คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Shinee Central :: พักผ่อน
9
พักผ่อน
11.00 AM.
Im Yoonna’s Talk
อืม...นี่กี่โมงกี่ยามแล้วเนี้ย เหมือนฉันจะได้นอนเต็มอิ่มแล้วนะเนี้ย รู้สึกเหมือนมีอะไรกำลังกอดฉันอยู่เลยนะเนี้ย...
“หืม...ยุนนาตื่นแล้วหรอ...”
“ย๊า ! คิมจงฮวา ปล่อยฉันเดี๊ยวนี้” หมอนข้างหายไปไหนหมดล่ะเนี้ยฉันอุส่าห์กั้นเอาไว้แล้วนะเนี้ยหมอนี่มันแสบจริงๆ -*-
“ขอโทษๆ ปกติฉันจะนอนกอดเมมเบอร์ในวงน่ะเลยยังไม่ค่อยชินที่ตอนนอนอย่างนี้”
“ฉันจะไปแปรงฟัน...”
“ไปแปรงฟันกันเถอะ” และฉันก็โดนจงฮวาฉุดไปที่ห้องน้ำเพื่อแปรงฟันด้วยกัน -*- ทำไมไม่แปรงคนเดียวล่ะ -0- “อะนี่ แปรงน่ารักดีนิ”
“ขอบใจ” -*- ฉันรีบแปรงฟันอย่างรวดเร็ว หิวข้าวจังวันนี้มันวันพักผ่อนฉันน่าจะทำอะไรง่ายๆที่อยากกินกินดีมั้ยนะ ?
ตอนนี้ฉันอยากกินอะไรก็ได้ที่มันจานใหญ่ๆและเยอะๆ ทำมักกะโรนีอบชีสดีมั้ยนะ ? แบบจานใหญ่ๆ กินให้อ้วนไปเลย -..-
ฉันล้างปากล้างหน้าต่อหน้าจงฮวา Shining ช่างกล้าจริงๆเลยนะยุนนา...
“อยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือป่าว” ฉันนั่งที่ขอบอ่างน้ำ จงฮวาที่กำลังแปรงฟันและเอาผ้าขนหนูเช็ดตัวอยู่ อากาศมันเย็นๆก็เลยไม่อยากจะอาบน้ำเดี๊ยวจะไม่สบายเอาได้ก็เลยแค่เช็ดตัวเท่านั้น ใส่ชุดอย่างนี้ก็ไม่เสียหายอะไรด้วยเพราะมันไม่ได้น่าเกลียดเราแค่อยู่บ้านกันเฉยๆ...
“อยากนอน...”
“ไม่ต้อง ทีเมื่อคืนฉันจะนอนแล้วเธอไม่ให้นอนทำอย่างนี้ได้ยังไง -*-“ ฉันกับจงฮวาเดินออกมานอกห้องน้ำแล้วไปนั่งกันบนเตียงนอนคิงไซส์ถ้าคนอื่นเข้ามาเห็นจะเป็นยังไงล่ะเนี้ย~
กริ๊งก่อง~
ใครมากดออดแต่เช้าเลยเนี้ย -*- ฉันเดินไปเปิดประตูห้องและจงฮวาก็มากอดไหล่ฉันทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ...เพิ่งเห็นว่าหมอนี่ในกางเกงวอร์มกับเสื้อยืดสีขาวนอนไม่หนาวหรือยังไงกันเนี้ย ใส่เสื้อแขนอย่างนี้
“สวัสดีคะ ใคร...มินทากับฮโยซอน”
“สวัสดีครับนูนา~ แทนอะไรกันหรือยังเนี้ย”
“ยังเลยคะ เข้ามากันก่อนสิอากาศข้างนอกมันเย็น” ฉันเปิดประตูเชิญสองคนนี้เข้ามาในห้อง ฉันยังแต่งตัวไม่ค่อยเรียบร้อยเลยนะเนี้ยไม่ค่อยอยากจะออกไปรับแขกซักเท่าไหร่เลย “ฉันขอไปแต่งตัวให้ดีๆก่อนได้มั้ยคะ เพิ่งจะตื่นเมื่อกี้เอง”
“ไม่ต้องหรอก อย่างนี้ก็ดีแล้วนิฉันหิวอยากกินข้าวจัง ยุนนา -3-“
“อืม เดี๊ยวฉันทำมักกะโรนีอบชีสให้กินแล้วกันนะ~”
“เฮ้ย สองคนนี้เดี๊ยวดิ ฉันเป็นห่วงว่าจงฮวาจะทำเรื่องยุ่งเลยให้อึมจีทำหมูตุ๋นมาให้มีกิมจิอยู่ในตู้เย็นใช่มั้ย ?”
