คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Shinee Maknae :: ปิดงาน
13
ปิดงาน
ตอนนี้พวกเราทั้งสิบคนมายืนอยู่บนเวทีด้วยกัน เพื่อที่จะรับของขวัญและขอบคุณแฟนๆที่มาดูงานในครั้งนี้
“ฉันเพิ่งเห็นนะเนี้ยว่าเสื้อเธอมันคอกว้างขนาดนี้ - - เอาเสื้อฉันไปใส่แล้วกันนะฮโยซอน...” ซึงกิส่งเสื้อฮู้ที่เขาใส่อยู่มาให้ฉันใส่ มินทาช้าไปแหะแต่ดูเหมือนว่าแฟนๆจะไม่ค่อยปลื้มการกระทำของซึงกิเลยนะเนี้ย...ก็มินทาเล่นประกาศว่าเป็นแฟนฉันบนเวทีอย่างนั้น ซึงกิก็คงจะได้ยินด้วยแน่ๆแฟนตัวจริงของฉันหึงซะแล้ว -..-
“อ่า ขอบคุณนะแล้วนายจะไม่หนาวหรอ”
“ไม่หรอก เดี๊ยวฉันไปหายุนราก่อนแล้วกัน” ซึงกิเดินไปหายุนรา อ้ะ ! มินทามากอดฉันจากข้างหลังสงสัยจะเห็นว่ามินทาเดินมาหาฉันซึงกิเลยเดินไปยุนราซะอย่างนั้นสงสัยจะหึง = =
“มินทาปล่อยเลยนะ ไม่อายคนอื่นบ้างหรือไงเนี้ย -////-“
“อะไรกันเจ้ดูแฟนคลับเขาออกจะชอบที่ฉันทำอย่างนี้นะเนี้ย...อ้ะ ขอบคุณนะครับนูนา~~” มินทาก้มลงไปรับของที่แฟนคลับคนนึงส่งให้เขา โดยจับมือฉันเอาไว้ไม่ปล่อย ฉันไม่หนีไปไหนหรอกน่า -0-
“ฉันอยากได้รูปมินทากับฮโยซอนแบบหวานๆน่ะคะ โพสท่าให้ฉันถ่ายหน่อยได้มั้ย -///-“ มินทาส่งยิ้มให้แฟนคลับแล้วกอดเอวฉันเอาไว้ แฟนคลับคนนั้นเอากล้องถ่ายรูปแบบโปรมาด้วย -0- รัวชัตเตอร์ไม่ยั้งเลย รูปหลุดของฉันกับมินทาหรอเนี้ย อันตรายจริงๆ = = “ขอบคุณนะคะ”
ฉันกับมินทาเดินไปรอบๆเวทีทั้งทางฝั่งซ้ายและฝั่งขวาเลยแต่ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเป็นพิเศษ มีแค่แฟนคลับมาขอถ่ายรูปธรรมดาๆเท่านั้นเอง แต่มินทากลับทำท่าทางแบบจัดเต็มมาก = =
“ไอ้มินทา ไม่ไปดูแลจินฮยอนบ้างหรือไงรุ่นพี่อีจุนเอาไปกินหรอกนะเว้ย” ซึงกิเดินมาพูดกับมินทา คิดเหมือนฉันเลยแหะว่าจินฮยอนกับรุ่นพี่อีจุนต้องมีอะไรในกอไผ่กันแน่ๆ = =
“งั้นผมฝากเจ้ด้วยนะครับ” มินทาพูดจบก็รีบวิ่งไปทางจินฮยองที่ยืนคุยอยู่กับรุ่นพี่อีจุนแฟนเด็กขี้หึง = =;;;
“อินยูโอปป้านี่คะ” แฟนคลับที่ดูน่าจะอายุเท่าฉันส่งของขวัญให้ซึงกิ เจ้าตัวก็รับของขวัญนั้นจากมือของแฟนคลับเองพลางโค้งศีรษะขอบคุณแฟนคลับคนนั้น แล้วเดินไปยังส่วนอื่นบนเวทีพร้อมกับฉัน
“ฮโยซอน เหนื่อยล่ะสิ เดี๊ยวจบแล้วเรารีบกันไปกันก่อนก็ได้ไม่งั้นคงจะอยู่นานแน่ๆกว่าจะได้นอนคงดึก”
“อย่างนั้นก็ได้ อะไรติดแก้มนายเนี้ยเป็นรอยแดงเชียว” ฉันเอาหน้าไปใกล้ๆซึงกิแล้วมองให้ชัดๆว่ารอยแดงนั้นเป็นรอยอะไรสงสัยจะโดนตัวอะไรกัดเข้าละมั้งเนี้ยแล้วเจ้าตัวไปเกาจนแดงซะขนาดนี้หน้าพังหมด
“ใกล้ไปแล้วนะฮโยซอนคนอื่นเข้าใจผิดหมดนะ ตอนนี้เธอเป็นแฟนมินทาอยู่นะทำอย่างนี้มันไม่ดีนะ...”
