ยุทธการเปลี่ยนประวัติศาตร์ของสองผู้อาภัพ

ลำดับตอนที่ #24 : B@lMuNg Silberschwert des Helden Part 5

“ตามที่บอกค่อยๆเดินทัพเข้าไปเราต้องไปรอเขาที่ หมู่บ้านนั้น”ชายวัยรุ่นต้นๆคนกล่าวขึ้นขณะเดิรตามหลังทหารราว500คนไปพร้อมๆกับชายที่อายุแก่กว่าซัก 5ปีได้ ชายวัยรุ่นตอนกลาง อายุราว15ปี ลูกครึ่งอิตาเลี่ยน เยอรมัน ผมบลอนด์สั้น นัย์ตาสีเขียว เขาคือ หมากส่งไปตายของพวกกลุ่มกบฏแห่งแม่นํ้าไรน์ วินนิโต้ อาโตนิโอ้ 

“งั้นถ้าตามที่บอกมันก็ไม่น่าจะผิดพลาดด้านเวลาอะไรนะ วินนิโต้”ชายข้างๆกล่าวพร้อมควบม้าเบาๆให้มันเดินไป 

“ใช่เพราะแบบนั้นเราต้องระวัง แถมฉันเองก็รู้สึกไม่ดีกับสถานที่แบบนี้เอาเลยจริงๆ”เขากล่าวพร้อมถอนหายใจ ป่าล้อมสองทาง มีทางเดินกว้างๆขึ้นไปเรื่อย เนินเขาสลับซับซ้อน ที่ต้องใช้เวลานานในการเดิน แบบนั้นแหละที่น่ากลัว 

“ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพวกเเกถึงเล่นส่งมากันดื้อๆแบบนี้ แถมฉันเองก็ไม่ได้คิดอยากจะมาร่วมอะไรแบบนี้แต่แรกอยู่แล้วนี้น่า”วินนิโต้กล่าวปนความสงสัย 

“ก็บอกแล้วไง หมากแบบแก พวกเราก็ส่งมาตายนี้แหละ”ชายวัยกลางคนข้างๆกล่าวอย่างไม่ใยดีสักเท่าไร วินิโต้ถอนหายใจอีกครั้ง 

“ไม่หรอก หึ”วินิโต้กล่าวพร้อมหัวเราะเบาๆ 

“มีอะไรของแก ถ้าคิดจะหักหลังแก๊งละก็ คงจะรู้อยู่แล้วหนิ ว่าจะตายแบบไหน”ชายข้างๆกล่าวพร้อมยกปืนคาบศิลามาจ่อที่หัวของเขา วินิโต้หัวเราะเบาๆ ก่อนจะสแยะยิ้ม 

“ไม่หรอก พวกแกต่างหากจะตายหนะ”ทันใดนั้นกระสุนปืนใหญ่ก็แหวกฟ้าลงมา ร่างของชายข้างๆและม้าแหลกกระเด็นไป ร่างนั้นขาดครึ่งตัว 

อวัยวะท่อนล่างขาดทั้งหมด สภาพศพอันดูไม่ได้กระเด็นไปข้างทาง 

แต่ไม่ทันที่จะได้แตกตื่น อีกหลายลูกก็ตกลงมากลางเหล่าทหารที่กำลังเคลื่อนทัพอยู่ 

สถาพเช่นรังมดแตกรัง ส่วนมากตายในการโดนยิงส่วนที่เหลือ ก็เหยีบกันตายเอง สภาพโกลาหนทำให้ชายวัยกลางคนข้างๆวินนิโต้อีกคนเบิกตาโฟลงอย่างตกใจ

 เขาชักปืนขึ้นมาพร้อมจะยิงใส่ เด็กชายตรงหน้าเขา แต่ว่าก็ไม่ทันมือของเด็กชายตรงหน้าเขา วินนิโต้กระชากมีดขึ้นมาก่อนจะปาเข้าที่ใบหน้าของชายข้างๆอีกคนทันที ร่างนั้นล้มลงไปจากม้า และร้องออกมาอย่างทรมาณ วินนิโต้ควบม้าไปข้างๆก่อนจะก้มหน้ามองและพูดเบาๆ 

