ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Harry Potter] Forever [TMR x OC x LM] Ft.[SS/HP]

    ลำดับตอนที่ #6 : [IV] สลิธีริน

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.พ. 63


    ครืด~~

         เสียงเลื่อนประตูดังขึ้นคนที่อยู่ข้างในทั้งหมดต่างพากันหันไปมองทางเดียวกัน พบกับเด็กผู้หญิงผมฟูสีน้ำตาล กำลังมองรอบ ๆ สำรวจหาบางอย่างอยู่

         " พวกเธอเห็นคางคกบ้างไหม คนที่ชื่อเนวิลล์ทำหายนะ " เสียงยังคงออกเล็กแหลมแต่ไม่ได้แหลมมากเท่าไร ถ้าแอ๊บคงแหลมกว่านี้แน่

         ทั้งสี่ในห้องมองหน้าแบบรู้ ๆ กันก่อนจะให้คำตอบแก่เด็กผู้หญิงที่น่าจะรุ่นชั้นปีเดียวกัน

         " ไม่เห็นนะ " เด็กชายสามคนตอบกลับพร้อมกัน

         " .... " คาเรนเงียบไม่พูดอะไรก็ทำได้แค่ส่ายหน้าให้

         " อื้อ... งั้นเหรอไม่เป็นไร ฉันเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ พวกเธอละ... " เฮอร์ไมโอนี่ได้แนะนำตัวให้ทุกคนในตู้รู้จักกัน 

         " ฉันเดอร์มอท มัลฟอย "

         " ฉันเบสส ซาบินี่ "

         " ฉันแฮร์ริสัน พอตเตอร์ "

         เด็กชายทั้งสามพากันแนะนำตัวกันหมดแล้วเหลือแค่คาเรนคนเดียวที่ยังนั่งมองเงียบ ๆ อยู่

         " โอ้!...โทษที ฉันคาเรน แรดคลิฟ " คาเรนอยู่ในภวังค์ความคิดจนเบสสมาสะกิดไหล่เธอเบา ๆ เลยหลุดก่อนจะแนะนำตัว

         " แฮร์ริสัน พอตเตอร์ ครอบครัวเธอที่ถูกโศกนาฏกรรมจากคนที่รู้ว่าใคร ใช่ไหม?  " เฮอร์ไมโอนี่ถาม

         " ช...ใช่ แต่พวกเรารอดมาได้นะ จากที่พ่อแม่บอกเรามานะ " แฮร์ริสันตอบออกไปอย่างหวาดกลัว เฮอร์ไมโอนี่เห็นท่าทางของแฮร์ริสันก็รีบขอโทษทันที

         แต่คาเรนสนใจและสงสัยว่าโศกนาฏกรรมเป็นยังไง

         " เป็นข่าวด้วยเหรอ ? " คาเรนถามด้วยความสงสัย

         " เขาเป็นข่าวอยู่พักหนึ่งแล้วสาลงนะ และฉันยังจำได้ " เฮอร์ไมโอนี่พูดต่อแต่มันเป็นคำถามที่ดูไม่ควรถามแฮร์ริสันเอามาก ๆ สีหน้า
    แฮร์ริสันซีดและหวาดกลัว

         " ฉันขอโทษแฮร์ริสัน.. " คาเรนขอโทษที่ทำให้เด็กชายผมสีแดงหวาดกลัวกับคำถามที่มีชื่อคนที่รู้ว่าใครอยู่ด้วย

         มีรถเข็นขนมมาขายเธอเลยซื้อช็อคโกแลตมาให้เขารู้สึกดีขึ้น ปลอบกันอยู่นานเฮอร์ไมโอนี่ต้องออกไปตามหาคางคกให้เนวิลล์ต่อ

    .
    .
    .
    .
    .