“ก็นายเป็นแฟนฉันจริงๆทำไมฉันต้องแคร์มินทามากกว่าแฟนจริงๆอย่างนายด้วยล่ะ เข้าใจมั้ย อินยู” ฉันขโมยหอมแก้มซึงกิไปหนึ่งทีด้วยความรวดเร็วคนอื่นๆคงสังเกตุไม่เห็นอย่างแน่นอน -0-
“ร้ายนักนะฮโยซอนเนี้ย”
“ฮยองทำอะไรแฟนผมดูแลดีเกินไปแล้วนะครับ ฮ่าๆๆๆ ไปหายุนราไป” ซึงกิผลักหัวมินทาแล้วเดินไปหายุนราที่ยืนคุยอยู่กับรุ่นพี่อีจุน “ระวังแฟนคลับจะแอนตี้เจ้นะ เล่นหอมแก้มซึงกิฮยองบนเวทีซะอย่างนั้นน่ะ”
“ไอ้บ้า เงียบไปเลย แล้วอีกนานมั้ยเนี้ยกว่าจะจบฉันอยากจะกลับไปนอนจะแย่แล้วเนี้ย”
“เจ้ยังต้องไปซับพอร์ตแฟนคลับกับผมตอนจบงานอีกนะครับ อย่างอแงดิ”
“ฉันจะกลับพร้อมซึงกิ ไม่อยู่กับนายหรอกเดี๊ยวฉันนอนไม่พอกันพอดี...” ฉันหันไปโวยวายกับกับมินทา คนจะกลับไปนอนยังมาให้ไปเอาใจแฟนคลับอีกแค่นี้ก็เหนื่อยจะแย่แล้วเนี้ย = =
“ก็ได้ รุ่นพี่อีจุนจะไปนอนค้างด้วยระวังห้องเจ้ให้ดีๆ เพราะสาวๆสามคนคงเอาเจ้ไปนอนเพิ่มอีกคนไม่ได้แน่นอนเจ้ต้องนอนกับพวกผมแล้วล่ะ”
“ปกติฉันก็ว่าพวกนายมาสิงห้องฉันอยู่แล้วนะ ฉันก็ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว” ฉันยักไหล่แบบไม่ใส่ใจมินทา แล้วเดินไปเรื่อยๆ ไม่เห็นจะมีแฟนคลับให้ของฉันบ้างเลยโฮวานได้มาตั้งเยอะแต่ฉันกลับไม่ได้ซักอย่าง มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุดเลยแฟนคลับไม่รักฉันหรือยังไงล่ะเนี้ย ? -0-
“ฮโยซอนออนนี่ !!” ฉันหันไปตามเสียงเรียกของแฟนคลับ ก็เห็นตุ๊กตาหมีขนาดยักษ์ที่เธอคนนั้นพยายามส่งมันมาให้ฉัน “รับไว้ด้วยเถอะนะคะ”
“ขอบคุณมากนะคะ” ฉันส่งยิ้มให้เธอคนนั้นแล้วรับตุ๊กตาหมียักษ์มาแล้วส่งยิ้มให้เธอ ได้ของขวัญแล้วเยี่ยมมากคะ *0* ฉันอุ้มตุ๊กตาหมีใหญ่ไปเก็บหลังเวที ช่วงเวลาของงานโชว์เคสนี้จบลงแล้วล่ะมั้ง พวกเราทั้งสิบคนต้องอออกมาขอบคุณแฟนๆด้านหน้าเวที
“ขอบคุณที่มานะครับ กลับบ้านกันดีๆนะคร้าบ~~” ซึงกิเป็นตัวแทนที่กล่าวขอบคุณแฟนคลับที่อยู่ในฮอล์ลทั้งหมด แล้วพวกเราทั้งหมดก็ลงจากเวทีไป...กลัวที่จะไม่ได้อยู่กับเจ้าพวกนี้ไปอีกนานเลยแหะ -0-
