ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic] My Doctor คุณหมอที่รัก..... [Gyuwoo Yadong Myungjong]

    ลำดับตอนที่ #8 : My Doctor คุณหมอที่รัก.... 6

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ค. 57


    เวลาผ่านไปหนึ่งเดือนหลังจากที่อูฮยอนมาฝึกงานที่นี้โดยมีซองกยูเป็นคนดูแลในเรื่องฝึกงานในช่วงระยะเวลาสามเดือนในฐานะแพทย์อายุรกรรม
    “คุณหมอนัม ขยันจังเลยนะค่ะ”เสียงของพยาบาลจองที่อยู่หน้าแผนกพูดขึ้น
    “ฮะ “
    “จะว่าไปแล้วคุณหมอคิมดูจะชอบคุณหมอนัมนะค่ะ”พยาบาลสาวพูดขึ้น
    “คุณจองเอาอะไรมาพูดฮะ ผมว่าเค้าออกแนวตื้อสักด้วยซ้ำ”อูฮยอนพูดขึ้น
    “ติ้อแบบนี้ซิค่ะ เค้าดูจริงจังกับคุณหมอนะค่ะ ฉันไม่รบกวนแล้วนะค่ะ”พยาบาลสาวพูดขึ้นก่อนจะเดินออกจากห้องไป
    “น้องอูฮยอนไปกินข้าวเที่ยงกัน”เสียงของซองกยูพูดขึ้นหลังจากที่พยาบาลสาวออกไปได้ไม่นาน
    “ทำไมผมต้องไปกับพี่ด้วย”อูฮยอนพูดขึ้น
    “ก็พี่อยากพากินกัยน้องอูฮยอนนิครับ นะไปกับพี่นะ”
    “อืม....ไปก็ได้”อูอยอนพูดขึ้น
    ที่โรงอาหาร
    “น้องอูฮยอนถ้าจบแล้วจะมาทำงานที่นี้ไหมครับ”ซองกยูถามขึ้น
    “พี่ถามทำไม”
    “ก็พี่อยากรู้นิ จะว่าไปเราก็เก่งนิ ทำงานที่นี้พี่จะดูแลอย่างดีเลยละ”
    “ทุกวันนี้ยังไม่ดีอีกหรอพี่ซองกยู”อูฮยอนพูดขึ้น
    “ก็ตอนนี้น้องอูฮยอนยังไม่รับรักพี่สักทีนิครับ เมื่อไหร่จะใจอ่อนสักทีครับ”ซองกยูพูดขึ้น
    “ไม่รู้”
    “น้องอูฮยอนอา”
    “ไม่ต้องมาเรียกผมแบบนี้เลย ไม่ชอบ”
    “แล้วจะให้พี่เรียกอะไร หรือจะให้เรียกว่า”ที่รัก”ดีละครับ น้องอูฮยอนของพี่”
    “ใครเป็นของพี่มิทราบ”
    “ตอนนี้อาจจะยังไม่ใช่อนาคตก็อาจไม่แน่นะครับ”
    “วันนี้ไม่ต้องมารอผมนะ ผมจะไปหาเพื่อน”
    “ครับ น้องอูฮยอนสุดที่รัก งั้นเรารีบกินข้าวแล้วก็มาหาพืที่ห้องด้วย”
    “ทำไมต้องมาหาที่ห้องด้วยยังไม่กำหนดส่งรายงานเลยนิ”
    “ก็พี่อยากอยู่กับน้องอูฮยอนนิครับ”
    “ก็ได้ฮะ”
    “ดีมาก น่ารักแบบนี้ไงพี่ถึงได้ชอบน้องอูฮยอนแบบนี้ไงครับ”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะบีบแก้มของอูฮยอนเล่น
    “พี่ซองกยู เจ็บนะ”
    “ขอโทษครับ ที่ทำให้น้องอูฮยอนเจ็บ ก็น้องอูฮยอนน่ารักนิครับ”
    “พี่ปล่อยเลยนะ คนอื่นเค้ามองกันหมดแล้ว”
    “ทำไมครับหรือว่าหึงพี่ครับ”
    “ใครเค้าหึงจะคนแบบพี่กัน ฝันไปเถอะ!!”
    “ก็น้องอูฮยอนไงครับ”
    “ผมไม่คุยกับพี่ด้วยแล้ว”อูฮยอนพูดขึ้นก่อนจะลุกออกไป