“คะ เอ่อ...เดี๊ยวฉันไปช่วย...”
“ไม่ต้องหรอกนั่งอยู่นี่แหละเดี๊ยวฉันจัดการให้มินทาก็ยังไม่ได้ทานอะไรมาเหมือนกัน เดี๊ยวจะได้ให้เจ้าเด็กนี่นั่งกินด้วย” ฉันนั่งรอที่โซฟากับมินทาและจงฮวา ฉันจะทำอะไรดีล่ะเนี้ย เช้านี้ยังไม่ได้ให้อาหารนาจุนเลยนี่นะ
“นาจุน เมื่อเช้าออมม่าตื่นสายขอโทษนะ~”
ฉันให้อาหารปลาเม็ดเล็กๆกับนาจุนประมาณ 9-10 เม็ดถ้าให้เยอะแล้วนาจุนกินไม่หมดน้ำในโถปลาจะเสียได้เดี๊ยวนาจุนจะอยู่ในบรรยากาศที่ไม่ค่อยดีฉันเป็นห่วงลูกรัก ฮ่าๆๆๆๆ
“ปลาทองเธอชื่อนาจุนหรอ เมื่อคืนมันลอยหน้าลอยตามองฉันกินมาม่าด้วยแหละ”
“ลูกฉันเองแหละ น่ารักใช่มั้ยล่ะ”
“คิดว่าอย่างนั้นหรอ ฮ่าๆๆๆ ผมไม่คิดอย่างนั้นเลยนะนูนา” ว่ายังไงนะ นาจุนของฉันออกจะน่ารักซะขนาดนี้ทำไมบอกว่าไม่น่ารักล่ะ หรือว่าเพราะมินทาเลี้ยงแมวเลยไม่ชอบปลา ? มันไม่ให้เหตุผลเลยนะเนี้ย -*-
“วันนี้วันพักผ่อนของยุนนาสินะ ไม่มีซ้อมหรือทำงานเลยหรอ”
“อื้ม~ วันนี้ไม่มีซ้อมเลยก็เพราะเดี๊ยวจะเปิดเทอมแล้วนี่นะคงจะให้พักผ่อนมากกว่าน่ะ”
“อ่อ ยุนนาเรียนมหาลัยด้วยนี่นะ”
“กลิ่นหอมจัง ผมกินได้เลยหรือป่าวอะเจ้”
“อืม กินสิทุกคนก็กินด้วยกันเลยนะ” ฉันจิ้มหมูตุ๋นเข้าปาก...อร่อยจัง *0* อร่อยมากที่สุดตั้งแต่เคยกินมาเลยนะเนี้ย
“ยุนนา อ้ามม” ฉันกินกิมจิที่จงฮวาป้อน รู้สึกว่ากิมจิอร่อยกว่าปกติที่กินเลยนะเนี้ยเหมือนเจ้าหมูตุ๋นนี่เป็นจะตัวที่ชูรสชาติของกิมจิด้วยนะ ? -..- วันที่จะปาร์ตี้อาหารจานยักษ์ฉันทำเจ้านี่ดีมั้ยเนี้ย ? มีแต่พวกฟาสฟู้ดอาหารญี่ปุ่นอาหารเกาหลีไม่ค่อยได้ทำหรอก -..- “อร่อยใช่มั้ย หน้าตานำไปเลยนะเนี้ย”
“มาฉันป้อน” ฉันตักหมูตุ๋นกับกิมจิป้อนจงฮวา คำใหญ่มากเลยแต่หมอนี่กินเข้าไปทีเดียวเลยนะเนี้ย ปากเลอะด้วยคิดว่าตัวเองกี่ขวบแล้วเนี้ย “ปากเลอะ ! จงฮวานายอายุไม่ใช่น้อยๆแล้วนะ”
“อุ้ย มีเช็ดปากให้กันด้วยหรอเนี้ยหวานกันซะจริงๆนะสองคนนนี้”
“พอดีแฟนฉันดูแลฉันดีไม่เหมือนเธอที่ต้องคอยดูแลมินทาหรอก -..- ฮ่าๆๆๆๆ” เหมือนจงฮวาพยายามจะตอกย้ำคู่มินทากับฮโยซอนเลยนะเนี้ย ก็มินทายังเด็กอยู่นี่นะจะให้ไปดูแลฮโยซอนได้ยังไงมีหวังระเบิดบึ้มแน่ๆ ฮ่าๆๆๆๆ