“เหนื่อยจังเลยแหะ ฉันไม่ได้เต้นหรืออะไรเลยแท้ๆแค่พูดทำไมมันเหนื่อยอย่างนี้นะ...เห้อ~~” รุ่นพี่อีจุนเอนหัวไปซบจินฮยอนระหว่างเดินเข้าไปเก็บของในห้องแต่งตัว มินทาทำได้แค่มองอย่างนิ่งๆ ฉันคิดว่าในใจหมอนั่นคงจะเจ็บปวดน่าดูเลยนะเนี้ย “ไม่ต้องตัดผมแล้วนะคราวนี้นะ ฉันชอบเวลาเธอผมยาวมากกว่าแต่เป็นอย่างนี้ก็น่ารักดีนะ”
“รุ่นพี่ล่ะก็ เจอกันที่หอแล้วกันนะเดี๊ยวฉันกับต้องออกไปซับพอร์ตแฟนคลับอีก”
ฉันหยิบกระเป๋าสะพายใบเล็กที่พกกระเป๋าตังค์กับโทรศัพท์มาด้วยออกไปนอกห้องแต่งตัวเพื่อจะได้รีบๆกลับหอพักแล้วรีบมองหาซึงกิที่จะกลับหอพักพร้อมกัน “ฮโยซอนเดี๊ยวพี่กลับพร้อมกันเลยนะ ง่วงไม่ไหวแล้ว ฮ่าๆๆ”
“คะ เดี๊ยวเราไปรอที่รถกันก่อนดีกว่าคะ ซีงกิหายไปไหนไม่รู้ล่ะเนี้ย” ฉันเดินไปทางด้านหลังของฮอล์ลพร้อมกับรุ่นพี่อีจุน ซึงกิหายไปไหนล่ะเนี้ยฉันไม่อยากอยู่กับรุ่นพี่เขาแค่สองคนนะเนี้ย
ในรถ
“ซึงกิยังไม่เห็นมาเลย สงสัยจะเปลี่ยนชุดอยู่”
“หาของมากกว่าเพราะซึงกิบอกว่าจะกลับไปเปลี่ยนที่บริษัทน่ะคะ” ฉันพยายามไม่ค่อยพูดกับรุ่นพี่อีจุน กลัวซึงกิจะหึงน่ะสิตานั่นยิ่งเป็นคนอย่างนั้นอยู่ -0-
ฉันกดโทรศัพท์เพื่อกะว่าจะโทรหาซึงกิ แต่ว่า...กลับโดนรุ่นพี่อีจุนฉกมือถือฉันไปต่อหน้าต่อตา “รุ่นพี่เอามือถือฉันไปทำไมคะ ฉันจะโทรหาซึง...กิ”
รุ่นพี่อีจุนขยับหน้ามาใกล้ๆฉัน ถ้าซึงกิเข้ามาเห็นตอนนี้ต้องแย่มากแน่ๆรุ่นพี่เขาต้องการอะไรกันแน่นะเขาไม่ได้จูบหรือทำอะไรล่วงเกินฉันซะด้วย...ฉันไม่ชอบเลยแหะบรรยกาศแบบนี้น่ะ
ตึก ตึก ตึก
ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่ง เป็นเสียงวิ่งของซึงกิแน่ๆเลย ! ฉันเลยดันรุ่นพี่อีจุนออกไปอย่างเต็มแรงแต่คนที่วิ่งมา...กลับเป็นมินทา = =
“อ้าว นายไม่อยู่ซับพอร์ตแฟนคลับหรือไง - - รีบวิ่งมาซะขนาดนี้น่ะ”
“ซึงกิฮยองให้มาอยู่กับเจ้น่ะ ฮยองเขาต้องไปอยู่กับยุนรา” รถตู้เริ่มเคลื่อนตัวออกจากที่จอดรถด้านหลังฮอล์ล แฟนคลับเต็มเลยดูเหมือนว่าหลายๆคนจะพยายามวิ่งตามรถตู้คันนี้...มันอันตรายนะเนี้ย
“มินทา เขาวิ่งตามน่ะมันอันตราย...”