         ดูเหมือนแฮร์ริสันก็เหมือนเป็นตัวหลักของเรื่องอยู่ดีอย่างไงอย่างงั้น คนที่รู้ว่าใครยังคงอยู่ แล้วใครเป็นคนที่จะต้องพิชิตเขากันละ

         ฉันต้องคิดหนักกับเนื้อเรื่องที่เปลี่ยนไปแต่อาจมีอะไรที่คงเหมือนเดิมอยู่แน่ ๆ ยกเว้นเด็กสองคนนี้ที่มีอะไรเปลี่ยนไปมาก

         แฮร์ริสัน พอตเตอร์ใช้ชีวิตยังไงกับการรอดพ้นน้ำมือคนที่รู้ว่าใคร

         เดอร์เมท มัลฟอย ถูกสั่งสอนยังไงถึงดูมีนิสัยแตกต่างจากเดรโก เขาดูมีการใช้เหตุผลเป็นหลักมากกว่า ถึงมันจะดีแต่ก็แปลก..

         ฉันทำเพียงได้แค่คิดก่อนที่เฮอร์ไมโอนี่จะเดินมาบอกพวกเขาให้เปลี่ยนเสื้อกันได้แล้ว ด้วยความที่ฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวในห้อง พวกผู้ชายก็ให้เกียรติเปลี่ยนก่อนพวกเขา

         จะให้ฉันต้องทนรอเหตุการณ์ตอนอยู่ในรั้วฮอกวอตส์ตลอด 7 ปี

         ไม่มีทางซะหรอก..

         คงต้องคิดแผนมากันไว้ก่อน ถ้าเนื้อเรื่องอะไรยังคงเดิมบางส่วนอยู่ก็คงดี

         โลกเวทมนตร์คงมีเรื่องน่าเหลือเชื่อเต็มไปหมด เป็นไปได้คงมีการส่งตัวแฮร์รี่ พอตเตอร์ตัวจริงมาหาฉันก็ยังได้เลยใช่ไหมละ..

    .
    .
    .
    .
    .

         ฝันเถอะ

    .
    .
    .
    .
    .


         ไม่กี่ชั่วโมงพวกเขาทั้งหมดพากันลงรถไฟ และถูกนำทางโดยลูกครึ่งยักษ์อย่าง รูเบอัส แฮกริด นำเด็กปี 1 ใหม่ทั้งหมดขึ้นเรือ นั่งไม่เกิน 4 คน

         ซึ่งพวกเขาครบคนพอดี นั่งไปด้วยกันอย่างระมัดระวังให้เบสส กับ เดอร์มอทเป็นคนพายเรือ

         แน่นอนว่าการพายเรือครั้งนี้อาจมีอุบัติเหตุตกน้ำเพราะความซนของพวกเด็ก ๆ ที่ขยับไปมาบนเรือ และมีปลาหมึกขนานใหญ่อยู่ใต้แม่น้ำที่เด็กปี 1 ทั้งหลายกำลังพายเรือกันอยู่

         " ปี 1 ตามฉันมา " แฮกริดส่งเสียงเรียกเด็กใหม่ทั้งหมดให้ตามเขาไปถึงหน้าประตูโรงเรียนแล้วเปลี่ยนหน้าที่คนนำทางเข้าไปในโรงเรียนนั้นก็คือ ศาสตราจารย์ มิโนว่า มักกอนนากัล แทนแฮกริด

         ขอต้อนรับสู่ฮอกวอตส์ ในอีกไม่กี่อึดใจพวกเธอจะผ่านประตูนี้ไปพบกับเพื่อนร่วมชั้น แต่การที่พวกเธอจะนั่งประจำที่ เธอจะผ่านการคัดสรรเข้าบ้านก่อน
    ซึ่งมีกริฟฟินดอร์ ฮัฟเฟิลพัฟ เรเวนคลอ และ สลิธีริน 

         ขณะอยู่ที่นี่บ้านเธอเปรียบเสมือนครอบครัวเธอ ชัยชนะทำแต้มที่บ้านพวกเธอ ถ้าหากละเมิดกฏบ้านพวกเธอจะต้องเสียแต้ม เมื่อถึงปลายเทอมบ้านที่ได้แต้มสูงสุดจะได้ถ้วยรางวัลบ้านดีเด่น " ศาสตราจารย์มักกอนนากัลกำลังทักทายหรือต้อนรับเด็ก ๆ ปีหนึ่งทั้งหมดและอธิบายบ้านที่ทั้งหมดต้องได้ถูกคัดสรรแต่เสียงตะโกนของเนวิลล์แทรกออกมาที่พบเจอคางคกของเขา

