คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : กิโลที่ 3
LovE MeterS เผอิญรัก มาทักผม...[YAOI]
กิโลที่ 3
“พี่ไพร์มาแล้วไงแก เข้าไปถามเลยดิ”
“บ้า!!ใครจะกล้า เรื่องแบบนี้มัน อ๊า ไม่ได้ๆ”
“แล้วเมื่อกี้ใครพูด ‘ถ้าพี่ไพร์มาแล้วนะ จะถามให้รู้แล้วรู้รอดไปเล้ย!’ ใครจ๊ะ ใครพูด”
“ก็..ก็พอเอาเข้าจริงแล้วมันก็ไม่กล้าอ่า”
“จริงๆเล้ย ช่างเถอะ ไปๆ กินข้าว”
ผมกำลังฟังบทสนทนาที่เกี่ยวข้องกับชีวิตน้อยๆของผมโดยตรง อยากรู้ครับว่าตอนนี้คนที่เดินผ่านผมไปมาแล้วมองด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็นนี่คือ อยากรู้เรื่องเมื่อวานสินะ โอววว ไม่ หมดแล้วศักดิ์ศรีไอไพเรทททททท โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ T^T กระซิกๆ
“ไพร์โว้ยยยยย เป็นไร ดูทำหน้ามีผู้ชายมาขอเป็นแฟนรึงายเพื่อนร้ากกกกกกก”
ฉึก!!!!
พวกคุณได้ยินเสียงอะไรไหมครับ อย่างที่คิดแหละครับ มันคือเสียง แทงใจ ถึงจะไม่ได้มาขอแต่เหตุมันก็ใกล้เคียง T T
“T T ไอ้ฟายยยยยยยย”
“ไอบ้า ตัวข้าชื่อไฟเฟ้ย! เรียกซะเสื่อม แล้วนี่เป็นไร”
“จำเรื่องที่เล่าให้ฟังเมื่อวานได้ป่ะ”
“อ่าฮะ แล้ว?”
“มันเกิดขึ้นแล้วเพื่อนรักกกก โฮฮฮฮ”
ไอไฟ หรือเต็มๆไฟนอล เพื่อนซี้ย่ำปึ้กของผมทำหน้าเหวอ มันรู้เรื่องที่เกิดขึ้นครับ เพราะผมสัญญากับมันไว้ไม่ว่าเรื่องอะไรจะเล่าทั้งหมด พูดทุกอย่างให้มันรับรู้ ทุกเรื่องที่เป็นตัวผม ทุกวันนี้มันรู้เรื่องผมมากกว่าเรื่องตัวเองอีกมั้ง!!
ครับ ผมเล่าเรื่องของตัวเองมากไปหน่อย ออกทะเลไปเลย อ่า จงกลับมาสติจ๋า โอเค ต่อครับ เมื่อกี้ถึงตอนไอไฟเหวอสินะครับ อื้ม ไอไฟทำหน้าเหวอก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ม้าหินที่ผมนั่งอยู่ มันกระโดดนั่งบนโต๊ะ ยื่นหน้าเข้ามาถาม
“จริงดิ? แต่ไม่มั้ง คิดมากไปรึป่าว เมื่อเช้าน้องข้าวยังมาขอเบอร์มึงจากกูอยู่เลย”
“แต่คุณมึงช่วยลองมองไปรอบๆหน่อยนะ ดูสายตาของแต่ละคนที่มองมาดิ”
“ไหน”ไอไฟมองไปรอบๆ “ก็ไม่เห็นจะมีไร คิดมากกกกกก”
โถๆ ไอคนไม่มีเซนส์ เรื่องอื่นๆนี่เก่งจัง! เรื่องแค่นี้กลับดูไม่ออก เอาเถอะยังไงไอไฟมันก็เพื่อน แต่ไอตัวต้นเหตุนี่สิ! อย่าให้เจออีกนะไอ้เยลลี่คาราจีแนน!!!!
“ไพร์ ไปเข้าแถวเว้ย เดี๋ยวโดนเช็คสาย”
“เออ ไฟ วันนี้ขอไปค้างที่บ้านหน่อยดิ”
“เหอะ ทำเป็นมาขอ ปกติไปอย่างกับบ้านตัวเอง เออ แม่บ่นคิดถึงมึงอยู่พอดี”
ไอไฟโบกหัวผมแล้วกอดคอลากผมไปที่สนามเพื่อเข้าแถว แดดเปรี้ยงๆทำเอาตับแล่บ ไม่เข้าใจระบบการเข้าแถวของไทยเลยครับ ว่าทำไมต้องให้เข้าแถวท่ามกลางแดดที่ร้อนระอุแบบนี้ แถมพิธีการก็เยอะด้วยนะครับ ไหนจะเพลงโรงเรียน สวดมนต์ แผ่เมตตา ทำสมาธิ โอย ผมละเพลีย
“อาจารย์ค้า!!! เพื่อนเป็นลมไปแล้วค่า~”
“เอ้า พาเพื่อนไปห้องพยาบาลเร็ว!!”
นั่นไงครับ ปัญหามาแล้ว เด็กเป็นลม รู้อย่างนี้ยังจะให้เข้าแถวกลางสนามกันอีกเนอะ เฮ้อๆ
12.00
“เอาเลย เข้าไปถามดิ ไพร์ก็อยู่ที่โต๊ะแล้วเนี่ย”
“บ้า ไพร์นอนอยู่ ชั้นไม่อยากกวน”
“ป๊อดอะเดะแกเนี่ย เดียวชั้นถามเอง ตามมา”
ผมนอนฟังเพื่อนสาวทั้งสองเถียงกันไปมา เนื้อหาก็เหมือนกับเมื่อเช้าครับจะเข้ามาถามเหมือนน้องๆเมื่อเช้าเลย ผมเริ่มจะหลอนแล้วนะให้ตายสิ ผมไม่กล้ามองหน้าสองคนที่กำลังเดินมาเลยครับ รู้สึกเหมือนตัวเองใกล้ประสาทกินเต็มที โถ่ จะไม่ให้เครียดได้ไง ผมกำลังถูกมองว่าเป็นเกย์นะครับ!!!!