“อะไรของนาย -*- ฉันไม่ได้ดูแลนายเลยนะ นายยังไม่เห็นขอโทษฉันเลยบุกมาตอนตีสามแล้วให้ฉันทำอะไรวุ่นวายไปหมดนอนไม่ค่อยพออีกตางหาก -*- เพราะนายคนเดียวเลย”
“ขอโทษแล้วกันนะที่รัก -3-“ จงฮวายีหัวฉันจากที่ฟูอยู่แล้วกลับฟูมากกว่าเดิม
“ย๊า ! ทำอะไรอุก !” จงฮวายัดหมูตุ๋นกับกิมจิใส่ปากฉัน -0- พูดไม่ออกเลยนะเนี้ย -..- อร่อยจัง *0* กินพร้อมกันก็อร่อยไปอีกแบบนะ
“ยุนนากินเก่งจังน่าอิจฉาที่ไม่อ้วนเลยนะ”
“ฉันต้องรักษารูปร่างค่ะ เห็นอย่างนี้แต่หลังสี่ทุ่มก็ไม่กินอะไรแล้ว แถมยังต้องไปฟิตเนสกับซูนยอง เอ่อ...เจสฟี่แหละคะ อาทิตย์ละ3ครั้งได้”
“เจ้ก็เข้าฟิตเนสบ่อยทำไมอ้วนล่ะเนี้ย -*-“
“มินทา เงียบไปเลย !” ฮโยซอนกับมินทาก็ตีกัน น่ารักดีนะคู่นี้
แล้วสองคนนี้คงมาทำไม ฉันว่าคงไม่ได้มาแค่เอาข้าวเช้ามาให้กินหรอกนะต้องมีอะไรมากกว่านั้น..
“ฮยอง ผมเอารองเท้ามาให้ 5 คู่นะ เอาวางไว้ที่ข้างโซฟาแล้วกันนะ”
“ขอบใจมาก แล้วตู้เสื้อผ้าจะมากี่โมง”
“สาม...สอง...หนึ่ง อ้ะมาพอดี -*- พี่เข้ามาเลยครับๆ” มินทาเดินไปเปิดประตูห้องฉัน ตู้เสื้อผ้าไม่ค่อยใหญ่แต่น่าจะหนักมาก = = ของจงฮวาสินะ แล้วจะให้เอาไปวางไว้ตรงไหนล่ะเนี้ย หรือว่ามุมห้องนอนของฉัน -0- “วางตรงมุมห้องนอนที่ติดกับตู้เสื้อผ้าใหญ่ๆนะครับ”
นั่นไง ซูนยองคงไม่ว่าอะไรฉันหรอกนะที่ทำอย่างนี้ -..- ก็นี่มันห้องของฉันถึงแม้ว่าจะเป็นห้องที่ยัยนั่นหาให้ก็เถอะ
“ฉันเอาตู้เสื้อผ้ามาไว้ที่นี่ก่อนแล้วกันนะ เครื่องประดับทุกอย่างก็อยู่ในนั้นแล้วไม่ต้องห่วงเรื่องไปซื้อใหม่หรอก”
“ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลย” และฉันก็กินหมูตุ๋นต่อ ห้องนอนฉันก็แคบลงไปอีกสินะแต่อย่างนี้ฉันก็ยืมเสื้อผ้าจงฮวาใส่ได้อะดิ -..- เยี่ยมจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ
ฉันไม่เคยใส่เสื้อผ้าเท่ๆแบบผู้ชายมาก่อนอย่างนี้ฉันจะได้มีสไตล์การแต่งตัวใหม่ๆเพิ่มแน่นอน ~ ว่างๆต้องชวนจงฮวาไปชอปปิ้งแล้วล่ะ
“จงฮวา ว่างทุกวันเลยหรือป่าวช่วงนี้”
“ฉันว่างได้เพื่อเธอตลอดนั่นแหละ จะชวนฉันไปเดทหรือไง”
“จะชวนไปชอปปิ้งน่ะ ฉันอยากซื้ออะไรเป็นของขวัญที่เราเป็นแฟนกัน ////” พูดอะไรไปไม่อายปากเราสองคนไม่ใช่แฟนกันจริงๆนะเว้ย -*- ยุนนาเธอต้องเตือนตัวเองไว้ เขาเป็นไอดอลเราเป็นแค่คนธรรมดา