    ช่วงบ่าย

    “พี่มีเรื่องอะไรมิทราบถึงตามผมมาได้ทุกวี่ทุกวัน พี่รู้ไหมว่าคนอื่นจะมองผมยังไง”อูฮยอนพูดขึ้นเมื่อเข้ามาอยู่ในห้องของร่าง สูงที่กำลังนั่งทำงานอยู่
    “จะใส่ใจทำไมละครับน้องอูฮยอน คนอื่นก็จะได้รู้ไงครับว่าน้องอูฮยอนเป็นของพี่”ซองกยูพูดขึ้นเมื่อเดินใกล้ ร่างบางจนร่างบางต้องถอยหนีมาอยู่ที่โซฟาก่อนจะถูกร่างสูงคร่อมไว้อยู่
    “พี่จะทำอะไรน่ะ ออกไปเลยนะ”อูฮยอนพูดขึ้นพยายามดันตัวร่างสูงออกแต่ก็ไม่เป็นผล
    “พี่ว่าเรามาเล่นพูดความจริงดีกว่านะ”
    “ความจริงอะไร”
    “เดี๋ยวก็รู้”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะจูบลงไปที่ริมฝีปากของร่างบาง
    “อื้อ....อื้อ.....ปล่อยนะ....พี่ซองกยู”อูฮยอนร้องครางออกมา
    “พี่ไม่ปล่อยจนกว่า น้องอูฮยอนจะบอกความจริงกับพี่”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะจูบร่างบางอีกครั้ง
    “ปล่อย...เดี๋ยวนี้นะ”
    “บอกให้หยุดไง พี่ซองกยู”
    “พี่หยุดก็ได้ น้องอูฮยอนจะบอกพี่ได้รึยังว่าคิดยังไงกับพี่”ซองกยูพูดขึ้น
    “ผม.....ไม่ได้ชอบพี่ได้ยินชัดแล้วยังฮะ”อูฮยอนพูดขึ้น
    “อย่าโกหกหน่อยเลย น้องอูฮยอน”
    “ผมไม่ได้โกหกสักหน่อย ผมพูดควาามจริง”อูฮยอนพูดหลบตาร่างสูง
    “พูดความจริงแล้วทำไมต้องหลบตาพี่ด้วย”ซองกยูพูดขึ้น
    “ก็.....”
    “น้องอูฮยอนเลิกหลอกตัวเองก็บอกมาเถอะครับ พี่เหนื่อยแล้วนะรู้ไหม”ซองกยูพูดขึ้น
    “แล้วที่เราจูบกันยังไม่ได้เรียกว่ารักแล้วหรอฮะ”อูฮยอนพูดขึ้น
    “น้องอูฮยอน พูดอะไรนะ”
    “ผมรู้อยู่แล้วฮะว่าพี่รักผม ที่ผมทำไปเพราะแค่อยากลองใจพี่เท่านั้นเอง”อูฮยอนพูดขึ้น
    “น้องอูฮยอน”
    “ผมชอบพี่ฮะ พี่ซองกยู”อูฮยอนพูดขึ้นก่อนจะกอดร่างสูง
    “นี่เราพูดจริงๆหรือแกล้งพี่อีก น้องอูฮยอน”
    “ที่ผมจูบตอบพี่ มันหมายถึงยังไงฮะ”อูฮอยนพูดขึ้น
    “น้องอูฮยอน”
    “ฮะ”
    สนุกไหมที่แกล้งพี่ งั้นคบกับพี่นะคนดี”
    “เออ.....”
    “คุณหมอคิมค่ะ ทำอะไรกันอยู่ค่ะ”พยาบาลสาวที่อยู่หน้าห้องเปิดประตูเข้ามาพบร่างของทั้งสองที่ตอนนี้กำลังคร่อมกันอยู่
    “คุณพยาบาลคิมมีอะไรรึป่าวครับ”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะลุกขึ้นไปนั่งที่โต๊ะปล่อยให้ร่างบางลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย
    “เออ....พอดีฉันเอาแฟ้มเอกสารมาให้เซ็นต์ค่ะ ไม่คิดว่าคุณหมอจะ”พยาบาลสาวพูดขึ้น
    “ขอบคุณครับ คุณพยาบาลคิม น้องอูฮอยนกลับไปก่อนนะครับ”ซองกยพูดขึ้น
    “ฮะ”
    “นี่ครับ วันหลังคุณช่วยเคาะประตูก่อนเข้าห้องด้วยนะครับ”ซองกยูพูดขึ้นก่อนจะยื่นแฟ้มคืนให้พยาบาลสาว
    “ค่ะ”


