ยามบ่ายแสนสบาย ณ บ้านตระกูลโจ ลูกชายทั้งสองของบ้านกำลังนั่งเล่นกันตามประสาพี่น้องที่ห้องนอนของฝาแฝดโดยมีแฝดน้องนอนหลับอยู่บนเตียง
"ยองมินฮยองอย่าเอาเกมส์ของผมไปเล่นสิ เอาคืนมาาาาา"
จู่ๆเด็กน้อยฮยอนมินน้องเล็กของบ้านโวยวายขึ้นมาทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็เล่นกับยองมินอยู่ดีๆแท้ๆ ทำให้กวังมินที่ไปท่องฝันสะดุ้งตื่นเพราะเสียงที่ดังเกินไปและเตียงที่ยวบลงไปนั้นทำให้เขารู้ว่าเวลาแห่งความสุขได้ถูกทำลายโดยแฝดพี่และน้องชายเป็นที่เรียบร้อย พร้อมกับยองมินที่วิ่งขึ้นเตียงมาหลบหลังแฝดน้อง เมื่อกวังมินถอนสายตาออกจากยองมินไปที่เจ้าน้องเล็กที่กำลังฟาดงวงฟาดงาอยู่ก็ต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
"เฮ้อ อะไรกันเนี่ยพี่น้องคู่นี้อยู่กันอย่างสงบสุขไม่เป็นหรือไง น่าปวดหัวจริงๆพวกนายนี่นะ -_-!"
"ก็ยองมินฮยองเอาเกมส์ผมไปเล่นนี่นา ผมยังเล่นของผมอยู่ดีฮยองเขาก็มาดึงไป ╯⌒╰"
"นี่ฮยอนมินนายน่ะจะมาโวยวายไม่ได้นะ ก็เราตกลงกันไว้แล้วไงว่าจะแบ่งเวลากันเล่น"
"ก็ใช่ไงแล้วทำไมฮยองต้องเอามันไปตอนที่ผมเล่นอยู่ด้วยเล่า"
"เพราะว่าเวลาเล่นของนายมันหมดแล้วไงฉันก็เลยต้อง....."
"โอ้ย!! นี่พอเลยทั้งพี่ทั้งน้องหยุดเถียงกันข้ามหัวฉันได้แล้ว ให้มันได้อย่างนี้สิ! เดี๋ยวฉันจะเคลียร์เอง"
ทั้งสองพี่น้องเมื่อโดนกวังมินสายว๊ากอารมณ์เสียใส่ก็หยุดทะเลาะกันทันที กวังมินเมื่อฟังทั้งสองคนเทาะกันแล้วจึงรู้ถึงสาเหตุที่ทำให้ฮยอนมินโวยวายแล้วก็สาเหตุที่ทำให้ยองมินกระโดดขึ้นมานั่งเกาะเขาบนเตียงนี่ด้วย นี่โตกันแล้วจริงๆเหรอ
"ยองมินนายก็โตแล้วยอมๆน้องมันไปหน่อยจะเป็นไรไป...หยุด!อย่าเถียง แค่น้องมันเล่นเกมส์เลยเวลาก็ทำเป็นเรื่องใหญ่ ส่วนฮยอนมินนายเองก็เหมือนกันถ้ามันหมดเวลาเล่นของนายแล้วก็ควรแบ่งพี่นายบ้าง เข้าใจนะทั้งสองคน"
ประโยคแรกหันไปบอกกับยองมิน แต่ยังไม่ทันได้พูดจบยองมินก็เตรียมเปิดปากจะแก้ตัวแต่ก็ยังไม่ทันได้พูดอะไรเพราะพูดไม่ทันกวังมินสายว๊ากเขา มีแฝดเหมือนมีแม่คนที่สอง
ประโยคหลังหันไปพูดกับน้องชายที่กำลังก้มหน้าสำนึกผิด
"เข้าใจแล้ว ^^"
"เข้าใจครับ◑-◑"
เจ้าน้องเล็กเมื่อโดนบ่นเสร็จก็ขอตัวกลับไปที่ห้องของตัวเองทันที จะเหลือก็แต่...