“เอาสิ แต่ไม่ใช่วันนี้แน่นอน”
“ใช่ -*- วันนี้ฉันโทรมมากจะให้ไปชอปปิ้งได้ยังไง” กินข้าวต่อดีกว่าไม่รู้จะคุยอะไรกับจงฮวาแล้ว ฉันจะได้ไปนอนต่อ
“งั้นฉันกับมินทาไปก่อนนะ มีอะไรก็โทรมาหาแล้วกัน ยุนนาแล้วเจอกันนะจ้ะ”
“คะ ถ้ามีโอกาสขอให้ได้เจอกัน” ฉันเดินไปส่งมินทากับฮโยซอนที่หน้าประตูห้อง จงฮวาขอตัวไปล้างหน้าก่อน สรุปเมื่อกี้หมอนี่ไม่ได้ล้างหน้าหรอเนี้ย ? จะบอกว่าอะไรที่ซกมกก็ไม่เชิง ขี้เกียจหรือหิวจัด ? ไอดอลอะไรทำตัวได้ติดดินอย่างงนี้นะ เหมือนกันธรรมดาจนเวอร์
สองคนนั้นกลับไปแล้ว เท่ากับว่าฉันกับจงฮวาก็อยู่ด้วยกันแค่สองคนแล้วสินะฉันไปนอนดีกว่ากินอิ่มแล้วต้องนอนหลับให้เต็มอิ่มอย่างมีความสุข~
“ยุนนาจะไปไหน ? มาดูหนังด้วยกันสิ”
“ฉันจะนอน ง่วงมากเลยตอนนี้”
“ไม่ได้ เพิ่งกินเสร็จไปนอนเดี๊ยวก็อ้วนหรอกมานั่งดูหนังกับฉันดีกว่าเข้าใจมั้ย”
“นายนี่นะ ชอบทรมาณคนง่วงนอนเดี๊ยวตีตายเลย -*-“ ฉันก็ต้องไปนั่งดูหนังอะไรซักอย่างกับจงฮวา หมอนั่นไปเอาขนมมาจากในครัวแน่ๆเลย -*- “ขนมฉัน เมื่อเช้ามากๆฮยอนแทออนนี่ต้องเอามาให้แน่เลย เพราะเมื่อวานพวกเราได้ขนมกันมาเยอะมาก .___.”
ฮยอนแทออนนี่มีกุญแจห้องฉันนี่นะ ดีที่แค่เอาขนมมาให้คงไม่ได้เข้ามาเห็นตอนที่ฉันนอนอยู่หรอกนะ
“ดีๆ ฉันชอบกินขนมเวลานั่งดูหนัง”
“ฉันไม่อยากดูหนัง ฉันอยากนอน -*- แล้วนั่งเค้กฉันนายจะเอามากินหรอ”
“อื้ม~ แบ่งกันกินแล้วกันนะถ้าเธอยากกินด้วย” ใครบอกว่าฉันอยากกิน จงฮวานี่ชอบทำหน้าทำตากวนประสาทฉันอยู่เรื่อยเลย “ไม่มีแผ่นซีดีอะไรดูเลยหรือยังไงกัน เจอแล้วแฮร์รี่พอตเตอร์ ? ใครเป็นคนดูหนังนี่เนี้ย -*-“
“ซูนยอง ซื้อมายังไม่ได้ดูกันเลย”
ยัยนั่นไม่ได้ซื้อมาหรอก แต่ยัยนั่นได้มาจากแฟนคลับเมื่อสมัยล้านชาติก่อนแล้วก็ไม่อยากเก็บไว้ที่บ้านเพราะมันรก ห้องฉันเลยเป็นที่รับกรรมซะอย่างนั้น คิดหรอว่าคนอย่างฉันจะเปิดดูไม่มีทาง
“ดูเรื่องนี้ก็ได้ มันไม่มีอะไรดูอยู่แล้วนิ”
“อันนี้อร่อยดี กินดิ”
มันฝรั่งอบกรอบรสกล้วยชอคโกแลต น่ารักมาก -*- เหมือนกำลังกินอะไรแปลกๆเลยนะเนี้ย
“ไอ้นี่อะนะ = = ฉันเคยกินแล้วเมื่อวานเองน่าเอาไปให้ซึงกิว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ”
“ซึงกิโอปป้าชอบหรอ..”