    อะไรนะ นี่นายบอกความจริงกับพี่ซองกยูแล้วหรออูฮยอน”เสียงของคีย์พูดขึ้นเมื่ออยู่ในคอนโดของคีย์
    “อืม”
    “ไหนบอกว่าจะลองใจพี่เค้าไม่ใช่หรอ”
    “ก็.....ฉันเห็นความพยายามของพี่ซองกยูแล้ว”
    “งั้นแสดงว่านายทนลูกตื้อของพี่ซองกยูไม่ได้สินะ”คีย์พูดขึ้น
    “อืม”
    “แล้วนายตอบไปว่ายังไง”
    “ก็....บอกว่าชอบอะ”
    “แล้วมีอะไรต่อไหม”
    “ไม่มี”
    “งั้นนายก็อย่าเพิ่งชล่าใจไปละ ฉันว่าจะต้องมีคนคอยจับพี่ซองกยูไปแน่ๆ”
    “ทำไมนายพูดแบบนั้นละคีย์”
    “ก็ไม่รู้สิ คงเหมือนตอนที่ฉันคบกับมินโฮใหม่ๆมั้ง มีแต่คนมารุมแย่งมินโฮกันทั้งนั้นโดยเฉพาะพวกนายแบบรุ่นน้องคนนึง”คีย์พูดขึ้น
    “ทำไมหรอ คีย์”
    “ที่จริงฉันก็ไม่อยากจะพูดหรอกฉันนึกแล้วยังแค้นไม่หายเลย เห็นได้ข่าวว่ากำลังแย่งแฟนน้องซองจงอีก”คีย์พูดขึ้น
    “ร้ายขนาดนั้นเลยหรอ”
    “อืม....ใช่ร้ายมาก เห็นหน้าตาน่ารักแบบนั้นก็เถอะแต่เห็นผู้ชายไม่ได้ต้องแรดเข้าใส่ โชคดีที่มินโฮไหวตัวทัน นายก็เหมือนกันนะอูฮยอนระวังให้ดี ไม่ใช่แค่นายที่อยากได้พี่ซองกยูคนเดียว”คีย์พูดเตือนอูฮยอน

     


    เวลาผ่านไปหนึ่งเดือนหลังจากที่โฮวอนขอดงอูเป็นแฟนทำให้เรื่องของทั้งสองดัง กระฉ่อนในแผนกทันตกรรมทั้งในแผนกฉุกเฉิน คุณหมอโฮวอนที่เป็นที่ชื่นชอบของพยาบาลสาวๆรวมทั้งผู้ชายมีเจ้าของแล้วไม่ ใช่ใครที่ไหนบุรุษพยาบาลดงอู นางฟ้าประจำแผนกฉุกเฉิน

    “พี่ดงอูครับ”
    “มีอะไรหรอโฮวอน”ดงอูถามขึ้น
    “พี่คิดว่าผมจะเปิดคลีนิคเองคิดว่าเป็นไง”โฮวอนพูดขึ้น
    “แล้วแต่โฮวอนถ้าอยากเปิดคลีนิคเอง”
    “ครับ งั้นพี่ต้องออกมาช่วยผมด้วยนะ”โฮวอนพูดขึ้น
    “ได้สิ”
    “พี่น่ารักที่สุดเลย งั้นวันนี้เลิกงานเราไปทานข้าวด้วยกันนะครับ พี่ดงอู”โฮวอนพูดขึ้น
    “อืม”
    “งั้นผมไปส่งพี่แผนกนะครับ”
    “ไม่เป็นไรหรอก โฮวอนพี่ไปเองได้”
    “ครับ งั้นตอนเย็นเจอกันนะครับ”

