Detective นักสืบเงามรณะ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ จุดเริ่มต้นของฝนสีเลือด

ในกลางดึกที่เงียบสงัดเหล่าเมฆปกคลุมทั่วเมืองเผยให้เห็นความมืดมิด

กลุ่มเมฆเริ่มเคลื่อนไหว  ดวงจันทร์สีเหลืองถูกย้อมด้วยสีแดง  ฝนเริ่มสาดลงมาจนเริ่ม

จะเห็นเหล่าสิ่งต่าง ๆ พากันหลบฝน  หากนิยามในขณะนี้ว่าฝน " สีเลือด "คงไม่ผิดนัก

เมื่อฝนได้ไหลลงมาชำระล้างกลิ่นคาวและคราบเลือดจนละลาลหายไปจนหมดสิ้นเผย

ให้เห็นแต่ความว่างเปล่า  " เอาไงดีครับ  คุณนพกร ! " สารวัตรเดินเข้ามาข้าง ๆ ผม

" นี้ก็เกิดเรื่องขึ้นมา 5 รายแล้วนะครับ ..... เท่าที่ดูมาจากรูปคดีทั้งหมดแต่ระรายไม่ได้

มีความเกี่ยวข้องกันเลย  ทางเราก็จนปัญญา " สารวัตรพูดด้วยสีหน้าเศร้า ก่อนจะหัน

มาทางผมที่มัวแต่เขียนกระดาษโนตอยู่  " ....... เหตุเกิดเฉพาะเทียงคืน .... หึมันก็เกิด

ขึ้นบ่อยละนะ  แต่ ...... ทำไมต้องเจาะจงเฉพาะผู้หญิง กันนะ ! ข้อนี้เรายังสงสัยอยู่เลย "

ผมพูดพร้อมกับเขียนลงในกระดาษโนตแผ่นเล็ก ๆ แผ่นหนึ่งแล้วยื่นให้สารวัตร 

" นะ ... นี้คือ  ? " เขาถามผม " secret ......"  ผมตอบก่อนที่เขาจะถามผมไปมากกว่านี้

ผมรู้ว่า ...... ความลับนั้นไม่มีในโลกแต่อย่างน้องก็ขอปิดไว้สักพักก็ยังดี  " อีก ....... อาทิด ..."

เสียงฝนมากลบคำพูดของผมจนฟังไม่ได้ซับ   ผมค่อย ๆ กลื่นคำพูดตัวเองก่อนจะพูดอีกครั้ง

" อีก 1 อาทิตย์ผมจะควานหาตัวฆาตกรมาให้ได้  ผมอยากให้ถึงตอนนั้น ก่อนแล้วค่อย

อ่านกระดาษแผ่นนั้น .... และ ...... ตลอดอาทิตย์นี้ผมขออย่าให้พวกคุณติดต่อมาทางผมเด็ด

ขาด !  สิ่งที่ผมพูดก็มีเพียงเท่านี้ละที่เหลือคุณจะทำอะไรก็เชิญ "   ผมพูดพร้อมกับบอกลาพวก

สารวัตร แล้วเดินจากไป     " จะดีหรอครับที่ปล่อยเขาไปอย่างนี้ ! ? "ตำรวจกลุ่มนึงพูดขึ้น

เมื่อ เห็นผมเดินไปไกลแล้ว " ..................." สารวัตรนิ่งเงียบไปสักพัก "  .......... อะไร

จะเกิดก็ปล่อยให้มันเกิดเถอะ " ก่อนจะกันไปมองทางกลุ่มตำรวจ    " เอาละ ........ ตอนนี้

พวกแกก็หมดหน้าที่แล้วแยกย้ายกันกลับไปได้แล้ว ! ! " 

.

.

.

.

.

.

คำคืนนั้น ..... พระจันทร์สีแดงภายใต้กลุ่มก้อนเมฆแห่งปริศนาเผยให้เห็นรัตติกาล

ที่มืดมิด  พอย้อนดูสิ่งเหล่านั้นบนท้องฟ้าช่างสวยเหลือเกิน  ดวงจันทร์สีแดงที่เริ่มย้อม

ท้องฟ้าและสายฝนที่สะท้อนเป็นสีเลือดจากพื้นดิน ....... ช่างสวยเหลืเกิน