“หมอนั่นไม่ชอบ แต่อยากให้กินสนุกดี ฮ่าๆๆๆๆ” อะไรกันเขาไม่ชอบแล้วทำไมถึงอยากให้กินล่ะ -0- ความคิดอันซับซ้อนในหัวสมองผู้ชายฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ = =
“ฉันอยากนอน”
“ฉันไม่ให้เธอนอนดูหนังไปซะ” อยากจะกัดคอหมอนั่นจริงๆเลย !! ทำไมถึงทำกับฉันอย่างนี้คนง่วงจะแย่แล้วไม่ให้นอน ความจริงก็ให้ฉันนอนได้ทั้งวันนั่นแหละ
ถ้าวันนี้ไม่มีหมอนี่ฉันยังใช้ชีวิตอย่างปกติกินข้าวเสร็จก็จะนอน ตื่นขึ้นมาก็จะซักผ้าทำความสะอาดห้องกินข้าวดูทีวีอ่านหนังสือทบทวนก่อนเปิดเรียนแล้วก็ยืดเส้นยืดสายอาบน้ำนอนต่อ ชีวิตฉันก็มีอยู่แค่นี้แหละไม่ต้องทำอะไรมาก
“ยุนนา มีโคล่ามั้ย”
“ไม่มี ต้องลงไปซื้อที่ซุเปอร์ข้างล่าง”
“งั้นลงไปซุเปอร์กันเถอะจะได้ซื้ออะไรมาทำอาหารเย็นด้วย”
“บ้าหรือไงเราเพิ่งกินข้าวกันเองนะ แล้วตอนนั้นมันก็ข้าวเช้าด้วยถ้าให้ฉันลงไปข้างล่างของนั่งดูแฮร์รี่หัวแผลเป็นเถอะ -*-“ ฉันยังไม่อยากเจอใครตอนนี้ แล้วอากาศข้างนอกก็เย็นมากจนจะถึงขั้นหนาวแล้วด้วยฉันกลัวตัวเองไม่สบาย
“งั้นเราก็ดูหนังต่อ ฉันกินน้ำส้มก็ได้”
มันสนุกตรงไหน ? เสกเวทย์มนต์ไปมา = = รู้ว่าเป็นจินตนการของคนแต่งแต่มันดูเวอร์เกินจริงไปมั้ยล่ะเนี้ย ?
“ยุนนาวันนี้วันพักผ่อนของเธอ ไม่คิดจะทำอะไรบ้างเลยหรอ ?”
“ความจริงต้องซักผ้าแล้วก็ทำความสะอาดห้องแต่นายให้ฉันมานั่งดูหนังอย่างนี้แล้วฉันจะไปซักผ้ากับทำความสะอาดได้ยังไง”
“งั้นดูหนังจบแล้วฉันจะช่วยทำความสะอาดเอง ส่วนซักผ้าเธอซักเองแล้วกันนะ ////” อะไรกันทำไมหมอนี่ต้องหน้าแดงด้วยล่ะ ? “ฉันกินเค้กนะแล้วเธอจะกินหรือป่าว”
“ไม่เอา นายกินเถอะ ฉันยังไม่มีอารมณ์กินของหวาน” แต่เมื่อคืนอยากกินแล้วมันกินไม่ได้เพราะเดี๊ยวจะอ้วน พอตอนนี้กินได้กลับไม่กินอีกฉันนี่เรื่องมากจริงเลยนะ
“ฉันไม่เคยคิดจะดูแฮร์รี่เลยนะเนี้ย แต่เพราะห้องเธอไม่มีหนังอะไรให้ฉันดูฉันเลยต้องมานั่งดูเรื่องนี้”
“ขอโทษแล้วกัน...มีเรื่องจะขอร้องด้วยแหละ”
“เรื่องอะไร” จงฮวายังจ้องหนังอยู่ ดีล่ะฉันกล้าถามมากขึ้น ฮ่าๆๆๆๆ
“ฉันอยากลองใส่เสื้อผ้าของนาย ไว้ขอยืมบ้างนะ”
“หืม -*- อืมได้อยู่แล้ว”
เราสองคนใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวันและได้ทำอะไรหลายๆอย่างร่วมกัน ฉันได้เห็นด้านที่ไม่เคยเห็นของเขามาก่อน ฉันได้รู้จักเขามากขึ้น...นี่มันวันพักผ่อนที่ดีที่สุดตั้งแต่ฉันเคยมีมาเลยหรือป่าวนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ความคิดเห็น