คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ตอน 12
ตอน 12
เช้าวันต่อมาร่างบางตื่ยขึ้นมาตอนเช้าโดยมีร่างสูงนอนอยู่ข้างๆที่กำลังนอนอยู่โดยเเขนของร่างสูงกอดตัวร่างอวบอยู่ร่างอวบจึงพยายามเเกะมือออกเเต่ร่างสูงก็ยิ่งรัดเเน่นขึ้นเรื่อยๆ
"ยูโตะ"ร่างอวบเรียกร่างสุงที่นอนกอดตนอยู่
"อื้อ....ยามะจังเช้าเเล้วหรอ"ร่างสูงพูดขึ้นเเล้วลุกขึ้นมองคนต่างหน้า
"ก็เช้าเเล้วเดี๋ยวไปเรียนสายไม่รู้ด้วย"ร่างอวบพูดขึ้นก่อนจะลุกขึ้นไปห้องน้ำเเต่ก็ถูกร่างสูงรวบตัวเอาไว้
"ยูโตะ ปล่อยนะ"ยามะจังพูดพูดขึ้น
"ไม่เอาเรายังไม่ได้มอนิ่ง คิส กันเลยนะ"ยูโตะพูดขึ้นพร้อมยื่นหน้าของตนใกล้คนตรงหน้า
"บ้า ไม่เอาจะอาบน้ำเดี๋ยวสายกันพอดี"ยามะจังพูดขึ้นพร้อมกับหยิบชุดนักเรียนที่เเขวนอยู่เข้าไปในห้องน้ำ
"ให้ฉันช่วยไหม"ยูโตะพูดขึ้น
"ไม่ต้อง"ยามะจังตอบกลับอย่างรวดเร็ว
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงทั้งยูโตะเเละยามะจังเมื่อทั้งสองลงมาจากห้องก็พบกับร่างของพี่ชายยามะจังกำลังอยู่ในครัวโดยมีเเฟนหนุ่มนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร
"ยามะจังลงมาพอดี หวัดดีจ๊ะยูโตะคุงเมื่อคืนนอนค้างที่นี่หรอ"คาซึยะพูดขึ้น
"ครับ พอดีว่าดึกเเล้วก็เลยมานอนที่นี่ครับ"ยูโตะพูดขึ้น
"งั้นหรอ ดีนะที่พี่ไม่กลับบ้านเมื่อคืนพอดีพี่ไปกับพี่จินเเล้วเพิ่งกลับมาตอนเช้ามืดนี่เเหละ"คาซึยะพูดขึ้น
"อ่าว....เเล้วเมื่อวานพี่ไปไหนกับพี่จินละ"ยามะจังพูดขึ้น
"ก็....ไม่มีอะไรหรอกยามะจังเรื่องของผู้ใหญ่เด็กไม่เกี่ยว"จินพูดเเทรกขึ้นมา
"อะไรอะ พี่ใจร้าย"
"ยามะจังเองก็เหมือนกัน....จะทำอะไรก็ช่วยให้มันเนียนกว่านี้ได้ไหมพี่รู้นะว่าเมื่อคืนยามะจังโดนอะไรที่คอ"คาซึยะพูดขึ้นเมื่อสังเกตเห็นรอยที่คอน้องชายของตนก่อนเหลือไปที่ร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆ
"พี่อะ ผมไม่พูดด้วยเเล้วเราไปกันเถอะยูโตะ"ยามะจังพูดขึ้นก่อนจะลากร่างสูงออกไป
ที่โรงเรียน
