คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอน 6[100%]
ตอน 6
เวลาผ่านไปเกือบ 1 เดือนความสัมพันธ์ของยูโตะและยามะจังเริ่มมีมากขึ้นจนทำให้มีข่าวลือออกมาว่าสองคนนี้แอบคบกันอยู่เพราะว่าบางครั้งก็แอบเห็นสองคนนี้ชอบไปไหนมาไหนกัน 2 คนบางครั้งก็แอบมาทานข้าวกัน 2 คนแถวๆหลังโรงเรียนกันบ่อยๆ
ห้อง 1-B
“ยามะจัง”
“อะไหรอยูริจัง”
“ยามะจังเป็นแฟนกับยูโตะคุงรึป่าว”ยูริพูดขึ้น
“ป่าว ไม่ใช่สักหน่อย”
“แล้วทำไมชอบไปไหนมาไหนกับยูโตะคุงบ่อยละ”
“ก็....ยูโตะเค้าชวนฉันไปฉันก็ไปด้วยกันเฉยๆ”
“งั้นหรอ”
“อืม.....จริงสิฉันกับยูโตะไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”ยามะจังพูดขึ้น
“แต่อนาคตไม่แน่ใช่ไหม”ยูริพูดขึ้น
"หวัดดี ยามะจัง ชี่"เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
"หวัดดี ริวจัง ทำไมวันนี้มาสายละ"ยามะจังพูดขึ้น
"เออ....พอดีตื่นสายอะ ยามะจัง"
"หรอ"
"ริวจัง"
"มีอะไรหรอ ชี่"
"ริวจังฉันว่า ยูโตะกับยามะจังต้องเเอบเป็นเเฟนกันเเน่ๆเลย"ยูริกระซิบให้ริวทาโร่
"ฉันก็คิดเหมือนชี่"
"นี่.....พวกนายกระซิบอะไรกัน"ยามะจังพูดขึ้น
"ป่าว....ใช่ไหมริวจัง"
"ใช่ไม่มีอะไรหรอกยามะจัง"
"จริงนะ"
"อืม.....ไม่มีอะไร"
-------------------------------------------------10%
"ยามะจังไปทานข้าวกัน"เสียงยูโตะพูดขึ้นเรียกยามะจังที่กำลังเดินออกมาจาห้องทำให้ทุกสายตาจับจ้องไปที่ร่างอวบ
"นี่.....ยูโตะ ไม่ตะโกนเลยละ"ยูริพูดขึ้น
"ยูริจัง ก็ฉันชวนยามะจังไปทานข้าวด้วยกันสองต่อสองนิ"ยูโตะพูดขึ้น
"อีกเเล้วนะ ทำไมพักนี้ชอบเเอบไปกินข้าวกันสองคนอยู่เรื่อยเลย"เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
"ก็ ป่าวสักหน่อยริวจังเเค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศ"ยูโตะพูดขึ้น
"ไปกันเถอะยามะจัง"ยูโตะพูดขึ้นพร้อมจูงมือร่างอวบไป
"งั้นเราไปกันกันเถอะริวจัง เดี๋ยวเคย์โตะรอนาน"
ที่โต๊ะอาหาร
"อ่าว....เเล้วสองคนนั้นไปด้วยกันอีกเเล้วหรอ"เสียงของเคย์โตะพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างของยูริเเละริวทาโร่เดินมาพร้อมจานข้าวเเละน้ำ
"อืม....อีกเเล้วชอบเเอบไปกันสองคนเเบบนี้ไปเเอบไปทานข้าวด้วยกันหลังโรงเรียนหลายครั้งเเล้วนะ"ยูริพูดขึ้น
"ฉันว่าสองคนนี้มันยังไงอยู่นะเเอบคบกันรึป่าว"เคย์โตะพูดขึ้น
"ฉันก็ว่าอย่างนั้น.....เเต่ยามะจังก็บอกว่าไม่ได้คบกัน"ริวทาโร่พูดขึ้น
"เอาเป็นว่าเรามาสืบสองคนนี้กันดีไหม"ยูริพูดขึ้น
"อืม.....ก็ดีเหมือนกัน
ทางด้านยูโตะเเละยามะจัง
"ยามะจัง ทำข้าวกล่องอร่อยจังเลยนะ"ยูโตะพูดขึ้น
"จริงหรอ....งั้นฉันทำให้ทุกวันเลยนะ"
"ขอบคุณนะยามะจัง"
"ไม่เป็นไรหรอกยูโตะคุง"
"ยามะจัง"
"อะไรหรอ"
คือ....ฉัน....ชอบ ยามะจัง"ยูโตะพูดออกไปสบตามองยามะจังที่ตอนนี้หน้าเริ่มเเดงออกมาเเละหัวใจของเค้าเต้นไม่เป็นจังหวะเเล้ว
"ยูโตะคุง"
