฉันถือให้เองเธอเป็นแฟนฉันนะ” -///- เหตุผลนี้ฟังแล้วเขินจังเลยแหะ เธอเป็นแฟนฉันนะ เธอเป็นแฟนฉันนะ เธอเป็นแฟนฉันนะ เธอเป็นแฟนฉันนะ คำพูดนี้มันก้องอยู่ในหูฉัน เขินเป็นบ้าเลย~ “เราจะกลับห้องกันเลยมั้ย หรือว่าจะหาขนมกินก่อน”
“ไม่เอากลับเลยดีกว่า ฉันอยากกลับไปอาบน้ำนอนแล้วล่ะ -///-“ นี่เริ่มมืดแล้วด้วย ความจริงกว่าที่เราจะไปถึงร้านรองเท้าก็เดินซื้อนู่นนี่นั่นไปก่อนตั้งเยอะ สรุปก็คือวันนี้เราเดินชอปปิ้งกันทั้งวันเลย
“อ่า...งั้นเสื้อที่ซื้อมาวันนี้เราจะใส่ทั้งๆที่ยังไม่ซักเลยใช่มั้ย”
“นายใส่ไม่ได้หรอ...ไม่เป็นไรก็ได้นะ”
“ป่าวนิ~ แค่ถามเท่านั้นเอง” จงฮวานี่ทำตัวได้น่ารักจริงๆฉันชักจะเริ่มหลงหมอนี่มากขึ้นไปทุกทีแล้วนะเนี้ย ♥ คนอะไรน่าหลงใหลเป็นบ้าเลย~
คอนโด
“ยุนนา แต่งตัวเสร็จหรือยังข้าวเสร็จแล้วนะ”
ฉันใส่เสื้อฮู้ดแขนยาวทับอีกที อาการเย็นแบบนี้จะให้ใส่เสื้อยืดแขนสั้นนอนอย่างเดียวได้ยังไงกัน กางเกงวอร์มแบบที่หนาหน่อยใส่ในวันอย่างนี้ก็ดีเหมือนกันนะเนี้ย อบอุ่นเชียว ~
“ยุนนา เดี๊ยวเราต้องอัพรูปอีกนะ”
“เสร็จแล้วจ้า~ เราเหมือนแฟนกันจริงๆเลยนะเนี้ย” จงฮวาก็ใส่เสื้อยืดคู่รักนั่นกับกางเกงวอร์มสีเดียวกันเหมือนกัน แต่เสื้อฮู้ดของจงฮวาเป็นแบบไม่มีแขน เหมือนแค่ใส่ทับมากกว่า หล่อจริงๆ -///-
“มาถ่ายรูปกันได้แล้ว มันถึงเวลาเป็นข่าวแล้วล่ะตอนนี้~”
“1 2 3 กิมจิ~”
แชะ !
“ลงมือทานได้แล้วนะที่รัก รับรองว่าพรุ่งนี้ต้องเป็นข่าวดังมากแน่ๆ”
ข่าวดังงั้นหรอ ฉันต้องเป็นข่าวอีกแล้วหรอเนี้ย ท่าทางข่าวนี้จะต้องดังแบบสุดยอดมากแน่เลย ♥ เรื่องของฉันกับจงฮวาเริ่มสนุกมากขึ้นอีกแล้วสินะ
ความคิดเห็น