"อุ่ย อย่ามองฉันแบบนั้นสิ นี่รู้สึกผิดอยู่นะ" แน่ใจนะว่านั่นนายกำลังสำนึกผิด
"-*-"
"นี่กวังมินทำหน้าแบบนั้นเดี๋ยวไม่สวยนะ^+++^"
"เห๊! อะไรฉันไม่สวยเว้ย ฉันหล่อกว่านายตั้งเยอะเหอะ╰_╯"
"เหรอ ไม่มั้งฉันว่านายกำลังเข้าใจผิดนะ มาเดี๋ยวฉันจะทำให้นายเข้าใจถูกเอง"
ยองมินพูดพร้อมเขยิบเข้ามาใกล้กวังมินทีละนิด
"เฮ้ยๆๆๆ อะไรจะทำอะไร O[]O"
กวังมินทำตกใจกับการกระทำของแฝดพี่ที่อยู่ๆก็ค่อยๆเขยิบเข้ามาใกล้พร้อมกับนัยตาที่แปลกไปจากเดิม แต่เมื่อถามออกไปก็ไร้คำตอบมีแต่ความใกล้ชิดของพวกเขาที่ลดลงเรื่อยๆแล้วก็กวังมินที่กำลังถอยหนี
"อย่าหนีสิ ก็จะบอกให้รู้ว่านายไม่เหมาะกับคำว่าหล่อหรอก" เมื่อกวังมินถอยหนียองมินก็ใช้มือทั้งสองข้างเท้าลงไปบนเตียงเพื่อกันกวังมินหนี
"ยองมิน ออกไปไกลๆเลยนายน่ะ" กวังมินที่ถอยจนชิดหัวเตียงแล้วก็ได้แต่ยกมือขึ้นดันยองมินออกแต่ยองมินกลับไม่ได้สะเทือนเลยจนตัวของกวังมินได้ถูกดันให้ลงไปนอนกับเตียง
กวังมินที่ถูกดันลงกับเตียงจากตาที่โตกว่าแฝดพี่อยู่แล้วกลับเบิกกว้างด้วยความตกใจเข้าไปอีกจนยองมินที่อยู่ด้านบนประทับริมฝีปากลงมาอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยน ด้านคนที่ถูกรุกก็ได้แต่อึ้งจนไม่ทันได้ปฏิเสธจูบของแฝดพี่ปล่อยให้ยองมินรุกเข้ามาควานหาความหอมหวานภายในโพรงปาก
ผ่านไปสักพักใหญ่เมื่อยองมินขโมยจูบกวังมินจนพอใจแล้วจึงผละออก เมื่อยองมินเห็นใบหน้าและใบหูทั้งสองข้างของแฝดน้องที่แดงแปร๊ดแล้วก็นึกอยากแกล้งขึ้นมา ยองมินยกยิ้มอย่างพอใจแล้วก้มลงไปกระซิบบางอย่างที่หูของกวังมินอย่างแผ่วเบาแถมยังขโมยหอมแก้มทั้งสองข้างของแฝดน้องอย่าไม่กลัวว่าจะช้ำก่อนจะวิ่งหนีออกไปจากห้องนอนด้วยความไวแสงพร้อมรอยยิ้มที่ประดับอยู่บนใบหน้าทิ้งให้กวังมินนิ่งไปกับคำพูดของเขาอยู่พักใหญ่
"อ..ไอ..ไอ้แฝดบ้า!! ยองมินกลับมานี่นะโว้ย!!! >///[ ]///<"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อยากรู้สินะว่ายองมินพูดว่าอะไร
"ทีนี้รู้หรือยังว่าสำหรับฉันนายไม่ได้หล่อแต่เหมาะกับคำว่าสวยมากกว่า อ้อ!อีกอย่าง ปากนายนี่หวานเนอะว่างๆจะมากชิมอีก ระวังปากดีๆนะครับคนสวยของยองมิน"
-ห้องนอนโจฮยอนมิน-
"อุ่ย นี่พี่ๆเขาทะเลาะอะไรกันอีกละเนี่ย พี่กวังมินอาละวาดอีกแล้ว เฮ้อ~เกิดเป็นฮยอนมินแล้วเพลีย"
-----------------------------------------------------------------------------
แต่งฟิคนี้โดยที่ไม่ได้มีแรงบันดาลใจอะไรเลยแต่เพราะนั่งว่าง(บังเอิญตอนแต่งไม่มีเน็ตเล่นแต่ตอนนี้มีแล้วถึงลงฟิคได้ :P)
และฟิคเรื่องนี้สอนให้รีดเดอร์รู้ว่า....
ยองมินถึงจะแย่งของเล่นน้องทำตัวเป็นเด็กๆแต่เรื่องแบบนี้ก็ไม่เคยพลาดนะคะ 55555555
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น