“มีคนคอยกันอยู่ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่เจ้ได้ตุ๊กตาหมียักษ์มาด้วยแหะน่ารักดีนะเนี้ยผมชอบจัง~~” มินทาหันไปมองตุ๊กตาที่ฉันให้สตาฟเป็นคนขนขึ้นรถมาให้ฉัน จะได้เอาไปนอนกอดเล่นที่หอพัก -..- “ผมอยากได้จังเลยเจ้คนสวยของผม *0*”
มินทาเข้ามากอดอ้อนฉัน รุ่นพี่อีจุนจ้องไม่วางตาเลยแหะ...ช่างรุ่นพี่เขาเถอะ ฉันหันไปมองหน้ามินทา “ไม่ให้หรอก ฉันหวงแต่ถ้าจะแค่กอดเล่นน่ะฉันให้ยืม ฮ่าๆๆๆๆ”
“เจ้ง่า ใจร้าย -^- พรุ่งนี้ผมจะทำโทษเจ้ออกไปซื้อของกับซึงกิฮยองเลย”
“โอเคเจ้าเด็กน้อย ^^”
ห้องซ้อม
“ถึงซักที ฉันยังไมได้ล้างหน้าเลยแหะ มินทาไปหยิบโทนเนอร์มาให้หน่อยได้มั้ยอยู่บนโต๊ะเครื่องสำอางในห้องแต่งตัวน่ะ”
“งั้นเจ้รอแปปนึงนะครับเดี๊ยวผมไปหยิบให้” มินทาวิ่งเข้าไปเอาโทนเนอร์ในห้องนอน ฉันวางกระเป๋าไว้มุมห้องซ้อมแล้วลงไปนอนกลิ้งโดยลืมว่ารุ่นพี่อีจุนก็นั่งอยู่ใกล้ๆฉัน ต้องลุกขึ้นมานั่งให้เรียบร้อยแล้วล่ะ = =
“ขอโทษนะคะรุ่นพี่ พอดีลืมตัวไปหน่อยฮ่าๆๆๆ”
“ไม่ต้องเรียกฉันว่ารุ่นพี่ก็ได้นะ เรียกว่าพี่เฉยๆก็ได้”
“ได้คะ พี่ ฮ่าๆๆๆๆ” ฉันเกาท้ายทอยแก้เขิน มันไม่ใช่อะไรที่น่าเขินเลยแหะ -0- ฉันนั่งมองนู่นมองนี่ไปเรื่อยๆ “มินทาเร็วๆหน่อยสิฉันง่วงนอนแล้ว”
“โอเคเจ้ ผมเอาของมาเก็บแล้วก็หยิบชุดนอนมาให้ด้วย”
มินทาวางชุดนอนไว้ข้างๆตัวฉันแล้วมานั่งด้านหน้าของฉัน จะทำอะไรอีกล่ะเนี้ยเด็กคนนี้ มินทาขยับตัวมาใกล้ๆฉัน ดูเหมือนว่าเจ้าตัวเอื้อมมือที่มีสำลีที่มีโทนเนอร์ซับเอาไว้อยู่
“อยู่นิ่งๆเลยเจ้ ผมเช็ดหน้าให้” ฉันหลับตาลงเพื่อให้มินทาเช็ดหน้าให้ดีๆ ง่วงจริงๆนะเนี้ย มินทาเช็ดใบหน้าให้ฉันแบบอ่อนโยนแล้วก็ค่อยจับใบหน้าฉันให้เข้าไปใกล้เจ้าตัวอีกนิด สงสัยจะเช็ดไม่ถนัดล่ะมั้ง....”เรียบร้อยแล้วเจ้ ทานนมอุ่นๆนี่ก่อนนะอาบน้ำเสร็จจะได้หลับสบายๆนะ”
ฉันรับแก้วนมมาจากมือของมินทา ฉันดื่มนมเข้าไปหลายอึกใหญ่สบายท้องดีๆจริงๆแหะอร่อยดีฉันชอบ -..-
ฉันรีบดื่มให้หมดแล้วแล้วส่งแก้วเปล่าๆไปให้มินทา “ขอบใจนะมินทา นายก็ไปอาบน้ำซะด้วย ฉันมีหนังเรื่องใหม่มาจะได้มานอนดูด้วยกัน”
ฉันหยิบชุดนอนที่มินทาเอามาวางไว้ข้างตัวฉันแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำในห้องนอนของพวกจินฮยอน
อาบน้ำดีกว่าแหะ....