         " เทรเวลล์!! " เนวิลล์เรียกชื่อสัตว์เลี้ยงคางคกตัวน้อยแล้วจับมันขึ้นมา สายตาเด็กชายแสนขี้อาย และ ออกจะดูขี้ขลาดไปหน่อย แต่เขาเคยอยู่ในตำแหน่งมือปราบมารเหมือนแฮร์รี่ พอตเตอร์และรอน วีสลีย์ก่อนเขาจะลาออกมาดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์วิชาสมุนไพรศาสตร์

         สายตาของเด็กชายเงยหน้ามองศาสตราจารย์มักกอนนากอลที่กำลังมองเนวิลล์ไม่ได้ดุอะไรแต่เด็กชายคงจะเกรงกลัวพอสมควร

         " ขอโทษครับ.. " เนวิลล์กล่าวขอโทษที่ขัดจังหวะการพูดของรองครูใหญ่

         " พิธีคัดสรรจะเริ่มต้นในไม่ช้านี้แหละ " เธอพูดต่อจนเสร็จก็เดินตรงไปที่ประตูเพื่อให้เหล่าเด็กใหม่ได้รับการคัดสรรบ้าน

         " เราพร้อมสำหรับพวกเธอแล้ว ตามฉันมา... " เหมือนจะไปเตรียมการก่อนจะมาเรียกให้เด็กปี 1 ใหม่ตามศาสตราจารย์มักกอนนากัลไป

         ประตูเลื่อนเปิดเองด้วยเวทมนตร์เด็ก ๆ ทุกคนพากันเดินตามศาสตราจารย์มักกอนนากัลเข้าไป ภายในเป็นห้องโถงขนานใหญ่มากพอบรรจุนักเรียนทุกชั้นปีได้ มีโคมไฟโบราณลอยไร้แรงโน้มถ่วง มันหรูหราและสวยงาม

         เหล่าเด็กใหม่มีแววตาที่ว้าวกับสถานที่เรียกว่าโรงเรียนเวทมนตร์ ทุกคนพากันนั่งประจำที่ คาเรน เดอร์มอท แฮร์ริสัน เบสสนั่งข้าง ๆ กัน

         ทั้งหมดในห้องโถงที่พากันเสียงดังพากันเงียบหลังเห็นน้องใหม่กำลังที่จะได้เข้าบ้านทั้ง 4 หลัง

         ด้านหน้ามีโต๊ะเหล่าศาตราจารย์ทั้ง 4 บ้านและศาตราจารย์รายวิชาอื่น ๆ ร่วมไปถึงมีศาตราจารย์ใหญ่นั่งอยู่ด้วยตรงกลาง

         ศาตราจารย์มักกอนนากัลให้ศาตราจารย์ใหญ่ได้เอ่ยกล่าวตักเตือนเหล่าเด็กปี 1 ใหม่ เรื่องเขตหวงห้ามอย่างป่าต้องห้าม และตามทางของเดินชั้นที่ 3 ตลอดด้านขวามืออยู่นอกขอบเขต ของทุกคนที่ไม่ประสงค์ ตายอยากเจ็บปวดรวดร้าว

         พอกล่าวตักเตือนเสร็จมันก็ถึงเวลาประกาศเหล่าชื่อทุกคนเด็กใหม่ไปยังการคัดสรร

         " เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์! "

         เด็กสาวผมฟูสายเลือดมักเกิ้ลได้ก้าวเดินออกไปข้างหน้าพร้อมนั่งลงแล้วมีหมวกคัดสรรถูกวางไว้บนศีษระ มันบ่นพึมพำอยู่บนหัวผู้สวมใส่ก่อนจะตะโกนชื่อบ้านออกมา

         " กริฟฟินดอร์!! "

         หลังถูกประกาศชื่อบ้านเหล่าบ้านสิงโตพากันตบมือดังสนั่นที่มีสาวน้อยมาเข้าร่วมในบ้านหลังใหม่ เด็กสาวรีบเดินตรงไปโต๊ะบ้านสิงโต