"ฉันชอบ ยามะจัง ตั้งเเต่เจอกันครั้งเเรกเเละฉันจะเลือกยามะจังมาเป็นควีนคู่กับฉัน"ร่างสูงพูดขึ้น
"ยูโตะคุง"
"ถ้ายามะจังยังไม่พร้อมค่ยบบอกทีหลังก็ได้ฉันจะรอ"ยูโตะพูดขึ้น
"อืม....ฉันไม่โกรธยูโตะหรอกนะเเต่ฉันยังสับสนไม่รู้ว่าฉันชอบยูโตะคุงรึป่าว"ยามะจังพูดขึ้น
"ไม่เป็นไรหรอก ยามะจัง งั้นเราทานข้าวต่อนะ"
"อืม"
"ยามะจังฉันอยากกินไข่ม้วน"
"งั้น เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันทำให้เอาไหม"
"จริงหรอ"
"อืม.....ยูโตะคุงอยากกินอะไรฉันทำให้กินทุกอย่าง"
"งั้น....กินยามะจังได้ไหม"
"บ้า"ยามะจังพูดขึ้นเเล้วตีที่เเขนร่างสูง
"เจ็บนะ ยามะจัง"
"ก็ยูโตะพูดอะไรก็ไม่รู้"ยามะจังพูดขึ้นเเล้วทำท่าจะลุกขึ้นเเต่โดนร่างสูงรั้งเอาไว้
"ยามะจัง จะไปไหน"
"ก็....จะเข้าชมรมมันบ่ายเเล้วยนะยูโตะ วันนี้ไม่มีประชุมหรอ"
"มีเเต่ยังไม่อยากไป อยากอยู่กับยามะจังนานๆ"ยูโตะพูดขึ้น
"ปล่อยนะยูโตะ เดี๋ยวมีคนมาเห็น"
"ไม่เห็นเป็นไรเลยจะได้รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน"
"ยูโตะคุงบ้าที่สุดเลย"
"ถึงจะบ้าเเต่ฉันก็รักยามะจังเเทบบ้าเพราะยามะจังน่ารักเเบบนี้จะให้ไม่รักได้ไง"ยูโตะพูดขึ้น
"งั้นเจอกันตอนเย็นนะ"
"ก็ได้....เเล้วเจอกันนะยามะจัง ที่รัก"
"กว่าจะได้ออกมายูโตะไม่ยอมให้ฉันมา"
"อ๋อ....ที่เเท้ก็ไปอยู่กับยูโตะคุงเองหรอ"ยูริพูดขึ้น
"มีอะไรรึป่าว ยูริจัง"
"ไม่มีอะไรหรอก"
"เเล้ววันนี้พี่ไดจังจะทำอะไรหรอ"
"ทำเเยมโรลเเละก็เค้กวนิลา เสริฟกับพวกคณะกรรมการนักเรียน"ยูริพูดขึ้น
"หรอ"
ที่ห้องคณะกรรมการนักเรียน
"เฮ้ย ไอ่ยะ เเกกับน้องยูริเป็นไงบ้างวะ"เสียงของยาบุพูดขึ้น
"ก็.....ดีนิ น้องเค้าน่ารักดี "
"หรอ....เเล้วเคยชวนน้องไปเที่ยวด้วยกันเเล้วยังวะ"เสียงของเคย์พูดขึ้น
"ยังเลยวะ ที่บ้านน้องเค้าคงไม่อณุญาตหรอก น้องเค้าเรียบร้อยขนาดนั้น"ยูยะพูดขึ้นก่อนนึกถึงใบหน้าที่น่ารักของยูริ
"งั้นก็ลองชวนน้องเค้าไปสิ รับรองน้องเค้าต้องไปกับนายเเน่"ยาบุพูดขึ้น
"เอาอย่างงั้นหรอวะ"
"ยูยะ ฉันถามนายอีกครั้งนะนายคิดยังไงกับน้องยูริ"เคย์พูดขึ้น
"ก็....ฉันรู้สึกอยากปกป้องน้องเค้าเเล้วอยากดูเเลน้อง"ยูยะพูดขึ้น
"หรอ.....เเล้วผู้หญิงพวกนั้นของนายละ"ยาบุพูดขึ้น
"ฉันจะพยายามเลิกเอง"
"ขอให้ได้อย่างนั้นนะเว้ย อย่าทำให้น้องเค้าเสียใจเพราะนายเเล้วกัน"เคย์พูดขึ้น
"เฮ้อ....ฉันว่าเราเตรียมประชุมกันดีกว่า ไม่เเน่วันนี้น้องยูริอาจมาเสริฟของว่างให้เราอีกก็ได้นะ"ยาบุพูดขึ้น
"ฮิคารุ เตรียมเอกสารด้วยละ"ยาบุพูดขึ้นก่อน
"ได้สิโคจัง"
ห้องชมรม
"ยามะจังเดี๋ยวพี่ให้ยูริเข้าไปในห้องกรรมการนักเรียนนะส่วนยามะจังช่วยพี่เก็บของเเล้วกันนะ"ไดกิพูดขึ้น
"ฮะ"
หลังจากที่ยูริออกไปข้างนอกเเล้วเหลือเพียงไดกิกับยามะจังเพียงสองคนในห้องที่กำลังเก็บของ
"ยามะจัง"
"ฮะ"
"ยามะจัง ชอบยูโตะคุงรึป่าว"ไดกิพูดขึ้น
"เออ....ไม่รู้สิฮะเเต่...."