“เจ้ จะดูหนังหรือจะนอนครับ”
ฉันเหมือนได้ยินเสียงของมินทา นี่ฉันหลับไปหรอเนี้ยอาบน้ำเสร็จก็เผลอหลับไปหรอเนี้ย...ก็มันเหนื่อยจริงๆนี่หน่า
“หืม...ดูหนังสิ ฉันเผลอหลับไปหน่อยสงสัยจะเพลียมากเกินไป พี่อีจุนมาดูหนังด้วยกันสิ~~” ฉันตะโกนเรียกพี่อีจุนที่ออกไปเป่าผมอยู่ในห้องซ้อม เหมือนว่าสองคนนี้จะรีบอาบน้ำตอนที่ฉันเผลอหลับไปนะเนี้ย
“โอ๊ะ ได้ครับ สองคนนี้นอนเตียงเดียวกันตลอดเลยหรอ”
“เรานอนกันสามคนน่ะฮยอง บนเตียงนี้ก็จะมีผม เจ้ฮโยซอน ซึงกิฮยองน่ะครับ ส่วนสามคนที่เหลือก็นอนเตียงฝั่งนู่น ถ้าวันนี้พวกฮยองที่เหลือเขากลับมาช้าฮยองก็นอนเตียงเดียวกันไปเลยสิครับ -0-“
“ได้เลย” ฉันลุกไปใส่แผ่นซีดีในเครื่องเล่น แล้วเดินกลับไปนอนดูหนังต่อที่เตียง
เมื่อไหร่ซึงกิจะกลับมานะฉันหลับก่อนที่พวกนั้นจะกลับมาแน่ๆเลย ฉันควรจะจัดเสื้อนอนแขนยาวตัวนี้นะเนี้ย มันดูยับๆยังไงก็ไม่รู้แหะมินทาไปขุดมาจากส่วนไหนในกระเป๋าเสื้อผ้าฉันล่ะเนี้ย = = มันคงอยู่ใต้สุดของกระเป๋าเสื้อผ้าแน่ๆเลย กางเกงนอนนี่ก็เหมือนกัน
“เจ้อย่าเปิดหนังแล้วหลับนะครับ ผมดูกับอีจุนฮยองไม่ไหวเหมือนกันนะ” ฉันพยักหน้าส่งๆให้มินทาวิญณาญของฉันตอนนี้จะหลุดออกไปจากร่างแล้วรู้สึกเหมือนตัวฉันกำลังจะขาดออกจากกันเลยก็ว่าได้... “คิมฮโยซอน~~ อย่าเพิ่งหลับนะครับมาหาอะไรเล่นกันระหว่างดูหนังมั้ย”
“ดื่มเบียร์กันมั้ยล่ะ ฉันคิดว่าน่าจะมีเบียร์ของคิจองอยู่ในตู้เย็นตรงนี้นะ”
“ของคิจองฮยอง...อย่าไปกินเลยฮะเดี๊ยวจะโดนระเบิดปาเข้าใส่จบชีวิตเลยนะฮะอย่างนั้นน่ะ...” ฉันเริ่มสะลึมสะลือกับการมองสองคนนี้คุยกัน จิตฉันเริ่มจะหลุดออกไปทีละนิดแล้วล่ะสาบานเลย...