    ห้องฉุกเฉิน
    “ตั้งแต่คุณดงอูคบกับคุณโฮวอนดูมีความสุขมากกว่าเดิมนะครับ”ซึงโฮพูดขึ้น
    “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ”
    “แต่ผมรู้สึกได้นะครับ ผมอิจฉาสักด้วยซ้ำ”
    “คุณหมอก็หาแฟนสักคนซิครับไม่เห็นยากเลย”ดงอูพูดขึ้น
    “เรื่องนี้ละครับปัญหาดูท่าทางผมคงไม่มีดวงเรื่องนี้”ซองโฮพูดขึ้น
    “อย่าเพิ่งท้อซิครับ ผมจะเอาใจช่วยให้คุณหมอมีแฟนเร็วๆ”
    “ขอบคุณนะครับดงอู ที่ให้กำลังใจผม”
    “ครับ ผมไปทำงานแล้วนะครับ”

    แผนกทันตกรรม

    “อะไรนะค่ะ คุณหมอจะออกไปเปิดคลีนิคหรอค่ะ”หญิงสาวพูดขึ้น

    “ครับ”

    “เพราะพี่ดงอูใช่ไหมค่ะ”

    “นั่นก็เหตุผลหนึ่งครับ”

    “แล้วแบบนี้พี่ดงอูไม่เนื่อยแย่เลยหรอค่ะ”

    “ไม่หรอกครับ ถึงยังไงผมก็อยากให้คุณร่วมงานด้วย”โฮวอนพูดขึ้น

    “จริงหรอค่ะ ฉันไม่รบกวนเวลาของคุณหมอกับพี่ดงอูเปล่าๆ”

    “ไม่หรอกครับ ผมอยากให้พี่ดงอูมีเพื่อนคุณก็สนิทกับพี่ดงอูอยู่แล้ว”โฮวอนพูดขึ้น

    “ค่ะ”

    “แล้ววันนี้ตอนเย็นมีคิวไหมครับ”โฮวอนพูดขึ้น

    “ไม่มีแล้วค่ะ คุณหมอนัดพี่ดงอูไว้หรอค่ะ”

    “ครับ"

    ตอนเย็นร่างสูงมารอร่างบางที่แผนกฉุกเฉิน

    "อ่าว โฮวอนมาแล้วหรอรอนานไหม"ดงอูพูดขื้อเมื่อเปิดประตูห้องออกก็พบร่างของโฮวอน

    "ไม่นานหรอกครับ งั้นเราไปกันเถอะ"โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะจับมือร่างบาง

    "ขอบคุณนะโฮวอนที่มาส่ง"ดงอูพูดขึ้นเมื่อมาถึงที่บ้าน

    "ไม่เป็นไรครับ เอาเป็นว่าผมารับส่งพี่ไปทำงานแบบนี้ทุกวันดีไหมครับ"โฮวอนพูดขึ้น

    "ตามใจโฮวอนเถอะ"

    "ครับ งั้นพรุ่งนี้ผมจะทารับนะครับ"โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะหอมแก้มร่างบางไปฟอดนึง

    "โฮวอนบ้า!!"