“Arrivederci”วินนิโต้หัวเราะก่อนจะควบม้าไปข้างหน้า ก่อนจะออกคำสั่งดังๆ 

“ถอยทัพๆๆ!!!”เขากล่างเป็นภาษาเยอรมันและรีบควบม้าหนีออกไปก่อน เหล่าทหารที่สับสนต่างวิ่งกันไม่สนทางหรือสิ่งกีดขวางเลย ชายที่โดนมีดแทงจนบาดเจ็บสาหัตนั้นก็พยายามจะลุกขึ้น และเมื่อเขาลุกขึ้นมาก็พบว่าฝูงชนตรงหน้ากำลังวิ่งตรงมา 

ร่างนั้นกรีดร้องออกมาอย่างทรมาณมากที่สุด แต่ว่าเสียงของเขาก็ดังไม่พอกับความโกลาหนตรงหน้าเลย 

“ทุกสงครามข้อมูลนั้นสำคัญว่าไหม วินนิโต้”ซิการด์กล่าวพร้อมหัวเราะเบาๆ พร้อมกล่าวต้อนรับ วินนิโต้ที่เดินลงจากม้ามา 

“ใช่แล้ว และเหมือนว่าจะได้ตามที่นายต้องการเลยหละ”วินนิโต้กล่าวพร้อมมองไปด้านที่เขาวิ่งมา ทหารมากมายนับ500ที่วิ่งหนีการยิงปืนใหญ่ที่ยิงมาเรื่อยๆก็วิ่งกันอย่างไร้สติ ซิการด์ที่มาดักรอแล้วก็ขำเบาๆ ก่อนจะตบบ่าวินนิโต้หนึ่งทีเบาๆ 

“ขอบใจมากนายเหนื่อยไหมละนั้น”วินนิโต้ส่ายหน้าก่อนจะชักปืนพกที่มีขึ้นมา 

“งานยังไม่เสร็จฉันก็ไม่เหนื่อย แต่ถ้าจบศึกแล้วอยากกินพิซซ่าซักถาดจากนาโปลี ก็ได้นะ”

“อ่า ขอชีสเยอะๆเลยนะ”

“ทหารเตรียมตัว!!!”ซิการด์ตะโกนขึ้นพร้อมกับที่ เหล่าทหารนับครึ่งร้อยที่อยู่ฝั่งเขา ก็ลุกขึ้นพร้อมเล็งปืนไว้ เช่นกันกับอีกฝั่งของแนวป่าที่พวกเขาเห็นกันเอง 

ทางตรงกลางนั้นเตี้ยกว่าทางข้างบน ดังนั้นทางด้านบนสามารถยิงกดลงข้างล่างได้ง่ายๆจากทั้งสองทาง ซึ่งเป็นทางที่สะดวกมากในการซุ่มโจมตึ เมื่อเสียงฝีเท้าของพวกกบฏไก้ลเข้ามาเรื่อยๆ ทหารทุกๆนายก็ประทับปืนที่บ่า 

“วินนิโต้ นายสั่งให้พวกนั้นถอยทัพตามแผนแล้วใช่ไหม”

“ใช่พร้อมแล้ว พวกนั้นไม่ได้สังกตุตอนเดินทัพมาหรอก เมื่อคืนน่ะ ฝนตก และตรงที่เรากำลังรออยู่นี้แหละ มันยังมีนํ้าขังอยู่และที่สำคัญมีโคลนด้วย”วินนิโต้กล่าวพร้อมหัวเราะ ซึ่งมันก็ไปตามแผน 

เพราะตอนเดินมาพวกกบฏไม่ได้สังเกตุบริเวณตรงนั้นเลยมันเลยเข้าทางแผนตรงๆเลย 

 เอาที่จริงตอนที่ไม่มีสติอยู่กับตัวแล้วใครมันจะเห็นทางละแถมมีปืนใหญ่ยิงไล่หลังมาอีก เพราะแบบนั้นมันเลยล็อคแผนทุกอย่างแล้ว ซิการด์ นายนี้สุดยอดไปเลยแหะ 

เสียงฝีเท้าไก้ลเข้ามาเรื่อยๆ พวกนั้นวิ่งหลบปืนใหญ่กันให้วุ่นใหญ่ และใช่แล้วไม่มีใครสังเกตุบ่อโคลนตรงหน้า เมื่อคนที่วิ่งนำหน้าสุดเหยีบก็ล้มลงไป และคนที่วิ่งตามหลังมาก็สะดุดอยู่ตรงนั้นกระจุกเดียวเมื่อเห็นแบบนี้ ซิการด์ก็ยิ้มกว้าง ก่อนจะสั่งลั่นไก 

