ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตามล่า ท้าวิญญาณ

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 55
      0
      2 พ.ค. 49

               
    ย้อนเวลากลับไปเมื่อ 3 ปีก่อน

       หมอกยกเปลือกตาอันหนักอึ้งขึ้น เขาอยู่ที่ไหน? กลิ่นยาฆ่าเชื้อลอยมาแตะจมูก ที่นี่!  เขาผุดลุกขึ้น 'โรงพยาบาล'     
    ความทรงจำผุดขึ้นมาเป็นฉากๆ   พ่อ  แม่ และ เขา หักหลบรถบรรทุกตกลงไปในเหว  เด็กชายรอดมาได้อย่างเหลือเชื่อ

     แต่พ่อกับแม่ล่ะ ?

        เหมือนใจสื่อถึงกันเมื่อคู่หญิงชายอายุคาดประมาณ 30-40 ปี เดินเข้ามาในห้อง ฝ่ายชายมีผมสีดำสนิทและดวงตาที่ยากจะหยั่งลึก  ในขณะที่หญิงสาวข้างๆมีผมที่ยาวถึงกลางหลัง ริมฝีปากรับกับจมูกโด่งอย่างเหมาะเจาะราวเทพสร้าง  

        "พ่อ แม่ !!!" หมอกร้อง "ดีใจจังฮะที่ไม่เป็นอะไรทั้งคู่" เขาพยายามลุกไปหาแต่พ่อกดให้นอนลงแล้วยิ้มอย่างเมตตา

        "พ่อกับแม่ก็ดีใจที่ลูกไม่เป็นอะไร" พ่อตอบ "อีกเดี่ยว พี่ฟ้าก็จะมารับแล้วนะเป็นเด็กดีกับพี่เค้ารู้ไหม อยู่กับพี่เค้าสักพัก ไม่นานหรอก พ่อแม่จะมารับ" แม่ลูบผมเด็กชายอย่างเบามือ  จนผู้ฟังผล่อยหลับไป

                  .........................................................................................................................
      
          " หมอก !!! "  หญิงสาวหน้าตาสะสวย  ผมยาวมันงาม หน้าตาถอดแบบผู้ให้กำเนิดมาไม่ผิดเพี้ยน อายุประมาณ 20 ปี วิ่งเข้ามาในห้องพักคนไข้   "เป็นอย่างไรบ้าง  พี่ตกใจแทบแย่ตอนได้ข่าว โชคดีที่ไม่เป็นอะไรไปอีกคน" เธอกอดเขาร้องไห้สะอึกสะอื้น 

         " โถ! พี่ฟ้าครับ  ผมไม่เป็นไร พ่อกับแม่ก็ปลอดภัยดี  ทุกอย่างไม่มีอะไรน่ากังวลหรอกพี่" ฟ้าหยุดร้องไห้และจ้องหน้าน้องชาย น้ำตาเริ่มเอ่อคลอขึ้นมาอีกครั้ง  หมอและพยาบาลที่ตามมาหน้าซีด  ภายในห้องตกอยู่ในความเงียบงันเป็นเวลานานราวกับนิรันดร
                  ............................................................................................................................

              วันสุดท้ายของการเรียน  เด็กๆวิ่งกันวุ่นวาย  ต่างวางแผนกันฉลองวันหยุดที่รอคอยมาแสนนานและชักชวนเพื่อนฝูงไปเลี้ยงฉลองงานอำลา

        "ไอ้หมอก  แกจะไปฉลองกับพวกเรารึเปล่า"  แวนร้องถาม

        "ไม่ล่ะ  เราต้องออกเดินทางวันนี้"  เด็กชายคนหนึ่งในกลุ่มตอบกลับมา

        "อ้าว  จะไปวันนี้เลยเหรอ ? ตามใจ แล้วเจอกันนะ" ทุกคนในกลุมโบกมือล่ำลาเพื่อนรักเพราะรู้ว่าคงอีกนานกว่าจะพบกันอีก

        หมอกวิ่งกลับบ้าน  รู้สึกเสียดายเล็กน้อยที่ไม่ได้เลี้ยงฉลองหากแต่ต้องตัดใจเพราะภารกิจที่เขาสัญญากับพี่ไว้

        " ไม่เป็นไรหรอกน่า  เดี่ยวค่อยนัดเที่ยวกันครั้งหน้าก็ได้  "อีกอย่าง เรื่องสนุกของพี่ฟ้าต้องมันส์แน่ๆ"  เขาปลอบใจตัวเองโดยไม่รู้ว่า  'เรื่องสนุก' นั้นอาจจะทำให้เขาไม่มีโอกาสฉลองปิดเทอมกับเพื่อนๆในครั้งหน้าอีกก็เป็นได้

                  ................................................................................................................