    "เจอกันพรุ่งนี้เช้านะครับ"โฮวอนพูดขึ้นก่อนจะขับรถออกไป

     

     

     

    หนึ่งเดือนผ่านไปหลังจากที่มีงานแถลงข่าว ความสัมพันธ์ของนายแบบหนุ่มหน้าหวานกับคุณหมอชื่อดังแทนที่กระแสของนายแบบ หนุ่มจะตกลงแต่กลับกันทำให้นายแบบหนุ่มมีงานเข้ามาไม่ขาดสายและวันนี้มีถ่าย แบบนิตยสายคู่รักเล่มหนึ่งเชิญซองจงและมยองซูมาถ่ายแบบขึ้นปกในครั้งนี้ด้วย ถือเป็นเล่มแรกที่ได้ถ่ายคู่กันหลังจากที่มีงานแถลงข่าวเปิดตัวไป

    “จะว่าไปแล้วคุณหมอหน้าตาเป็นดาราได้เลยนะ ค่ะ สนใจอยากไม่ค่ะ”เสียงของช่างแต่งหน้าสาวพูดขึ้นในขณะที่กำลังแต่งหน้าให้ ร่างสูงโดยมีร่างบางของซองจงนั่งอยู่ที่โซฟาข้างหลังในห้องแต่งตัว

    “ไม่หรอกครับ ผมกลัวจะไปแย่งงานซองจงสักเปล่าๆ”มยองซูพูดขึ้นก่อนจะมองร่างบางที่นั่งรออยู่

    “ฮะ ผมว่าพี่เป็นหมอนะดีแล้ว”ซองจงพูดขึ้น

    “ครับ”

    “น้องซองจงมีแฟนหล่อแบบนี้ไม่เห็นเล่าให้พี่ฟังบ้างเลยนะ”เสียงช่างแต่งหน้าสาวอีกคนพูดขึ้น

    “ก็อยากเล่าอยู่หรอกฮะ ถ้าไม่มีพวกเสือกเรื่องของชาวบ้าน ดีนะที่วันนี้ไม่มีงานด้วยกัน”ซองจงพูดขึ้น

    “ค่ะ คุณหมอเสร็จแล้วนะค่ะ ชุดอยู่ทางด้านนู้นนะค่ะ ซองจงมาแต่งหน้าได้แล้ว”เสียงของช่างแต่งหน้าสาวพูดขึ้นหลังจากที่มยองซู ลุกออกจากเก้าอี้เรียกซองจงมานั่งที่หน้ากระจก หลังจากที่แต่งหน้า แต่งตัวกันเสร็จแล้วก็มาที่หน้าฉากโดยเป็นคอนเซปความรักโรแมนติกโดยจัดฉาก ให้เป็นสีชมพู สีขาวเกือบทั้งหมด มีชิงช้าสนามสีชมพู โต๊ะเก้าอี้สีชมพูตัดกับฉากสีขาว

    “ซองจง คุณมยองซูครับ เดี๋ยวฉากแรกจะให้จับมือกันแล้วค่อยๆหันมาสบตากันนะครับ คุณมยองซูไม่ต้องเกร็งนะครับทำให้เหมือนคุณอยู่กับซองจงสองต่อสอง”เสียงช่าง ภาพหนุ่มพูดขึ้น

    “ครับ”

    “พี่มยองซูฮะ ทำตัวสบายๆนะฮะ”

     

    ทั้งสองถ่ายแบบด้วกันออกด้วยดีโดยเฉพาะมยองซูที่ไม่มีอาการเกร็งให้เห็นจนมาถึงเซตสุดท้ายที่มีชิงช้าสีชมพูวางอยู่ตรงกลาง

    “ซองจง เดี๋ยวให้คุณมยองซูนอนบนตักนะ ได้ใช่ไหม”

    “ฮะ”ร่างบางตอบกลับก่อนจะสั่งให้ร่างสูงนอน ลงบนตักในขณะที่ซองจงนั่งบนชิงช้าทั้งสองโพสท่าตามธรรมชาติจนมาถึงชอตที่ซอง จงก้มหน้าแล้วเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆร่างสูงและจังหวะนั้นเองร่างสูงจูบเบาๆไป ที่ริมฝีปากบางของซองจง

     

    “แชะ!!”