เมื่อทั้งสองเดินเข้ามาในโรงเรียนก็ดูเหมือนตกเป็นสายตาของคนในโรงเรียนเพราะว่าคนทั้งโรงเรียนรู้อยู่ว่ายูโตะกำลังคงจีบยามะจังอยู่เเละคงให้ยามะจังเป็นเจ้าหญิงอย่างเเน่ๆก็เพราะว่าสองคนนี้ดูเหมะสมกันมากเเละเร็วๆนี้คงได้ข่าวดีเเน่เเละตำเเหน่งคู่รักเเห่งปีก็เป็นได้เเละทั้งสองก็เดินมาถึงหน้าห้องเรียนของร่างอวบ
"ยามะจังเจอกันตอนเที่ยงนะ"ร่างสูงพูดขึ้น
"อืม.....เเล้วเจอกัน"
"อรุณสวัสดิ์ริวจัง ยูริจัง"ยามะจังทักเพื่อนทั้งสองตามเคย
"หวัดดียามะจัง"ทั้งสองทักกลับไป
"เดี๋ยวนี้ยามะจังไปไหนกับยูโตะบ่อยจัง"ริวทาโร่พูดขึ้น
"ก็....บ้านฉันกับยูโตะอยู่ใกล้กันเดินมาโรงเรียนด้วยกันไม่เห็นจะเเปลกเลย"ยามะจังพูดขึ้น
"หรอ...เเล้วที่คอยามะจังฝีมือใครหรอ"ยูริพูดขึ้นเมื่อสังเกตรอยที่คอเพื่อนร่างอวบของตน
"อืม....ไม่มีอะไรหรอกยูริจัง"ยามะจังพูดขึ้น
"เเน่ใจนะเเล้วเป็นฝีมือใครละ"ยูริพูดขึ้น
"อืม....ยูโตะรึป่าว"ริวทาโร่พูดขึ้น
"ฉันว่าคงใช่เเล้วละริวจัง ยามะจังมีเจ้าของเเล้ว"ยูริพูดขึ้น
"พวกนายสองคนเลิกพูดได้เเล้วฉันเขิน"ยามะจังพูดขึ้น
"ก็ได้ยามะจัง"
"เออ.....ยามะจังเรื่องเเสดงนะวันนี้นามะจังว่างไหมตอนบ่าย"ริวทาโร่พูดขึ้น
"ก็วันนี้จะชวนยามะจังเลือกชุดน่ะชี่จังก็ไปด้วยนะเรื่องชมรมฉันบอกพี่ไดจังให้"ริวทาโร่พูดขึ้น
"อืม....ก็ได้เเล้วจะไปเลือกชุดที่ไหน"ยามะจังพูดขึ้น
"อืม.....ในห้องเเต่งชมรมละครนะพอจะยืมชุดมาใส่ได้"ริวทาโร่พูดขึ้น
"ก็ได้"
"ส่วนเรื่องเเสดงเดี๋ยวฉันจัดการเอง"ยูริพูดขึ้น
"ขอบใจนะ ยูริจัง ริวจัง"
"ไม่เป็นไรหรอกยามะจัง"ริวทาโร่พูดขึ้น
ตอนเที่ยง
"ไปทานข้าวกัน"เสียงของยูริพูดขึ้น
"อืม"
ที่โต๊ะอาหาร
"ดีจังทีเรากินข้าวด้วยกันครบ"เสียงของเคย์โตะพูดขึ้น
"ใช่....เราไม่ได้กินข้าวเเบบนี้นานเเล้วเพราะยูโตะกับยามะจังชอบหนีไปกินด้วยกันสองคน"ยูริพูดขึ้น
อืม....ฉันก็คิดเหมือนชี่"ริวทาโร่พูดขึ้น
อีกด้านหนึ่งที่โต๊ะของพวกคณะกรรมการนักเรียน
"นี่....ไอ่ยะเรื่องที่เอริจะขู่ฆ่ายูริจังจริงหรอวะ"เสียงของโคตะพูดขึ้น
"จริงสิก็น้องเค้าบอกฉันเอง"ยูยะพูดขึ้น
"น่ากลัวจังเลยถึงกับขู่ฆ่าเเบบนี้เลยหรอ ฉันสงสารยูริจังเลย"เสียงไดกิพูดขึ้น
"ไม่ต้องห่วงหรอกไดจังถึงยังไงก็มียูยะอยู่ด้วยเเล้วน้องยูริคงไม่เป็นไรหรอก"เสียงของฮิคารุพูดขึ้น
