taokacha Story

ลำดับตอนที่ #1 : เธอเป็นแฟนฉันนะ(1)

Kacha
ตอนนี้ผมกำลังนั่งมองหนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังหยอกล้อกันอย่างมีความสุข แต่ผมกลับรู้สึกเจ็บจี้ดขึ้นมาแปลกๆ จะรู้สึกดีกว่านี้แน่ถ้าคนร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆหญิงสาวคนนั้นเป็นคนอื่น ไม่ใช่เขาคนนี้ ไม่ใช่คนที่ ผมรัก 
"คชา..เป็นไรรึป่าว?"ต้นเรียกสติผมกลับคืนมา ผมเริ่มไม่อยากจะอยู่นี้ต่อแล้ว ไม่อยากที่จะต้องทนเห็นภาพบาดตาบาดใจอย่างนี้แล้ว
"เอ่อ..เราไม่เป็นไร เรา..ขอตัวก่อนนะ" ผมหันไปตอบกับต้นพร้อมกับส่งยิ้มให้บางๆ และเดินออกจากจุดนั้นไป
ผมเดินออกมาจากจุดๆนั้นไปที่สระน้ำ ทำให้คิดถึงความหลังบางอย่าง




นึกถึงภาพนั้นแล้วมันทำให้รู้สึกดีขึ้นมาหน่อยแต่เมื่อนึกถึงเรื่องที่เพิ่งหนีออกเมื่อกี๊ ก็รู้สึกเจ็บขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ทำไมถึงกลายเป็นอย่างนี้ทำไมเต๋าถึงเปลี่ยนไป ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิดไปรึป่าว เต๋าคนเดิมของผมเขาหายไปไหน 
ผมนั่งเหม่อมองไปที่สายน้ำในสระ มองให้ลึกลงไปข้างในลึกไปถึงก้นบึ้ง สายน้ำที่ภายนอกมันช่างดูเย็นสบายไม่มีพิษไม่มีภัยรู้สึกปลอดภัยและปลอดโปร่ง แต่ทุกสิ่งอย่างในเมื่อมันมีข้อดีมากมายแล้ว มันก้ต้องมีข้อเสียมากมายไม่ต่างกัน มันก็เหมือนกับคนเรา บางคนภายนอกอาจดูเป็นมิตรไม่มีพิษไม่มีภัยอะไร อยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบายใจที่สุด รู้สึกไว้ใจที่สุด แต่ถ้าเมื่อไหร่เขาเกิดเบื่อบางสิ่งบางอย่างไม่เว้นแม้แต่คนรัก ถ้าเขาเบื่อขึ้นมา คนๆนั้นอาจกลายเพียงฝุ่นละอองที่ปลิวผ่านตาไปแค่นั้นเอง
ผมนั่งจมอยู่ในภวังค์ความคิดได้สักพักก้ต้องตื่นจากภวังค์ เพราะโวยวายลั่นบ้านถ้าผมเดาไม่ผิดคงเป็นแพรวา กับ ใครอีกคนที่ผมไม่รุ้ มันต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆเลย ด้วยความอยากรู้ผมจึงวิ่งเข้าไปดู และสิ่งที่ผมเห็นคือแพรวา จอย และ เต๋า ภาพที่ผมเห้นมันทำให้หัวใจแทบจะสลาย เต๋ากำลังประคองกึ่งกอดจอยอยู่ ผมจะมาที่นี่เพื่ออะไรกัน มาให้ตัวเองเจ็บงั้นหรอ เหอะ รู้อย่างนี้ไม่มาดีกว่า 
"พี่เต๋าดูนังมังกรมันแกล้งจอยสิ จอยเจ็บจังเลยอ่ะพี่เต๋า"
"นี่!!อย่ามาทำสำออยหน่อยเลย เมื่อกี๊ตอนพี่เต๋าไม่มาแกยังจะตบฉันอยู่เลย"แพรวาโวยวายใส่จอยที่ออดอ้อนเต๋าอยู่ในอ้อมกอด 
"ไม่จริงนะพี่เต๋า แพรวามันโกหก จอยอยู่จอยดีดี มันก็มาหาเรื่องจอย"
praewa 