        "สวัสดีจ้า  หมอก" หญิงสาวผมยาว  ดวงตากลมโต เธอผู้นี้คือพี่สาวของเขา ยิ้มอย่างยินดี "พี่ดีใจที่หมอกจะมาเป็นส่วนหนึ่งในทีมนะ  คุณสมบัติเธอเหมาะสมอย่างยิ่ง"
       
        " เออ ฮะ ? นี่หรือคือเรื่องสนุกของพี่"  หมอกมองไปรอบๆตัวเขามีพี่สาวและคนแปลกหน้าประมาณ 5-6 คน แต่ละคนมีเอกลักษณ์แปลกๆ

        " จ๊ะ ^-^ พี่กับเธอได้งานใหม่แล้วรู้มั้ย  พี่วาหินี จ้างพี่ให้เป็นพิธีกรรายการสารคดีและนี่คือทีมงานของเรา" พิธีกรคนใหม่กล่าวพร้อมกับกวักมือเรียกผู้หญิงวัยกลางคนตัวอ้วนกลมท่าทางเป็นมิตรมาหาเขา
        
        " นี่  ป้าอิ่ม  เป็นแม่ครัวและคนดูแลในทีมนี้ " หญิงร่างใหญ่เขย่ามือหมอกไปมาพร้อมกับยิ้มให้เขาอย่างเอ็นดู

        " นี่ คุณวิกรม ช่างภาพ "  ช่างหนุ่มอายุไม่เกิน 30 หน้าตาคมคาย ยิ้มให้จนตาหยี 

        " นี่ คุณวิกราณต์  น้องชายคุณวิกรมและผู้ช่วยช่างภาพควบคนขับรถ " ชายหนุ่มหน้าตาละม้อยคล้ายวิกรมเพราะออกมาจากพิมพ์เดียวกันหากแต่ไว้หนวดเคราจนสามารถแยกกันได้  ยิ้มน้อยๆ

        " นี่ คุณวาหินี คุณกำกับและอำนวยงานสร้าง  ส่วนนี่ เจ้าแซมหมาของเค้า "  คุณวาหินีเป็นผู้หญิงสวยไม่แพ้น้ำฟ้าหากแต่ด้วยแว่นสายตาอันใหญ่ทำให้บดบังความงามของเธอไป  ส่วนเจ้าแซมนั่นเป็นสุนัขพันธุ์ ลาบราดอร์ รีทรีฟเวอร์สีน้ำตาล ตัวใหญ่ขนาดล้มผู้ชายได้สบาย กำลังกระดิกหางเรียกร้องความสนใจ

        หมอกยังคงงงงันไม่เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง  คนพวกนี้เกี่ยวอะไรกับเขา?  แล้วเราจะทำสารคดีเรื่องอะไรกัน? ความจริงเริ่มกระจ้างเมื่อฟ้าแนะนำทีมงานคนสุดท้าย

         "นี่  อาจารย์พนัสดม  ผู้ที่ศึกษาเรื่องจิตวิญญาณจนเชี่ยวชาญ  วิทยากรในรายการ"

         วิญญาณ !!!! หมอกสะดุ้ง  หมายความว่าอย่างไร สัญชาตญาณสั่งให้เขาก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว

         " รายการที่เราจะทำเป็นรายการอะไรกันแน่ครับ " ขออย่าได้เป็นเลย เขาภาวนา

         " อ้าว ยังไม่รู้อีกเหรอจ๊ะ  ที่พี่เอาเธอมาด้วยน่ะ เราจะทำรายการ 'ตามล่า  ท้าวิญญาณ'  อย่างไรล่ะ  พี่ๆทีมงานค่ะ นี่ น้องชายหนู ชื่อจริง ชื่อ วิโนทก แต่ขอให้เรียกชื่อเล่นเขาว่าหมอกนะค่ะ  ขอฝากเนื้อ ฝากตัว และ ฝากหัวใจ ด้วยนะค่ะ "

                  ไม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม  น้องชายของฟ้าอยากจะกรีดร้อง


            ...................................

        ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาค่ะ




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×