"เเต่อะไรละ ยามะจัง"
"เเต่.....ยูโตะคุงเค้าเพิ่งสารภาพรักผมไป"
"จริงหรอ ยามะจัง"
"ฮะ"
"เเล้วตกลงว่าอะไร"
"ผมไม่ได้บอกยูโตะว่าผมชอบเค้าเพราะว่าผมสับสนไม่รู้ว่าตัวเองชอบยูโตะรึป่าว"ยามะจังพูดขึ้น
"เเล้วยามะจังรู้สึกยังไงกับยูโตะละ"
"เออ.....ไม่รู้สิฮะ บางครั้งผมอยู่ใกล้ๆยูโตะคุงหัวใจของผมมันเต้นไม่เป็นจังหวะ"ยามะจังพูดขึ้น
"อืม.....พี่ว่ายามะจังคงชอบยูโตะคุงเข้าเเล้วละเพียงเเต่ไม่กล้วบอกความในใจไปละสิ"ไดกิพูดขึ้น
"พี่ไดจัง"
"ยามะจัง พี่เองก็เคยรู้สึกเเบบนั้นเหมือนกันพี่เองก็ชอบอิโนะจังเเต่พี่ก็ไม่กล้าบอกเหมือนกันเพราะว่าพี่กลัว...กลัวที่จะเสียอิโนะจังไปเพราะพี่กับอิโนะจังเป็นเพื่อนกันตั้งเเต่เด็ก"ไดกิพูดขึ้น
"เเล้วผมจะทำยังไง"
"ก็บอกเค้าไปเลยสิ พร้อมเมื่อไหร่ค่อยบอก"
"ขอบคุณฮะ พี่ไดจัง"
"ไม่เป็นไรหรอกยามะจัง ยามะจังก็เป็นเหมือนน้องพี่คนนึงเหมือนกัน"
"ฮะ งั้นผมไปก่อนนะพี่ไดจัง"
ตอนเย็น
"ยามะจังรอนานไหม"ยูโตะพูดขึ้น
"ไม่หรอก ยูริจัง ริวจังพวกฉันกลับก่อนนะ"
"อืม....เจอกันพรุ่งนี้นะ"
"ชี่ งั้นฉันกลับก่อนนะ"ริวจังพูดขึ้น
"อืม"
เวลาผ่านไปไม่นานร่างสูงเดินเข้ามาหาร่างเล็กที่นั่งรออยู่หน้าโรงเรียน
"ยูริจัง"
"พี่ยูยะ"
"เออ....ยังไม่กลับบ้านหรอฮะ"ยูริจังพูดขึ้น
"ยูริจัง"
"อะไรหรอฮะ"
"วันเสาร์นี้ว่างไหม"
"ว่างฮะ มีอะไรหรอฮะ"
"พี่จะชวนยูริ ไปชิบุย่า พาไปทานข้าว เดินเล่น ชอปปิ้ง"ยูยะพูดขึ้น
"เออ....พี่ยูยะ"
"ถ้ายูริจังไม่อยากไปไม่เป็นไรนะ"
"ไม่หรอกฮะ ผมจะไปกับพี่ฮะ"ยูริพูดขึ้น
"จริงหรอ งั้น 10 โมง เจอกันที่หน้าสถานนีนะ"
"ฮะ"
"งั้นวันนี้พี่ไปส่งที่บ้านนะ"
"ฮะ"
TBC.
Talk::ตอนหน้าทาคาชี่ทั้งตอน
ความคิดเห็น