ลืมตาไม่ขึ้นแล้วตอนนี้ฉันลืมตาไม่ขึ้นแล้วจริงๆ....
Kim Hyosong’s End Talk
Lee Mintar’s Talk
ผมนั่งดูหนังที่เจ้บอกว่าสนุก มันก็แค่อะไรที่งั้นๆเพราะเจ้สิงหลับไปข้างๆผมซะก่อนทำไมทำอย่างนี้ก็ไม่รู้ เป็นคนบอกว่าจะดูแท้ๆกลับมาหลับซะอย่างนี้...อีจุนฮยองก็กำลังกึ่งหลับกึ่งตื่นไปอีกคนทำไมเหลือผมนั่งดูอยู่คนเดียวเนี้ยคนอื่นไม่เห็นจะกลับมาซักที มันก็เที่ยงคืนแล้วนะเนี้ย...
“ฮยอง ผมฝากไปปิดหนังหน่อยสิ ผมจะได้นอนเริ่มง่วงเหมือนกันครับ” ผมเขย่าตัวฮยองผมขี้เกียจลุกออกไปปิดเองก็เท่านั้น
ฮยองพยักหน้าแล้วเดินโซเซไปปิดทีวี ผมทำได้แค่นอนมองฮยองเขาท่าทางจะง่วงจริงๆเนี้ย อ้ะ เจ้เขาห่มผ้ายังไงล่ะเนี้ย ร่วงไปอยู่ที่เอวซะอย่างนั้นนอนยังไงล่ะเนี้ย = = สงสัยผมต้องห่มผ้าให้เจ้เขาดีๆแล้วล่ะ
“ไม่เป็นไร เดี๊ยวฉันห่มให้ฮโยซอนเองนายง่วงนายก็นอนไปเถอะ ฉันโดนนายเรียกแล้วตาสว่างขึ้นมาเลย = =;;”
“ฮ่าๆๆๆ ฮยองออกไปทานขนมข้างนอกมั้ยล่ะฮะเดี๊ยวผมออกไปเป็นเพื่อนคุยกับฮยองแล้วตาผมก็เริ่มสว่างเหมือนกัน แล้วผมก็ไม่อยากจะนอนกับเจ้ฮโยซอนแค่สองคนด้วยเดี๊ยวแฟนเจ้เขาเข้ามาแล้วจะเข้าใจผิดด้วย”
ผมเดินออกไปจากห้องนอนกับอีจุนฮยอง ผมจำได้ว่ามีเค้กอะไรซักอย่างอยู่ในห้องซ้อมนะเมื่อเช้าคิจองฮยองลงไปซื้อมาให้ยงโฮฮยองแต่เขาไม่ยอมกินเพราะกลัวว่าพุงจะออกแล้วจะดูไม่ดี = = พวกเจ้าชายนี่ต้องทำอะไรรักษาภาพพจน์เสมอสินะ...แต่เวลารูปหลุดออกมานี่ฮาเอามากๆเลย -..-
“ฮยอง นี่เค้กทานเลยสิฮะเมื่อเช้าคิจองฮยองซื้อมาแต่ไม่มีคนกิน” ผมส่งเค้กให้อีจุนฮยอง หน้าตาฮยองเขาเหมือนจะมีเรื่องที่อยากคุยกับผมเลย “ฮยองมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมหรือป่าว หน้าตาซีเรียสเชียว”
“นายคบกับจินฮยอนนานหรือยัง” ผมนั่งบนเก้าอี้ที่โต๊ะเคาท์เตอร์ข้างๆอีจุนฮยอง
“ประมาณสามเดือนแล้วครับ มีอะไรหรือป่าวครับ”
“อืม...นายเหมือนกันนะเนี้ย นายเคยเห็นข่าวระหว่างฉันกับจินฮยอนบ้างมั้ย ?” ข่าว...ทำไมเขาถึงถามอย่างนี้ ไม่ดีเลยจริงๆ เหมือนจะแสดงความเป็นเจ้าของจินฮยอนนูนาซะอย่างนั้น ผมหึงนะครับ - -
“นิดหน่อยฮะ”
“ฉันอยากจะบอกให้นายรู้”
ผมนั่งนิ่งตั้งใจฟัง สิ่งที่ฮยองจะบอกอาจจะเป็นอะไรที่ตัดสินชีวิตผมก็ได้ - - หวังว่าคงไม่ใช่อะไรแบบผิดศีลธรรมนะครับ...