     

    “เสร็จแล้วครับ”เสียงช่างภาพหนุ่มพูดขึ้น

    “เมื่อกี้ถ่ายไว้ไหมครับ”มยองซูพูดขึ้นถามช่างภาพ

    “อ่อ....ถ่ายไว้ครับ ขอบคุณมยองซูมากเลยนะครับที่สละเวลามาถ่ายแบบครั้งนี้”

    “ไม่เป็นไรครับ”

    “งั้นเชิญตามสบายนะครับไม่ทราบว่าอยากจะดูรูปก่อนไหมครับทางเราจะได้ส่งไป”

    “อ่อ....ได้ครับ”

    “พี่มยองซูฮะ”ซองจงเรียกร่างสูง

    “ครับ ซองจงมีอะไรหรอ”

    “ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันฮะ”

    “อืม.....แล้วเดี๋ยวมีงานต่อไหม”

    “มีฮะ งานถ่ายโฆษณาเสื้อผ้าฮะ พี่รีบหรอ”

    “ไม่หรอกพี่แค่ถามเฉยๆ วันนี้พี่อุตส่าห์ลางานทั้งทีจะดูแฟนตัวเองทำงานไม่ได้หรอ”มยองซูพูดขึ้น

    “ได้สิฮะ งั้นเราไปเปลี่ยนชุดกันฮะ เดี๋ยวพี่ซองยอลรอ”ซองจงพูดขึ้น

     

    หนึ่งชั่วโมงต่อมาที่สตูดิโอแห่งหนึ่งซองจง ที่ตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่ของห้องเสื้อแบรนด์ดังที่เลือกซอง จงมาเป็นแบบในครั้งนี้

    “สิกก้านูน่าสวัสดีฮะ”ซองจงทักทายสไตล์ลิสรุ่นพี่อย่างเป็นกันเอง

    “น้องซองจงมาพอดีเลย ไปเตรียมตัวกัน”

    “ฮะ”

    ที่หน้าฉากซองจงอยู่ในชุดเสื้อยืดสีเข้มกับ กางเกงยีส์สกินนี่เข้ารูปกำลังโพสท่าถ่ายแบบอย่างตั้งใจโดยการถ่ายแบบครั้ง นี้มีร่างสูงของมยองซูดูการถ่ายแบบในครั้งนี้ด้วย

    “เป็นไงละมยองซู เห็นแล้วยังว่าซองจงเป็นยังไงตอนทำงาน”ซองยอลที่นั่งข้างๆพูดขึ้น

    “ก็ดีนิไม่เห็นเป็นอย่างที่นายเคยบอกเลยนิว่าซองจงชอบเหวี่ยงชอบวีน”มยองซูพูดขึ้น

    “ก็วันนี้มีแต่ถ่ายเดี่ยว รับรองวันไหนนายมาเจอวันที่ถ่ายรวมกับคนอื่นนะ ฉันปวดหัวตลอดยิ่งเจอกับมินกินะฉันต้องคอยห้ามอยู่ตลอด”ซองยอลพูดขึ้น

    “มินกิ ใคร?”มยองซูถามขึ้น

    “นายแบบรุ่นเดียวกับซองจงนั่นแหละเข้ามาในวงการพร้อมกันแถมยังชอบแข่งกันเด่นกับซองจงอีก”ซองยอลพูดขึ้น

    “งั้นหรอ”

    “คุยอะไรกันอยู่หรอฮะ”เสียงซองจงพูดขึ้น

    “ป่าว ไม่มีอะไรหรอก”ซองยอลพูดขึ้น

    “พี่มยองซูฮะคิดว่าชุดนี้เป็นไงฮะ”ซองจงถาม ร่างสูงที่ตอนนี้ซองจงอยู่ในชุดเสื้อเสื้อกล้ามตาข่ายสีส้มสวมทับเสื้อเชิ้ต แขนสั้นสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีเข้ม

    “อืม....พี่ว่าน่ารักดีเหมาะกับซองจงด้วย ไม่โป๊ไปด้วย”มยองซูพูดขึ้น

    “ฮะ นูน่าฮะถ้าถ่ายเสร็จแล้ว ผมขอซื้อนะฮะ”ซองจงพูดขึ้น

    “ได้สิ สำหรับซองจงพี่ลดให้พิเศษเลย”เสียงสไตล์ลิสสาวพูดขึ้น

    “ขอบคุณฮะ”

     