         " เดอร์มอท มัลฟอย! "

         มาถึงชื่อของเด็กชายหัวซีดไม่ได้ทาเจลเคลือบผม สะดุ้งกับการเรียกขานชื่อตัวเองจากศาตราจารย์หญิงชรา เขาเดินออกไปอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ พร้อมนั่งให้ศาตราจารย์สวมหมวกคัดสรรลงมา ไม่เหมือนเดรโก มัลฟอย ที่ยังไม่ทันได้วางหมวกลงบนศีษระก็ต้องประกาศชื่อบ้านแล้ว แต่สำหรับเดอร์มอทนั้นแปลกออกไป เขาบ่นพึมพำกับเจ้าหมวกคัดสรรคนเดียวก่อนเสียงตะโกนจากหมวกจะดังอีกครั้ง

         " สลิธีริน!! "

         แน่นอนว่าสายเลือดบริสุทธิ์ได้เข้าบ้านที่มีข่าวลือกันหนาหูว่าเป็นบ้านที่ทำแต่เรื่องชั่วร้าย และเสียงซุบซิบนินทามาจากโรนัลด์ วีสลีย์ที่อคติทุกอย่างที่เป็นสลิธีริน หรือพวกคลั่งเลือดบริสุทธิ์

         คนถูกขานชื่อไปคัดสรรบ้าน 

         ซูซาน โบนส์ ฮัฟเฟิลพัฟ

         โรนัลด์ วีสลีย์ กริฟฟินดอร์

         แฮร์ริสัน พอตเตอร์ กริฟฟินดอร์

         เบสส ซาบินี่ สลิธีริน

         เนวิลล์ ลองบัตท่อม กริฟฟินดอร์

         และอื่น ๆ ถูกพากันแยกย้ายไปทุกบ้านแล้วเหลือแค่คาเรนที่กำลังลุกออกไปเป็นคนสุดท้าย

         " คาเรน แรดคริฟ! "

         เด็กสาวผมแดงตาเขียวมรกตถอนลมหายใจเแผ่วเบา เก็บความตื่นเต้นภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งถึงอายุภายในจะเฉียดเลข 4 แล้ว แต่การได้มาเข้าร่วมรอการคัดสรรจากหมวกเหมือนทุก ๆ คนในฮอกวอตส์แบบนี้

         " โอ้!~~ยินดีที่ได้เจอกันอีกนายหญิง "

         " รู้จักฉันด้วย ? " เธอถามเหมือนรอบข้าจะไม่ได้ยินที่พวกเขาพึมพำกันนอกจากหมวกจะตะโกนขานชื่อบ้านเท่านั้น

         " รู้จักมาเนินนานแล้วขอรับ... นายหญิงแห่งยมทูต ครั้งแรกที่ท่านถูกคัดสรร ท่านได้อยู่บ้านกริฟฟินดอร์ ครั้งนี้จะไปบ้านใดดีขอรับหรือจะอยู่บ้านเดิมของท่านดี "

         " สลิธีริน... " เธอตอบหมวกคัดสรรง่าย ๆ ไม่ต้องให้อธิบายให้ยืดยาวมาก

         " ตามที่ท่านประสงค์.. สลิธีริน!!! " เสียงหมวกขานชื่อบ้านตะโกนลั่นเหมือนทุกที เหล่าบ้านงูต่างตบมือยินดีเพียงน้อยนิด แต่ก็ยังคงมีความยินดีอยู่ในนั้น มีแววตาเสียงดายจากไอเรนัสพี่ชายของเธอ

         งานเลี้ยงต้อนรับเด็กใหม่ได้เริ่มขึ้น เหล่าผีประจำบ้านต่างพากันมายินดีเหล่าเด็กปีแรกและเลิกลาตามเวลาที่กำหนดเคอร์ฟิวแล้ว

         " สลิธีรินตามชั้นมา " รุ่นพี่พรีเฟ็คสลิธีรินตะโกนเรียกให้เด็กใหม่บ้านงูตามเขาไปยังหอนอนของพวกเขา