“Guten Morgen Scheiße”ทันใดนั้นลูกปืนจากปืนราว50กระบอกก็ลั่นส่งให้ทหารกบฏที่โชคร้ายลงไปนอนจมที่บ่อโคลนทันที เมื่อเห็นแบบนั้นความโกลาหนระลอกใหม่ก็โหมเข้ามาหนักกว่าเดิม 

ควันจากกระบอกปืนตีกันมั่วไปหมด แต่เมื่อฝั่งซ้ายยิงจบ ฝั่งขวาก็ยิงต่อทันที ทหารกบฏที่ไม่ทันสังเกตุก็ร่วงลงราวใบไม้แห้งๆที่โดนลมพัด 

เวลาอันน้อยนิด พวกเขาใช้เวลาบรรจุกระสุนระลอกใหม่ให้เร็วที่สุด และในเวลาที่กำลังบรรจุอยู่นั้น ปืนใหญ่ก็ลงมาในตำแหน่งใหญ่ของกบฏแบบแม่นยำราวจับวาง มันทำให้ซิการด์และวินนิโต้ขนลุกเบาๆ อะไรจะแม่นปานนั้น 

แต่ก็ดูเหมือนจะยังมีทหารบางกลุ่มของฝั่งกบฏที่ยังมีสติอยู่พวกนั้นเริ่มจับกลุ่มเล็กๆ ยิงสวนมา ทหารที่ยืนอยู่ในแนวหน้าข้างๆซิการด์ล้มลงไป เมื่อเห็นดังนั้นซิการด์และวินนิโต้ก็หมอบลงพร้อมกันก่อนจะถอนหายใจเบาๆ 

“Scheiße ทหารรีบบรรจุกระสุนเร็วๆ”ซิการด์สถบเบาๆก่อนจะควักปืนคาบศิลาของทหารข้างๆที่พึ่งล้มลงไปขึ้นมาก่อยจะยืมกระสุนจากกระเป๋าของทหารนายนั้นมา และลุกขึ้นมองไปข้างหน้า หาตัวสั่งการ 

ใช่แล้ว นั้นไง นายทหารชาวเยอรมันที่กำลังตะโกนบอกให้ทหารรายอื่นๆสงบสติลงก่อนตะโกนไปทั่ว ซึ่งมันก็ดูเหมือนจะได้ผล พวกนั้นพยายามจะตีขบวนเป็นรูบวงกลม ซึ่งเขาไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น ซิการด์ประทับบ่าปืนก่อนจะออกคำสั่งยิงอีกครั้ง 

แม้การยิงในรอบที่สองความแม่นยำจะตํ่าลง และมีทหารกบฏน้อยกว่ารอบแรกที่ยิงที่ตายไป และที่สำคัญไม่โดนไอ้ทหารที่บัญชาการอยู่นั้น ซิการด์ก้มลงอีกครั้งเพื่อหลบกระสุน แต่คนข้างหลังไม่ทัน มีทหารส่วนใหญ่ที่หลบไม่ทันและล้มลงไปจากการยิงสวน ซิการด์ได้แต่สถบด่าในใจก่อนทีเขาคว้าปืนที่ยังไม่ได้ยิงที่ไก้ลที่สุดมาและลองวิธีใหม่ 

ตั้งปืนกับฟื้น ให้ฟื้นเป็นที่รับแรงดีด ข้อเสียที่ไม่มีขาตั้งก็ทำให้ซิการด์หวั่นๆอยู่บ้างว่ามันจะไม่โดน แต่ก็ไม่เป็นไร ซิการด์เล็งไปที่ชายที่กำลังบัญชาการอยู่ด้านในวง และยิง 

สำเร็จ ร่างนั้นล้มลงไปท่ามกลางความตกใจของเหล่ากบฏ ในตอนนั้นเอง การยิงของอีกฝากก็ดังขึ้นอีกครั้ง ปีกขวาของวงกลมแตกออก ทหารของกบฏน้อยลงเกินครึ่ง ปืนใหญ่ก็ลงในจุดซีกท้ายของวงกลม และก็ทำให้ขบวนของพวกมันแตกกระเจิงอีกครั้ง คราวนี้พวกมันส่วนหนึ่งข้ามโคลนมาได้แล้ว ซิการด์จึงสั่งทหารที่ซุ่มอยู่ตรงนั้น ให้ติดดาบขึ้นและลุกขึ้นเข้าตีทันที เช่นเดียวกับเขาที่ยกปืนคาบศิลากระบอกยาวขึ้นยิงใส่ทหารนายหนึ่งที่กำลังจะข้ามโคลนไป  ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นพร้อมวินนิโต้ และ ชักดาบบลังค์มุงค์ขึ้น และชี้ไปข้างหน้า ทหารที่ติดดาบปลายปืนในอีกฝั่งของโคลนก็ลุกขึ้นเข้าตี 