ฉันล่ะเกลียดจริงๆเลยไอ่พวกชอบแย่งของๆคนอื่นเขาอ่ะ และยิ่งชอบเฟคชอบกระแดะชอบสำออยเนี่ยยิ่งโคตรจะเกลียดเลย
"มันไม่จริงนะพี่เต๋า จอยอยู่ของจอยดีดี มันก็มาหาเรื่องจอย"
"ตอแหล!! ฉันเนี่ยนะจะไปหาเรื่องแก ถ้าฉันจะไปหาเรื่องแกอ่ะนะไปนั่งทะเลาะกับปลวกกับมดยังจะสร้างสรรค์กว่าเลย"
งงใช่มั้ยล่ะ ว่าเรื่องมันเป้นไงมาไงเดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้
ย้อนกลับไป20นาทีก่อน
ฉันกำลังนั่งเล่นอยู่ที่ห้องนั่งเล่นอยู่ที่ห้องนั่งเล่น
"แพรวา มานี่หน่อยดิ"จอย
"มีไร??"แพร
แล้วจอยก็หันไปดูราดราวฉันก้มองตามฉันเห็นพี่เต๋ากำลังจะเดินมาทางนี้
จอยก็จับข้อมือฉัน แล้วก็เอามือฉันไปทำเหมือนว่าฉันกำลังตบจอยอยู่ 
"โอ้ย!!แพรอย่าตบฉันเลย โอ้ย!!"จอย//ตอแหล
"เธอเป็นบ้าอะไรของเธอเนี่ยจอย!!!"แพร
"ฉันจะทำให้พี่เต๋าเกลียดแก ฉันรู้หรอกว่าแกอ่ะอยากจะแย่งพี่เต๋าไปจากฉัน"จอย
จอยบอกเสียงเบาให้ได้ยินกันแค่สองคน อ๋ออย่างนี้นี่เอง ทุกคนรู้ใช่มั้ยว่าฉันไม่ได้คิดอะไรกับพี่เต๋า ฉันมีคนที่ฉันรักอยู่แล้ว แต่มันโง่ดูไม่ออกเอง
"อ๋อ คิดว่าเป้นบ้าอะไร ที่ก็บ้าผู้ชายนี่เอง "
"นี่แกด่าฉันหรอ!!!"จอย
"มีสมองก้น่าจะคิดเองได้นะ" แพร
"นี่ แกกล้าดียังไงมาด่าฉัน"จอยตะโตนแว๊ดๆและง้างมือเตรียมจะตบฉันแต่พี่เต๋าเดินมาพอดีนางเลยแกล้งทำทีว่าฉันผลักนางล้ม และเลือกล้มถูกที่ถูกเวลาซะเหลือเกิน นางกำลังจะจูบกับพื้น แต่พี่เต๋ามารับไว้ก่อน มารยาหญิงฉันก็มีนะ แต่จะใช้ตอนจำเป็นเท่านั้น แต่นังเนี่ย เยอะเกินได้ทุกที่ทุกเวลา เหอะ !!!

kacha
"จอยเป็นอะไรรึป่าว เจ็บตรงไหนไหม"
ทันทีที่จอยล้มลงไป เต๋าก็รีบไปดูด้วยความเป็นห่วง ผมเริ่มไม่อยากจะอยู่ตรงนี้แล้วสิ เหมือนขอบตามันเริ่มร้อนๆ ผมรู้สึกว่าน้ำตามันเริ่มเอ่อคลออยู่ที่ขอบตา "ฮึก.."ผมหลุดสะอื้นออกไป ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์หันมามองที่ผมเป็นจุดเดียว
"คชา.."เต๋าเอ่ยชื่อผมเสียงแผ่วเบา ผมไม่รอให้ตัวเองต้องร้องไห้หนักไปกว่านี้ผมวิ่งหนีจากตรงนั้นเข้าไปที่ห้องนอน ผมไม่สนอะไรทั้งนั้น ไม่สนว่าใครเรียกผมอยู่ ไม่สนว่าโวยวายยังไง ตอนนี้ผมอยากอยู่เงียบๆ แค่คนเดียว...



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

แต่งครั้งแรกค่ะ ติชมได้น๊า