"ใช่....ถึงยังไงไอ่ยะมันก็รักยูริจังจะตายไปไดจัง"เสียงของเคย์พูดขึ้น
"เเต่....ฉันว่านายก็น่าจะระวังตัวไว้บ้างนะถึงยังไงเราก็ไม่ไว้ใจเอริอยู่ดี"โคตะพูดขึ้น
"อืม....เรื่องนี้ฉันรู้ดี"
++++++++++++++++++++++++++++10%
ตอนบ่ายริวทาโร่พายามะจังเเละยูริมาที่ห้องชมรมละครเพื่อเลือกเสื้อผ้าที่จะใส่วันประกวดเจ้าหญิงของโรงเรียนเเละส่วนเรื่องการเเสดงให้ยูริเป็นคนจัดการ
"นี่....ริวจังมาขอยืมชุดเค้ามาจะดีหรอ"ยามะจังพูดขึ้น
"อืม...ไม่เป็นไรหรอกปีที่เเล้วพี่ไดจังยังยืมชุดของชมรมเลย"ริวทาโร่พูดขึ้น
"หรอเราขอณญาติเเลวใข่ไหมที่เรามาขอยืมชุดเค้าน่ะ"ยูริพูดขึ้น
"ฉันบอกเพื่อนฉันที่อยู่เป็นประธานชมรมเเล้วละ"ริวทาโร่พูดขึ้น
"งั้นค่อยยังชั่วหน่อย"
"งั้นเรามาเลือกชุดกันดีกว่า"ยูริพูดขึ้นก่อนจะเดินไปที่ตู้เสิ้อผ้าที่มีพวกชุดญี่ปุ่นมามายทั้งกิโมโน ยูกาตะของทั้งผู้หญิงเเละผู้ชายให้เลือกมากมายเวลาผ่านไปนานพอสมควรริวทาโร่ก็เจอกับชุดยูกาตะชุดหนึ่งเข้าเป็นชุดสีน้ำเงินไล่สีไปเรื่อยๆลายดอกซากุระเเละโอบิสีฟ้าเข้มซึ่งดูเหมาะกับร่างอวบเเละดูขัดกับสีผิวของร่างอวบให้ขามมากยิ่งขึ้น
"ชี่จังชุดนี้เป็นไงบ้าง"ริวทาโร่เรียกให้ดูชุดของตนเลือกเอาไว้
"ก็สวยดีนะริวจังเเต่ฉันชอบชุดนี้"ยูริพูดขึ้นก่อนจะคว้าชุดยูกาตะสีชมพูลายดอกไม้เเละโอบิสีเเดงให้ริวทาโร่ดู
"อืม.....สวยเหมือนกันะให้ยามะจังเลือกเองดีกว่าว่าชอบสีไหน"ริวทาโร่พูดขึ้น
"ยามะจัง"ยูริเรียกยามะจัง
"อืม อะไรหรอยูริจัง"ยามะจังพูดขึ้น
"ฉันกับริวจังเลือกชุดมาให้ยามะจังดูว่าจะชอบไหม ยามะจังลองเลือกดูนะ"ยูริพูดขึ้นพร้อมหยิบชุดของริวทาโร่
"มันก็สวยทั้งเลยฉันเลือกไม่ถูกจริงๆ"ยามะจังพูดขึ้น
"ยามะจังชอบตัวไหนมาที่สุด ยามะจังเลือกมาเลย"ริวทาโร่พูดขึ้น
"อืม.....ฉันเลือของริวจังเเล้วกัน"ยามะจังพูดขึ้น
"อืม....งั้นเอาเป็นชุดนี้เเล้วกันนะ"ยูริพูดขึ้น
"ไหนๆเราก็ได้ชุดเเล้วยังชี่จังก็ช่วยเรื่องการเเสดงด้วยนะ"ริวทาโร่พูดขึ้น
"ไม่ต้องห่วงหรอกริวจัง"ยูริพูดขึ้น
"เเล้วนี่กี่โมงเเล้วหรอ"ยามะจังพูดขึ้น
"อืม....ก็บ่าย 2 โมงเเล้วละ"ยูริพูดขึ้น
"บ่าย 2 เเล้วหรอ"ยามะจังพูดขึ้น