ซิการด์นำมือกุมสร้อยเครื่องรางใต้เสื้อพร้อมภาวนาอย่างแรงกล้า จะรอดชีวิตให้ได้ 

“ญานิสา ฉันจะรอดไปพบนาย”

การโรมรันประจัญบาญแบบนี่มีผลเสียในด้านการเสียกำลังพลอย่างน่าเสียดาย แต่มันก็จำเป็นในบางกรณี เช่นตอนนี้ 

ซิการด์ยกดาบขึ้นก่อนจะฟาดมันลงที่กลางตัวของของทหารกบฏที่กำลังจะวิ่งเข้ามาแทง ก่อนจะตวัดดาบเข้าด้านซ้าย ดาบบลังค์มุงค์ไม่ใช่ดาบใหญ่มันก็เหมือนกับดาบยาวยุโรปทั่วๆไป แต่ความคล่องตัวของมันนั้นสูงมาก ความคมและความหนักที่ต่างกันราวฟ้าและเหว มันทำให้เขาทึ่งพอควรเลยละ 

ซิการด์ตวัดดาบไปซ้ายฟันลงที่แขนของทหารกบฏนายหนึ่งที่วิ่งเข้ามาก่อนที่เขาจะเตะตัดขาทหารนายนั้นให้ล้มลงไปและยกดาบแทง 

ซิการด์ ดึงดาบขึ้นและตวัดไปด้านขวาอย่างรวดเร็วตัดผ่านลำตัวของทหารกบฏที่วิ่งไปมาในช่วงชลมุนอย่างรวดเร็ว รอยฟันนั้นไม่ได้ทำให้ตัวขาดแต่อย่างใดแค่โดนบาดแผลเป็นรอยฟันที่ทำให้บาดเจ็บแค่ล้มแค่นั้น 

การตะลุมบอนแบบนี้มันทำให้ทุกๆอย่างมั่วไปหมด ซิการด์เองก็ไม่ได้ชอบอะไรแบบนี้อยู่แล้วเลยอยากจะทำให้มันจบๆไป ซิการด์ตวัดดาบลงตัวแขนซ้ายของทหารกบฏที่กำลังจะแทงทหารของฝั่งเขาที่ล้มลงอยู่ ก่อนจะใช้เท้าถีบร่างให้หลุดออกจากดาบไป ซิการด์ยังคงดำเนินการตะลุมบอนแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั้งทหารม้ามาถึง 

“ทหารทุกนายถอยกลับแนว”ซิการด์พูดขึ้นพร้อมกวักมือให้ทหารกลับมา ก่อนจะวิ่งเข้าไปช่วยทหารเรียงคนให้ได้มากที่สุด 

“หลบเร็วปืนใหญ่จะมาแล้ว”ซิการด์ตะโกนลั่นก่อนจะวิ่งเข้าไปฟันทหารกบฏนายหนึ่งที่กำลังจะวิ่งเข้ามาแทงทหารที่กำลังถอยอยู่ 

“หลบหมดแล้วใช่ไหม”ซิการด์ถาม วินนิโต้เบาๆ ก่อนจะรีบฝ่าวงล้อมออกมา 

“ใช่หมดแล้วเหลือเราสองคน”

“งั้นก็รีบ”ซิการด์ยกดาบขึ้นแทงไปยังทหารกบฏที่ขวางทางเขาอยู่ ก่อนจะใช้เท้าดันออกจากดาบ และวิ่งต่อไป เช่นเดียวกับ วินนิโต้ที่ก็ยกมีดขึ้นปาดศพแล้วศพเล้า จนกระทั้งพวกเขาวิ่งขึ้นเนินมาได้ และในเวลาที่กำลังวุ่นวายอยู่นั้น ปืนใหญ่ก็ยิงลงมาอีกครั้ง  

ซิการด์ถอนหายใจเบาๆที่หลบขึ้นมาทัน ในตอนนั้นเองก็คาดว่ามันควรจะจบได้แล้ว จึงออกคำสั่งให้ประทับบ่าปืนอีกครั้ง 

และ 

ยิงออกไป