“ฉันคบกับจินฮยอนมานานแล้ว นานกว่าที่นายสองคนจะคบกันและตอนนี้เราก็ยังไม่เลิกกัน ฉันขอให้นายเลิกกับจินฮยอนได้มั้ย เพื่อตัวของนายเอง”
ผมสบตาอีจุนฮยอง แววตาของฮยองเขาแสดงออกมาถึงความเจ็บปวดจริงๆเหมือนว่าคนรักของเขากำลังจะหายไป...ผมเป็นคนทำให้คนสองคนนี้ไม่ได้รักกันแบบเมื่อก่อนหรอเนี้ย
“ได้มั้ย ลีมินทา”
ผมนิ่ง รู้สึกเหมือนโดนอะไรฟาดเข้าที่หัวอย่างแรงจนอึ้งพูดอะไรไม่ออกเลยครับ...ผมลุกหนีอีจุนฮยองแล้วเขาไปในห้องนอนทันที
จินฮยอนนูนาเขาไม่ได้นอกใจผม ผมเป็นคนทำให้ทั้งสองคนมีปัญหากัน เรื่องนี้ผมต้องเป็นคนถอยออกไปเอง ถอยไปแบบไม่ให้ทุกคนรู้ตัว...
“เจ้ ผมจะทำยังไงดีผมเป็นมือที่สามของความรักคนสองคน...” ผมพูดเบาๆกับเจ้ฮโยซอนที่หลับอยู่ ผมไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็นแม้กระทั่งคนที่เข้าใจผมมากที่สุดอย่างเจ้ฮโยซอน ผมต้องการจบปัญหานี้ด้วยตัวของตัวเองไม่อยากจะยืมมือของเจ้มาเหมือนตอนที่ผมจะคบกับจินฮยอนนูนา...ผมอยากจะเป็นคนที่สามารถรักใครได้จริงๆโดนไม่ยืมมือของคนอื่นมาช่วย ผมจะได้เป็นผู้ใหญ่ที่มีความรักอย่างสมบูรณ์แบบ... “เรื่องนี้ผมจะจัดการเอง เจ้ไม่ต้องช่วยอะไรผมหรอกนะครับ”
ผมบรรจงจูบที่หน้าผากมนของเจ้ที่กำลังหลับใหลอยู่ในโลกแห่งความฝันอย่างมีความสุข ผมต้องทำให้ได้โดยที่ไม่มีใครต้องเจ็บปวดทั้งตัวเอง จินฮยอนนูนา และอีจุนฮยอง
การปิดงานในวันนี้เป็นการเริ่มต้นของการปิดฉากความรักของผมกับจินฮยอนนูนาด้วยแน่ๆเลยครับ...ถึงอย่างนั้นผมก็จะไม่ทำตัวอ่อนแออย่างเด็ดขาด ผมขอสัญญากับตัวเองตรงนี้เลย !
ผมจะขอร้องไห้แค่คืนนี้คืนเดียวและเป็นคนเดียวที่จะต้องเสียใจในวันนี้เพียงวันเดียวคนอื่นจะไม่เสียใจกับผมด้วยอย่างแน่นอน !!!
...ผมได้ยินเสียงของซึงกิฮยองกับทุกคน คงกลับกันมาแล้วสินะ มันเป็นเวลาที่ผมจะต้องนอนพักอย่างจริงจังแล้วล่ะ ผมไม่ขอเสียน้ำตาแม้กระทั่งวันไหนก็ตามครับ ผมจะถอยออกมาเอง สมองผมเริ่มรวนแล้วแหะพูดจาวนไปวนมา...ผมขอนอนแล้วกันนะครับ ราตรีสวัสดิ์นะครับทุกคน
ราตรีสวัสดิ์จริงๆ...
Lee Mintar’s End Talk
ความคิดเห็น