"อืม....เราไปรอที่ห้องคณะกรรมการก็ได้นะ"ริวทาโร่พูดขึ้น
"ได้หรอ....ริวจังไม่รบกวนหรอ"ยูริพูดขึ้น
"ไม่หรอก ชี่จัง บางวันไม่มีประชุม ไม่มีตรวจงานยังไปอยู่ในห้องเฉยได้เลย"ริวทาโร่พูดขึ้น
"งั้นตามใจ....เราไปกันเถอะยูริจัง"ยามะจังพูดขึ้น
ตอนเย็นหลังจากที่ยามะจังเเละริวทาโร่กลับบ้านไปได้สักพักไม่นานร่างสูงของยูยะก็เดินมาทางร่างเล็กพอดี
"ยูริจังรอพี่นานไหม"ยูยะพูดขึ้น
"ไม่นานหรอกฮะ"
"งั้นวันนี้เราไปเที่ยวด้วยกันนะยูริจัง"ยูยะพูดขึ้น
"ฮะ"
หลังจากที่ทั้งสองลงมาจากรถไฟได้ไม่นานเพื่อไปเที่ยวกันสถานที่ที่เค็มาถึงเป็นย่านการค้าที่ขึ้นชื่อของญี่ปุ่นมีทั้งร้านอาหาร เสื้อผ้าเเบรนด์ดังมากมายตั้งตระหง่านอยู่สองฝั่งถนน
"ที่นี้ที่ไหนหรอฮะพี่ยูยะ"ยูริถามขึ้นเพราะว่าตัวเค้าเองก็ยังไม่เคยมาที่นี้เลยด้วยซ้ำ
"มันเป็นย่านการค้าที่เพิ่งตัวไม่นานน่ะ ตอนนั้นพี่เคยมายังไม่ครึกครื้นขนาดนี้เลย"ยูยะพูดขึ้น
"งั้นหรอฮะ"
"ว่าเเต่ยูริจังหิวเเล้วยัง"
"อืม.....หิวเเล้วฮะ"
"งั้นเราไปกินข้าวกันเถอะ พี่รู้จักอยู่ร้านหนึ่ง"
"ฮะ"
เมื่อทั้งสองมาถึงร้านอาหารอิตาเลี่ยนตกเเต่งสไตล์ยุโรปผสมตะวันออกทันทำให้ดูเเปลกตาเเละสวยทั้งสองจึงนั่งในที่ค่อนข้างปลอดคนเพื่อเป็นการส่วนตัวเพราะว่าร้านนี้เป็นร้านในกิจการของครอบครัวของเค้า
"ยูริอยากกินอะไรวั่งได้เลยนะ"ยูยะพูดขึ้น
"เออ....จะดีหรอฮะผมเกรงใจพี่จังเลย"ยูริพูดขึ้น
"ไม่ต้องเกรงใจพี่หรอกเพราะว่าร้านนี้เป็นของที่บ้านพี่เอง"ยูยะพูดขึ้น
"พี่ยูยะ"
"มื้อนี้พี่เลี่ยงเอง"
"ฮะ"
หลังจากที่ทั้งสองรออาหารอยู่นั่นเองก็มีร่างของหญิงสาวเดินเข้ามาที่โต๊ะของพวกเค้า
"สวัสดีค่ะทาคาจัง เเละยูริจัง"หญิงสาวพูดขึ้น
"หวัดดีเอริ"
"บังเอิญจังเลยนะค่ะ"หญิงสาวพูดขึ้น
"ใช่.....ว่าเเต่เอริมาทำอะไรที่นี้"ยูยะพูดขึ้น
"อ่อ....มาทานข้าวอะค่ะเเล้วก็มาดูหน้าเด็กที่ไม่รู้จักเจียมตัวค่ะ ทาคาจัง"เอริพูดขึ้นก่อนหันไปมองที่ร่างเล็กที่นั่งก้มหน้าอยู่
"เออ....ผมว่าเอริไปก่อนดีกว่านะ"ยูยะพูดขึ้น
"ก็ได้ค่ะเเล้วเจอกันนะค่ะ"
"ยูริจังไม่เป็นอะไรใช่ไหม"ยูยะถามคนตัวเล็กที่นั่งอยู่เเล้วรู้สึกมีน้ำใสหยดลงมา
"................."