“พะ..”
“ไพร์โว้ยยยยย”แก๊ง~ เสียงเหมือนระฆังช่วยชีวิต ไอไฟกลับมาพอดี
“วันนี้คณิตสองคาบจารย์ ไม่อยู่เว้ยยยยยยยย”
ผมทำเป็นตื่นแล้วหยิบกระเป๋าลุกขึ้นเดินออกจากห้อง ผ่านสองสาวที่ทำหน้าเหมือนอยากจะยื้อผมไว้ก่อน แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร ผมเลยเดินไปหาไอไฟ ได้ยินเสียงบ่นๆมาตามลม
“อะไรจะบังเอิญกลับมาพอดีนะ จะได้รู้อยู่แล้วเชียว”
“เฮ้อ~”
“ถอนหายใจทำไม มีไรอีกอะ”
“ก็สองคนเมื่อกี้ไง จะเข้ามาถามเนี่ย”
“คิดมากอีกละ ไม่มีอะไรหรอกน่า”
พูดได้นี่ไอ้ฟายยยยยยย มันไม่ได้มาเป็นผมตอนนี้มันไม่เข้าใจหรอก T T สาวๆทั้งหลายที่กำลังมองว่าผมเป็นเกย์ แฟนคลับของผม ไม่น้า!!! เพราะไอเจเล่คนเดียวเลยยยยย เกิดแมนไม่อยากให้สาวน้อยเจ็บตัว แล้วหนุ่ม[ไม่]น้อยอย่างผมล่ะครับบบ ใครจะรับผิดชอบ คิดดูครับในขณะที่ผมเครียดสมองจะแตก ป่านนี้ไอเจเล่รับลูกค้าไปกี่คนแล้ววววว หมั่นไส้!!!!!
“น้องไพร์คะ”เสียงหวานๆของพี่สาวคนสวยทักผม
“อะ ครับ”
“เมื่อวานนี้..”
โอ้ววว โน่วววววว หลอนวะครับ ไม่ๆๆๆ ผมยังไม่ได้เตรียมคำตอบเลย เฮ้ย! จะไปยากอะไรก็ผมไม่ได้เป็นนี่หว่า ใช่แล้ว ผมไม่ได้เป็น ไม่เห็นต้องกลัว!!!! ถามมาเลยคนสวยยยยยยยยย
“เมื่อวาน..”
“ครับ?”
“ตอนที่อยู่บนรถ..”
“ทะ..ทำไมหรอครับ”
“พี่เจเขาพูดถึงผู้หญิงคนไหนบ้างรึป่าวเหรออออ!!!!!!!!”
“ผมไม่ได้เป็นครับ!!!!!! เอ๊ะ!”
“น้องไพร์พูดอะไรน่ะคะ”
“หะ อ้อ ป่าวครับ ม่ะ..ไม่มีนี่ครับเขาก็ขับไปส่งที่บ้านปกติ ไม่มีอะไรครับ”
“เหหหห งั้นเหรอ งั้นขอบคุณมากนะบายจ้ะ”
อะไรวะครับเนี่ย!!!!! อยากรู้แค่เรื่องของไอเจเล่เนี่ยนะ!!!! ที่ผมเครียดมาทั้งวันเพราะเรื่องแค่นี้ มันไม่ใช่อะกิ๊บบบบบบบบบ T T เสียดายเวลาอ๊า
“ไงล่ะ หายเครียดยัง ฮ่ะๆ”เงียบไปเลยไอเพื่อนเลวววววว
“T^T”
“เข้าใจผิดเต็มๆเลยไหมล่ะ 555”ไม่ต้องย้ำก็เข้าใจแล้วววว
“พี่ไพร์คะ พี่ไพร์”น้องสองคนเมื่อเช้าเดินเข้ามาหาผม
“มีอะไรรึป่าวครับ”
“พี่เจไม่พูดถึงผู้หญิงคนไหนเลยเหรอคะ”
ผมส่ายหน้าให้รุ่นน้องสองคนเบาๆ พวกเธอทำหน้าเศร้าก่อนจะเดินกลับไป เศร้าไปทำไมครับ! พี่ยังว่างงงงงงงงงง ซบอกพี่ได้ครับน้องงงงง
ผมล่ะแค้นจริงๆ เพราะมันคนเดียวไอเยลลี่คาราจีแนน ทำให้คนอย่างไพเรทจิตตกทั้งวัน อย่าให้เจอนะ
แม่?จะเอาคืนให้สาสมเลย!!!!!!!!!!!
เอ~ รู้สึกเหมือนพูดอะไรผิดไปรึป่าวนะ ไม่หรอกกกกก >w<
TBC
อัพแล้วครับ รู้สึกยังไงกันบ้าง ตอนนี้ไม่มีเรื่องราว
อะไรเลยครับ มีแต่น้องไพร์จิตตกไปเอง 55 อ่านแล้วรู้สึกยังไง เม้นนะครับ
ถึงข้าวตังจะชอบเขียน แต่ก็ชอบอ่านนะครับ >< ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ รักทุกคน :3
ความคิดเห็น