    หลังจากที่ถ่ายแบบเซตสุดท้ายเสร็จก็ไม่มีงานต่อแล้วมยองซูมาส่งซองจงที่คอนโดในขณะที่ซองยอลกลับไปประชุมที่บริษัท

    “พี่จะไม่ค้างจริงๆหรอฮะ”ซองจงพูดขึ้นเมื่อหยุดอยู่ที่หน้าห้องตน

    “ไม่ดีกว่า พรุ่งนี้พี่ต้องเข้าเวรเช้า”มยองซูพูดขึ้น

    “น่าเสียดายจัง วันนี้ผมต้องนอนคนเดียวด้วยพี่ซองยอลจะกลับมากี่โมงก็ไม่รู้”ซองจงพูดขึ้น

    “งั้นพี่อยู่เป็นเพื่อนก็ได้”

    “จริงหรอฮะ”

    เมื่อเข้ามาในห้องซองจงก็พาร่างสูงมานั่งที่โซฟา

    “ตกลงว่าวันนี้พี่จะไม่อยู่ค้างจริงๆหรอฮะ”ซองจงพูดขึ้น

    “ครับ”

    “น่าเสียดายจังเลยนะฮะ ผมต้องอยู่คนเดียวจริงๆพี่ซองยอลจะกลับมากี่โมงก็ไม่รู้”ร่างบางพูดขึ้นก่อน จะซบลงบนอกร่างสูงใช้นิ้วไต่ไปที่บริเวณช่องว่างของเสื้อเชิ้ตร่างสูงที่เผย ให้เห็นแผงอกแกร่งของร่างสูง

    “แล้วจะให้พี่ต้องทำยังไง”

    “ก็....นอนค้างเป็นเพื่อนหน่อยนะฮะ พี่มยองซู”ซองจงพูดขึ้นก่อนจะจุ๊บแก้มของร่งาสูงก่อนจะส่งสายตายั่วยวนอีกฝ่าย

    “งั้นเราเข้าไปในห้องดีกว่านะ”มยองซูพูดขึ้น ก่อนจะยิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนจะอุ้มซองจงเข้าไปในห้องล็อคประตูก่อนที่จะ เริ่มกิจกรรมบนเตียงอย่างร้อนแรง

     

    อีกด้านหนึ่งทางด้านมินกิกำลังมองดูภาพงานแถลงข่าวซองจงบนหนังสือบันเทิงฉบับหนึ่ง

    “มันต้องไม่เป็นแบบนี้สิ ทำไม!!”มินกิร้องดังขึ้นทำให้ร่างสูงที่นอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงหันไปมอง

    “มีอะไรหรอครับ น้องมินกิ”เสียงของร่างสูงพูดขึ้น

    “พี่เจอาร์”ร่างบางพูดขึ้น

    “มีอะไรหรอครับ”

    “ผมไม่ชอบเลยทำไม ผมอุตส่าห์ทำให้มันมีข่าวฉาวแล้วแต่ทำไม....”มินกิพูดขึ้น

    “พี่ว่าน้องมินกิคิดไปเองรึป่าวครับ อ่องานที่น้องมินกิสั่งพี่ก็ทำเสร็จแล้วนะ”ร่างสูงพูดขึ้นก่อนจะหยิบซองสีน้ำตาลให้ร่างบางดู

    “ขอบคุณฮะ พี่น่ารักที่สุดเลย”

    “ครับ แล้วไหนละครับรางวัลที่พี่ได้”ร่างสูงพูดขึ้น

    “แล้วพี่พร้อมแล้วยังฮะ”ร่างบางพูดขึ้นก่อนจะส่งสายตายั่วยวนอีกฝ่าย

    “ครับ”ร่างสูงพูดขึ้นก่อนจะจูบไปที่อีก ฝ่ายอย่างร้อนแรงโดยหยิบบางอย่างออกมาตั้งไว้บริเวณโต๊ะข้างเตียงกดปุ่ม เพลย์เพื่อเริ่มการถ่ายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

     

     

    “พี่ไม่ปล่อยให้น้องมินกิหลอกพี่ได้คนเดียวหรอก”

     

     


     

     

     

    TBC.

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×