"ไม่เป็นไรนะยูริจัง พี่จะปกป้องยูริจังเอง"ยูยะพูดปลอบคนตัวเล็ก
"........."คนตัวเล็กไม่พูดอะไรจึงเอามือของตนเช็ดน้ำตาของตัวเอง
"อย่าร้องไห้เเบบนี้อีกนะ พี่ไม่ยอมให้ใครมาทำยูริจังอีก"
"ฮะ พี่ยูยะ"
"งั้นเราทานข้าวกันดีกว่านะ"
หลังจากที่ทั้งสองทานข้าวเสร็จเเล้วก็เอนเล่นกันอยู่สักพักเเละก็กลับบ้านโดยร่างสูงไม่ลืมที่จะไปส่งร่างเล็กกลับบ้านเพราะว่านี้มันก็ดึกมากเเล้วถ้าให้คนตัวเล็กเดินกลับบ้านคนเดียวจะอันตราย
"พี่ไปก่อนนะยูริจัง"ยูยะพูดขึ้นเมื่อมาถึงหน้าบ้านของคนตัวเล็ก
"ฮะ พี่ยูยะ "
"ฝันดีนะ ยูริจัง"
"ฮะ พี่ยูยะก็เหมือนกัน"
หลังจากที่ยามะจังกลับมาจากโรงเรียนก็โดนพี่ชายของตนถามเรื่องว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้น
"ไหนลองเล่ามาให้พี่ฟังหน่อยว่ามันเกิดอะไรขึ้น"คาซึยะพูดขึ้น
"ไปทานข้าวกับยูโตะเพราะว่าพี่ไม่ยู่บ้าน"
"เเล้วยังไงต่อ"
"ก็ยูโตะมานอนค้างที่บ้านเพราะว่ามันดึกเเล้ว"
"เเน่ใจนะไม่ได้มาเเค่นอนค้างเฉยๆ"คาซึยะพูดขึ้น
"ฮะ"
"เเล้วรอยที่คอเราน่ะรอยอะไรถ้าไม่ใช่............"คาซึยะพูดขึ้น
"พี่อะ ไม่พูดด้วยเเล้ว"ยามะจังพูดขึ้น
"โธ่.....น้องรักพี่ก็อยากรู้นิเเต่ยูโตะเค้าไวไฟเนอะ"
"พี่จะพูดอะไร"
"ก็....พี่จะมีน้องเขยเเล้วไงดูสิยูโตะมันจองน้องชายพี่เเล้วน้องชายพี่ขายออกเเล้วววว"คาซึยะพูดขึ้น
"พี่พูดอะไรเสียงดัง"
"ก็พี่ดีใจนิที่พี่มีน้องเขยเเล้ว"
"เฮ้อ.....พี่ก็อะไรไม่รู้ผมขึ้นห้องเเล้วดีกว่า"
TBC.
ความคิดเห็น