         จะเรียกหอก็ไม่ถูกเพราะห้องพักที่พวกเขาต้องไปอยู่เป็นชั้นใต้ดิน

         มีรูปภาพขยับได้กล่าวให้พวกเขาบอกรหัสผ่านที่จะเข้าไป

         " เลือดบริสุทธิ์ "

         " ถูกต้อง.. ยินดีต้อนรับสู่บ้านสลิธีริน " รูปภาพแสดงความยินดีพร้อมเปิดทางเดินลงไปยังด้านล่าง

         รุ่นพี่พรีเฟ็คก่อนที่จะให้พวกเขาทุกคนแยกย้ายกันไปยังห้องพักก็ตักเตือนเรื่องรหัสผ่านเข้าหอ กฏเกณฑ์ของที่นี่

         ด้านซ้ายเป็นของฝั่งผู้ชาย ทางขวาเป็นของฝั่งผู้หญิงพากันแยกย้ายจับคู่รูมเมทกัน

         " เธอนะ แรดคลิฟใช่ไหม! " เสียงแหลมคมอันเป็นเอกลักษณ์ดังแทรกหูของเด็กสาวผมแดงเป็นอย่างดี

         " ใช่... "

         " ฉันแพนซี่ พาร์กินสัน มาเป็นรูมเมทกับฉันซะ!! " เจ้าของเสียงแหลมแนะนำตัวแล้วชี้มาทางคาเรนแบบเชิงคำสั่งมากกว่าคำขอเสียอีก

         คาเรนมีสีหน้าที่ยังคงเรียบเฉยกับท่าทางเอาแต่ใจของแพนซี่ ไม่สนใจแล้วเดินเข้าไปในห้องหน้าตาเฉย

         " อย่าเมินกันนะยะ!! "

         " ถ้าอยากอยู่ด้วยก็ขอดี ๆ และอีกอย่าง... หุบปากเสียที เวลานี้เวลานอนนะ " คาเรนหันตัวไปเตือนแพนซี่ด้วยน้ำเสียงที่จะหมดความอดทน แต่ก็ยังใจเย็นพอไม่ทำเรื่องเลวร้ายให้กับเพื่อนร่วมบ้านตั้งแต่เปิดเทอมแรกหรอก แพนซี่ยอมสงบปากแล้วตามเข้าไปอย่างโดยดี

         ชีวิตเธอแค่นี้ก็วุ่นวายพอดูแล้ว ยังต้องมีรูมเมทที่วุ่นวายน่ารำคาญอีก แถมเป็นตัวละครที่แอบชอบเดรโก มัลฟอยมาก่อนครั้งนี้จะตกหลุมรักเดอร์มอท มัลฟอยแทน ?

         อะไรจะเกิดก็คงต้องรอดูต่อไป

    Talk To Me

    สวัสดีเราไรท์เอง คาเรนได้อยู่บ้านงูแล้วเย่
    ขอโทษที่หายไปนานนะคะ ยังไม่ตันแต่กำลังหาจุดเชื่อมต่ออยู่นะคะ;;w;;
    ขอบคุณรีดเดอรที่อ่านมาถึงตอนนี้
    หากผิดพลาดอะไรยังไงก็ต้องขออภัยด้วยนะ
    การสปอยแต่ละครั้งจะมีเนื้อหาเอามาบางส่วนนะ
    ยังไงก็คอมเมนต์ใต้ล่างได้เลยนะ


    Spoiler

    [IIV]  เหตุการณ์ปกติดี ?

     " เอาละ... ขอให้ทุกคนก้าวมาข้างหน้าข้างไม้กวาด ยื่นแขนออกมาพร้อมพูดว่า ลอย ! "
    " ลูกแก้วความทรงจำ.. สงสัยลองบัตท่อมคงหลงลืม ๆ บางละเน้อ ฮ่า ๆ.. "
    " พาร์กินสันเอาของ ๆ เพื่อนฉันคืนมานะ.. "
    " ยุ่งอะไรด้วยละ.. ฝั่งบ้านฉันเก็บได้ก่อน อยากได้คืนก็ตามมาสิ.. พอตเตอร์!! "

    แก้ไขคำ 21 กุมภาพันธ์ 2563
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×